• We must survive.



    Honderden jaren geleden konden mensen al veranderen in dieren. De leider kon merken of er weer iemand was veranderd en de leider zocht diegene dan op. Als je ervoor koos om met de roedelleider mee te gaan, kon je niet meer terug. Anders werd je gedood door of iemand uit de roedel, de roedelleider, of door de magie die in je voort leeft. Je gaat sowieso dood door de magie als je niet meegaat, je moet alle opdrachten doen om te blijven leven, als je de opdrachten overleeft. Je mocht in die tijd alleen blijven leven, als shape-shifter, als je een paar opdrachten overleefden. De eerste dag dat je in een dier bent verandert word je onderzocht. Je mag geen ziektes hebben, of zwakke botten. Als de roeddeleider denkt dat je de opdrachten overleeft, moet je een eed opzeggen samen met de roeddeleider. Degene waarvan de roeddeleider denkt dat diegene het niet overleeft, met die persoon zegt hij geen eed op. De eerste opdracht is je eerste nacht als dier overleven, je word dan door iemand getest op je snelheid, je tactiek en je sterkte. De tweede opdracht is een tocht van tweehonderd kilometer in een nacht overleven. De derde opdracht is je eerste jacht overleven. Je moet laten zien dat je goed kan jagen. De vierde opdracht is de eerste winter overleven, in de winter is het super koud en er is weinig prooi om op te jagen. Er zijn nog meer opdrachten, maar die worden pas gegeven als je de eerste vier opdrachten hebt overleefd. 's Nachts moet je in dier-vorm zijn, maar overdag mocht je mens zijn. Bij de opdrachten moest je natuurlijk wel in dier-vorm zijn. Als het voorbij is mag je weer als mens door leven, maar de meeste mensen zijn zo gehecht aan elkaar geworden dat ze in diervorm blijven en een roedel vormen. Dat is nu ook zo.

    Alle shape-shifters wonen bij elkaar in een roedel en alle dieren zijn roofdieren. Ze moeten de eerste keer veranderen door een heftige emotie. Denk maar aan Twilight. Maar nu kun je alle emoties gebruiken. In dier-vorm kun je praten, maar de eerste keer dat je verandert kun je dat niet. Je moet de eerste keer dat je wilt praten je best doen, maar als je gewent bent te praten in dier-vorm gaat het praten makkelijker. Je kunt het als je wilt ook iets naar de persoon, tegen wie je iets wil zeggen, denken. Maar dat is moeilijker dan praten. Je kunt je gedachten naar een persoon sturen, of meerdere. Maar je moet wel je best doen, want anders kan iedereen het horen. Je kunt in een dier veranderen met je kleren aan, maar dat is moeilijk. Je kunt dan ook weer terug veranderen met je kleren aan, als je het eenmaal onder de knie hebt is het makkelijk.


    Meisjes 5/6 :

    - Aria Maya Angels - Coockies - Wolf
    - Melony “Mel” Christabella Garcia - Rider - Zwarte Panter
    - Ruby Mary Evans - Flitwick - Vos
    - Yfory Seren - Vegangirl - Dingo
    - Amy Moon Duinhoven - blackunicorn - Bunzing
    - Louize Moonsroot - annickemiek - Jachtluipaard


    Jongens: 4/6

    - Jeffrey Tristan Winter - Eluveitie - Jachtluipaard
    - Max Owens - Morrowind - Lynx
    - Lewis Ellsmor - Morrowind - Grizzly beer
    - Jake Dimitri Robusto - Werewolves - Jaguar
    - Kane Lewis Daniels - MindBreaker - Wolf
    -


    Roederlleider: Ramon Trevegg Smith - Werewolves - Leeuw


    Invul-ding-lijst:

    Naam:
    Dieren:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Extra:

    Regels:

    - Er geldt een minimum van 7 regels.
    - 16+ is toegestaan, maar houdt het uiteraard netjes
    - Probeer minstens 1 post per week te schrijven
    - Reservering vervalt na 4 dagen
    - Powerplay is niet toegestaan
    - Geen perfecte personages, die bestaan niet
    - Let op spelling en interpunctie
    - Naamsveranderingen doorgeven
    - Als je even niet kan schrijven moet je dat even melden met de reden waarom je even niet kunt schrijven.
    - Geen ruzie.
    - Ik maak als enigste de topics aan.



    Voor de zekerheid alvast:

    TOPIC 2

    [ bericht aangepast op 20 jan 2013 - 15:51 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Lewis Ellsmor ~ Grizzly

    “Goed, meneer Grizzly,” klonk het sarcastisch. Ik reageerde al niet meer op de naam. Dat ze me maar Grizzly noemden. Ik was trots om een – blijkbaar – onderschatte Grizzly te zijn. Maar ik zou me nog wel bewijzen.
    Yfory bleef dicht bij ons, wat iet wat op mijn zenuwen werkte en ik zin kreeg om een rotopmerking te maken. Maar ik zweeg wijselijk.
    Het was niet alsof ik haar wilde kwetsen, dat was normaal gezien nooit mijn bedoeling, tenzij je het zelf had uitgelokt. En daarbij was ik anders toch verkeerd teruggelopen.
    Jake’s gegrinnik was me ook niet ontgaan, maar ook daar reageerde ik niet echt op. Ik draaide even met mijn ogen naar hem.
    Tussen de struiken door kon ik de open plek al zien, en de rest al horen. Het was niet van mijn gewoonte, maar ik besloot en keer vriendelijk te doen.
    “Yfory…” Ik keek haar aan vanuit mijn ooghoeken en wachtte niet op haar reactie. “Je weet toch dat ik al die opmerkingen niet mee, he?”

    Max Owens ~ Lynx

    “Waarom? Wat heb je misdaan dat ze klaar me je zijn? Dat mijn vader me haat begrijp ik, het doet pijn, maar ik begrijp het. Het lijkt me niet dat jij iets fout doet.” Ze keek me aan met haar bruine ogen. Nerveus zwiepte ik mijn staart heen en weer. “Je lijkt me een hele aardige jongen. En tot nu toe vind ik dat nog steeds. Ik kan niet bedenken dat je moeder jou zou haten of het niks kan schelen als je doodgaat.”
    “Ze… Ik… Ik weet het niet,” zei ik uiteindelijk, “het kwam eigenlijk van de dag dat mijn vader ziek werd en de uitzaaiing ontdekt werd. Haar hele wereld stortte in… Ze werd depressief en sinds die dag heeft ze niet meer naar ons omgekeken. Ik hoop dat we wel nog naar huis kunnen… Ik kan mijn zusje niet aan haar lot overlaten…”
    Aria staarde naar haar poten.
    “Soms klinkt doodzijn zo mooi. Het is altijd zo dichtbij, maar als ik het leven uit iemand zie vloeien. Hun koude lichaam zie, hun lege blik... Dan besef ik dat het geen zin heeft,” fluisterde ze heel zacht. “Het heeft geen zin om op te geven,” zei ze toen harder. “Dat hebben de andere gewonnen. En dat gun ik ze niet.”
    “Dat mag je ook niet,” zei ik vastbesloten. “Laat zien dat je meer bent dan hun.”

    [ bericht aangepast op 10 jan 2013 - 17:22 ]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Morrowind schreef:
    Max Owens - Lynx

    'Toen het gezwel bij mijn vader ontdekt werd, stortte mijn moeders wereld in.' Mijn stem klonk zacht en breekbaard. 'Sinds die dag heeft ze niet meer naar mij, laat staan mijn zusje, omgekeken.'
    Ik zucht lichtjes en sla mijn ogen neer. Net zoals Aria, die iets over de dood mompelde.
    'That's the spirit. Laat zien dat je sterker bent dan ze verwachtten.'

    (Ik had een hele tekst vor Lewis en Max klaar, crasht mijn pc -.- fml. Lewis komt dus zometeen. En sorry, ik had het niet gelezen :x)


    [Da's **** voor je. Melij met jou. Maakt niet uit dat hij later komt.(flower)]

    [ bericht aangepast op 10 jan 2013 - 17:25 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    [aangespast (: Jej, iemand heeft medelijden c:]

    [ bericht aangepast op 10 jan 2013 - 17:23 ]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Morrowind schreef:
    [aangespast (: Jej, iemand heeft medelijden c:]


    [Tuurlijk heb ik meelij met jou. Als het bij mij gebeurde zou ik het echt uitgillen van frustratie!]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Werewolves schreef:
    (...)

    [Tuurlijk heb ik meelij met jou. Als het bij mij gebeurde zou ik het echt uitgillen van frustratie!]


    [Dat is zowat wat ik deed :'D]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    [Ik reageer straks. ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Melony “Mel” Christabella Garcia || Zwarte panter

    In de tijd dat er iemand besloot toch niet de opdrachten te doen, waarna anderen erachter aangingen en er nog iemand was veranderd, was mijn humeur er niet op vooruit gegaan. We waren nog steeds geen steek verder. Geen eed, al vroeg ik mij af of ik die wilde afleggen, geen opdrachten en ik was nog steeds een panter. Normaal praten had ik ook nog niet geoefend en dus zei ik vrij weinig. Ik was het helemaal zat en dat was ik niet heel snel met nieuwe dingen. Het zou een stuk leuker zijn als we gewoon die opdrachten konden doen en ons aan konden passen aan dit nieuwe leven.
    Ik was dan ook in een hoge boom geklommen, wat mij heel gemakkelijk afging als panter, en lag daar nu op een tak tussen de bladeren door naar beneden te gluren. Ik was heel onrustig en zwiepte met mijn staart heen en weer. Ik hield er niet van als ik mijn woede of andere emoties nergens kwijt kon en vertrouwde bovendien deze groep wezens ook voor geen meter. Ik was er niet eens uit of ik het mensen of dieren moest noemen en wie waren ze dan wel niet als mens? Kende ik ze? Had ik ooit één van hen misleid op de manier dat ik dat wel vaker doe? En waneer zou ik erachter komen wie het waren? Die opdrachten overleven leek mij niet zo'n groot probleem. Ik was fysiek gezien sterk en had geen enkele moeite met dit nieuwe lichaam, behalve dat ik bang was dat het praten heel raar zou klinken en het dus niet wilde proberen.

    (Iemand voor Mel?)


    Happy Birthday my Potter!

    Aria Maya Angels || Wolf

    Geboeid luister ik naar zijn verhaal en schud dan zachtjes mijn hoofd.
    'Je laat haar ook niet alleen, als het niet mag dan gaan we gewoon. En ik ga met je mee,' zeg ik vastbesloten en kijk hem aan. Ik sla mijn ogen neer als ik zijn volgende woorden hoor en schud zacht met mijn hoofd. Ik was niet meer, ik was geen haar beter. Ik was ook een moordenaar, ik heb om me heen mensen zien overlijden en het deed me niks. Het enige wat me raakte was de dood van mijn moeder, de teleurstelling van mijn vader en de leugens van mijn ex vriendje. Niks anders raakt me. Niet op straat. Ik ben niet beter. Ik ben geen haar beter. Ik heb gemoord uit wraak, het is zo makkelijk om een trekker over te halen en een de druk van de kogel door je arm te voelen. Het was verbazingwekkend kil om iemand neer te zien vallen, zonder dat je iets voelt. Het was zo. Ik had iemand vermoord uit wraak.
    'Ik ben niet beter Max,' zeg ik uiteindelijk en kijk hem aan. 'Ik ben niet meer. Ik ben net als hen. Spijt doet er niet toe. Ook al heb ik spijt, het maakt niet uit. Ik heb gedaan wat ik heb gedaan, ik heb wraak genomen, ik heb gescholden, ik heb gevochten. Ik deal, ik lieg en ik bedrieg. Ik ben niet beter. Ik ben één van hen.' Ik kijk Max aan. 'Ik heb geen tattoo, maar ik heb er wel eentje op mijn ziel. Ik ben getattooeerd en die komt er nooit meer vanaf.' Ik kijk Max aan. 'Hoewel ik het niet zou willen. Die mensen zijn mijn familie geworden, zij accepteerde wat ik deed, omdat ze het zelf deden. Mijn vader verafschuwt me, hij houdt me uit de buurt van verdere familie. Ik heb niemand behalve de mensen die crimineel zijn.' Ik kijk Max aan. 'Ik ben niet beter, geloof me. Het werkt bij mij simpel, ben je een vriend of vriendin, dan doe ik alles voor je. Mag ik je niet, dan kan je een kogel door je kop verwachten of een blauw oog en een losse kaak.' Met een kille blik kijk ik voor me uit. 'Welkom in mijn leven,' mompel ik.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Max Owens ~ Lynx

    "Ik ben niet beter Max." Aria keek me aan, waardoor ik mijn wenkbrauwen tot een klein fronsje trok. "Ik ben niet meer. Ik ben net als hen. Spijt doet er niet toe. Ook al heb ik spijt, het maakt niet uit. Ik heb gedaan wat ik heb gedaan, ik heb wraak genomen, ik heb gescholden, ik heb gevochten. Ik deal, ik lieg en ik bedrieg. Ik ben niet beter. Ik ben één van hen.Ik heb geen tattoo, maar ik heb er wel eentje op mijn ziel. Ik ben getattooeerd en die komt er nooit meer vanaf. Hoewel ik het niet zou willen. Die mensen zijn mijn familie geworden, zij accepteerde wat ik deed, omdat ze het zelf deden. Mijn vader verafschuwt me, hij houdt me uit de buurt van verdere familie. Ik heb niemand behalve de mensen die crimineel zijn.Ik ben niet beter, geloof me. Het werkt bij mij simpel, ben je een vriend of vriendin, dan doe ik alles voor je. Mag ik je niet, dan kan je een kogel door je kop verwachten of een blauw oog en een losse kaak. Welkom in mijn leven," mompelde ze.
    Ik slikte even en duwde zacht mijn poot tegen haar aan. "Volgens mij ben je zo echt niet. Diep vanbinnen ben je nog steeds het meisje dat je voor dat alles was. En daarbij..." Ik aarzelde even. "Je hebt wel iemand. Je hebt mij, je hebt de rest nu."
    Ik keek met grote ogen de kring rond en glimlachte. "Misschien zijn ze nu nog allemaal kribbig, maar volgens mij zouden deze mensen perfect als familie kunnen beschouwd worden."
    Ik had de neiging om haar te daar weg te halen, of gewoon te dwingen niet meer terug te gaan, maar dat kon ik niet maken en ze zou het waarschijnlijk toch niet van me aannemen.
    In de verte zag ik vaag een paar schimmen in de struiken. Volgens mij waren Lewis en Yfory terug met Jake. Dat hoopte ik in ieder geval toch.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Aria Maya Angels || Wolf

    Ik kijk Max aan en schud mijn hoofd. 'Misschien, misschien niet. Ik heb mensen vermoord Max, echt. Niemand wilt mijn familie zijn. Wie wilt er nou familie zijn met een moordenaar,' mompel ik zacht en buig mijn hoofd weer even. 'Ik heb iemand vermoord zonder er iets bij te voelen.' Ik kijk Max aan en zet een stap achteruit. Ik zucht diep en kijk naar de andere. Ik ga rechtop zitten en zwijg weer. 'Misschien is het beter dat je uit mijn buurt blijft,' zeg ik zacht en kijk hem aan. Misschien moest ik gewoon weggaan, en me dood laten gaan door de magie. Dan was iedereen van me af en ik verlost. Of ik blijf voor altijd een wolf of nou ja, als meisje blijf ik hier. Ik wil terug veranderen. Ik ben nu wel klaar met dat wolven gedoe. Ik werp een korte blik op Max en ga dan zitten. Vanaf nu zei ik het tegen niemand meer. Max was de enige die het kreeg te weten. Waarom had ik het hem verteld? Hoe dom was ik? Ik kan het niet meer terug draaien, hij weet het al. Herinneringen schieten door mijn hoofd. Ik huiver en schud met mijn kop.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Max Owens ~ Lynx

    "Je hebt er nu spijt van? Toch?" Ergens beangstigde het feit dat ze dat gedaan had en het me zo koelbloedig vertelde wel. Maar ik moest nu geen domme dingen gaan doen.
    "Aria, doe zo niet." Ik keek haar aan en ging voor haar zitten. "Zie dit als een nieuwe start. Je kan het nu beter doen."
    Ik haatte het als mensen zo deden. Ik haatte het hoe ze me alles eerst vertelde en dan zo ging doen. Zo ging het elke keer. Mensen vertelden me hun gevoelens, ik hielp hen. Als hun problemen opgelost waren moesten ze me niet meer. Maar ik was niet van plan me nog zo te laten gebruiken. Ik was gewoon veel te naïef dat was alles. Ik probeerde altijd het goede in iedere persoon te zien. Maar ik kon haar nu ook niet gaan negeren. Het was niet dat ik boos op haar was, ik wilde gewoon niet dat ze zoals ieder ander persoon was en me zou laten vallen als alles over was.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Aria Maya Angels || Wolf

    Ik kijk op als ik zijn stem weer hoor. 'Ik weet het niet. Ik heb ze vermoord uit wraak. Zij vermoorden de mensen om wie ik gaf, ik vermoordde hen,' zucht ik en kijk naar mijn poten. 'Ik weet niet, eigenlijk zou ik al dood moeten zijn, maar op één of andere manier leef ik nog steeds,' zucht ik. 'Misschien was het de wolf in mij,' zeg ik met een kleine glimlach. Ik kijk Max aan. 'Dank je,' zeg ik. 'Dank je dat je niet wegrent of me haat. Of je haat me wel, maar weet dat goed te verbergen.' Ik kijk Max aan. 'Nieuwe start... Klinkt goed.' Ik kijk naar de andere en kijk dan weer naar Max. 'Maar eerst wil ik terug naar een mens veranderen, ik wordt er een beetje gek van dat ik nu niet normaal kan bewegen, zeg maar.' Ik kijk Max aan. 'En je verdiend een knuffel, maar het gaat beetje lastig in deze vorm,' zeg ik zacht, met een beetje verlegen ondertoon. Gelijk vervloek ik mezelf voor dat en wend mijn blik af. Ik staar naar mijn, opeens heel interessante, poten.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Max Owens ~ Lynx

    "Neem het van mij aan, ik ben niet erg goed in gevoelens verbergen." Ik glimlachte.
    "Nieuwe start... Klinkt goed. Maar eerst wil ik terug naar een mens veranderen, ik wordt er een beetje gek van dat ik nu niet normaal kan bewegen, zeg maar," zei ze. "En je verdiend een knuffel, maar het gaat beetje lastig in deze vorm."
    Nou ja, ik was niet echt gewend aan fysiek contact en had eigenlijk al geen knuffels meer gehad sinds mijn tiende. En sinds mijn veertiende werd mijn moeder depressief, dus toen was er al helemaal geen plaats meer voor warmte thuis.
    De grond leek opeens heel interessant geworden voor Aria. Ik grinnikte zacht en ging liggen, met mijn ogen dicht. Ik vond het wel leuk om Lynx te zijn. Alles was anders, spannender. Het zicht dat ik had was gewoon fantastisch en ik kon hard rennen. In bomen klimmen leek te gaan alsof het niets was. En om heel eerlijk te zijn wilde ik niet naar huis.

    [ bericht aangepast op 10 jan 2013 - 20:23 ]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Aria Maya Angels || Wolf

    Ik glimlach en kijk hem aan. 'Mooi, dan weet ik dat je me niet haat,' zucht ik opgelucht. Het was fijn om te weten. Ik weet namelijk niet of mijn 'vrienden' op straat me wel echt mogen of doen alsof. Het is lastig allemaal. Ik hoor hem zag grinniken. 'Lach niet,' zeg ik nep boos en kijk hem aan. Ik ga naast hem liggen en bekijk de omgeving even. 'Wat zou de eerste opdracht zijn,' vraag ik aarzelend. Ik was niet bang dat ik mijn leven zou verliezen, ik was wel wat gewned. Toch vond ik het wel spannend. Ik kijk opzij naar Max en bekijk zijn Lynx lichaam is. Hij had redelijk langen poten... Hoe zou hij er in het echt uitzien? 'Hoe zie je eruit in je mensen vorm,' vraag ik met een kleine grinnik. Dit was echt raar... Ik bedoel... Ik had geen idee hoe hij eruit zag. Het was zo moeilijk, ik was gewoon met een lynx aan het praten genaamd Max, straks was hij vet eng... Of een nerd... Niet dat ik daar iets tegen heb, maar ik bedoel.... Het is gewoon raar.... Ik lach zachtjes om mijn gedachte en ga weer rustig liggen.

    [ bericht aangepast op 10 jan 2013 - 21:18 ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Max Owens ~ Lynx

    "Wat zou de eerste opdracht zijn?" vraagt Aria aarzelend.
    Ik haalde mijn schouders op. "Geen idee. We moeten eerst nog onderzocht worden, dus ik verwacht wel dat het iets fysiek is."
    Hoewel mijn ene oor tegen de grond aangedrukt lag, hoorde ik haar bewegen. Ik had toch al een vriend gemaakt. Normaal deed ik er veel langer over, gewoon omdat ik zo socially awkward was en bijna niets zei.
    "Hoe zie je eruit in je mensen vorm?" klonk het opeens. Wel, die had ik niet verwacht. Ik rolde me op mijn rug, met mijn poten in de lucht en draaide mijn hoofd in haar richting. "Awkward question..." mompelde ik. "Bruin haar, bruine ogen... Jij?"
    Mijn antwoord was niet echt duidelijk, daar kon je je alles mee voorstellen.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov