*RPG* Mystic Insitute - 3. - Speeltopics

Mystic Institue, een instituut voor bovennatuurlijke en magische kinderen tussen de 14 en 20 jaar, gevestigd in Londen. De leerlingen hier zijn stuk voor stuk bijzonder, hebben elk een kracht of bovennatuurlijke identiteit. Hierdoor kunnen ze niet allemaal goed met elkaar overweg, maar door vreemde wezens die af en toe tevoorschijn komen en elke keer een leerling doodt, zijn de leerlingen van Mystic Institute gedwongen een team te vormen. Zal het hun lukken de vreemde wezens te overwinnen? En wie zijn die wezens eigenlijk?

Meedoen kan altijd, zolang je de regels toepast en dit lijstje even invult:

Naam:
Leeftijd:
Bovennatuurlijke kracht/identitiet:
Nationaliteit:
Karakter:
Uiterlijk (met foto):
Uiterlijk bovennatuurlijke kracht/identiteit (als het van toepassing is):
Uitleg kracht/identiteit:
Extra:

Regels:
- 16+ en schelden mag, maar houdt het netjes.
- Niet pesten of buitensluiten.
- Een minimaal van 3 zinnen.
- OCC altijd tussen haakjes.
- Je mag maximaal maar 3 personen maken.
- Bespeel alleen je eigen personage en respecteer anderen.
- Naam veranderingen en langdurige afkerigheden altijd melden.
- Reserveringen blijven 2 dagen staan, daarna vervalt hij automatisch.
- Na 10 rollen zit de categorie vol, je kunt pas weer een jongen of en meisje aanmaken als beide categorieën vol zijn.
- Denk goed na voordat je hieraan begint, want het heeft geen zin om er na een paar dagen al mee te stoppen.
- Alleen ik, Pebble maak nieuwe topics aan.

Meisjes:
- Pebble - Lillith Aurora Kings - Fee.
- Coockies - Rosalie Lauren Angels - Zeemeermin.
- Nibug - Kayleigh Baele - Aura's manipuleren.
- Material - Aria Magnolic - Dochter van Lucifer.
- lottttx - Megan Taylor - Beheerst water.
- 5Boys1Dream. - Brooke Lisa Collins - Shapeshifter.
- Patholoog - Lily Sharp - Helderziende.
- DreamerN - Blossom Niënna Jones - Engel/ Beheerst de elementen.
- HuntedHeart - Jade Maysilee Ruby - Beheerst energie.
- Sorlembum - Soraya Yune Bryce - Kan in dieren veranderen.
- ItsMeJanice - Elips Diamona - Godin van hoop en doem.
- [url=http://huntedHeart]HuntedHeart[/url] - June Carmen Ruby - Schild.
-
-


Jongens:
- Nyan. - Nickolas Anderson - Soul. (verbonden dier)
- Basterd - Jayden Tristan Parker - Weerwolf.
- loulou1997. - Jason Lee - Voorwerpen laten verschijnen/verdwijnen met zijn geest.
- ChaoticTania - Aleksander Komarovski - Contact met geesten.
- ChaoticTania - Jamey Marlon - Hypnotiserende kracht/ gedachtes beinvloeden/ gedachtes lezen.
- Pebble - Eli Stefan Dark - Half vampier.
- Dashed - Conrad Gray - Beheerst vuur.
- Basterd - Gabriël Eliah Young - Engel/ genezende krachten.
- HuntedHeart - Aiden Samuel Dream - Beheerst elektriciteit en metaal.
- Nyan - Wolf Dunmont - Hallicunaties.
- Coockies - Kyle Logan Booth - Kan bloed sturen.
-
-
-

Docenten.
- Patholoog - Katherine Black - Biologie en Toverdranken - Sirene en manipulatief met haar wil.
-
-

Regels school.
- Leraren hebben een soort "schild" dus kunnen niet beïnvloed worden.
- Alle leerlingen hebben een eigen kamer en mogen hem naar hun eigen zin inrichten.
- Er zijn geen schooluniformen, maar elke leerling moet iets zwarts dragen met daarop het teken van de school.
- Er mag niet gevochten worden op school.
- Leerlingen die eruit gezet of een overtreden maken worden moeten minstens 2 uur nakomen.

Het is nu de eerste schooldag.

Rollenstory: klik.
Topic 1: klik.
Topic 2: klik.
Rollentopic: klik.
Praattopic: klik.
Rooster totaal: klik.
Rooster per klas: klik.
Voorlopige klassenindeling: klik.

[ bericht aangepast op 17 jan 2013 - 19:17 ]

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Blossom Niënna Jones

Met een golf van opwinding keek ik Wolf met twinkelende ogen aan. "Zou je dat echt kunnen doen ?"
Maar toen zag ik dat hij zijn mond alweer vol had met pannenkoek waardoor hij niet kon antwoorden.
Iets wat hoopvol bleef ik hem aankijken terwijl ik zelf ook verder af van mijn bord.
Misschien kon hij me er echt vanaf helpen, dan was ik eindelijk verlost van die akelige nachtmerries.
Misschien kon hij meer ontdekken over de gevallen engel die achter me aanzit, dat kon ik goed gebruiken.
Misschien, wat een makkelijk woord om te gebruiken.
Ik bleef hem aankijken terwijl ik in stilte door at, wachtend op zijn antwoord.

---

Credendo Vides

Wolf Dumont
Ze keek me met twinkelende ogen aan."Zou je dat echt kunnen doen ?"Ze keek me zo hoopvol aan ,dat ik haar echt niet teleur wilde stellen door nee te zeggen.
Ik slikte moeizaam mijn eten naar binnen."Ik weet wel niet of ..."begon ik ,maar slikte mijn woorden dan weer in.
Mischien kon ik wel in haar nachtmerrie kruipen en dan kijken wie of wat de oorzaak er van is,maar ik ben bang dat mijn duistere kant plots zou opkomen.
Ik had haar zelf nog niet verteld over de nachtmerries die ik kon creëeren.
"Wel weet je nog dat ik gisteren vertelde dat ik 2 kanten had?"begon ik en keek haar dan aan."Ik moest je nog vertellen dat ik nog iets anders kon,namelijk ik kan mensen erge nachtmerries geven."zeg ik en zwijg even."Ik kan je mischien helpen,maar het zou kunnen zijn dat ik het erger zal maken."zei ik dan stil en keek even naar mijn vingers.Ik had haar vast teleur gesteld nu.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Coockies schreef:
Kyle Logan Booth

Ik kijk Lillith verbaasd aan als ze opstaat en naast me komt zitten. Ze ging me geen medelijden geven toch? Dat hoefde ik exht niet.... Knuffel of een ander meidending prima, maar medelijden... Nee dankje... Ik kijk naar Lillith. 'Ik ben het wel gewend hoor, alleen het was extreem deze vakantie en op 1 of andere manier weet ze me erin mee te slepen...' Ik zucht even en kijk Lillith aan. Ik kijk naar mijn eten. 'Ik weet dat je er voor me bent, ik wil gewoon geen medelijden.' Ik kijk haar aan. 'Want ik ben net zo. Ik ben gemaakt om te martelen. Ik hoor net zo te zijn als mijn moeder. Mjjn moeder is het perfecte voorbeeld voor onze soort. Mijn moeder is een uitzondering.' Ik kijk Lillith aan. 'Dus wat je ook doet geef me geen medeleven.' Ik kijk haar strak aan. 'Beloof me dat,' mompel ik met een kleine grom ertussen. Ik voel hoe mijn ogen rood worden en sluit vlug mijn ogen. Niet recht aankijken... Waarom denk ik daar niet aan?! Ik zucht diep en kijk naar mijn eten. Zwijgend begin ik te eten en zeg even niks meer .

Lillith Aurora Kings. - Fee. - Room. -bathroom.
Verbaast keek hij me aan. 'Ik ben het wel gewend hoor, alleen het was extreem deze vakantie en op de een of andere manier weet ze me erin mee te slepen...' Hij zuchtte en keek me aan, waarna hij naar zijn eten keek. 'Ik weet dat je er voor me bent, ik wil gewoon geen medelijden.' Ik knikte. 'Want ik ben net zo. Ik ben gemaakt om te martelen. Ik hoor net zo te zijn als mijn moeder. Mijn moeder is het perfecte voorbeeld voor onze soort. Mijn vader is een uitzondering.' Hij keek me aan. 'Dus wat je ook doet geef me geen medelijden.' Strak keek hij me aan. 'Beloof me dat,' mompelde hij met een kleine grom ertussen. Zijn ogen werden rood en heel even schrok ik. Hij ging mij toch geen pijn doen? Vlug sloot hij zijn ogen en zuchtte diep en weer naar zijn eten keek. Zwijgend at hij verder. 'Ik beloof het,' fluisterde ik zachtjes. Ik kon het niet laten, maar had toch een beetje medelijden met de jongen naast me. Het klonk alsof hij het maar zwaar had. 'Waarom vind je het zo vreselijk hier op school dan?' wilde ik weten en stal een beetje van zijn eten.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Kyle Logan Booth

Ik kijk Lillith niet aan en eet mijn eten op. Ik schuif mijn bord van me af en knik. Ik had de geschrokken uitdrukking gezicht en het maakte me blij. Dan was ze bang voor me en als ze bang was, dan gaf ze me geen medelijden. 'Mooi,' zeg ik met een scheve grijns. En als ze die belofte breekt zal ze de pijn voelen... Als ik dat over mijn hart kon verkrijgen... Want wie ik ook hoor te zijn, ik had gevoelens... Dat was misschien mijn redding, ik kon mijn menselijke gevoelens niet uitzetten, zoals mijn moeder. Mijn vader kon zijn gave eigenschappen uitzetten, mijn moeder haar menselijke, ik geen van beiden... Ik kijk Lillith verbaasd aan. Ik verbaasde me om haar vraag. 'Ik haat school omdat je het hoort te haten,' zeg ik met een scheve grijns. 'Elke jongen hoort de school te haten, dat moet voor mijn imago,' grap ik en kijk haar aan. 'Maar nee, serieus? Aangezien ik nu toch alles aan het vertellen ben,' zucht ik. Ik leun achterover. 'Ik haat school, omdat ik niet weet wat er thuis gebeurd. Ik weet niet wat er daar aan de hand is, ik weet niet waar mijn moeder meebezig is en ik weet niet hoe het met mijn vader gaat. Mijn vader zal nooit toegeven als hij het moeilijk heeft, dat moet ik zien, maar via de telefoon kan ik dat niet zien.' Ik kijk Lillith aan. 'Begrijp je? Ik vind school leuk, omdat ze mij misschien kunnen helpen met mijn gave. Omdat ze mij leren hoe ik ermee om moet gaan.' Ik kijk haar aan en glimlach zwak. 'Gemengde gevoelens, daar bestaat mijn hele leven uit.' Ik kijk haar aan en haal mijn schouders op. 'En hoe zit het met jouw fee gedoe? Verveeld het je niet dat je nooit boos bent ofzo,' vraag ik haar en houd mijn hoofd schuin. Ik lach zachtjes en neem een slok drinken.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Lillith Aurora Kings. - Fee. - Room. -bathroom.
Hij keek me niet aan en at zijn eten op. Hij schoof zijn bord van zich af en knikte. 'Mooi,' zei hij met een scheve grijns, die overigens erg aantrekkelijk was. Ik ging met mijn elleboog op tafel hangen en legde mijn kin op mijn handpalm, terwijl ik naar hem keek. Verbaast keek hij me aan door de vraag die ik net gesteld had. 'Ik haat school omdat je het hoort te haten,' zei hij met een scheve grijns. 'Elke jongen hoort de school te haten, dat moet voor mijn imago,' grapte hij en ik giechelde zacht, een zacht en schattig geluid wat vaak jongens aantrok. Hij had overigens wel gelijk. Niet alle lessen hier op school waren leuk, maar ik moest toegeven dat deze school leuker was dan een normale middelbare school. 'Maar nee, serieus? Aangezien ik nu toch alles aan het vertellen ben,' zuchtte hij en leunde achterover. 'Ik haat school, omdat ik niet weet wat er thuis gebeurd. Ik wet niet wat er daar aan de hand is, ik weet niet waar mijn moeder mee bezig is en ik weet niet hoe het met mijn vader gaat. Mijn vader zal nooit toegeven als hij het moeilijk heeft, dat moet ik zien, maar via de telefoon kan ik dat niet zien.' Hij keek me aan. 'Begrijp je? Ik vind school leuk, omdat ze mij misschien kunnen helpen met mijn gave. Omdat ze mij leren hoe ik ermee om moet gaan.' Hij keek me aan en glimlachte zacht. Ik knikte meelevend. Ik mocht wel meelevend zijn toch? Het was immers heel anders dan medelijden hebben met iemand. Ik kon me gewoon goed verplaatsen in zijn leven, hoewel ik thuis bijna nooit problemen had. 'Gemengde gevoelens, daar bestaat mijn hele leven uit.' Hij keek me aan en haalde zijn schouders op. 'En hoe zit het met jouw fee gedoe? Verveeld het je niet dat je nooit boos bent of zo?' vroeg hij me en hield zijn hoofd schuin, waarna hij lachte en een slok drinken na. Ik bleef zitten zoals ik zat, met mijn elleboog op tafel geleund en mijn hoofd erop steunend. 'Ik begrijp je goed. Waarom stel je niet voor te Skypen? Dan kan je het gezicht van je vader zien, of die van je moeder. Daarbij is het veel persoonlijker als via de telefoon,' stelde ik voor. 'Maar over boos zijn, ik vind het heel eerlijk niet zo erg om niet vaak boos te zijn,' ging ik verder, zijn vraag beantwoordend. 'Natuurlijk kan ik wel ooit boos worden, maar dan is het wel heel ver gekomen. Ik ben veel minder snel boos als een normaal persoon en vergeef veel sneller, maar dat betekend niet dat ik vergeten ben wat diegene gedaan heeft. Ik ben veel sneller teleurgesteld in iemand, en persoonlijk vind ik een teleurgesteld gevoel veel erger dan een boos gevoel, omdat als iemand je teleurstelt, het vertrouwen er ook onder lijdt. Snap je wat ik bedoel? Mijn leven mag dan best dramaloos zijn, het betekend niet dat ik een perfect leven leidt, zoals veel mensen denken. En dat is af en toe zo irritant, ze denken dat ik zo'n Mary Sue ben of zo, terwijl dat helemaal niet is. Het is mijn gave waarom ze denken dat ik zo ben. Qua karakter lijkt een fee best op een engel, ze zijn allebei heel erg zachtaardig. Maar omdat ik ook half mens ben, kan ik ook wel eens andere gevoelens hebben. Mijn moeder bijvoorbeeld, die is een volle fee. Zij is nooit boos, wat soms enorm irritant is. Ze is altijd rustig en vredig en af en toe kan ik me daar zo aan ergen, dat ik gewoon merk dat er iets in me knapt. Dan word ik uit het niets boos, en kan ik er niets aan doen. Mensen die me zo mee gemaakt hebben zeggen dat het lijkt alsof ik een heel ander persoon ben,' legde ik aan hem uit en kwam overeind. Ik zuchtte even toen ik eraan terug dacht.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Kyle Logan Booth

Ik kijk Lillith aan als ze giechelt en grinnik ook even. Haar giechel was schattig, dat moest ik toegeven. Als ze knikt zie ik meedeleven. Ik kijk haar streng aan.
'Lilith je had het me beloofd, geen medeleven en geen medelijden.' Ik kijk haar aan. 'Wees liever boos op me voor wat ik mensen graag aandoe.' Ik kijk haar aan met een emotieloze blik en haal mijn schouders op. 'Skype kan... ik weet niet, Op zich is het fijn om afstand te hebben van mijn ouders even. Gewooon even wat rust voor mezelf. Terug komen naar mijn menselijke kant. Dat gebeurd hier, thuis gebeurd dat niet. Dus ik weet niet... Maar het is een optie.' Ik kijk haar aan en glimlach zwakjes. Ik luister uiteindelijk naar haar verhaal en glimlach even. Ik knik langzaam, 'Ach ja moeders ook,' grinnik ik even en kijk haar aan. 'Maar ik kan het begrijpen, dat het frustrerend is.' Ik kijk haar aan en trek haar lachend tegen me aan. 'Ach zucht toch niet zo diep,' lach ik en trek haar in een knuffel. 'Ik wil jouw is een keer boos zien Lil,' lach ik en laat haar weer los. Ik sta op en kijk Lillith met een vrolijke lach aan. 'Al heb ik wel de vrolijke jouw nodig om me op te vrolijken,' grinnik ik en kijk haar aan.

[ bericht aangepast op 16 jan 2013 - 19:51 ]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Lillith Aurora Kings. - Fee. - Room. -bathroom.
Ik zag hoe ook hij even grinnikte, maar keek me daarna streng aan. 'Lillith, je had het me beloofd, geen medeleven en geen medelijden.' Hij keek me aan. 'Wees liever boos op me voor wat ik mensen graag aandoe.' Hij keek me met een emotieloze blik aan en haalde zijn schouders op. 'Skype kan,' zei hij toen, doelend op mijn eerdere opmerking. 'Ik weet niet. Op zich is het fijn om afstand te hebben van mijn ouders even. Gewoon even wat rust voor mezelf. Terug komen naar mijn menselijke kant. Dat gebeurd hier, thuis gebeurt dat niet. Dus ik weet niet... Maar het is een optie.' Hij keek me aan en glimlachte zwakjes. Hij luisterde naar mijn verhaal en knikte langzaam. 'Ach ja, moeders ook,' grinnikte hij en keek me aan. 'Maar ik kan het begrijpen dat het frustrerend is.' Hij keek me weer aan en trok me lachend tegen hem aan. 'Ach, zucht toch niet zo diep,' lachte hij en trok me in een knuffel. Ik sloeg mijn armen om hem heen en legde mijn hoofd tegen zijn borst aan. Ik vond het altijd fijn jongens te knuffelen. Het gaf me een veilig gevoel en daarbij, de meeste jongens hielden helemaal niet van knuffelen. Ik wel, ik hield erg veel van knuffelen, ik kon het de hele dag doen. 'Ik wil jou een keer boos zien Lil,' lachte hij en liet me weer los. Verontwaardigd keek ik hem aan. Hij stond op en keek me vrolijk aan. 'Al heb ik wel de vrolijke jou nodig om me op te vrolijken,' grinnikte ik en keek hem aan. 'Nou ja,' zei ik. 'Legde ik net uit dat ik nooit boos word en als dat gebeurt heeft diegene wel echt iets fout gedaan moet hebben, gaat meneer zeggen dat hij me boos wil zien.' Lachend prikte ik in zijn buik, nadat ik ook op gestaan was. Even streek ik over mijn jurkje om het goed te trekken. 'Wat ook niet leuk aan een fee zijn is dat je zo snel verliefd wordt,' zuchtte ik daarna, terugdenkend aan de vele keren dat ik verliefd was geweest. 'Ik speel niet voor niets zo hard to het,' mompelde ik toen.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Kyle Logan Booth

Ik kijk Lillith aan en pak haar hand vast. 'Ik haal graag het slechtste in mensen naar boven,' grijns ik en kijk haar aan. 'En houd op met porren dat kietelt.' Ik grins even en kijk de ruimte rond. Ik trek mijn wenkbrauw op als ik haar volgende opmerking hoor en laat haar hand weer los. 'Lillith waarom vertel je me dit,' vraag ik haar met een scheve grijns. 'Met het onderwerp liefde moet je niet echt bij mij zijn. En ook niet over geluk of iets anders... Ik heb er niet zoveel verstand van, maar al helemaal niet over liefde. Ik geloof er niet in,' zeg ik simpel en kijk haar aan. Dan loop ik voor haar uit de ruimte aan en kijk haar weer even aan. 'Hard to get he? Ach dat is nog best wel leuk,' zucht ik. 'Maar toch, ik ben nog nooit verliefd geweest en ik geloof er ook niet in.' Ik kijk Lillith serieus aan. 'Het slaat gewoon nergens op. Iemand mogen kan, maar zoiets als ware liefde geloof ik gewoon niet.' Ik kijk Lillith aan en haal simpel mijn schouders op. 'Jij wel zeker?'

[ bericht aangepast op 16 jan 2013 - 21:14 ]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Brooke Lisa Collins

."Wel,ik kreeg hem niet,maar hij vond mij en ik vond hem." Hij dacht even na hoe hij het beter kon vertellen.."Het was net alsof ik eerst een puppy vond,en ik nam hem mee naar huis.Ik was een jaar of 9 en dacht dat hij een hondje was.Toen mijn moeder doorhad wat er gaande was legde ze me het uit,zo hebben ik en Polar een band gecreërd.Ik kon hem ook hebben laten zitten,maar iets zei me dat ik hem moest meenemen." Ik grijns.'Das best wel cute.' We lopen door een grote gang met een aantal deuren en Polar stopt voor één van die deuren.'Volgens mij is het hier, naast jou zitten?'

---

Believe In Your Dreams, Never Say That It's To Late To Return To The Place Where You Want To Be, Believe In Yourself

Nickolas Anderson
'Das best wel cute.' zei ze met een grijnsje en we liepen nu een gang op die groter was dan de andere.
Polar stopte voor een deur,dus het moest vast hier zijn.'Volgens mij is het hier,mag ik naast jou zitten?'vroeg ze en ik glimlachte.
"Tuurlijk." Ik open de deur en loop het lokaal binnen,waarna ik bij een bankje ging zitten ,ik nam ook nog een derde stoel bij voor Polar zodat we met z'n drieën aan een tafeltje konden zitten.
Ik was best benieuwd naar de les,wie onze leerkracht was en hoe de andere leerlingen in de klas zijn.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Lillith Aurora Kings. - Fee. - Room. -bathroom.
Hij keek me aan en pakte mijn hand vast. 'Ik haal graag het slechtste in mensen naar boven,' grijnsde hij en keek me aan. 'En houd op met porren, dat kietelt.' Hij grijnsde even en ik lachte zacht, terwijl hij de ruimte rond keek. Hij trok zijn wenkbrauw op bij mijn opmerking over liefde. 'Lillith, waarom vertel je me dit?' vroeg hij me met een scheve grijns. 'Nou, gewoon,' antwoordde ik. 'Ik was nadelen van een fee zijn op aan het sommen, en vond deze er ook tussen passen.' Ik keek hem ondertussen aan met en kneep mijn ogen half dicht tijdens zijn volgende opmerking, waardoor mijn lange zwarte wimpers elkaar raakten. 'Met het onderwerp liefde moet je niet echt bij mij zijn. En ook niet over geluk of iets anders... Ik heb er niet zoveel verstand van, maar al helemaal niet over liefde. Ik geloof er niet in,' zei hij simpelweg en keek me aan. Ik opende mijn ogen weer normaal en keek met ongeloof in mijn ogen terug. 'Hard to het hè? Ach, dat is nog best wel leuk,' zuchtte hij. Ik knikte. 'Ja, af en toe,' antwoordde ik. 'Maar toch, ik ben nog nooit verliefd geweest en ik geloof er ook niet in.' Hij keek me serieus aan. 'Het slaat gewoon nergens op. Iemand mogen kan, maar zoiets als ware liefde geloof ik gewoon niet.' Ik kon me niet voorstellen dat hij het gevoel nooit gevoeld had. 'Jij wel zeker?' vroeg hij toen hij zijn schouders opgehaald had en me aankeek. 'Je gelooft niet in liefde? Waar denk jij dan dat het leven om draait? Wil je niet een jongen of een meisje tegenkomen die je gelukkig maakt? Heb je eigenlijk wel ooit een meisje gekust?' Ik volgde hem de ruimte uit. Onvoorstelbaar. Wacht, mijn moeder kon mensen liefde laten voelen. Liefde voor een bepaalde persoon, voor een bepaald voorwerp. Misschien zou ik het ook kunnen. 'Wil je het eens voelen?' fluisterde ik toen zachtjes, bijna bang om het te vragen. Ik kon me er gewoon niet overheen zetten dat hij er niet in geloofde, er bestond wel degelijk iets als ware liefde.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Kyle Logan Booth

Ik kijk haar aan met opgetrokken wenkbrauw. 'Nou waar het leven goed voor is? Om te bereiken wat je wilt, om te genieten en om na te streven naar je dromen.' Ik kijk haar aan. 'Daar heb ik geen ware liefde bij nodig hoor, het bestaat niet Lillith,' reageer ik. 'Tuurlijk heb ik wel een meisje gekust. Ik ben een jongen, ik heb mijn behoeftes nodig. Als je het je afvraagt heb ik ook al een paar meiden ontmaagd, maar dat was niks anders dan lust.' Ik kijk Lillith aan en vernauw mijn ogen. 'Je gaat geen spreuk op mij uitspreken hoor,' sis ik en kijk haar aan. 'Lillith ik hoef het niet te voelen, het bestaat niet. En al bestaat het, dan moet je het voelen dankzij de natuur, niet dankzij je feeën kunstjes. Ik ben niet voorbestemd om liefde te voelen en het zal ook niet gebeuren. Wat denk je? Dat iemand die van de pijn in iemands ogen gelukkig wordt, liefde kan voelen? Dat is een lachertje Lillith, dat weet jij en dat weet ik. Ik geloof er niet in, jij mag er in geloven, maar mij maak je het niet wijs. En als ik erachter kom dat je een of andere vage spreuk op me heb uitgesproken dan geef ik je een pijn die je nog nooit meegemaakt hebt en hoef ik je daarna niet meer te zien.' Ik kijk haar strak aan. 'En ik meen het.' Ik ga recht staan en kijk weg. Ik zucht diep. 'Oké klaar met onderwerp liefde. ZItten we eigenlijk bij elkaar in de klas?'

[ bericht aangepast op 16 jan 2013 - 23:05 ]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Lillith Aurora Kings. - Fee. - Room. -bathroom.
Verbaast knipperde ik met mijn ogen. Wauw. Hij werd gewoon echt boos op me. 'Fijn,' mompelde ik, waarna ik naar de grond keek. Nooit werd iemand op me boos, mensen waren het altijd met me eens. Argh, ik werd echt een verwaande trut. Ik hoorde hem diep zuchten en ook ik zuchtte. 'Oké, klaar met onderwerp liefde. Zitten we eigenlijk bij elkaar in de klas?' Ik keek op naar zijn ogen en knikte. 'Moeten we al naar de les dan?' vroeg ik, om me heen kijkend voor een klok. Er hing er geen in mijn gezichtsveld dus keek ik terug naar Kyle's gezicht. 'Ik wilde je niet betoveren,' mompelde ik toen zachtjes. 'Ik wilde alleen weten of je het wilde voelen.' Ik liep naar hem toe en sloeg mijn armen om hem heen en legde mijn hoofd tegen zijn borst. 'Sorry, ben alsjeblieft niet boos op me?' zei ik. Ik vond het vreselijk om ruzie te maken met een van mijn beste vrienden.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Kyle Logan Booth

'Nee we hoeven ng niet naar de les,' zucht ik en kijk Lillith aan. Ze kijkt om zich heen en kijkt mij dan uiteindelijk aan. Ik zucht en kijk haar aan. 'Lil stop er over,' zeg ik zacht. 'Ik wil het niet voelen Lillith. De liefde past niet bij me.' Ik kijk haar aan en zucht weer is . Ineens voel ik hoe ze haar armen om me heen doet en haar hoofd tegen mijn borst legt. Ik sluit na even ook mijn armen om haar heen en streel met mijn hand door haar blonde haren. 'Ik ben niet boos op je Lillith. Ik kan niet boos Zij op zo'n lief schattig meisje, ik word gewoon snel boos. Ik bedoel....' Ik haal mijn shouders op e houd haar nog steeds vast. Ik leg mijn kin op haar kruin te rusten en sluit mijn ogen. 'Sorry,' fluister ik zacht en haast onhoorbaarz

[ bericht aangepast op 17 jan 2013 - 19:26 ]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[Reageer zo (: ]

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel