[RPG] Human Evolved {1} - Speeltopics

Rollentopic

Supermensen: (max. 10)
- Hailey Brianna Williams || xClove, illusies
- Rachelle Lerman || Jaimes, kracht (sterk)
- Maya Rae Grande || HurtedHeart, energie
- Victoria Gwen Calley || Pebble, gedaanteverwisselaar
- Alice Summer || foxfaceXXX, gedachtelezen
- Matt Donovan || MadEyeMoody, vuursturen
- Andy Bright || Ruexx, watersturing
- Michael 'Elias' Clarckson || Nyan, metaalsturing
- Myles 'Bandit' Bromic || SICKENING, waarheid vervormen
- Dylano Nathan Bright || glimmur, zwaartekracht

Leraren: (max. 3) VOL!
- Logan Mitchell CollinsMadEyeMoody
- Aimee Lauraine Zorya || Rider, Telekinese
- Seaver

Uitvinder: (max 1)
- SateGoddess

Slechterik: (max 1)
- Caleb Morris || Merrow

____________________________________________________________________________________________
Kamerindeling:
Kamer 1: Matt en Hailey
Kamer 2: Alice en Victoria
Kamer 3: Andy en Dylano
Kamer 4: Myles en Michael
Kamer 5: Rachelle en Maya

Regels:
- Minimaal 5 regels.
- +16 mag
- Het worden 5 jongens en 5 meisjes.
- Lees elkaars posts (snel) door, zodat er geen verwarring of negering ontstaat.
- Alleen je eigen personage(s) besturen, niet die van een ander.
- Meer komt[/i]

[ bericht aangepast op 27 dec 2012 - 15:50 ]

Don't be like the rest of them, darling

Victoria Gwen Calley II Gedaanteverwisselen.
Geschrokken draaide ik me om toen iemand me begroette en ik zag een jongen voor me staan. Hij was ouder dan mij, dat kon ik zien. Van de schrik voelde ik mijn lichaam rekken om in een andere, wat dreigendere gedaante te veranderen, maar ik kneep mij handen stijf tot vuisten en ademde een keer diep in om dat te voorkomen. Hij zag er niet dreigend uit, dus ik hoopte dat hij me niets wilde aandoen. Of uitschelden. 'Eh.. Hoi,' mompelde ik zacht en verlegen terug, waanra mijn blik naar de vloer gleed. Ik was altijd zo slecht in het ontmoeten van nieuwe mensen. Achter hem zag ik nog een andere jongen aan komen lopen, waarschijnlijk van de leeftijd van de jongen voor mij. Die jongen zag er gevaarlijker uit, door de tatoeages op zijn lichaam. Maar door eigen ervaring wist ik dat uiterlijk niet te zeggen had. Hij knielde neer bij Snow en aaide een keer over haar kopje. Ik zag aan haar dat ze genoot van de aandacht. Snow mocht iedereen die haar mocht. Daarna stond hij weer op en keerde zich richting ons. 'Hallo,' begroette hij ons. Een verlegen glimlach speelde om mijn lippen en ik fluisterde weer een hallo terug. Altijd, echt altijd voelde ik me ongemakkelijk als ik nieuwe mensen ging ontmoeten. Hopelijk vonden zij mij geen freak...

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

jaimyhoi schreef:
Rachelle Lerman • Kracht
Gedesoriënteerd schrik ik wakker en kijk ik schichtig om me heen. Ik blaas mijn adem uit, ik merk dat ik die in dat ene moment had ingehouden. Ik wrijf met mijn hand over mijn voorhoofd en ogen, ik neem de omgeving in me op. Langzaam en voorzichtig kom ik overeind van het bed waar ik op lag, alsof er ineens iemand de kamer in kan komen en me zal aanvallen. Gek gedacht natuurlijk, er zal niemand de kamer binnen komen of me aanvallen. Kamer.. Wat voor kamer is dit? Er zijn twee bedden. Ik draai een langzaam een rondje om mijn as om de hele kamer te zien. Het is een slaapkamer, maar niet die van mij. Tenminste, niet dat ik weet. Mijn armen rek en strek ik even, ze zijn een beetje stijf. Ik kuch een keer en loop dan richting de deur. Heel afwachtend en nieuwsgierig open ik die en zie dan dat erachter een gang ligt. Helaas, geen Narnia, hoewel dit ook geen kast was maar gewoon een deur. Ik kijk de gang op maar zie niemand. Met een paar passen sta ik op de gang en ik sluit de deur achter me. De deur valt met een klik in het slot en er dwaalt weer een merkwaardige stilte neer.

{Genius Jaimes, dat word je nieuwe bijnaam }

Don't be like the rest of them, darling

MadEyeMoody schreef:
(...)

{Genius Jaimes, dat word je nieuwe bijnaam }

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

jaimyhoi schreef:
(...)

[Hahaha ja joh is goed ^^ doet jouw personage toevallig nog iets? C:]

Don't be like the rest of them, darling

MadEyeMoody schreef:
(...)

[yeah, matt is aan het praten.. -ugh en mijn shift knop doet het niet meer- maar ik heb logan voor je -wbw-]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Micheal 'Elias' Clarckson
Het meisje leek geschrokken,haar handen vormden zich tot vuisten.Ze ging me toch niet slaan ofzo?
'Eh.. Hoi,' mompelde ze dan zacht en keek verlegen naar de vloer. Da andere jongen begroette ze ook,bijna fluisterend.
Er viel een soort van ongemakkelijke stilte.Dit soort gesprekken zag er in films eingelijk heel anders uit dan het nu was.
Ik wachtte eingelijk tot iemand zich ging voorstellen ,aangezien ik daarnet me al had voorgesteld. Ik keek nog even van de jongen naar het meisje en dan naar de kitten die vrolijk zat rond te lopen.
Mischien moest ik vragen waarom dat we hier waren of... Mischien was dit toch niet zo'n goed idee aangezien we elkaars namen bijna niet kennen.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

jaimyhoi schreef:
Rachelle Lerman • Kracht
Gedesoriënteerd schrik ik wakker en kijk ik schichtig om me heen. Ik blaas mijn adem uit, ik merk dat ik die in dat ene moment had ingehouden. Ik wrijf met mijn hand over mijn voorhoofd en ogen, ik neem de omgeving in me op. Langzaam en voorzichtig kom ik overeind van het bed waar ik op lag, alsof er ineens iemand de kamer in kan komen en me zal aanvallen. Gek gedacht natuurlijk, er zal niemand de kamer binnen komen of me aanvallen. Kamer.. Wat voor kamer is dit? Er zijn twee bedden. Ik draai een langzaam een rondje om mijn as om de hele kamer te zien. Het is een slaapkamer, maar niet die van mij. Tenminste, niet dat ik weet. Mijn armen rek en strek ik even, ze zijn een beetje stijf. Ik kuch een keer en loop dan richting de deur. Heel afwachtend en nieuwsgierig open ik die en zie dan dat erachter een gang ligt. Helaas, geen Narnia, hoewel dit ook geen kast was maar gewoon een deur. Ik kijk de gang op maar zie niemand. Met een paar passen sta ik op de gang en ik sluit de deur achter me. De deur valt met een klik in het slot en er dwaalt weer een merkwaardige stilte neer.

Don't be like the rest of them, darling

xClove schreef:
Hailey Brianna Williams
Mijn hoofd gaat weer schuin. Hij had het oerwoud niet gezien, de kapmessen niet. Daarna duw ik hem speels tegen zijn schouder. 'Nee joh, we zitten opgesloten maar we kunnen wel weg, gekkie. Oh ja, ik ben Hailey.' er kwam een idee in me op. Het oerwoud was er geweest toen ik mijn handen uitstak. Ik draaide me een kwartslag, richtte mijn handen op de muur en dacht aan een prachtig schilderij, wat mijn oma ooit voor me had gemaakt. Als ik mijn ogen open, hangt het er. En dit keer wist ik dat hij het ook kon zien. Langzaam liep ik er heen, raakte het aan. Ik kon het aanraken, het was tastbaar. Mijn mond zakte lichtelijk open.

Don't be like the rest of them, darling

Victoria Gwen Calley II Gedaanteverwisselen.
Een ongemakkelijke stilte begon. Ik had er altijd zo'n hekel aan gehad, maar was vaak te verlegen om zelf een gesprek te beginnen. Maar ik zag dit als een nieuwe start en daarbij wilde ik graag vrienden maken. Ik begon maar met mezelf voor te stellen. 'Ik ben Victoria,' zei ik tegen de twee jongens voor me, een heette er Micheal, dat wist ik, want hij had zichzelf net voorgesteld. Maar de jongen die Snow net geaaid had, daar wist ik zijn naam niet van. 'Zijn jullie hier ook nieuw?' vroeg ik toen, hopend een gesprek te beginnen.

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Rachelle Lerman • Kracht
Wanneer ik op de gang ben botst er ineens iemand tegen me op. Ik voel me lichtelijk boos worden en mijn donkerblauwe ogen kijken gelijk opzij. Ik zie een man staan, hij ziet er wel een stuk ouder uit dan ik. Het is een volwassen man. Hij heef een ringbaardje, bruin haar en ook bruine ogen. Hij verontschuldigd zich en kijkt me daarna aan. Ik maak mezelf weer rustig, ik merk dat er iets verandert aan me is. Ik voel me sterker, krachtiger. Waardoor komt dat? En waarom word ik ineens sneller boos. 'Dat geeft niets,' besluit ik dan te zeggen, aangezien hij is blijven staan en dus waarschijnlijk op een antwoord wachtte. 'Weet jij toevallig waar we zijn?' Vraag ik hem en vernauw licht mijn ogen om de man goed in me op te nemen. Zou hij het weten? Hij lijkt me een denker, en wellicht kent hij het hier. Wat is hier? Waar is hier? Ik zie alleen dat het erg luxueus oogt.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Myles Bandit Bromic

Myles keek dromerig voor zich uit, toen hij zich realiseerde dat iedereen zich voor had gesteld. 'Ehh..', stamelde Myles. 'Ik ben Myles Bromic, maar veel mensen noemen me Bandit.. Ik ben een freak', glimlachte hij toen verlegen. De glimlach was om ze een beetje om de tuin te leiden: Myles leek blij, maar ging kapot van binnen. Nogmaals keek hij naar de klei.e witte pluizebol op de grond. 'Zeg, ik heb gehoord dat deze kitten een lang en gelukkig leven gaat leven met haar baasje', glimlachte Myles, terwijl hjj keek naar Victoria. Een uitstekende demonstratie had Myles gegeven, over hoe zijn kracht werkte, en hij hoefde er niet te veel woorden aan vuil te maken.

En eh, waarom quoten jullie elkaar? Een bericht is genoeg hoor. (;

[ bericht aangepast op 13 dec 2012 - 21:09 ]

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)

(mijn topics)

I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

Micheal 'Elias' Clarckson
'Ik ben Victoria,' stelde het meisje zich dan voor.'Ehh..', stamelde de jongen dan. 'Ik ben Myles Bromic, maar veel mensen noemen me Bandit.. Ik ben een freak',zei hij.Freak...Hij noemde zich zelf zo indeplaats van iemand met een kracht.Ik keek hem even aan hij glimlachte verlegen.
Ik was dus ook een 'freak' als je het zo wou uitdrukken. 'Zeg, ik heb gehoord dat deze kitten een lang en gelukkig leven gaat leven met haar baasje'begon Myles opeens.Ik fronste even,hij kende ons maar net ,hoe kon hij dat dan gehoord hebben? Of...Was dat zijn kracht?
"Jij bent niet de enige hier die een 'freak' is."zeg ik dan zuchtend.Ik wilde het ook wel voortonen en zocht iets van metaal,mijn blik viel op een deurklink.Ik ging die er dan wel weer aan zetten.Ik strekte mijn hand uit naar het voorwerp en als een soort van magneet komt de deurklink in mijn handen terecht ,waarna ik die omvorm tot een metalen bol.Ik zuchtte zachtjes waarna ik het weer omvormde tot een deurklink

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Victoria Gwen Calley II Gedaanteverwisselen.
Ik knikte even zacht toen ook Myles zich voorstelde en daarna zei dat Snow een lang en gelukkig leven met mij zou krijgen. Dit keer verscheen er een oprechte glimlach op mijn gezicht. Het zou een normale uitspraak kunnen zijn, maar iets in Myles' gezicht, ik kon er geen vinger op leggen wat, verraadde dat dit met zijn kracht te maken had. Een opgelucht gevoel stroomde door me heen. Deels om wat Myles net gezegd had, deels omdat ik nu eindelijk wist dat ik niet de enige - op mijn broer Kyle na - was met een rare beperking. Ik heb het altijd een beperking genoemd, omdat mijn ouders het ook altijd zo noemde, en het voor mij in het dagelijkse leven ook echt een beperking was geworden. Micheal zei opeens dat hij ook een freak was. Nou, hij zag er nog redelijk normaal uit. 'Ik werd ook altijd een freak genoemd,' vertelde ik het tweetal. Ik zag hoe Micheal een deurklink omtoverde tot een grote bol. Wauw, hij kon metaal sturen! Verbaast keek ik naar het tafereel. 'Wow,' bracht ik uit, bewondering spatte van mijn stem. Ik keek even langs Micheal heen naar Myles, want ik was er nog niet precies achter wat hij nou kon. 'Is dat jouw kracht?' vroeg ik, oprecht geïnteresseerd. 'Wat doet het precies?'

[ bericht aangepast op 13 dec 2012 - 21:37 ]

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Myles Bandit Bromic

Myles keek ademloos toe hoe Micheal van een deurknop een bol maakte, en deze weer perfect omboog tot een deurknop. 'Wow..', verzuchtte Myles zich. Hij zag dat Victoria een opmerkelijke kracht had om van gedaante te verwisselen. En toen werd er ook aan Myles gevraagd welke kracht hij nou eigenlijk bezat. Hij begon nerveus me zijn haar te spelen. 'Ik kan het niet uitleggen.. Ik kan de realiteit veranderen'. Myles had direct spijt van deze uitspraak, want nu zouden ze hem zien als valsspeler in het leven. 'Maar ik gebruik het alleen voor dingen die nodig zijn', corrigeerde Myles zichzelf snel. 'Laat het me het voordoen', glimlachte hij deze keer wel echt, omdat iemand weliswaar interesse toonde. 'Zeg, Victoria, ik heb gehoord dat er een prachtige bos rozen in je armen valt', zei Myles tegen Victoria. En tegen Michael zei hij: 'Volgens mij krijg jij zometeen de schok van je leven als je de auto die jij altijd al wou buiten ziet staan'.

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)