• Winter Wonderland
    De jongens van One Direction gaan in de winter naar een huisje in Zwitserland in de bergen. Maar ze gaan daar niet alleen heen. De jongens hadden een wedstrijd opgezet. De 5 winnaars mochten samen met hun deze winter in dat huis. Zij zullen dus ook kerst en oud en nieuw met deze jongens en meiden vieren.
    Er zullen ruzies, nieuwe liefdes en vriendschappen ontstaan.

    Rollen: Glucio

    Jongens:
    Niall James Horan - 2012Hangover
    Liam James Payne - Brookie
    Zayn Javadd Malik - BigFatLiar
    Louis William Tomlinson - Crudelis
    Harry Edward Styles - Depay


    Meiden:
    - Alicia Joya Lavendel Besar
    - Camile Abigail Turner Glucio
    - Rosemary Kingston BigFatLiar
    - Yin Emylia Chase Brookie
    - Claire Nina Aclaine Curlies



    Regels:
    - Minimaal 6 regels! Het is geen sneltrein.
    - OOC (Out Of Character) tussen haakjes: [] - () - {}
    - Geen ruzie buiten de RPG, in de RPG mag dat natuurlijk wel
    - Geen personage's van andere besturen, houdt het alleen op je eigen. Dat kan voor andere nogal irritant zijn.
    - 16+ mag maar houdt het netjes
    - Zet de naam van de personage boven je post zodat iedereen weet met wie je RPGt
    - Lees de posts van de andere ook even door zodat er geen verwarringen ontstaan
    - Sluit niemand buiten
    - Alles wat niet met de RPG te maken heeft zet je in het praattopic, zodat het hier netjes blijft met alleen posts.
    - Als je langer dan 5 dagen niet reageert, meld dat dan even aan mij
    - Niet na 2 topics al stoppen, dus denk eerst na voordat je je inschrijft
    - Alleen ik, Besar, maak nieuwe topics. Tenzij ik toestemming geef
    - Have Fun (:


    De info story
    Praattopic

    RPG rechten gaan naar GREENSKY


    Het begin:
    One Direction: Alle jongens zitten al in het huis en wachten op de meiden.
    De meiden: De meiden komen aan in het huis in Zwitserland.

    Het is hier trouwens nog voor kerst, in 2012 dus.

    [ bericht aangepast op 23 jan 2013 - 13:43 ]


    Do what people say you can't.

    Alicia Joya Lavendel

    Ik keek naar Niall die op sprong. ''Goed. Wie het eerste buiten is!'' riep hij en rende weg. Ik sprong ook op en rende achter hem aan. Ik stond nog boven aan de trap toen ik zag dat hij viel. Eigenlijk zag het er best grappig uit dus grinnikte ik zacht in mezelf. Wat bijna onverstaanbaar was. Heel rustig liep ik de trap af. Bij Niall stopte ik even. ''Lig je lekker?'' vroeg ik zonder te lachen.
    Met het gezicht van een baksteen ging ik precies hetzelfde liggen als hij lag. ''Nee, dit ligt niet lekker.'' beantwoordde ik mijn eigen vraag.
    ''Het is een beetje hard.'' Ik grinnikte en stond weer op. Eigenlijk vond ik het best raar, ik was zooooo'n grote fan en net lag ik gewoon naast Niall Horan alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Nou normaal... Dat dan ook weer niet echt. Ik stak mijn hand uit naar de blonde Ier om hem te helpen met opstaan.


    Do what people say you can't.

    [het is mij ook niet duidelijk waar yin is/was]
    Rosemary kingston
    Nadat ik mijn koffers had neergelegd en op het bed was gaan zitten, raakte ik een beetje verveeld. Ik hoorde wat gestommel op de trap en toen een keiharde klap. Bezorgd keek ik om het hoekje, maar ik zag dat er al iemand anders naar hem toe ging. Vebaasd keek ik toe hoe het meisje naast de jongen ging liggen. 'Vreemde mensen', dacht ik. Saarschijnlijk gingen ze zoals de rest naar buiten, maar ik vond het wat koud. Helaas was er tot nu toe niet veel te doen dus pakte ik mijn koffer op zoek naar mijn nieuwe jas, wanten en muts. Ik had ook nog een sjaal, maar die leek me niet echt nodig. Bovendien had ik geen idee hoe je hem om moest doen, niet dat het me erg moeilijk leek, maar ik had het nog nooit gedaan. Je had in de tropen immers geen sneeuw, en ik woonde nou eenmaal in de tropen. Ik pakte mijn muts, jas en wanten om ze aan te trekken. Ik vond ze zelf prachtig. Ze hadden een donkerblauwe kleur die precies leek op de lucht als het nacht was en op de jas was een soprt draak met groen oplichtende ogen. Dat betekende dat als het echt donker werdt dat je alleen de oogjes kon zien. Toen ik ze aanhad liep ik naar beneden en liep gelijk door naar buiten. Ik glimlachte en pakte gelijk een hoop sneeuw om tegen een van de jongens aan te gaan gooien. Ik had het nog nooit gedaan, maar veel moeilijker dan trefbal/dodgeball kon het niet zijn. Dus ik besloot maar dekking te zoeken.

    [ bericht aangepast op 3 jan 2013 - 19:55 ]


    Dont say why me, say try me

    (Louis? Harry? )


    Happy Birthday my Potter!

    [maakt niet uit kiezen zij wel gwon de gene die het wil]


    Dont say why me, say try me

    Harry Edward Styles
    Louis viel Camille meteen aan, die vervolgens meteen weer een tegenaanval terug deed. Lachend pakte ik de witte en zachte sneeuw van de grond, en maakte een grove sneeuwbal in mijn handen die vrijwel meteen als bevroren aanvoelde. Met een pijnlijk gezicht wisselde ik de sneeuwbal van mijn ene naar mijn andere hand. Ik zag hoe Louis al weer een sneeuwbal in zijn handen had, en Camille nog niet, dus besloot ik op Camille te richten. Grijnzend sloop ik een beetje dichterbij haar en gooide de sneeuwbal naar haar. Wel op haar bovenlichaam hoor, ik zal maar niet op haar gezicht richten, ik wist hoeveel pijn dat kon doen. Lachend rende ik weg toen ik de sneeuwbal gegooid had en zocht dekking achter Louis.


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    BigFatLiar schreef:
    [maakt niet uit kiezen zij wel gwon de gene die het wil]


    (Huh? Ik vroeg gewoon of ze wilden reageren :') )


    Happy Birthday my Potter!

    [En @BigFatLiar, kijk uit met andere mensen besturen, want niemand had gezegd dat ze een sneeuwbal naar jou gooide haha..]


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    (o srry lm dan)


    Dont say why me, say try me

    Camile Abigail Turner

    Opeens werd ik ook vanachter geraakt en een kreet ontsnapte mijn mond. 'Ah, Harry! Niet eerlijk! Nu is het twee tegen één,' zei ik met een pruillip. Ik gooide een sneeuwbal in de richting van de twee jongens en ging er toen snel vandoor. Gelukkig was ik een stuk beter in rennen in de sneeuw dan Louis, want ik had dus echt geen zin om te gaan vallen.
    'Als jullie het zo spelen, dan moeten jullie me eerst maar in zien te halen,' riep ik lachend en ik was nu degene die plagerig mijn tong uitstak. Voordat ik dekking zocht achter een boom. Ik vroeg mij af of ze achter mij aan zouden komen en hoopte van wel. Anders zou het wel heel falend zijn. Ik wist eigenlijk niet eens of ik één van de jongens geraakt had, maar mikken was eigenlijk ook niet echt mijn ding. Ik was altijd al onhandig geweest in balsporten.


    Happy Birthday my Potter!

    Louis William Tomlinson.

    Ik lachte Camile even uit toen ze weer een sneeuwbal tegen zich aankreeg en slaakte een verontwaardigde kreun toen Harry zichzelf achter mij verschool.
    "Dadelijk ben ik het slachtoffer!" riep ik dramatisch om vervolgens naar voren te kijken en nog een meisje te zien. Ah, twee tegen twee dus...
    Ik had heel erg de neiging om nu achter een muurtje als James Bond te gaan staan, een sneeuwbal te gooien en weer weg te rennen. Ik bleef met mijn ogen op de twee meisjes gefocust en hield mijn sneeuwbal dicht tegen me aan voor het geval dat een van de meiden zouden gooien. Mijn handen waren gelukkig niet koud door de handschoenen.
    "Wil je een handschoen lenen?" vroeg ik plagend aan Harry, waarna ik een kreet slaakte toen ik de koude sneeuw tegen mijn bovenbeen aanvoelde. "Camile!"

    [ bericht aangepast op 3 jan 2013 - 19:32 ]


    Reading a good book is like taking a journey.

    xElounor schreef:
    Alicia Joya Lavendel

    Ik keek naar Niall die op sprong. ''Goed. Wie het eerste buiten is!'' riep hij en rende weg. Ik sprong ook op en rende achter hem aan. Ik stond nog boven aan de trap toen ik zag dat hij viel. Eigenlijk zag het er best grappig uit dus grinnikte ik zacht in mezelf. Wat bijna onverstaanbaar was. Heel rustig liep ik de trap af. Bij Niall stopte ik even. ''Lig je lekker?'' vroeg ik zonder te lachen.
    Met het gezicht van een baksteen ging ik precies hetzelfde liggen als hij lag. ''Nee, dit ligt niet lekker.'' beantwoordde ik mijn eigen vraag.
    ''Het is een beetje hard.'' Ik grinnikte en stond weer op. Eigenlijk vond ik het best raar, ik was zooooo'n grote fan en net lag ik gewoon naast Niall Horan alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Nou normaal... Dat dan ook weer niet echt. Ik stak mijn hand uit naar de blonde Ier om hem te helpen met opstaan.


    Niall James Horan
    Van boven aan de trap zag ik Alicia verschijnen en hoorde haar gegrinnik. Ze kwam naar beneden lopen, met een gezicht wat niks verried dat ze zonet had gelachen. 'Lig je lekker?' vroeg ze uiterst serieus. Ik was alleen niet echt in de stemming om er om te lachen en kwam alleen met mijn hoofd een stukje omhoog om er over heen te wrijven. Plotseling ging ze naast me liggen en keek ik haar verbaasd aan. 'Nee, dit ligt niet lekker. Het is een beetje hard.' Nu barstte ik wel in lachen uit, vooral ook door haar nog steeds serieuze gezicht die ze er bij trok. Ze stond weer op en stak daarna haar hand naar mij uit. Dankbaar nam ik die aan en ik trok mezelf overeind aan haar.
    'Bedankt. En nee, dat lag inderdaad niet lekker.' Ik schonk haar een grote glimlach, waarna ik naar de kapstok toe loop om mijn jas te pakken en m'n schoenen aan te trekken. Daarna kijk ik haar weer aan. 'Zullen we dan maar?' En ik loop alvast naar de deur, waar ik op haar blijf wachten.


    "Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

    Alicia Joya Lavendel

    Hij pakte mijn hand en stond op. Normaal zou ik nu heel hard gaan gillen maar ja, dat zou een beetje raar staan. ''Bedankt. En nee, da lag inderdaad niet lekker.'' zei Niall. Ik liep achter hem aan. Snel trok ik mijn jas van de kapstok en mijn schoenen had ik nog aan dus dat was niet heel moeilijk. ''Zullen we dan maar?'' vroeg hij.
    Ik knikte. Nu moest ik even wachten aangezien Niall vlak voor de deur klink stond en ik daar nu niet bij kon. Ja, tenzij ik heel weird zou gaan staan. Ik glimlachte maar gewoon.


    Do what people say you can't.

    Camile Abigail Turner

    'Camile!' hoorde ik Louis roepen en ik keek vrolijk vanachter de boom vandaan. Blijkbaar had ik dan toch ondanks mijn gebrek aan talent raak gegooid. Voor zover ik kon zien zat er een sneeuwbal afdruk op zijn bovenbeen. Niet de beste plek om iemand te raken, maar ik mocht niet klagen. Het was beter dan geheel misgooien.
    'Awh, kan onze kleine Louis niet tegen een beetje sneeuw?' riep ik hem plagend toe, waarna ik nog een sneeuwbal maakte en die in een hoge boog in de richting van de jongens gooide. Het was te ver om iemand te kunnen raken, maar ik was niet van plan om dichterbij ze te gaan staan. Ze hadden mij al twee keer geraakt en als ze mij wilden bekogelen, mochten ze maar hierheen komen. Dan had ik ze in ieder geval nog laten lopen.


    Happy Birthday my Potter!

    Yin Emylia Chase

    Ergens had ik wel spijt, dus ik stond op en liep naar beneden om vervolgens mijn jas aan te trekken en naar buiten te lopen. Daar ging ik tegen het huis staan en keek van een afstandje afwezig naar het sneeuwballengevecht. Ik had mijn muts weer opgezet en had mijn handen in mijn jaszakken. Ik keek tussen mijn wimpers door, met mijn hoofd een tikkeltje schuin. 'Nobody's perfect, my dear. Jij ook niet, en dat zal je moeten accepteren. Ooit kom je erachter' had mijn moeder altijd tegen me gezegd. Nee, ik was wel perfect. Maar voor Miss Perfect te zijn, moest je aardig zijn. Ik deed mijn best niet, nee. Daar had ik namelijk geen zin in. Een leugentje hier, de waarheid daar en ik was al blij. Natuurlijk zou ik niet liegen als het over mijzelf ging. Nogsteeds een beetje schuw keek ik verder.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Rosemary kingston
    Ik stond achter een boom klaar om een sneeuwbal richting Harry te gooien. Het meisje wat camile heete gooide een sneeuwbal die gewoon ergens random neer kwam. Of ze was heel slecht in mikken, of ze wou niet dichterbij komen. Ik gokte op het tweede. Ik gooide mijn sneeuwbal richting Harry en wist niet of het raak was omdat ik gelijk weer achter de boom dook op me te verschuilen. Mijn gedachten dwaalde een beetje af naar thuis, waar het warm was. Het leek alsof ik doodvroor en ik vroeg me af of koelkasten hier wel nodig waren. Je kon je eten netzo goed hier buiten bewaren. Eten hmmm. Ineens kreeg ik honger. Zouden we zo gaan lunchen? Of dineren? Hoe laad was het eigenlijk? Ik wist het niet en het kon me niet veel schelen, zolang het maar bijna etenstijd was. Wat zeurde ik eigenlijk? Ik was hier nog geen uur en ik wou nu al de koelkast leegvreten! Ik was blij dat ik dit alles alleen maar gedacht had. Ik besloot gewoon weer verder te spelen en voormde snel een nieuwe bal om te gooien. Toen zag ik een meisje bij het huis staan. Ik had haar niet eerder gezien, maar het leek er op dat ze al een tijdje in het huis was. Niemand schonk aandacht aan haar. Had ik iets gemist? Of hadden ze haar niet gezien. Het maakte niet uit het arme meisje stond daar alleen! Ik wenkte haar naar me toe te komen

    [is claire er al? en je hebt tog 5 jongens? waar is de 5de :/ liam volgens mij...]

    [ bericht aangepast op 3 jan 2013 - 22:08 ]


    Dont say why me, say try me