[RPG] Human Evolved {1} - Speeltopics

Rollentopic

Supermensen: (max. 10)
- Hailey Brianna Williams || xClove, illusies
- Rachelle Lerman || Jaimes, kracht (sterk)
- Maya Rae Grande || HurtedHeart, energie
- Victoria Gwen Calley || Pebble, gedaanteverwisselaar
- Alice Summer || foxfaceXXX, gedachtelezen
- Matt Donovan || MadEyeMoody, vuursturen
- Andy Bright || Ruexx, watersturing
- Michael 'Elias' Clarckson || Nyan, metaalsturing
- Myles 'Bandit' Bromic || SICKENING, waarheid vervormen
- Dylano Nathan Bright || glimmur, zwaartekracht

Leraren: (max. 3) VOL!
- Logan Mitchell CollinsMadEyeMoody
- Aimee Lauraine Zorya || Rider, Telekinese
- Seaver

Uitvinder: (max 1)
- SateGoddess

Slechterik: (max 1)
- Caleb Morris || Merrow

____________________________________________________________________________________________
Kamerindeling:
Kamer 1: Matt en Hailey
Kamer 2: Alice en Victoria
Kamer 3: Andy en Dylano
Kamer 4: Myles en Michael
Kamer 5: Rachelle en Maya

Regels:
- Minimaal 5 regels.
- +16 mag
- Het worden 5 jongens en 5 meisjes.
- Lees elkaars posts (snel) door, zodat er geen verwarring of negering ontstaat.
- Alleen je eigen personage(s) besturen, niet die van een ander.
- Meer komt[/i]

[ bericht aangepast op 27 dec 2012 - 15:50 ]

---

Don't be like the rest of them, darling

PRAATTOPIC!

Hier kan je vragen stellen en praten over het RPG! Ook als je jouw personage met een ander personage wil laten ontmoeten! ^^ zodat het hier overzichtelijk blijft c:

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Alice Summer II gedachtelezen

Ik dwaal al een hele tijd door de gangen. Om me heen kijken heeft weinig nut, want alles ziet er hetzelfde uit. Dezelfde muur, dezelfde vloer en dezelfde deuren. hoe kan ik hier ooit mijn weg vinden in dit megadoolhof? Het zal toch niet zo moeilijk zijn. Of ben ik nou superslecht in de weg vinden? dat zal het vast wel zijn. Zouden de andere mensen elkaar al gevonden hebben? Terwijl ik loop begin ik in mijn gedachten te zinken. Opeens kom ik weer bij de deur van mijn kamer. Nou, onze kamer. Alleen weet ik nog steeds niet wie mijn kamergenoot is. Ik ken eigenlijk nog helemaal niemand. Ik voel me alleen. Plotseling hoor ik stemmen. Ik begin meteen sneller te lopen richting de stemmen....

---

imperfection is beauty

Andy Bright
Terwijl ik en Dylano aan het praten zijn, zie ik opeens een meisje aan komen lopen. Ik draai me om naar haar. 'Hi,' zeg ik. 'Ik ben Andy en dat is Dylano.' 'Ik ben Alice,' zegt het meisje. 'Jullie zijn de eersten die ik hier zie, hoe vinden jullie de weg hier?' Ik lach. 'Ja, het is echt een doolhof hier' Dylano knikt als antwoord. 'Denk jij ook dat we hier zijn omdat we speciale krachten hebben?' Vraagt hij. 'Wat is jouw kracht eigenlijk?' Alice antwoord: 'Ik kan gedachten lezen.' 'Echt waar?' roep ik uit. 'Dus jij weet nu gewoon wat ik denk!' Alice lacht verlegen. Ik moet oppassen met wat ik denk, denk ik bij mezelf. Als ik haar aankijk, heb ik het idee dat ze net mijn gedachten aan het lezen is en dus weet wat ik denk. Dus snel begin ik maar over iets anders. 'Hebben jullie zin om iets te eten?' Ik heb eigenlijk wel zin in iets lekkers. De anderen knikken en samen gaan we op zoek naar eten. Alhoewel dat best moeilijk gaat in dit doolhof.

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

jaimyhoi schreef:
(...)

@xClove

[Vind ik goed. MadEyeMoody, zou je in de beginpost willen zetten dat je alleen je eigen persoon mag besturen (bij regels)?]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

xClove schreef:
(...)

Hailey Brianna Williams
Het leek zo echt, maar er was toch iets in de textuur wat niet klopte. Als je heel goed keek, zag je dat het oppervlakte vlak was. Terwijl er toch een klein beetje hoogteverschil moest zijn door de verf. 'Hoe heb je dat gedaan?' Ik draaide me om en keek hem aan. 'Het is een illusie, volgens mij. Het lijkt echt, je kunt het aanraken, maar als je goed kijkt ontdek je iets wat niet kan. Het oppervlak is helemaal vlak, terwijl er verf op zit. Tot mijn verbazing zag ik in zijn ogen een soort van vlam branden. Het leek op een vuurtje, maar dan heel ver weg gestopt. 'Matt, je ogen.' fluisterde ik.

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Matt Donovan
Ze draaide zich om en keek me aan, 'Het is een ilusie, volgens mij. Het lijkt echt, je kunt het aanraken, maar als je goed kijkt ontdek je iets wat niet kan. Het oppervlak is helemaal vlak, terwijl er verf op zit' Andwoorde ze en ik knikte waarna ik haar raar aankeek toen ze plots iets zei over mijn ogen. Of eigelijk fluisterde. 'Wat is er met mijn ogen?' Vraag ik onbegrijpend, voor zover ik wist hadden die gewoon een normale kleur.. toch?
Iets vreemds was er volgensmij nooit aan geweest, in iedergeval voor zover ik wist niet.. En hopelijk was 'Voor zover ik wist genoeg om te weten over mezelf.

---

Don't be like the rest of them, darling

Hailey Brianna Williams
'Wat is er met mijn ogen?' ik kijk nog wat beter, maar het is onmiskenbaar. 'Of het is weer een illusie, of ik zie vuur in je ogen.' Ik kijk hem wantrouwend aan. 'Moet je me iets vertellen?' ik beet zacht op mijn lip, richt mijn handen op de muur en denk verschrikkelijk erg hard aan een spiegel. Als ik mijn ogen open hangt die er, en ik trek hem er mee naar toe. In de spiegel was het ook te zien, het zij mat. Ineens was die weg en ik vervloekte mezelf zacht. Maar hopelijk had hij het gezien. 'Zag je het?' vraag ik voor de zekerheid.

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Matt Donovan
'Of het is weer een illusie, of ik zie vuur in je ogen' Zegt ze en ze kijkt me wantrouwent aan na nog eens beter in mijn ogen te hebben gekeken.
'Moet je me iets vertellen?' Vroeg ze nogsteeds wantrouwend en ze beet op haar lip waarna ze haar handen weer op de muur richte en volgensmij erg hard aan iets dacht. Plots hing er een spiegel aan de muur en opgende ze haar ogen waarna ze mij er mee naartoe. Net voordat ik in de spiegel kon kijken was die weg en zag ik het niet heel goed maar had ik er wel een glimp van gezien. 'Zag je het?' Vroeg ze, 'Niet helemaal, maar ik denk wel dat ik weet wat je bedoeld.' Andwoord ik waarna ik dezelfde vlam op mijn hand liet verschijnen, 'De vorige keer had ik het idee dat ik mijn hand bijna verbrande'

---

Don't be like the rest of them, darling

jaimyhoi schreef:
Rachelle Lerman • Kracht
Wanneer ik op de gang ben botst er ineens iemand tegen me op. Ik voel me lichtelijk boos worden en mijn donkerblauwe ogen kijken gelijk opzij. Ik zie een man staan, hij ziet er wel een stuk ouder uit dan ik. Het is een volwassen man. Hij heef een ringbaardje, bruin haar en ook bruine ogen. Hij verontschuldigd zich en kijkt me daarna aan. Ik maak mezelf weer rustig, ik merk dat er iets verandert aan me is. Ik voel me sterker, krachtiger. Waardoor komt dat? En waarom word ik ineens sneller boos. 'Dat geeft niets,' besluit ik dan te zeggen, aangezien hij is blijven staan en dus waarschijnlijk op een antwoord wachtte. 'Weet jij toevallig waar we zijn?' Vraag ik hem en vernauw licht mijn ogen om de man goed in me op te nemen. Zou hij het weten? Hij lijkt me een denker, en wellicht kent hij het hier. Wat is hier? Waar is hier? Ik zie alleen dat het erg luxueus oogt.

Logan
Volgensmij werd het meisje waar ik tegen aan was gebotst direct boos maar ook al heel snel rustig was.
'Dat geeft niets'' Zei het meisje vervolgens waarna ze vroeg of ik toevallig ook wist waar we waren en vernauwde haar ogen en keek me aan.
'Wat hier is een landhuis' zeg ik en andwoorde eerst niet op de vraag die ze eerst stelde.
''Waar hier is.. geen idee'' besloot ik vervolgens.

{sorry geen inspiratie..}

---

Don't be like the rest of them, darling

Victoria Gwen Calley II Gedaanteverwisselen.
'Weten jullie hoe je hier geraakt bent?' Vroeg Micheal. Ik schudde mijn hoofd. 'Nee, ik werd ineens wakker op mijn bed. Ik heb geen idee hoe ik hier kom, maar ik dacht al wel dat het iets te maken had met mijn kracht.' Ik zat nog naast Myles op de grond tegen de muur aan, beide spelend met Snow, die de aandacht geweldig vond. Diva dat het was. Ze wilde ook nooit in haar mandje slapen, altijd bij mijn voeteneind of naast mij op mijn hoofdkussen. 'Dit huis is wel erg groot voor ons drieën, zouden er nog meer mensen zijn?' vroeg ik. Misschien hadden zij al wat meer mensen ontmoet, het leek me nogal een raar idee dat alleen wij hier zouden zijn.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Ruexx schreef:
Andy Bright
Terwijl ik en Dylano aan het praten zijn, zie ik opeens een meisje aan komen lopen. Ik draai me om naar haar. 'Hi,' zeg ik. 'Ik ben Andy en dat is Dylano.' 'Ik ben Alice,' zegt het meisje. 'Jullie zijn de eersten die ik hier zie, hoe vinden jullie de weg hier?' Ik lach. 'Ja, het is echt een doolhof hier' Dylano knikt als antwoord. 'Denk jij ook dat we hier zijn omdat we speciale krachten hebben?' Vraagt hij. 'Wat is jouw kracht eigenlijk?' Alice antwoord: 'Ik kan gedachten lezen.' 'Echt waar?' roep ik uit. 'Dus jij weet nu gewoon wat ik denk!' Alice lacht verlegen. Ik moet oppassen met wat ik denk, denk ik bij mezelf. Als ik haar aankijk, heb ik het idee dat ze net mijn gedachten aan het lezen is en dus weet wat ik denk. Dus snel begin ik maar over iets anders. 'Hebben jullie zin om iets te eten?' Ik heb eigenlijk wel zin in iets lekkers. De anderen knikken en samen gaan we op zoek naar eten. Alhoewel dat best moeilijk gaat in dit doolhof.

Alice summer II gedachtelezen
Ik liep naar de kamer waar de stemmen te horen waren en daar zaten twee jongens. Een van hen zegt:'Hi, ik ben Andy en dat is Dylano'. ' Ik ben Alice', Antwoord ik.'Jullie zijn de eersten die ik hier zie, hoe vinden jullie de weg hier?' Andy lacht en zegt:'Ja, het is echt een doolhof hier'. En Dylano knikt. Gelukkig, ik ben niet de enige die de weg niet kan vinden, denk ik in mijzelf. Dylano vraagt: 'Denk jij ook dat we hier zijn omdat we speciale krachten hebben?' Dat zou ik echt niet weten, al ben ik er wel benieuwd naar.'Wat is jouw kracht eigenlijk?' Is het wel handig om dat meteen te zeggen? wat maakt het uit, ze komen er vroeg of laat toch wel achter. Dus ik antwoord:'ik kan gedachtelezen''. Andy zegt:'Echt waar? Dus jij weet nu gewoon wat ik denk!' Nu denken ze vast dat ik zo'n freak ben, dat is geen goede eerste indruk! Andy zegt:'Hebben jullie zin om iets te eten?' Ik en Dylano knikken instemmend, en met z'n allen proberen we iets te eten te vinden. Onderweg begin ik me af te vragen wat de krachten van Dylano en Andy zouden kunnen zijn. Om hun gedachten daar voor te lezen, zou wat grof zijn dus vraag ik netjes: 'Wat zijn eigenlijk jullie krachten?'.

---

imperfection is beauty

Rachelle Lerman • Kracht
Hij wacht even met antwoorden en mijn ogen gaan weer naar normaal, geen vernauwing. Hij geef niet eens gelijk een antwoord op mijn vraag en ik wacht, lichtelijk ongeduldig, af op wel een goed antwoord. Want wat hij als eerste zei klonk me te filosofisch in de oren. Dan geeft hij gelukkig wel antwoord, maar het is niet een antwoord wat ik wil. 'Great,' zeg ik tegen hem. 'Dat wist ik nog niet.' Ik ben sarcastisch, ik zie namelijk zelf ook wel dat dit een landhuis is. Of zo oogt het tenminste. Ik loop dan maar gewoon verder in tegengestelde richting dan dat de man heen gaat. Zodat ik niet met hem oploop. Geen gedag, nee, want waarom zou ik? Ik ken heel die gast niet. Ik knipper een paar keer met mijn ogen, mijn lenzen doen pijn. Ik heb gewoon kleurloze lenzen, mijn ogen zijn al van zichzelf zo blauw. Ik vertel eigenlijk nooit aan mensen dat ik lenzen in heb, alleen degene die in het andere bed op de kamer waar ik wakker werd ligt zal het waarschijnlijk te weten komen. Want in de avond en nacht heb ik een bril, mijn ogen kunnen niet de hele dag lenzen aan. Ik loop door en sla een hoek om. Ik stroop mijn mouwen op onder het lopen, ik heb echt geen idee waar ik heen ga. Zijn hier nog meer mensen?

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Micheal 'Elias' Clarckson
'Nee,ik werd ineens wakker op mijn bed.Ik heb geen idee hoe ik hier kom,maar ik dacht al wel dat het iets temaken had met mijn kracht.'Vertelde Victoria nadat ze haar hoofd had geschud.
Ik vond deze plek vreemder en vreemder te vinden.Ook dat ik plots metaal kon sturen was vreemd.Ik had het eingelijk al gelinkt aan het ongelijk dat ik een paar jaar geleden had gehad en het nu pas was uitgekomen,maar ik kon ook mis zijn.
Nu ik er aan dacht...Ze hadden het nog niet opgemerkt volgens mij dat ik 'gehandicapt'ben zal ik maar zeggen.Ik had ook niet voor niets een sweater aan met lange mouwen."Dus...Jullie weten vast ook niet met hoeveel we hier zijn?"vroeg ik dan angezijn Victoria daar ook al iets over gezegd had.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Andy Bright
Nog steeds dwalen we rond in het gebouw. Op zoek naar eten. Mijn gedachten dwalen af en ik ben benieuwd of er nog meer mensen in dit huis zijn. Zijn er ook volwassenen? En wat is nou eigenlijk de bedoeling, waarom zitten we hier? De stem van Alice wekt me uit mijn gedachten. 'Wat zijn eigenlijk jullie krachten?' vraagt ze. Ik denk even na over hoe ik moet uitleggen wat mijn kracht is. Dan begin ik te praten: 'Ik kan water besturen. Ik kan het verplaatsen en in ijs veranderen. Willen jullie het misschien zien?' Voor de anderen kunnen antwoorden loop ik naar het raam dat in de gang staat. Ik openen het en ga op een afstandje staan. Het regent buiten en ik verplaats de druppels in één lange straal naar binnen. Daar verander ik het in ijs. Een klein blokje ijs ligt nu op de vloer in de kamer. Dan kijk ik de anderen weer aan. Wat zouden ze van mijn kracht vinden?

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

[@Ruexx en @foxfaceXXX zouden jullie alleen je eigen personage willen besturen. Als het een gesprek is, mag het iets korter, maar probeer er dan gedachten en zo erbij te doen (: ]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.