[RPG topic 1] The Hunger Games - Speeltopics

District 1 - Luxeartikelen:

Mentor: Carlos Viache (JillStyles)
Stylist: Arlana McGreen (AgentP)

Tributen:
- Aiden Samuel Dream (HurtedHeart)
- Eden Leona Greyfield (Reeves)

District 2 - Wapens:

Mentor: Spencer Moore (BlueHope)
Stylist: Silene Hathaway (MaraCroft)

Tributen:
- Taylor Drew Dempsey (LilLiar)
- Rose Knive Sapphire (MissNoek)

District 3 - Technologie:

Mentor: Dianna Frozen Austin (HallowsEve)
Stylist: Ivy du Jour (KarensBabes)

Tributen:
- Austin Jack Mayer (AgentP)
- Alassy Nexton (Snowhite)

District 4 - Visvangst:

Mentor: Cecilia "Adder" Diane Edgecombe (Brennan)
Stylist: Neleora 'Nele' Delaya Synder (Enucleato)

Tributen:
- Ethan Twan Flash (MissNoek)
- Tenneseé Jones (Snowhite)

District 5 - Medisch onderzoek:

Mentor:
Stylist: Theobur Ninne Flencior (Overexposed)

Tributen:
- Paul Mesan (JillStyles)
- Physera Damyri Rosetti (Casuality)

District 6 - DNA manipulaties & mutaties:

Mentor:
Stylist: Theobur Ninne Flencior (Overexposed)

Tributen:
- Percival Orwell (BlueHope)
- Jacklyn "Jacky" Dagmar Martens (wolffire)

District 7 - Hout:

Mentor: Charlie Davis (HurtedHeart)
Stylist: Virgo Rheagar Fleme (HallowsEve)

Tributen:
- Relian Wingfeather (MaraCroft)
- Daira Jane Jones (JillStyles)

District 8 - Textiel:

Mentor: Peyroux "Roux" Trevis (KarensBabes)
Stylist: Jessamine Dahlia Keaver (Overexposed)

Tributen:
- Kane Ringwest (MaraCroft)
- Jill Angel Scars (AgentP)

District 9 - Graan:

Mentor: Jackson Seath Howards (Overexposed)
Stylist: Jessamine Dahlia Keaver (Overexposed)

Tributen:
- Joey Anderson (KarensBabes)
-

District 10 - Vee:

Mentor: Peter Axel Butcher (BlueHope)
Stylist: Egon William Fleme (HallowsEve)

Tributen:
- Flinn Ivean Murray (Overexposed)
- Indaiyh Macyah Seymour (Casuality)

District 11 - Landbouw:

Mentor: Conor Nichel Freamen (Overexposed)
Stylist: Angelique Noori (AfricanxGirl)

Tributen:
- Kyle Owen Bryce (Enucleato)
- Alyssa Joanne Foster (Brennan)

District 12 - Steenkool:

Mentor: Grey Mason (wolffire)
Stylist: Verena Mikayla Fleme (HallowsEve)

Tributen:
- Munro Kelvin Reid (BlueHope)
- Hope Dawn Moon (MissNoek)

[ bericht aangepast op 18 nov 2012 - 21:12 ]

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

[Ik wil heel graag RPG'en, maar ik moet echt dat verslag eerst afmaken. Sorry! Morgen heb ik meer tijd.]

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Joey Anderson

Mijn vingers krullen stevig om het heft van het mes. Ik heb een kalme uitstraling en probeer mijn hoofd koel te houden, maar ondertussen voel ik mijn hart steeds sneller kloppen. Het is nog maar de training, ik weet wat me te wachten staat en dat zal nog zo veel erger zijn. Tegelijkertijd besef ik het belang van de training. Het beetje kennis dat ik hier opdoe kan het verschil maken tussen leven en dood, en nog belangrijker, de bondgenootschappen die ik kan sluiten. Misschien kan ik het vertrouwen winnen van één van de tributen. Mijn ogen glijden over de ruimte, opzoek naar een betrouwbaar gezicht, maar iedereen is druk bezig. Mijn mede-tribuut uit district negen kan ik zo snel niet vinden. Ik probeer me te focussen op waar ik mee bezig was, ga in de houding staan die de trainer me had voorgedaan. Mijn ogen fixeren zich op de roos, in het midden van het bord. Eén, twee, drie... Ik maak de precieze half draaiende beweging met mijn arm en laat het mes los op het moment dat ik van te voren berekend had. Tik. De punt van het mes steekt naast de roos, maar het was bijna raak. Ik ben niet sterk of gespierd, maar wel precies. Als ik me heel goed concentreer kan ik misschien nog een kans maken met wapens, maar zeker niet tegen de Beroeps. Alleen al als ik aan ze denk voel ik mijn hart zakken. De enige manier om hen te overleven, is door optimaal gebruik te maken van mijn IQ. Mijn hersens zal ik nog hard nodig hebben. Best ironisch, dit is het eerste moment in mijn leven dat ik dat denk. Want mijn intelligentie had nooit een verschil gemaakt in het dagelijkse leven in district negen, al had ik daar nu zo graag naar teruggekeerd. Zo ontzettend graag. Maar het had geen zin om daar eeuwig over te pijnzen. Ik moest vrienden maken. Dus draaide ik me om en zette mijn meest vriendelijke glimlach op mijn gezicht. Ik wou gewoon aardig blijven. Misschien maakte dat me kwetsbaar, maar ook betrouwbaar, en mijn intelligentie zouden ze snel genoeg ontdekken. Zo niet, dan was dat altijd nog mijn geheime wapen.


[@OverExposed, stuur er maar een naar Joey C: ]

[ bericht aangepast op 8 nov 2012 - 21:56 ]

They say before you start a war, you better know what you're fighting for.

Aiden Samuel Dream
Ik weet nog wat een van de weesjes had gezegt. Maak ze bang, maar ik deed zoiets niet en dat wist ze ook wel. Het meisje heette Summer Springs ze was net 12 geworden en eigenlijk begreep ze het niet. De Hunger Games was nog steeds belachelijk, maar wel een kans om geld te verdienen. Ik zou nooit een onschuldige kunnen dood, maar zeg eerlijk wie wel zonder zichzelf te beschadigen. Als ik ook nog eens bloeddorstig was geweest had ik de arena in een aantal dagen uitgemoord met een beetje geluk, maar ik had gewoon een slecht gevoel over dat. Je kunt toch geen onschuldig bang kind doden. Ja iedereen onder mijn leeftijd is een kind. Ik zelf ben dat allang niet meer. Ik pak de bijl die voor me is en gooi heb recht in het Hoofd van de blauwe dummy. Ik grijns niet maar kijk emotieloos. Ik kon niet lachen om dit. Dit moest ik bij een levend persoon doen. Ik loop weg van dit onderdeel. Vuur maken was wel handig. Als ik het niet deed zou ik straks doodvriezen. Ik loop naar het onderdeel en pak een paar stenen en begin ze tegen elkaar aan te ketsen. Ik zie vonkjes maar er gebeurt niets bij het droge gras. Als er naar een kort tijdje nog niets gebeurt komt degene die erbij staat me helpen. Als ze me het laat zien lukt het me al, maar als ik in het vuur kijk hoor ik gewoon het hoge gegil van mijn naam. Ik sluit mijn ogen en draai mijn hoofd weg. De koelte overspoelt me. Ik voelde me eerder verdrietig op dit moment. Ik sta op en kijk was ik nu kan doen. Misschien een bondgenoot vinden aangezien ik niemand anders had gesproken afgezien van mijn district genoot. In het begin was een bondgenoot wel handig. Mijn geheimen wapen is dat ze dachten veel spieren geen brein, maar niets is minder waar want ik had wel degelijk een brein.
[Iemand die met Aiden wilt praten en iemand met Charles?]

I'm finally back, Finally after a Year break

[@KarensBabes, zal ik Alice anders op Joey afsturen? Ze is nu op dummy's aan het oefenen, maar ze kan het ook best met de doelen proberen.
En HallowsEve, Adder is gewoon in het gebouw waar de tributen ook zitten (: Niet buiten dus, haha.]

Adder - Mentor D4
'Wie ben je en waar kom je vandaan?' De stem klonk bot en onvriendelijk - een beetje zoals de mijne, maar dat ik zo mocht praten betekende niet dat zij datzelfde recht had. Met een blik die het best kon worden omschreven als een waarschuwing voor een zware onweersbui draaide ik me om en bekeek mijn nieuwe gezelschap. Knalblauw haar, dat was het eerste dat me opviel, en het was meteen genoeg om een hekel aan haar te krijgen. Capitool. Volgens mij had ik haar al wel eens zien rondlopen, maar een gesprek hadden we nooit gevoerd. Ik twijfelde even of ik gewoon weg zou lopen, maar koos er uiteindelijk toch voor om te antwoorden.
'Adder,' beet ik haar toe. Ooit had ik anders geheten, maar Adder was de naam die bij me hoorde. Ik wilde geen andere. De eerste naam had me toch alleen maar herinnerd aan de afkomst die ik zo verachtte - deze was beter. Veel beter.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Eden Leona Greyfield - Tribute D1
'Ja dat zie je goed, een meisje dat met messen werpt. Wat is daar zo bijzonder aan!?' bijt ik in mijn gedachten de starende jongens aan de zijkant van de trainingshal toe. Ik neem het lemmet van het mes tussen mijn duim en middelvinger, en laat ze er langs glijden. Perfect. Hoor je het sarcasme in mijn stem? Bijna achteloos werp ik nog een mes op een nietsvermoedende dummy aan de overkant van de zaal. Ik voel gewoon hoe mensen met hun blik de weg van het mes volgen. Voor mij is het geen verassing meer dat hij zo goed als in de roos terecht komt. Ik slaak een zucht. Misschien is het toch maar beter om-... Mijn gedachtegang word onderbroken als ik recht in het gezicht kijk van Aiden. Gehurkt doet hij een poging om een vuurtje aan te maken, maar faalt. Net als hij de moed op lijkt te geven komt er een meisje dat ik vaag ergens van herken naar hem toe lopen, en binnen een no-time staan de droge grassprieten in vuur en vlam. Voordat het meisje weer bij Aiden wegloopt geeft ze mij een blik die het bloed in mijn aderen doet bevriezen. En of ik haar herken.

[@HurtedHeart Ik kan Eden wel even langs laten komen, if you don't mind?
Ps. Volgens mij zijn er trouwens best wel veel mensen met mes/bijlwerpen als 'specialiteit', of ligt dat aan mij?]

[ bericht aangepast op 9 nov 2012 - 9:55 ]

What’s tasty in Busan?

[Relian kan bijlwerpen, maar hij heeft besloten het nooit meer te doen, trauma's... ]

Kane Ringwest, Tribuut D8

Ik kijk verwonderd naar de anderen en vraag me af waarom ik nooit zoiets heb geleerd. Ik kan niks. Ik zie een meisje, waarschijnlijk een beroeps, dat een mes in een dummy gooit. Ik wist niet dat meisjes zoiets zouden kunnen. Ik besloot maar iets indrukwekkends te doen en liep naar een persoon die me kon leren met een mes om te gaan. 'Heb je al ervaring?' vroeg hij, en ik zei 'een beetje.' Dat hoeft hij toch niet te weten? Hij legde iets uit over houtbewerking of zo, en ik zag een jongen naar ons kijken en verder lopen. Alsof dit zo interessant is. 'Kunnen we niet iets nuttigs leren?' vroeg ik, en de man keek me aan. 'Dit kan heel nuttig zijn, je kan met een mes bij voorbeeld vallen maken, of een tak tot een speer maken.' Ik bleef maar zitten en leerde wat saaie dingen.

You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

Eden Leona Greyfield - Tribute D1
Eigenlijk zonder een duidelijke reden laat ik me op een leeg plekje tegen de muur op de grond zakken, en ik haak mijn vingers in mijn haar. Wacht, natuurlijk had ik een duidelijke reden. het was Felicité geweest. Felicité verdomme! Wat deed zíj hier!? Ik kan het niet geloven. Zin om te oefenen heb ik niet meer. ik heb helemaal nergens meer zin in. Ik wil hier weg. en wel nu. Maar ik voel de ogen van de mentoren branden in mijn rug, en ik bedenk me als ik nu wegga, later terugkeren verkeerde gedachten op kan roepen. Pas als ik merk dat er ook andere tributen hun blik op mij hebben gevestigd sta ik op en loop naar mijn vertrouwde onderdeel. Bij elk mes wat ik werp dringt de gedachte wáárom ik dit doe steeds verder tot me door, en als het een feit word dat ik dit nu niet meer moet doen omdat ik van de 10 messen al 7 mis heb gegooid, besluit ik een ander onderdeel op de zoeken. Misschien is mezelf insmeren met modder iets.

[IK HEB TIJD DUS IK GA POSTEN MUHAHA. Iemand zin om met Eden te praten/iets met haar te doen?]

[ bericht aangepast op 9 nov 2012 - 13:00 ]

What’s tasty in Busan?

[@Prentiss, ja stuur Alice maar op Joey af (: ]

They say before you start a war, you better know what you're fighting for.

Kyle Owen Bryce-Tribuut D11
Ik sta een beetje aan de kant te kijken naar de anderen. Ik kijk vol verwondering en ongeloof rond, maar vooral angst. Moet ik het tegen deze mensen opnemen? Tegen al die mensen voor me die allemaal handig zijn met wapens? Een beetje verdrietig wordt ik wel van al dat rond kijken dus ik besluit ook wat te gaan doen. Traag als de vorige dagen loop ik weer naar de tafel met messen. Een beetje angstig kijk ik naar een aantal andere tributen die hier ook staan. Ik pak een mes op en draai me om naar de poppen die aan de andere kant van het veld staan. Ik breng mijn arm naar achteren en dan heel snel weer naar voren, onder tussen laat ik het mes los. Ik sluit mijn ogen.
Het gekletter van een mes dat de grond raakt galmt door mijn oren en ik doe mijn ogen weer open. Net als al de vorige keren dat ik probeerde mes te werpen ligt het een paar meter verder op de grond. Ik voel dat ik rood wordt en ik heb zin om door de grond te zakken. Dan adem ik nog even uit en loop ik met een rode kop naar het stukje camouflage.

[HE! Ik heb een goed idee, wil iedereen even bij zijn post zetten wat hij of zij aan het doen is? Welk trainings ding? Anders moet ik zo zoeken wie er al staan, en dat vind ik heel erg moeilijk!]

"Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

[Oké, om het overzichtelijk te maken is het misschien handig om de volgende dingen in je post te zetten:
1. Je naam. -logisch-
2. Je district.
3. Je status -tribuut of stylist, mentor?-
4. Waar je personage is. -traint hij/zij of is hij/zij op zijn/haar slaapkamer-

Dat is wat makkelijker. En zo hoef je niet te vragen of er mensen in de buurt zijn.
WIllen jullie dat doen? C: ]

"Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

|| Ja, sure! Als ik mijn verslag af is ga ik even met al mij karakters posten (: ||

But calm, white calm, was born into a swan.

Enucleato schreef:
[Oké, om het overzichtelijk te maken is het misschien handig om de volgende dingen in je post te zetten:
1. Je naam. -logisch-
2. Je district.
3. Je status -tribuut of stylist, mentor?-
4. Waar je personage is. -traint hij/zij of is hij/zij op zijn/haar slaapkamer-

Dat is wat makkelijker. En zo hoef je niet te vragen of er mensen in de buurt zijn.
WIllen jullie dat doen? C: ]

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

[Aiden gaat wel naar Eden toe. En wie hielp aiden eigelijk die eden herkende?]
Aiden Samuel Dream - District 1 - Trainingsruimte
Planten herkennen kon ik al, maar ik zou het zo nog wel doen. Ik pak een zwaard van een kast en hou hem in mijn hand. Een prachtig ding dat het was. Ik keek naar Eden mijn district genoot die naast me aan het meswerpen was. Ik kijk naar diegene die er naast stonden om te helpen. 'Wie van jullie is hier de beste zwaardvechter?' vraag ik aan de mensen die erbij staan. Ze wijzen naar een man en hij doet een pak aan zodat ik hem mag raken. Ik draai het zwaard in mijn handen. Ik knik naar de man en hij haalt op me uit en ook in had een pak aan, maar die zou onbeschadigd blijven. Ik blok hem met gemak en steek hem in zijn zij. Hij kijkt me aan en grijnst omdat hij er achter komt dat ik het echt kon. Hij valt aan, maar ik ontwijk het door een simpele draai en hem dat in zijn arm te raken. Ik duik als hij op mijn schouder mikt, en vloer hem waarna ik mijn voet op het zwaard zet en mijn zwaard op zijn keel. 'Ik kan eerder lessen van jou gebruiken.' Zegt de man grijnzend. Ik was tot nu toe de eerste die hem verslagen had. Ik help hem opstaan en doe het pak uit die van mij onbeschadigd. Ik bekijk even hoe Eden het doet. Ze is er niet bij want ze gooit veel mis. 7 waren er niet in de roos geweest, maar op dehand of naast het hoofd. Soms raakte ze de dummie niet eens. Ik loop naar haar toe. Misschien konden we bondgenoten zijn. We zouden vast langer leven samen, maar niet met de andere beroeps. Die kon ik simpelweg niet vertrouwen. Eden leek me betrouwbaar van vroeger in het district. 'Hee Eden lukt het trainen een beetje?' Vraag ik vriendelijk aan haar. Ik had eigenlijk nog niet veel met haar gesproken de afgelopen tijd nu we hier zaten.

[ bericht aangepast op 9 nov 2012 - 16:56 ]

I'm finally back, Finally after a Year break

Prentiss schreef:
(...)
De meesten doen die eerste drie dingen al en dat laatste lijkt me eigenlijk een beetje overbodig, je kan altijd vragen waar iedereen is als je je personage op iemand af wil sturen, toch?

"Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

[Mensen mogen wel iemand naar Relian of Kane brengen. Relian weet ook niet wat hij moet doen, hij loopt wat rond, en Kane zit bij de man die hem dingen met messen leert.]

You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.