[RPG topic 1] The Hunger Games - Speeltopics

- Je schrijft posts van minimaal vier regels
- Niemand weet meer af van de Hunger Games dan een ander, niet de rollen die gespeeld worden tenminste
- 16+ is toegestaan in het topic
- Begeleiders en stylisten zijn 18+
- Opgelet: in deze RPG sterven de tributen in de Hunger Games ook echt
- Het is niet verplicht dat alle rollen zijn ingevuld voor we beginnen, het interesseert me niet zoveel als niet alle stylisten en een paar tributen niet zijn ingevuld
- In de story staat uigelegd wat een Equus is, lees dit dus eerst voor je vragen stelt
- Reserveringen blijven twee dagen staan

District 1 - Luxeartikelen:

Mentor: Carlos Viache (JillStyles)
Stylist: Arlana McGreen (AgentP)

Tributen:
- Aiden Samuel Dream (HurtedHeart)
- Eden Leona Greyfield (Reeves)

District 2 - Wapens:

Mentor: Spencer Moore (BlueHope)
Stylist: Silene Hathaway (MaraCroft)

Tributen:
- Taylor Drew Dempsey (LilLiar)
- Rose Knive Sapphire (MissNoek)

District 3 - Technologie:

Mentor: Dianna Frozen Austin (HallowsEve)
Stylist: Ivy du Jour (KarensBabes)

Tributen:
- Austin Jack Mayer (AgentP)
- Alassy Nexton (Snowhite)

District 4 - Visvangst:

Mentor: Cecilia "Adder" Diane Edgecombe (Brennan)
Stylist: Neleora 'Nele' Delaya Synder (Enucleato)

Tributen:
- Ethan Twan Flash (MissNoek)
- Tenneseé Jones (Snowhite)

District 5 - Medisch onderzoek:

Mentor:
Stylist: Theobur Ninne Flencior (Overexposed)

Tributen:
- Paul Mesan (JillStyles)
- Physera Damyri Rosetti (Casuality)

District 6 - DNA manipulaties & mutaties:

Mentor:
Stylist: Theobur Ninne Flencior (Overexposed)

Tributen:
- Percival Orwell (BlueHope)
- Jacklyn "Jacky" Dagmar Martens (wolffire)

District 7 - Hout:

Mentor: Charlie Davis (HurtedHeart)
Stylist: Virgo Rheagar Fleme (HallowsEve)

Tributen:
- Relian Wingfeather (MaraCroft)
- Daira Jane Jones (JillStyles)

District 8 - Textiel:

Mentor: Peyroux "Roux" Trevis (KarensBabes)
Stylist: Jessamine Dahlia Keaver (Overexposed)

Tributen:
- Kane Ringwest (MaraCroft)
- Jill Angel Scars (AgentP)

District 9 - Graan:

Mentor: Jackson Seath Howards (Overexposed)
Stylist: Jessamine Dahlia Keaver (Overexposed)

Tributen:
- Joey Anderson (KarensBabes)
-

District 10 - Vee:

Mentor: Peter Axel Butcher (BlueHope)
Stylist: Egon William Fleme (HallowsEve)

Tributen:
- Flinn Ivean Murray (Overexposed)
- Indaiyh Macyah Seymour (Casuality)

District 11 - Landbouw:

Mentor: Conor Nichel Freamen (Overexposed)
Stylist: Angelique Noori (AfricanxGirl)

Tributen:
- Kyle Owen Bryce (Enucleato)
- Alyssa Joanne Foster (Brennan)

District 12 - Steenkool:

Mentor: Grey Mason (wolffire)
Stylist: Verena Mikayla Fleme (HallowsEve)

Tributen:
- Munro Kelvin Reid (BlueHope)
- Hope Dawn Moon (MissNoek)

[ bericht aangepast op 18 nov 2012 - 21:12 ]

---

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Kyle Owen Bryce, tribuut D11
'Ik denk dat jij heel mooi denkt,' zeg ik zachtjes terwijl ik nog even nadenk over wat Relian net heeft gezegd. Vrienden in plaats van vijanden. Maar is dat wel mogenlijk? Misschien is Relian me nu wel aan het bedriegen, misschien wil hij me gewoon kunnen doden terwijl ik hem vertrouw.
Nee. Nee, dat denk ik niet. Hij ziet er veel te eerlijk uit. Ik kijk hem nog eens diep in de ogen en dan knik ik. Ja, hij meent het.
'Ik denk dat dat inderdaad prettiger zou zijn, maar hoeveel mensen zijn er te vertrouwen?' Vraag ik hem. Op een of andere manier is mijn angst voor deze jongen een beetje weg getrokken, het zal wel door zijn woorden komen.
'Ik wil ook wel zo sterven,' fluister ik.

[ bericht aangepast op 9 nov 2012 - 22:52 ]

---

"Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

Rose Knive Sapphire || Tribuut District 2

Geen contact maken met de anderen, denk ik. Ik wil met niemand een band krijgen, dat zou het moeilijk maken om ze te vermoorden. Ik gooi mijn mes in het hard van de pop. Mijn tweede naam is niets voor niets Knive, denk ik triomfantelijk. Thuis ben ik de jongste, maar zeker niet de zwakste. Dat ga ik deze spelen bewijzen. Als ik klaar ben met messenwerpen en ze stuk voor stuk in het hart van de poppen heb gekregen loop ik door naar het onderdeel over giftige planten. De meeste beroeps komen hier niet omdat ze denken dat het nutteloos is. Maar wat nou als we zelf eten moeten zoeken? Dan weet ik er in iedergeval iets van af. Ik luister aandachtig naar wat de 'leraar' te vertellen heeft.

Hope Dawn Moon || Tribuut District 12

Ik doe mijn best bij het pijl en boog schieten. Tot nu toe een van de eenige dingen die willen lukken. Ik heb dit nog nooit eerder gedaan. Ik heb nog nooit een wapen in handen gehad. Ja, een mes om te koken. Maar niet op deze manier. Al mijn hele leven help ik ons gezin om te overleven. Ik ben nog een oudere broer en een klein zusje. Mijn moeder is ziek. Mijn vader doet zijn best. Maar alles bij elkaar lukt het maar amper. Ineens valt mijn oog op een meisje bij een van de onderdelen. Ik besluit met haar te gaan praten. Beter vrienden dan vijanden toch? Ik heb toch geen erg grote kans dit te winnen, of ik moet ineens master in het omgaan met wapens worden. Ik schud mijn hoofd en loop naar het meisje.

Ethan Twan Flash || Tribuut District 4

Met mijn tong tussen mijn lippen begin ik vishaken te maken. Even kijken of die ene moeilijke knoop nog lukt... Ja, perfect! Ik slenter rustig op mijn dode gemak wat rond door het trainingsgebouw. Op zoek naar wat interresants. Misschien toch nog even speerwerpen, nah daar is het veel te druk naar mijn zin. Dan toch maar gewichtheffen.
Als ik bezweet, maar voldaan klaar ben met het optillen van zware gewichten ga ik op zoek naar iets rustigs. Giftige planten, interresant. Er is alleen maar een knap meisje uit district 2. Ze kijkt me even aan met haar geweldige groene ogen. Maar kijkt dan weer snel weg. Dát is heel wat anders dan die giechelende meiden op school, denk ik.

---

Reality's overrated.

wolffire schreef:
Grey Mason|| D12, mentor/ kamer van de mentoren
'Ja hoor, ze zijn best goed,' Zeg ik, en ik pak nog een hand met chips. Terwijl ik eet voel ik hoe de pijn voor heel eventjes wegtrekt, dus pak ik nog een hap. Zouden de anderen mentoren zich ook zo voelen? Als dat zo was zou niemand het laten zien. Ik zelf was best vaak op TV geweest, als ik weer eens een zelfmoordpoging had begaan. Ik kijk naar de tributen van district twaalf, mijn tributen. Dan krijg ik een idee. 'Zou het niet handig zijn om ze een pakt te laten sluiten, ik bedoel de tributen, dat ze samenwerken?' Vraag ik aan Charlie, en nog steeds ben ik bezig met eten, de drang wordt steeds sterker. Ik heb het idee dat ik gek aan het worden ben, dus trek ik mijn hand terug.

Charlie Davis'
'Zou het niet handig zijn om ze een pakt te laten sluiten, ik bedoel de tributen, dat ze samenwerken?' Zegt hij dan. Ik kijk hem even aan en pak ook een handje chips. Die ik opeet. Ik hield van eten, maar liet door niets mijn schulden vergeten. Ik liet de spelen uit mijn hoofd verdwijnen door te werken. Alsof het nooit gebeurt was. Ik vroeg me af hoe andere dat deden. Het vergeten. 'Dat is een goed idee. Ik zal het aan de kinderen vragen, maar wel tijdens de lunch.' Zeg ik met een glimlach. Ik wou vragen hoe hij de spelen vergat. 'Ik heb eigenlijk een vraagje.' Begin ik en ga al snel verder. 'Hoe vergeet jij dit alles? Want ik neem aan dat je het eigenlijk net als mij wilt vergeten niet?' Vraag ik hem. Ik was wel nieuwschierig

---

I'm finally back, Finally after a Year break

Grey Mason
'Ik denk niet dat het mogelijk is, maar mij lukt het als ik op het puntje van de dood sta, het heel even te vergeten.' Zeg ik, en ik staar voor me uit. 'Hadden de rebellen maar gewonnen, dan zou ik dit niet meer hoeven doen,' Mompel ik, en ik sta op om nog beter naar de tributen te kunnen kijken. 'Hopelijk is er ook nog een andere weg om het te vergeten, maar we zullen altijd nog moeten denken aan de families, de vrienden en misschien wel de liefdes van de mensen die wij vermoord hebben. Ze hadden recht om te leven, maar dat heeft het capitool afgepakt, net als dat ze iedereen van je afpakken als je heel even tegenstribbelt.' Zeg ik, en mijn gedachten schieten naar Daisy, mijn vriendin waarvan het capitool een avox heeft gemaakt. Ik voel mijn handen die tot vuisten zijn gebald.

---

Spoiler alert: you will save yourself

(Hoe kan ik inspringen?)

---

We've lived in the shadows for far too long.

Prentiss schreef:
[Sokmoord!]
Adder - Mentor D4
'Ik ken ook vier verschillende manieren om haar te wurgen met haar sokken,' mompelde ik toen hij me min of meer verbood haar te vergiftigen. Hah, hij dacht zeker dat dat mijn enige optie was. Het was wel mijn beste en ik moest ook toegeven dat ik die sokmoorden nog niet had uitgeprobeerd, maar goed, ze werkten vast wel. Of ik duwde haar van de trap.
Natuurlijk waren de moordpogingen niet echt tegen haar persoonlijk gericht, ik wilde om het even wie van de stylisten met alle liefde blijvend letsel bezorgen - het liefst het hele stel, plus de rest van dat hele verrekte Capitool - maar dat was een bijzaak. Chagrijnig liet ik mezelf tegen de muur aan vallen, en mijn hele rotkarakter was duidelijk zichtbaar in de blik in mijn ogen.

Verena Mikayla Fleme
'Jij mij vermoorden met sokken? Dacht het ff niet,' siste ik. Ja, ik kwam wel uit het Capitool, maar ik had een grote bek voor iemand uit het Capitool. Ik zag aan de blik in haar ogen dat ze wel een persoon is voor mij. Rottig tegen het Capitool - een beetje zoals ik - en natuurlijk gemeen. Ik keek haar vals aan en grijnsde breed. 'Verena Fleme, styliste van District 12 en een grote hekel aan de Spelen, mijn broers en het Capitool eigenlijk.' Ze wilde mij dan wel vermoorden met sokken - weirdo? - maar ik probeerde in ieder geval te laten zien dat ik ook tegen het Capitool was.

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

BlueHope schreef:
(Hoe kan ik inspringen?)

[In de trainings hal voor je tributen en op de trappen of in hun kamers voor de stylisten en mentoren.]

---

"Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

Relian Wingfeather, Tribuut D7

Ik merk dat Kyle een beetje stil is van mijn woorden en ik word een beetje verlegen. Ik ben nou niet bepaald een wijze oude man. 'Het is inderdaad wel lastig om te bepalen wie te vertrouwen is, maar ik denk dat ik gewoon naar mensen toe ga en probeer wat met ze te praten, dat is vast al een goed begin.' Ik merk ook dat ik me steeds beter op mijn gemak voel bij Kyle en misschien heb ik nu al een vriend gemaakt. Vrienden maken. Ergens klinkt het kinderachtig, maar het is iets wonderlijks. Ik vind dat ik het camouflage idee nu best een beetje onder de knie krijg, en ik besluit wat anders te gaan doen. 'Ik ga maar eens wat anders proberen,' zeg ik.

[ bericht aangepast op 10 nov 2012 - 14:07 ]

---

You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

[Meet Nele, ze staat in het rollentopic!]

---

"Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

Kyle Owen Bryce, tribuut D11
'Ik ga maar eens wat anders proberen,' zegt Relian na een tijdje. Ik knik, ik ben het wel met hem eens, mijn hele arm is beschildert en mijn gezicht ook. Ik heb zelfs wat in mijn haar gesmeerd. Ik zie er bijna uit als een grote grijze rots vol mos. Maar niemand zal in mijn nieuwe look trappen. Mijn T-shirt is zo opvallen rood... waarom heb ik deze eigenlijk vandaag aan ge trokken? Oh ja, ik vond de gele en bruine andere kleding stukken, die in mijn kast hingen, te uitbundig.
'Oké, tot zo. Ik ga me nog even wassen, ben zo terug,' zeg ik. Waarna ik rood wordt, het klinkt echt alsof we vrienden zijn.
'Zeg? Zijn we vrienden?' vraag ik zenuwachtig, zal hij me afwijzen? Zal hij me boos aankijken en weg gaan? Nee, vast niet. Ik pak een doekje en begin zenuwachtig over mijn arm heen en weer te wrijven, wat het alleen maar erger maakt. Ik moet echt naar mijn kamer om een douche te nemen om dat er allemaal af te krijgen.

Neleora Delaya Synder. (Nele). Stylist D4
Opgewonde loop ik door de gang. Ik heb net een jurk ontworpen voor het meisje van district 4... hoe heette ze ook al weer? Oh ja, Tennesée, natuurlijk. Ik ben nooit goed geweest met namen, alleen maar die van mezelf. Neleora, wat een mooie naam heb ik toch. Tevrede aai ik tijger over zijn kop. Tijger begint meteen te spinnen bij die aanraking.
'Tijger, wat vind je van mijn schets?' vraag ik kirrend. Ik kan hem nu niet laten zien wat Tijger ligt al in mijn armen, en het is heel onhandig als ik zo'n zware kat in mijn armen heb om dan ook nog eens iets te moeten pakken.
'Misschien moet je toch eens op dieet aan,' mompel ik nadenkend. Tijger wordt toch wel een beetje dik.
'Maurwh!' Sist Tijger boos.
'Rustig, het was maar een grapje,' lach ik snel. En ik loop naar de trappen.

[ bericht aangepast op 10 nov 2012 - 14:54 ]

---

"Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

Relian Wingfeather, Tribuut D7

Ik had me al afgevraagd of we nu hier zo beschilderd moesten rondlopen, een douche was een goed idee. 'Zeg, zijn we vrienden?' vroeg Kyle, en hij leek erg zenuwachtig. Ik wist zelf ook niet hoe ik het moest zeggen of vragen, dus ik was blij dat hij het zo zei. 'Ja, als jij het ook goed vind,' glimlach ik. 'Ik mag jou wel.' En dat klopte, ik voelde me steeds meer op mijn gemak bij Kyle, en hij leek me goed te vertrouwen. Het voelt best fijn om zo bevestigd te hebben dat ik nu niet meer alleen ben. Ik besloot ook te douchen en liep naar de deuren.

[Mag je hier weg eigenlijk? En hoe moeten we anders van die camouflage afkomen?]

---

You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

Eden Leona Greyfield
Ik schrik op uit mijn concentratie als ik de bekende stem van Aiden achter me hoor. Met een ruk draai ik me om, en mijn blik verzacht meteen. Is het raar dat zo iemand dat bij bij kan? Binnen een paar seconden? Ik schud licht mijn hoofd, alsof ik het er uit wil schudden. Ik zucht en kijk naar de 7 messen die alles behalve nar mijn zin zijn beland en kijk Aiden weer aan.
"Lijkt het er op?" het komt er feller uit dan ik bedoel, en mompel meteen een excuus er achteraan. Ongemakkelijk sta ik voor een paar seconden tegenover hem, en loop dan naar de dummy, waar ik de messen uit trek en weer terug loop naar Aiden, die niet heeft bewogen in de tijd dat ik weg liep.
"Het kan altijd beter", mompel ik, terwijl ik het lemmet van het mes langer bestudeer dan eigenlijk nodig is.

{Excusez-moi voor de late post, het internet bij mijn oma is ronduit bagger
En diegene die Eden herkende was Felicité, het meisje uit D4 waarbij ze 'onderdook' toen ze wegliep van huis. Ik denk ik mikker er nog even wat leuks bij. (: }

[ bericht aangepast op 10 nov 2012 - 15:05 ]

---

What’s tasty in Busan?

Omhn, this is awkward, of ligt dat aan mij?

---

What’s tasty in Busan?

Aiden Samuel dream || Tribute || District 1 Luxery
"Lijkt het er op?" Zegt ze fel waardoor ik wil inkrimpen, maar het niet doe. Ze mompelt. Wel gelijk een excuus achter haar felheid. Ze loopt naar de dummy en pakt haar messen om vervolgens terug te lopen. Ik blijf braaf op haar wachten al had ze het niet gezegt. "Het kan altijd beter." Mompelt ze terwijlt ze het lemmet van het mes aan het bestuderen is. 'Kom.' Zeg ik een klein beetje dwingend, maar niet te. 'Dan doen we wat anders dan trainen met die wapens. We kunnen ook wel wat leren qua planten tenzei je dood wilt gaan door giftige planten.' Zeg ik wijs terwijl ik het lemmet uit haar hand pak en het terug leg en zachtjes mee trek naar het plantenonderdeel. Ik keek haar aan. 'Weet je er trouwens wat van af?' Vraag ik aan haar. Ik had het over de planten natuurlijk. Ik wist bijna iedere soort iets wat heel bijzonder was voor ren beroeps.
[No Problem. En nog success met je maatschappijleer. Een voordeel is dat bij blijven zitten in de 3e ik heb geen maatschappijleer .
Ik ben zelf ook even weg tot rond 5 uur ]

[ bericht aangepast op 10 nov 2012 - 15:30 ]

---

I'm finally back, Finally after a Year break

Kyle Owen Bryce, tribuut D11
Opgelucht hoor ik hoe Relian zegd dat we vrienden zijn. Ik adem opgelucht uit. Dan loop ik hem achterna naar de uitgang en ik ga de lift in. Op naar verdieping 11 en naar mijn kamer waar ik eens lekker kan douchen. Ik stap de lift uit en loop met een fijn gevoel in mijn buik naar mijn kamer. Ik heb nog werkelijk geen idee wat ik zal gaan doen voor mijn trainingscore, maar dat maakt me niet uit. Ik weet toch al dat ik zal gaan valen. Als ik straks maar optijd weer terug ben. Ik doe mijn deur open en loop langs het grote bed mijn badkamer binnen. Ik heb nog nooit zo'n kamer gehad. Thuis sliep ik op een matje op de grond onder een dikke deken. Mijn moeder had het grote bed. Ik schud mijn hoofd, niet aan denken.
Ik zet de douche aan en trek mijn kleding uit, snel was ik al de camouflage van mijn gezicht af. Een donkere poel vormt zich aan mijn voeten. Verdrietig kijk ik er naar. In de arena kan ik me niet meer douchen, dat gaat nog heel wat worden...
Ik adem diep in en uit, ik ga het gewoon redden, ik heb nu een vriend, een vriend die ik waarschijnlijk kan vertrouwen.
Ik knik tevrede als alle camouflage van me af is en ik trek iets nieuws aan. Ik heb besloten nooit meer zo'n knal kleur te dragen. Ik pak een bruin T-shirt met uit de kast vol met afbeeldingen van graan. Afschuwelijk, dat ik in het landbouw district heb gewoond betekend toch niet dat ik graag zoiets draag? Waar slaat dat nou weer op? Maar het is beter dan niets. Ik loop snel naar de lift, terug naar het trainingscentrum.

[Het mag vast wel, even weg gaan en dan weer terug komen.]

---

"Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.