Finn Hudson
'Is goed, bel maar als er iets is.' riep ik Blaine na, wat hij nog hoorde. Ik keek naar Emily die lief kirde en lachte om haar. 'We gaan dadelijk even zwemmen, eerst even in bad jij.' zei ik plagend tegen haar, waarna ik haar optilde en het badje voor baby's viel liet lopen en Emily er in stopte. Ze begon meteen met het water te spetteren waardoor ik nat werd. Ondeugend lachte ze, waarna ze met haar handje in het water sloeg zodat ik nat werd. 'Zit jij pappa te pesten?' vroeg ik verontwaardig en lachend, waardoor ze weer kirde. Ik hoopte maar dat het goed kwam met Blaine en Kurt.
Kurt Hummel
Een tijdje had ik voor me uit gestaard en was het doorgedrongen wat ik had gedaan. Ik zag het precies helder nu en ik wist dat ik een fout gemaakt had, het was allemaal mijn schuld. Ik had gewoon geflirt met een andere jongen. Het stomste was dat ik het zelf half niet door had wat ik deed. Op dat moment leek het gewoon onschuldig en niet belangrijk en ik was zo niet. Ik flirtte nooit met anderen dan met Blaine. Maar ik was gewoon blind geworden door mijn onzekerheid. Ik voelde me zo vreselijk schuldig en rot. Er ontstonden tranen in mijn ogen, waarna ik naar mijn mobiel keek. 'Blaine, het spijt me! Ik weet dat ik het niet goed kan praten, maar laat het me gewoon uitleggen. Ik hou van je! Kurt.' sms'te ik nu al voor de tweede keer in een korte tijd. Vaak als Blaine en ik ruzie hadden sms'ten ik hem tientallen keer en wist ik dat hij er nooit op antwoordde, maar toch kon ik het niet laten om te sms'en. Ik zuchtte gekweld, waarna ik weer naar de villa liep, hopend om Blaine daar te treffen. Tijdens de wandel dacht ik diep na, ik wist dat ik fout was en zag het op dat moment gewoon niet. Ik had maar half door dat ik aan het flirten was en had helemaal niet aan de consequenties gedacht. Trouwens, die jongen kon absoluut niet tippen aan Blaine. Ineens schoot me iets binnen, het was alsof ik een flashback kreeg. Ik herinnerde me nog toen we in de Starbucks zaten, Blaine was afwezig en deed vreemd. Ik ging die avond met Damon en Sebastian mee, en Blaine dacht dat ik Damon leuk vond. Hij was jaloers en ging daardoor vreemd.. Ineens stopte ik lopen en keek ik geschrokken voor me uit. Blaine's reden was dat hij jaloers was, daarom ging hij vreemd. En nu was hij ook jaloers.. Zou hij? - Nee Kurt! Stop met jezelf gek te maken!' beet ik mezelf streng toe in mijn hoofd, waarna ik weer verder liep naar de villa. Nergens was hij te bekennen, in de villa. Ik zocht hem overal omdat ik het uit wilde leggen, maar hij was nergens te bekennen. Paniek schoot er nu door me heen omdat hij hier niet was. Hij ging vreemd. Ik wist het honderd procent zeker nu! De tranen gleden nu over mijn wangen en ik voelde een hele erge pijnlijke steek door mijn hart en greep uit paniek mijn mobiel en sms'te Blaine. 'Waar ben je?' sms'te ik achterdochtig, wetend dat ik toch geen antwoord kreeg. Al snikkend liep ik naar mijn kamer, hij lag nu vast met iemand anders in bed. Nu voelde ik constant pijnlijke steken in mijn hart waardoor de tranen geruisloos over mijn wangen gleden. Dit gevoel was het meest vreselijke gevoel op de hele wereld, het gevoel dat je werd bedrogen door de liefde van je leven.. 'Bella?' vroeg ik zachtjes en verstikt door tranen, het was donker in de kamer dus ik wist niet of ze sliep.
(Lieverd, als je het niet erg vindt zou ik morgen meteen op de andere RPG reageren. Ik ben namelijk echt doodop en ga nu dus mijn bedje opzoeken. Ik had echt een zware dag. Dus succes op stage morgen en hopelijk zie ik je morgenavond nog! <3)
Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.