katl1 schreef:
(...)
Succes dan!
Haha, ik ben nog niet eens begonnen aan mn theorie, veel te bang om te rijden
Thnx (:
Ik had in het begin ook heel veel schrik om te rijden, vooral omdat ik in 2007 dat auto-ongeluk heb gehad, maar nu ik sinds vorig jaar terug begonnen ben en de laatste weken nu ook de kleine naar school breng en m'n vriend me dus heerlijk naar Genk centrum en zowel de buiten- als binnenring van Hasselt laat rijden, gaat het echt wel goed.
De schrik ligt bij mij dan ook het meeste om naar het examenter toe te gaan. Me inschrijven, al die scholiertjes die er vaak zitten te wachten, met een vreemde in een auto zitten, links en rechts nog wel eens door elkaar halen :'D het examen zelf afleggen omdat ik faalangst heb en daardoor ook black-outs.
Ik zit nu al stijf van de stress door alles wat er om heen bij komt kijken voor me, en ik moet nog een maand wachten :'D
Ik raad je echt wel aan om gewoon te beginnen voor je rijbewijs (; De eerste keer dat ik met de rijschool opging (was ik 19 :'D) scheet ik ook zeker zeven kleuren in m'n broek en ik kan me nog goed heugen dat ik bekant stond te springen van blijdschap in die auto toen ik in z'n één wegreed op een eeuwig verlaten binnendoorweggetje :'D whaha echt van 'kijk nou, kijk nou! ik rij! Ik rij!'
En dat dus enkel in z'n één wat vooruit te bollen (ik had dus ook nog nooit eerder achter het stuur gezeten of wat ook) :'D Ik denk dat die man met mij ook echt wel doodsangsten heeft uitgestaan de eerste week :'D Maar goed, daar wordt hem voor betaald
![XD XD](/images/smilies/laugh.gif)
Als je het eenmaal onder de knie hebt, is er niks meer aan en ik ben ook echt wel blij dat ik eindelijk terug durf te rijden want het scheelt echt zoveel, met alles gewoon (:
Op de eerste plaats ben ik niet meer afhankelijk van iedereen. Als ik ergens heen moet van psycholoog of ziekenhuis of arts dan moet ik altijd rondvragen wie me kan brengen ofwel moet m'n vriend een dag verlof pakken. Meestal rijdt m'n ma of schoonma wel, maar voor mezelf is dat niet fijn, gewoon omdat ik dat stukje onafhankelijkheid kwijt ben.
Daarbij kan ik doen en laten wat ik wil van zodra ik m'n rijbewijs heb. Wil ik op woensdagmiddag met de kleine naat Domein Bovi om te gaan wandelen in het bos en om daarna een pannekoekje te gaan eten dan kan ik daar gewoon heerlijk naartoe, of naar een kinderboerderij of weet ik veel wat, wat gewoon net te ver fietsen is.
Niet meer in de regen fietsen of lopen! Ook zo zalig.
Je moet er gewoon voor gaan, Katl, vind ik toch
If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.