Ergens vorig jaar hebben wij te horen gekregen dat mijn oma kanker heeft. En het is niet alsof ze voor mij zomaar een oma is: ik heb echt een hele goede band met haar.
Afijn, we hadden er vertrouwen in dat het beter zou gaan, en na een tijdje (ze had al een operatie gehad, gevolgd door meerdere chemo's), kregen we te horen dat de situatie stabieler was en dat ze weer wilden gaan opereren. Vanochtend zou ze dus geopereerd moeten worden, maar er is uiteindelijk niet meer gebeurd dan het opensnijden en dichtnaaien omdat er te veel uitzaaiingen zaten die eerder niet waren gezien. Nu kunnen ze dus niets meer doen dan chemo's en heeft ze nog maximaal een jaar te leven (waarschijnlijk zelfs veel minder), terwijl dat er gisteren nog zeker 5 waren.
En nu is zo ongeveer de hele familie (mij inbegrepen) helemaal hysterisch. Fijn.
It is better to reign in hell than to serve in heaven.
