[RPG] The Weddingplanners [1] - Speeltopics

je bruiloft. Iets wat belooft de mooiste dag van je leven te worden. De rit erheen schijnt nogal een achtbaan te zijn. Gelukkig is er een bedrijf van vijf vrouwen en mannen die er voor zorgen dat dit zo soepel mogelijk verloopt. Vows staat erom bekend dat ze al je wensen voor je bruiloft bezorgen en je écht de bruiloft krijgt waar je van gedroomt heb en het echt de mooiste dag van je leven word.
Vows is in een groot landhuis in Miami, Ze hebben een grote tuin, een balzaal en aan het huis een strand zodat je zowel binnen, buiten en aan het strand een bruiloft kan hebben met zomer, lente, herft of winter thema. Ze verzorgen de catering, bloemen en vestiging. Elk van de vijf personeels leden hebben een eigen specialiteit; Algemene verloping, de taart/catering, bloemen, fotografie en thema. Dus je zal met ieder een gesprek hebben zodat je gegarandeerd een geweldige bruiloft krijgt, precies zoals jij het wilt.

Regels
- Max twee personages per account mits je ze goed bijhoud.
- Geen perfecte personages, niemand is perfect
-Minstens 5-8 regels
- 16+ in alle vormen is toegstaan
- Houd het gezellig ooc
-niemand buitensluiten
- Alleen ik of Assasin Openen de topics
-Besef wel dat als je je aanmeld wel actief mee moet doen


Vow members: [mogen mannen en vrouwen zijn]
- Daniël Thornton Assasin
- Aislyn Johnson - Taart/Catering specialist Emrys
- Catherina 'Cat' Moore - Fotografe Chat
- Rosalie Lauren Lockwood Coockies

Assistenten:
- Ravenna Celeste Note Eenhoornpoep
- Allison ‘Ally’ Moore Prentiss

Stelletjes/verloofden

- Maggie Smith Assasin+ Jayden Brooks Rechazame
- Arielle Grace Berkeley Winchesterr + Heath Beck Lloyd Arachno
- Jaye Moon Saylor SandyBeta +Logan Jay Mason wolffire
-Evelynn Zoë Moreira paintball + Danny Devon Clark Insano

Begin:
De personeels leden van Vows hebben een vergadering om de evenementen, afspraken en belangrijke punten van de dag door te nemen.

Stelletjes: Jullie zijn jullie klaar aam het maken of beginnen met een dagroutine, Jullie hebben later een afspraak bij vows

Rollentopic

[ bericht aangepast op 9 nov 2012 - 20:03 ]

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

[Vanavond zal ik er niet zijn om te rpg'en. Ik ga naar het verjaardagsfeestje van mijn oma. Veel plezier met rpg'en allemaal! c: ]

---

26 - 02 - '16

Daniël Thornton

Ze knikt. "Dat lijkt me ook hartstikke eng, voor het eerst trouwen.,." Ik hor haar een aantal keer slikken, eigenlijk wil ik daardoor vragen wat er aan de hand is, maar dat doe ik toch maar niet. Dat gaat me ook eigenlijk helemaal niet aan en ik kan het wel raden, ze is immers een vrouw. "Staat er al een datum voor de bruiloft?" vraagt ze en ik knik met een simpele glimlach. "12 september, voorlopig. Volgens mij riep ze ook maar een datum, maar we hebben die dag nog helemaal niets." vertel ik haar dan. "Heb jij vandaag al cliënten gehad?" vraag ik dan geïnteresseerd. Ik ken het rooster van de anderen natuurlijk niet uit mijn hoofd.

---

Your make-up is terrible

Evelynn Zoë Moreira

Toen we klaar waren met douchen, liep Danny naar beneden en wist ik gewoon dat hij in de keuken was. Ik knoopte mijn badjas stevig om mijn slanke lichaam en kamde zorgvuldig mijn blonde haren uit. Vervolgens föhnde ik ze zorgvuldig droog en zette mijn haren vast met een klipje. Tevreden keek ik naar het resultaat. Nu ik klaar was met mijn haren, koos ik een jurkje uit en trok ik het aan. Ik wist dat Danny er van hield, als ik jurkjes droeg. Zelf droeg ik ook het liefste jurkjes. Ik hield gewoon van jurken en droeg zelden een broek. Ik trok mijn schoenen al aan en deed een heerlijke fruitig geurtje op. Als laatste liep ik nog even naar de spiegel toe om een subtiel laagje make-up aan te brengen bij mezelf. Ik droeg altijd weinig make-up omdat ik wist dat Danny meer van naturel hield. Vervolgens ruimde ik de badkamer nog even netjes op en legde ik Danny's slaapkleding in de wasmand, net zoals de mijne. De was zou vanavond wel komen, het had geen haast en onze afspraak met Vows ging nu echt voor. Ik was nu helemaal klaar en liep zachtjes de trap af, aangezien ik niet teveel herrie wilde maken met mijn sleehakken en wandelde naar Danny toe, die bezig was met een klein ontbijtje. Ik drukte

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Danny Devon Clark:

Ik hoorde Evelynn's zachte stappen komen vanuit de trap, volgens mij had ze haar lievelings sleehakken aan. Een keer had ik haar kast doorzocht en had ik al haar kleding bekeken. Ze had echt leuke kleding en vooral jurkjes stond haar heel erg goed, ik hield ervan als ze dat aan had. Ze moest toen lachen, toen ik haar kleding bekeek. Vooral deed ik natuurlijk om haar slipjes en bh's. Ik was een jongen en wou natuurlijk wel alles weten, wat ze allemaal voor kleuren had. Ze was echt helemaal rood, toen ik het had gevonden en ik vond het toch zo leuk. De jurkjes stonden haar zo schattig en elegant. Ik wist dat ze een jurkje aan had, dat had ze altijd, ze had amper een broek aan. Ik draaide naar haar om, aangezien ze in de keuken kwam en ik glimlachte lief. Als gewoonlijk zag ze er weer beeldschoon uit. 'Je ziet er prachtig uit' zeg ik glimlachend en ik meende het echt. Ik druk een kus op haar lippen en hielp haar als een echte heer op haar stoel. Ik legde onze ontbijtje op de tafel en begonnen we te eten. 'Met wie hebben we als eerste een afspraak?' vroeg ik aan haar en kijk haar even aan. Daar was ik best nieuwschierig om. Zij had een afspraak gemaakt, dus zij wist ook eerst met wie we een afspraak hadden. Ik had er heel veel zin in, maar ergens was ik toch redelijk zenuwachtig.

---

One Who Travels A Higher Path.

Evelynn Zoë Moreira

Ik lachte bescheiden toen hij me als een echte heer me op de stoel hielp. Mijn maag begon zachtjes te knorren en tot mijn besef had ik erge honger. Ik begon meteen te eten en hoorde Danny's vraag. 'Dat weten we pas als we er dadelijk zijn.' zei ik tegen hem, waarna ik lief glimlachte. We wisten pas met wie we een afspraak hadden als we daar waren. Maar iedereen was daar gespecialiseerd dus ik wist dat het goed zou komen. Ergens begon ik toch zenuwachtig te worden. Er was niet echt een specifieke reden voor, ik werd gewoon zenuwachtig voor de afspraak. Natuurlijk had ik er zin in, maar toch. We hadden nog niet veel ideeën en hoopten dat we bij Vows wat meer inspiratie op konden doen voor ons droomhuwelijk. Ikzelf was echt een natuurmens en beiden hielden we van muziek. Dus waarschijnlijk konden we daar wel mooie ideeën uit vinden. Ik kon niet wachten op onze bruiloft, het moest echt perfect worden, want het was de perfectste dag uit onze leven. Terwijl mijn honger langzaam werd gestild keek ik Danny aan. 'Wat zou jij het liefste willen op onze bruiloft?' vroeg ik nu aan hem. We hadden het er niet vaak over gehad, daarom vond ik het wel belangrijk dat ik het nu aankaartte. Hoe meer we wisten, hoe beter het was. Dit was natuurlijk ook een mooie gelegenheid om het hierover te hebben. En natuurlijk zouden we het er de komende dagen er veel over hebben. Dus ik wist zeker dat het wel goed. Ik had er in ieder geval veel vertrouwen in.

( Is er zo meteen iemand van Vows beschikbaar voor de afspraak van Danny en Evelynn?)

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Danny Devon Clark:

'Jou' beantwoord ik op mijn beurt haar vraag lachend en kijk haar speels aan. Natuurlijk snapte ik, waar ze naar toe wou en wist ik wat ze daarmee bedoelde, maar ik hield er van om haar te plagen. Intussen begon ik ook te eten en mijn honger stilden namaten ook en uiteindelijk was ik klaar met eten en had ik geen honger meer. Ik had een paar ideeën en moest nu wel vertellen wat dat waren, anders kwamen we niet verder. ‘Ik heb een paar ideeën maar ik weet niet of jij het leuk vind’ zeg ik voorzichtig en pakte haar hand en kijk haar doodringend aan. ‘Mijn ideeën zijn, dat we in de lente trouwen dat alles mooi bloeit en dat we in de bos trouwen. Overal om ons heen prachtige bloemen, jij natuurlijk helemaal wit en de trouwjurk helemaal op die thema en mijn trouwpak ook. Bloemen in jou haar, bij alle vrouwen en bloesem die van de bomen vallen en schitteren in de zon’ vertel ik aan haar. ‘De rest mag jij verzinnen en bepalen wat jij wilt, maar dit wil ik heel graag’ zeg ik glimlachend en ik druk een kus op haar de rug van haar hand. Ik zag al een beeld voor me netvlies verschijnen en onbewust glimlachte ik meer. Ik zag het al helemaal voor me en het zou vast prachtig eruit zien. Zeker Evelynn zou er prachtig eruit zien, in haar prachtige jurk. En natuurlijk muziek op de achtergrond, foto’s die natuurlijk kwamen van iedereen en van ons. We moesten ook een schema maken wie er allemaal kwamen. Natuurlijk haar familie en de mijne, onze vrienden. Ik wou het niet te groot hebben, maar de belangrijkste mensen in ons leven moesten komen en wij sowieso. Het moest perfect zijn en Evelynn moest het gelukkigst zijn met mij. Ik had er alleen nog maar meer zin in en kijk vervolgens naar Evelynn en wachtte op haar antwoord.

---

One Who Travels A Higher Path.

Evelynn Zoë Moreira

Ik schoot in de lach toen hij ''jou'' zei en schudde lachend mijn hoofd. 'Het zou een beetje raar zijn, een bruiloft zonder bruid.' bracht ik er lachend tegenin. Danny hield ervan om mij te plagen, nu luisterde ik verder naar zijn ideeën en ondertussen had ik mijn eten al helemaal op. Mijn gezicht hemelde op toen hij zijn ideeën opnoemde. Het grappigste aan deze situatie was dat ik bijna hetzelfde idee voor ogen had. Ik was dus een natuurmens en dit was perfect voor mij. Soms hadden we echt dezelfde gedachten! 'Dat is perfect,' zei ik dromerig. 'Ik wil het dus klein en bescheiden houden, met alleen onze dierbaren erbij. Dus dat het geen pottenkijkers aantrekt.' vertelde ik. Daar had ik echt een hekel aan, mensen die nooit iets tegen je zeiden en wel op je bruiloft kwamen om te feesten. Ik wilde het gewoon vieren met onze familie en vrienden en niet met zulke mensen. 'En natuurlijk moeten we een enorme bruidstaart hebben met heel veel lagen.' fantaseerde ik er hard op los. 'En we moeten hele originele bedankjes hebben, zodat mensen onze bruiloft nog lang zullen herinneren.' zei ik terwijl ik daar even over nadacht. Ik liet me nu echt gaan en ik liet mijn gedachten de vrije loop. Normaal was ik niet zo praterig, maar als het over onze bruiloft ging wel. Het zou ongetwijfeld onvergetelijk worden. Ik wist honderd procent zeker dat ik gelukkig zou worden met Danny, en alleen met hem alleen. Hij was mijn eerste grote liefde en hij zou mijn laatste liefde zijn. 'En voor de rest zouden we vast wel meer ideeën krijgen bij Vows.' zei ik glimlachend en met ogen die straalden uit geluk. Danny maakte me echt aan het stralen en hij maakte me zo ongelofelijk gelukkig. Ik kon echt niet zonder hem en ik trof het echt met hem als mijn verloofde. Het zou een prachtige ceremonie worden en een prachtig feest met elkaar en onze familie en vrienden, het zou onvergetelijk worden en wij zonder ongetwijfeld de bruiloft krijgen van onze dromen.

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Danny Devon Clark:

Ik glimlachte gelukkig door haar. Als ik zie hoe gelukkig zij was, was ik dat al helemaal. 'Dat klinkt echt perfect, Evelynn' zeg ik goedkeurend over wat zij allemaal had gezegd. Sowieso wou ik ook klein en bescheiden groepje als mensen, gewoon onze familie en vrienden. Natuurlijk wist Evelynn over mijn familie en ik wou absoluut niet mijn neven en nichten hebben van mijn vaderskant. Die hadden dingen gedaan, dat gewoon niet door de beugel kon. Voor de rest mocht iedereen komen behalve zij. Evelynn wist wat de redenen waren en vond het ook goed dat ze niet kwamen. Het moest echt perfect worden en zij gingen het helemaal niet vergalen. 'Het word perfect' zeg ik en pak haar hand liefdevol en druk er een kus op. 'Ik ben benieuwd wat voor ideeën Vows nog meer heeft' zeg ik benieuwd en stond op. Ik ruimde alles op en dumpte het in de gootsteen en liep weer naar Evelynn. Ik hielp haar van haar stoel en omhelsde haar even. Ik hield ziels veel van haar en met haar wou ik echt een leven beginnen. Ze was mijn alles, mijn leven, mijn ware liefde. Zonder haar kon ik helemaal niets, zij maakte mij gelukkig. Ze was mijn echte eerste liefde en mijn laatste. Natuurlijk had ik voor haar nog twee vriendinnen gehad, maar die konden absoluut niet aan haar tippen. Ik was echt blij dat ik haar eerste vriendje was en nu haar verloofde. Ze had voor mij helemaal niemand gehad en ik was haar echte eerste ware liefde. k had dat helemaal voor haar over, omdat ze gewoon weg voor mij perfect was. Ik zou haar nooit willen verliezen en ze was gewoon alles. Ik kijk diep in haar prachtige bruine ogen en streel zachtjes haar wang. 'Onze bruiloft gaat gewoon perfect worden en ik verzorg er gewoon voor. Tenminste hebben we een begin, wanneer we willen trouwen en de locatie' zeg ik glimlachend en gaf een kusje op haar lippen. 'Ik hou van je' zeg ik verliefd en gemeend.

---

One Who Travels A Higher Path.

Evelynn Zoë Moreira

'Ik hou ook van jou, Danny.' zei ik naar waarheid tegen hem, hij was alles voor me. Natuurlijk wist ik dat hij zijn neven en nichten van zijn vaderskant er niet bij wilde hebben en dat begreep ik maar al te goed. Ikzelf had gelukkig geen familieproblemen. Natuurlijk was er weleens ruzie in de familie maar ruzie hoorde er gewoon bij. Alleen mijn vader had ik nooit gekend, hij had mijn moeder in de steek gelaten toen ze zwanger was van mij. Ik had natuurlijk altijd een vader figuur gemist, maar nooit had ik er behoefte aan om mijn vader te leren kennen. Ik kende hem niet eens, en ik was al woedend op hem. Danny zou dat mij nooit aandoen, dat wist ik zeker. Ik begreep niet hoe mijn vader dat ooit kon doen bij mijn moeder. Maar gelukkig vond ze weer liefde bij een andere man, mijn stiefvader. Toen ik vijf jaar oud was ontmoette ze hem en een paar jaar later trouwden ze. Dat was de eerste bruiloft die ik had meegemaakt in mijn leven en sindsdien droomde ik over mijn eigen bruiloft. Mijn stiefvader en ik hadden een goede band. Toen ik tien was, was mijn moeder opnieuw zwanger geworden van hem en gelukkig bleef hij wel bij haar. Mijn stiefvader zag ik gewoon als een echte vader en mijn halfzusje, Melissa was een schat van een meid. We verschilden natuurlijk wel tien jaar, maar we konden het goed vinden met elkaar. Ik was haar grote zus en zo gedroeg ik me ook vaak. Ze was ook helemaal gek van Danny. Ze was natuurlijk al veertien en begon flink te puberen, maar toch was het een schatje, soms kwam ze zelfs bij ons logeren en dat was altijd heel gezellig. 'Zullen we maar vertrekken?' vroeg ik uiteindelijk ter bevestiging aan Danny. Ik liep samen met hem naar de kapstok en trok mijn jasje aan en nam mijn tas mee. De zenuwen begonnen nu toch echt op te spelen.

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Logan

Als Jaye weer naar beneden komt, moet ik lachen. Ik heb net Revolver aangelijnd en heb de fret op mijn schouder. 'Kom,' Zeg ik, en ik druk mijn lippen op de hare. Dan valt het me pas op dat ze in haar pyjama is, en moet ik weer lachen. 'Misschien moet je jezelf even omkleden of weer naar bed gaan.' Zeg ik, en ik zie dat Revolver ongeduldig wordt. 'Ik ga wel alleen, dan ga ik rennen.' Zeg ik, en ze weet dat als ze nu meegaat ze me nooit bij kan halen. Ik zet de fret (hoe heette die ook al weer?) van mijn schouder, en zet hem op Jayes hand. 'Tot zo,' Zeg ik, en ik kus haar op haar wang. Daarna loop ik met Revolver naar buiten, en buiten laat ik hem vrij. Van Jaye mag Revolver nooit los, omdat ze bang is dat er iets gebeurt. We rennen naar het bos waar ik ben opgegroeid en ik begin iets langzamer te rennen. Als ik bij de plaats kom die mijn vader mij als klein kind heeft laten zien, begint mijn hart te bonzen in mijn keel. Deze plek is al jaren in onze familie, van vader op zoon wordt hij doorverteld. Als de zoon zeven is brengt zijn vader hem hier, en dan moet de jongen zweren hem nooit door te vertellen, alleen aan zijn zoon. Mijn vader kon hier normaal doen. Als we hier waren deed hij ook normaal. Als een vader hoort te doen tegen zijn zoon. Hij is een lieve man geweest, maar hij had te veel zwakke plekken. Ik laat mezelf op de grond vallen bij het weiland Ik voel hoe de pijn van de klappen op iedere plaats in mijn lichaam terugkomen. Ik had hier nooit heen moeten gaan.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Danny Devon Clark:

'Ja, is goed' zeg ik glimlachend en we liepen naar de kapstok. Ik pakte zelf ook mijn jas en zag hoe ze haar jasje omdeed en haar tas pakte. Ik deed mijn jas aan en pakte mijn autosleutels. Samen liepen we naar mijn auto en ik hielp haar in de auto. Zelf liep ik snel naar de stuurkant en ging zitten. Ik begon nu wel zenuwen te krijgen, maar ik had er heel veel zin in. Ik kon niet wachten tot de bruiloft en dat we dalijk getrouwd zijn. Alles moest gewoon perfect zijn en de mooiste en de prachtigste dag uit ons levens worden. Ik starte de auto en keek even naar Evelynn en glimlachte lief. Vervolgens concentreerde ik op de weg en reed naar de landhuis van Vows. Het was een uurtje rijden, helaas. We woonden er niet vlakbij, maar dat hoefde ook niet. Intussen hadden we nog erover gepraat en hadden we nog ideeën bedacht, zoals dat Melissa en haar nichtjes haar trouwjurk kon vasthouden en bloemen kon strooien. Allemaal zulke dingen, natuurlijk was ik hier niet echt goed in en liet ik het echte denk werk maar aan Evelynn over. Ik wou gewoon dat het in de lente was, in het bos, vol met bloemen en een klein bescheiden groepje mensen. Meer niet, voor de rest mocht zij bedenken, wat voor kleuren en hoe ze het wou. Natuurlijk moest er wel chocolade taart komen, maar dat wist ze al met natuurlijk super veel lagen. Na een tijdje kwamen we aan en ik keek mijn ogen aan. We hadden via telefoon een afspraak gemaakt, maar we waren hier nog nooit geweest. We moesten door een poort en ik reed naar het huis/gebouw. Het was enorm, daarnaast waren er bossen en zag nog net een stukje strand. Het was niet niks en nu werd ik toch alleen maar zenuwachtiger. Ik parkeerde de auto goed en stapte vervolgens uit en hielp Evelynn met uitstappen. 'Lieverd, dit ziet er echt menens uit, maar ik heb er heel veel zin in' zeg ik glimlachend en gemeend en kijk haar aan.

---

One Who Travels A Higher Path.

Evelynn Zoë Moreira

Onderweg hadden Danny en ik had nog over van alles en nog wat. Ik vond het fijn dat Danny zo leuk meedacht en met zulke goede ideeën kwam. Vooral het idee dat Melissa en onze nichtjes mijn trouwjurk konden vasthouden en bloemetjes konden strooien en nog meer van die dingen. Dat vond ik een geweldig idee en dat zou Melissa ook helemaal geweldig vinden. Wel moest ik nog even nadenken wie ik als getuige zou vragen, ik zat eraan te denken om sowieso mijn stiefvader te vragen, maar dan had ik nog een tweede getuige nodig. Misschien mijn beste vriendin Rosie? Ik kende haar al sinds de basisschool, helaas ging ze naar een andere middelbare school dan ik. Ik vond het vreselijk jammer, want op de middelbare school had ik een vreselijke tijd. Daardoor was ik ook onzeker geworden. Maar toen ik Danny op een dag leerde kennen, voelde ik me al een stuk beter. Hij was het licht in mijn leven. We kwamen na een dik uur aan bij een groot gebouw waar ik mijn ogen uitkeek. Het was enorm! En er was echt van alles en niets was te groot of te gek. Ik voelde de zenuwen nu wel toenemen maar ik werd wel ontzettend nieuwsgierig naar onze afspraak. Ik hoorde wat Danny zei en knikte. 'Ik ook, ik ben benieuwd.' kirde ik vrolijk. Mijn hand verstrengelde ik in de zijne, waarna we het grote gebouw in liepen. Meteen kwamen we terecht in een wachtkamer waar we plaatsnamen. Ik pakte een tijdschrift over huwelijken en bladerde er een beetje in en liet af en toe iets aan Danny zien.

( Iemand van Vows beschikbaar? )

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Jaye

'Kom' zegt Logan terwijl hij nog niet gezien had dat ik mijn pyama aan had. Nadat hij het door kreeg moest hij lachen. 'Misschien moet je jezelf even om kleden of weer naar bed gaan.' Ik lach nu ook en aaide revolver even over zijn kopje. 'Ik ga wel alleen, dan ga ik renne' zegt hij waarna hij Sjors aan mij overhandigd. HIj geeft me een kus op mijn wang waardoor ik zijn geweldige bodylotion ruik. Ik kijk hem, vanuit de deurpost na en doe dan de deur rustig achter me dicht. Ik wou niet dat Jamey wakker werd, wat hij al snel deed, dus deed ik mijn sloffen aan. Ik pakte de film wedding crashers, die ik zo leuk vind en stopte hem in de dvd speler. Even liep ik naar de keuken om wat lekkers te halen en ik plofte op de bank. Even rust. Sjors liep over de grond naar zijn frettenparadijs die ik had gemaakt, en die ik ieder jaar oktober weer verder ging uitbreiden. Dat was een hobby van mij. Ik keek naar de film en mijn oogleden werden langzaam zwaar. Ik probeer wakker te blijven en begin te knikkebollen maar op een gegeven moment val ik toch in slaap.

---

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Assassin schreef:
Daniël Thornton

Ze knikt. "Dat lijkt me ook hartstikke eng, voor het eerst trouwen.,." Ik hor haar een aantal keer slikken, eigenlijk wil ik daardoor vragen wat er aan de hand is, maar dat doe ik toch maar niet. Dat gaat me ook eigenlijk helemaal niet aan en ik kan het wel raden, ze is immers een vrouw. "Staat er al een datum voor de bruiloft?" vraagt ze en ik knik met een simpele glimlach. "12 september, voorlopig. Volgens mij riep ze ook maar een datum, maar we hebben die dag nog helemaal niets." vertel ik haar dan. "Heb jij vandaag al cliënten gehad?" vraag ik dan geïnteresseerd. Ik ken het rooster van de anderen natuurlijk niet uit mijn hoofd.

Catherina 'Cat' Moore
"12 september, voorlopig. Volgens mij riep ze ook maar een datum, maar we hebben die dag nog helemaal niets" Verteld hij me. "Heb jij al cliënten gehad" vraagt hij vervolgens. Ik schud mijn hoofd. "Nee, helaas nog niet." Ik bijt even op mijn lip. "Het is niet zo druk vandaag, of wel?" Het was volgens mij inderdaad niet zo super druk, maar dat kon het natuurlijk nog worden. Ik kijk even naar mijn camera. "Ik heb enorm veel zin in die bruiloft, ik kan niet wachten tot ik weer foto's kan maken" zeg ik met een grote glimlach waarna ik Daniël even aankijk. Ik zie dat hij zijn kopje koffie bijna op heeft. "Zal ik nog wat voor je halen?" vraag ik terwijl ik naar het kopje gebaar.

---

26 - 02 - '16

Winchesterr schreef:
Arielle Grace Berkeley
‘We kunnen natuurlijk ook gewoon hier blijven,’ zegt Heath. Ik grinnik even, draai me om en zie dat er een ondeugende blik in zijn ogen staat. 'Hmm, dan zal je me over moeten halen,' zeg ik plagerig waarna ik speels met mijn wenkbrauwen wiebel. Na dat gezegd te hebben draai ik me weer terug naar de kast. ‘Welke kleding ga je aantrekken? Ik moet wel eerlijk zeggen dat het zwarte rokje je mooie figuur mooi weergeeft,’ zegt hij en ik rol met mijn ogen. 'Wat jij wilt, slijmbal,' zeg ik terwijl ik het zwarte rokje uit de kast trek, om die vervolgens aan te doen. 'Ik heb alleen niet echt iets net wat ik hier bij aan kan doen,' mompel ik dan. Ik zou wel een bloesje kunnen doen maar dat ziet er weer zo stijf uit. Wat frustreert haal ik een hand door mijn blonde lokken, die nog steeds nat zijn, en daardoor wat warrig komen te zitten. Heath mag niet zeuren dat ik te veel kleren heb, ook al neemt mijn kleding meer ruimte in beslag dan het zijne, want het is duidelijk dat ik nu niks heb om te dragen. Ik zucht even en trek uiteindelijk maar een simpel, donkerblauw shirt uit de kast.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered