[RPG topic 1] The Hunger Games - Speeltopics

District 1 - Luxeartikelen:

Mentor: Carlos Viache (JillStyles)
Stylist: Arlana McGreen (AgentP)

Tributen:
- Aiden Samuel Dream (HurtedHeart)
- Eden Leona Greyfield (Reeves)

District 2 - Wapens:

Mentor: Spencer Moore (BlueHope)
Stylist: Silene Hathaway (MaraCroft)

Tributen:
- Taylor Drew Dempsey (LilLiar)
- Rose Knive Sapphire (MissNoek)

District 3 - Technologie:

Mentor: Dianna Frozen Austin (HallowsEve)
Stylist: Ivy du Jour (KarensBabes)

Tributen:
- Austin Jack Mayer (AgentP)
- Alassy Nexton (Snowhite)

District 4 - Visvangst:

Mentor: Cecilia "Adder" Diane Edgecombe (Brennan)
Stylist: Neleora 'Nele' Delaya Synder (Enucleato)

Tributen:
- Ethan Twan Flash (MissNoek)
- Tenneseé Jones (Snowhite)

District 5 - Medisch onderzoek:

Mentor:
Stylist: Theobur Ninne Flencior (Overexposed)

Tributen:
- Paul Mesan (JillStyles)
- Physera Damyri Rosetti (Casuality)

District 6 - DNA manipulaties & mutaties:

Mentor:
Stylist: Theobur Ninne Flencior (Overexposed)

Tributen:
- Percival Orwell (BlueHope)
- Jacklyn "Jacky" Dagmar Martens (wolffire)

District 7 - Hout:

Mentor: Charlie Davis (HurtedHeart)
Stylist: Virgo Rheagar Fleme (HallowsEve)

Tributen:
- Relian Wingfeather (MaraCroft)
- Daira Jane Jones (JillStyles)

District 8 - Textiel:

Mentor: Peyroux "Roux" Trevis (KarensBabes)
Stylist: Jessamine Dahlia Keaver (Overexposed)

Tributen:
- Kane Ringwest (MaraCroft)
- Jill Angel Scars (AgentP)

District 9 - Graan:

Mentor: Jackson Seath Howards (Overexposed)
Stylist: Jessamine Dahlia Keaver (Overexposed)

Tributen:
- Joey Anderson (KarensBabes)
-

District 10 - Vee:

Mentor: Peter Axel Butcher (BlueHope)
Stylist: Egon William Fleme (HallowsEve)

Tributen:
- Flinn Ivean Murray (Overexposed)
- Indaiyh Macyah Seymour (Casuality)

District 11 - Landbouw:

Mentor: Conor Nichel Freamen (Overexposed)
Stylist: Angelique Noori (AfricanxGirl)

Tributen:
- Kyle Owen Bryce (Enucleato)
- Alyssa Joanne Foster (Brennan)

District 12 - Steenkool:

Mentor: Grey Mason (wolffire)
Stylist: Verena Mikayla Fleme (HallowsEve)

Tributen:
- Munro Kelvin Reid (BlueHope)
- Hope Dawn Moon (MissNoek)

[ bericht aangepast op 18 nov 2012 - 21:12 ]

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Enucleato schreef:
(...)

[Jawel, maar ik wil het nu weten, Cx Ik weet niet wat Kyle moet doen...]

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

MaraCroft schreef:
[Mensen mogen wel iemand naar Relian of Kane brengen. Relian weet ook niet wat hij moet doen, hij loopt wat rond, en Kane zit bij de man die hem dingen met messen leert.]

"Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

[Jawel ]

Relian Wingfeather, Tribuut D7

Ik kijk wat om me heen en zie iets wat me doet denken aan schilderen, maar ik zie geloof ik ook modder. Ik loop erheen en besef me dat het camouflage is. Dat kan altijd handig zijn, bedenk ik me, en ik besluit de uitleg te volgen. Een andere jongen staat er ook en ik vraag me af of ik nu hoi moet zeggen, terwijl we elkaar binnenkort misschien zullen vermoorden. Nou ja, vermoorden, we doen het niet vrijwillig. 'Hoi,' zeg ik dus maar. Ik sterf liever als vrienden dan als vijanden. Als het goed is is de uitleg nog niet begonnen dus ik verstoor nog niets.

You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

[Iemand die tijd heeft voor Jacky, Grey of Jonathan? PS. Jonathan staat er nog niet bij]

Spoiler alert: you will save yourself

[Kane? Bij de messen, tips, niet messen werpen. Iedereen mag trouwens altijd naar mij komen als het uitkomt, maakt mij niet uit.]

You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

Ik heb Charlie wel voor grey. Zijn allebij mentoren. Waar is hij? Dan schrijf ik meteen eerste post van Charlie

I'm finally back, Finally after a Year break

Kyle Owen Bryce, tribuut D11
Net als ik besluit voor eeuwig alleen te blijven komt er iemand op me afgelopen. Het is een jongen. Ik draai me half om.
'Hoi,' zegt de jongen. Ik kijk hem verbaast aan.
'H-hoi,' stotter ik nerveus.
'Pardon, ik wou net beginnen met een uitleg,' begint de man bij de potjes moder en andere kleuren. Hij steekt zijn hand op en begint dan met een lange preek. Ik merk dat ik niet echt luister, ik kijk naar de jongen naast me.
Hij heeft kort krullerig haar en is niet al te lang, al is hij wel duidelijk langer dan ik.

"Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

Alice Joanne Foster - Tribuut D11
Na de voltreffer van net raakte ik nog twee keer in het been en een keer in de schouder van de dummy, maar verder misten al mijn wapens doel. Zachtjes vloekend gaf ik het op - tijdelijk - en liep, met een aantal messen in mijn hand, naar de doelen. Ik moest het messenwerpen echt onder de knie krijgen, anders zou het nooit goedkomen in de Arena. Terwijl ik klaar ging staan, wierp ik een blik opzij. Naast me stond een jongen met donker haar en blauwe ogen ook met de messen te gooien. Ik slikte even toen zijn wapen in één keer bijna de roos raakte en dacht terug aan de talloze mislukte worpen van net. Zenuwachtig bracht ik mijn arm naar achteren, maar ik wist al dat het een slechte worp was voordat ik losliet. Het lemmet blijft steken in de muur.
'Ik ga hartstikke dood,' verklaarde ik met een zucht.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

[Voor eeuwig alleen Forever alone]

Relian Wingfeather, Tribuut D7

'H-hoi,' zei de jongen terug, hij leek gelukkig even ongemakkelijk als ik. 'Pardon, ik wou net beginnen met de uitleg,' zegt de man. Dus toch... Hij vertelt hoe je bij voorbeeld bepaalde kleuren kon vinden in de natuur, zoals in vruchten, en hij vertelde van alles alsof het een Nederlandse les was. Ik hoopte dat we snel dingen konden leren door het zelf te doen en merk dat de andere jongen naar me kijkt. Ik dwaal met mijn gedachten een beetje af tot de man wat modder op zijn gezicht smeert en ik per ongeluk grinnik. 'Even serieus alstublieft, dit kan je leven redden,' zegt de man geïrriteerd, en ik zeg sorry. Wij moeten ook wat spul op ons gezicht doen en de man heeft wat spiegels zodat we onszelf kunnen beschilderen. Dit is eigenlijk best grappig, maar ik probeer serieus te zijn, ik kan hier inderdaad veel aan hebben. Ik kijk nog eens naar de andere jongen, naast me, en besef me dat hij ook niet oud is, waarschijnlijk van mijn leeftijd. Wat wreed dat we waarschijnlijk zo jong sterven.

[ bericht aangepast op 9 nov 2012 - 17:40 ]

You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

Joey Anderson - Tribuut D9

Net toen ik een tweede mes wou werpen, hoorde ik plotseling een stem naast me. Ik werd uit mijn concentratie gehaald en keek opzij, waar een blond meisje stond. Het eerste wat me opviel was haar lengte, want hoewel ze niet veel jonger kon zijn dan ik, zag ze er wel heel jong uit. Het tweede dat me opviel aan haar uiterlijk waren haar helderblauwe ogen. Ik had zelf ook hele blauwe ogen, maar die kleur van haar ogen had ik nog nooit gezien. Ik groef even diep in mijn gedachten, opzoek naar haar naam, misschien dat ik me nog iets kon herinneren van de openingsceremonie. Alice Foster, het schoot me zo te binnen. Namen onthouden was nooit mijn probleem geweest, maar iemand geruststellen wel. Haar hopeloze woorden van net stelden me niet helemaal op mijn gemak, maar ik vond dat ik toch iets moest zeggen. Maar wat? Ik was niet zo goed in troosten, en misschien dat ze helemaal niet zat te wachten op bemoedigingen. Ik kreeg bijna de neiging om te zeggen; "maar niet door mij," maar ik hield me in. Want een type als haar zou ik nooit kunnen vermoorden, zelfs niet als ze de laatste was. Of dat hoopte ik in ieder geval van niet, ik wou niet in een gevoelloos monster veranderen. Ik glimlachte een beetje bedroefd naar haar, maar wist nog steeds niet wat ik moest zeggen. "Misschien kun je vragen aan de trainer hoe je met messen moet omgaan? Ik weet het zelf ook niet zo goed, ik wacht gewoon net zo lang tot ik genoeg concentratie heb om raak te gooien," zei ik een beetje droogjes. Het kwam er niet helemaal soepel uit, maar daar ging het niet om. Ik keek haar nog even aan, tot ik door had dat ik naar haar aan het staren was en keek snel weg, richtte meer weer op het doel en gooide nog een mes. Deze keer kon ik me totaal niet concentreren en gooide er helemaal naast, maar dat was totaal niet erg. "Alice, toch? Ik ben Joey," zei ik na een tijdje van stilte, maar ik bleef naar het doel kijken.

They say before you start a war, you better know what you're fighting for.

Kyle Owen Bryce, tribuut D11
Ik wend me af als ik bedenk dat het niet netjes is om te staren en ik kijk nog even naar de leraar die ondertussen allerlij drap op zijn gezicht aan het smeren is. Naast me hoor ik een kort grinnikje en zie dat de jongen net op tijd zijn gezicht weer in de plooi krijgt voor dat de man naar ons kijkt en 'Even serieus alstublieft, dit kan je leven redden,' zegt. Ik knik als een bezetenen en hij gaat nog even verder.
Dan krijgen we allebij een aantal bakjes en moeten we ons eigen gezicht gaan camouvleren. Verdwaast smeer ik wat op de linker helft van mijn gezicht. Ik ben wel goed in tekenen, maar eigenlijk alleen met potlood of met houdskool. Dit is heel anders. Met mijn vingers probeer ik een blaadje op mijn gezicht te krijgen maar achteraf ziet het er meer uit als een grote groene vlek...
Ik draai me om naar de andere jongen om te zien hoe hij het doet.

"Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

Grey Mason || Mentor District 12, Kamer van de Mentoren
Ik kijk de kamer rond, alleen maar mentoren die ouder zijn dan ik, en ik voel me alleen terwijl ik naar Munro en Hope kijk. Ik pak nog wat chips, en kijk de kamer nog een keer rond, iedereen is geconcentreerd op zijn of haar tributen. Terwijl ik kijk naar de flessen bier die hier staan, en voel de drang om er een in mijn mond te gieten. Maar ik heb mezelf beloofd om nooit aan de drank te gaan, in een vijfde leven niet. Terwijl ik probeer de skills van de andere tributen in te schatten. Niemand is echt slecht dit jaar, ik heb erger gezien. Ik speur de tafel af, op zoek naar een blikje cola. Mislukt. Ik zie een man genaamd Charlie, hem heb ik hier al eerder gezien. 'Zijn jou tributen goed dit jaar?' Vraag ik aan hem, en ik speur de trainingsbaan af op zoek naar de tributen van district 7.

Jacklyn "Jacky" Dagmar Martens || District 5, Trainingsbaan
Ik loop een beetje de zaal door, en zie het messenwerpen, fijn! Met twee messen in mijn hand ben ik dodelijker dat een beer. Ook bij het rennen blonk ik uit, maar niet veel. Percy bleek aardig, en ik vind het niet erg om met hem samen te werken. Voor de spelen kende ik hem nog niet. Ik zie dat er een jongen bij de uitleg staat, en ik ga erbij staan. De uitlegger is bezig om vier messen te pakken, en ik keer me tot hem. 'Hoi, ik ben Jacky, district twaalf,' Stel ik mezelf voor, en ik steek mijn hand uit, en probeer erbij te glimlachen. Het feit dat ik hem moet vermoorden, probeer ik uit mijn hoofd te zetten. Hij ziet eruit als iemand die nog wel kan winnen.

Spoiler alert: you will save yourself

Charlie Davis
Ik kijk naar de jongen. Hoe net de bijl die arm eraf hakte was erg goed. Hij was er zeer hoed in, maar hij werd er bang van ik kon het in zijn ogen lezen. Hij liep ervan weg en ik keek even naar de grond. Ik deed nog steeds aan houthakken en af en toe werd er zelfs af en toe verpletterd door een boom. Misschien had hij wel een trauma, maar dt moest je gewoon wegdoen tijdens te spelen. Je moest nu nergens anders aan denken. Alleen focussen op blijven leven. 'Zijn jou tributen goed dit jaar?' Vraagt Grey Mason van District 12 aan me. Ikvdraai mijn hoofd naar hem toe en hou mijn armen over elkaar. 'Ja ze kunnen er wel wat van.' Zeg ik vriendelijk tegen de man. 'En hoe gaat het met de jouwe? Lukt het een beetje met de bondgenootschappen sluiten tussen de kindertjes?' Vraag ik hem alcwas ik even oud als de oudste hier. Ik was volwassen geworden op mijn 15e toen ik het ergste ter wereld had meegemaakt en het me bleef achtervolgen.

I'm finally back, Finally after a Year break

Relian Wingfeather, Tribuut D7

De jongen kijkt ook naar mij en zijn tekening valt me reuze mee. 'Als je tussen de bladeren zou liggen zou ik je best over het hoofd kunnen zien,' zei ik, en vroeg me af of het niet raar klonk. Ik vroeg me af of ik nu eigenlijk zo'n groep moest vormen, of dat ik moest samenwerken met Daira. Ik keek om me heen om te zien wat zij aan het doen was, maar ik zag haar niet. Ik probeerde een zand structuur op mijn gezicht te maken en merkte dat het best meeviel. De man die ons hielp gaf ons wat kritiek en liet nog wat zien. Ik vond het eigenlijk best leuk om zo te leren overleven. Ik keek weer naar de jongen. 'Hoe heet je eigenlijk?' vroeg ik.

You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

Theobur Ninne Flencior || Stylist || Stylistenkamer / Gang
"Die ziet er ook niet uit!" met deze woorden keur ik de derde stof af die de wanhopige assistentes me voor houden. Zweetdruppeltjes verschijnen over het gezicht van de assistent die een andere enorme rol stof probeert op te tillen. Het patroon op de stof is afschuwelijk. "Weg ermee." luid mijn beoordeling nog voordat hij de stof volledig opgetild heeft. Met een geërgerde zucht sta ik op. "Nee, dit wordt hem niet." de kleine Ninna knikt teleurgesteld met haar hoofd en loopt dan op haar hakken de kamer uit. Uiteindelijk besluit ik de kamer dan ook maar te verlaten en wat andere stylisten op de zoeken, voor wat inspiratie.

Jessamine Dahlia Keaver || Styliste || Eigen kamer / Gang
Enthousiast laat ik mijn handen door mijn lokken glijden. Een paar plukken waren vervangen door lichtgroene veren, het stond geweldig. Ik stond te popelen om het aan de andere stylisten te laten zien. Ik had een satijnen jumpsuit aan in een wijnrode kleur. Er zaten wijde zakken bij de heupen, versierd met roos gouden glitters en knopen. Mijn schoenen waren zwart met details in de zelfde kleur als die van mijn jumpsuit. Aangezien ik niet zo heel lang was en ik hakken mij gewoon goed stonden had ik die dan ook bijna elke dag aan. Het paar die ik vandaag aan had was wat hoger dan normaal. Mijn rode haar, ditmaal met veren erin had ik maar losgelaten. Omdat ik mijn outfit iets te druk vond heb ik geen kleurlenzen in gedaan en mijn make-up normaal gehouden. Ook had ik bijna geen sieraden om. Vol zelfvertrouwen stapte ik de gang uit en liep naar de lift.

Jackson Seath Howards || Mentor || Gang
Op weg naar de trainingzaal, om mijn tributen te observeren kwam ik Adder en een van de stylisten tegen. Adder zag er geërgerd uit en keek de styliste met fel blauw haar uitdagend aan. Ik mocht haar wel, hoewel niet veel mensen haar echt konden waarderen. Maar ze had net zoals mij een grondige hekel aan het Capitool, hoewel zij dat veel meer liet blijken. "Zeg Ad, doen we een beetje lief? ik schenk haar een glimlach.

Flinn Ivean Murray || Tribuut district tien || Trainingzaal
Een beetje ongemakkelijk sta ik naar de beroeps te kijken. Als ik erbij zou kunnen horen, dan zou mijn overlevingskans gelijk een heel stuk stijgen. Mijn mentor zei dat ik het makkelijk zou kunnen, als ik mijn best deed. Met die gedachte loop ik naar het zwaarden onderdeel, dit was het enige waar ik echt in uitblonk. De begeleider overhandigde me een groot zwaard en knikte naar de dummies die tevoorschijn kwamen. De eerste dummies bracht ik wonden toe ik de borstkas en de ledematen, bij eentje hakte ik zelfs zijn hoofd eraf. Ik wist dat het in het echt niet zo gemakkelijk zou gaan.

Conor Nichel Freamen || Mentor || Mentorenkamer
Met een bezorgde blik kijk ik naar Alice, die bij het onderdeel messenwerpen staat. Ik keek de kamer rond, opzoek naar iemand om mee te praten. Het broodje dat ik in mijn hand had draaide ik verveeld rond, terwijl ik weer een blik uit het raam werp.

|| Voel je vrij om een gesprek aan te knopen, haha (:
btw: vijfdubbele post ftw!||

[ bericht aangepast op 9 nov 2012 - 20:17 ]

But calm, white calm, was born into a swan.