Alex
Ze zei dat ze mij niet zo veroordelen door wat ik gedaan had, ik betwijfelde het. Als ik zo'n verhaal zou horen zou ik die persoon ook spontaan niet meer mogen. Ik zuchtte weer en keek haar toen aan. '"Goed.'' Zei ik toen. '' Ik had een vriendin, Ellen. Ik was zeventien, zij was zestien.'' Daarmee begon ik mijn verhaal spontaan te vertellen. Ik wou niet overkomen als een dramatisch iemand dus ik deed er erg nonchalant over. Ik viel weer even stil, hoe moest ik nou verder gaan met mijn verhaal? '' Naja oke, het komt er op neer dat zij zwanger was en dat ik haar toen heb laten zitten. Ze heeft het kind gehouden dus ik heb nu feitelijk gezien een kind van vier. '' Ik beet op mijn lip. Dat was het inderdaad, ik had haar gewoon laten zitten. '' Oke, nu denk je zeker dat ik een klerelijer ben maar kijk.. mensen hebben het altijd erover dat die jongens gewetenloos die meiden achterlaten maar weetje, voor ons is het ook een schok.. je weet niet wat je moet doen. Dus ik liet haar achter, m'n liefde, ik liet er gewoon vallen..'' Ik slikte en keek naar Camille. '' Ik ben er pas twee jaar geleden achter gekomen dat ze het kind gehouden had, ze was nog steeds gekwest door mij, logisch. Ik zie mijn eh... dochter, een keer in het half jaar. Om eerlijk te zijn zie ik haar niet eens honderd procent als mijn dochter.. ik kan het gewoon nog steeds niet geloven..''
Hi. This makes no sence.
20 nov 2012 - 22:01
