Paintball schreef:
Finn Hudson
'Is goed, bel maar als er iets is.' riep ik Blaine na, wat hij nog hoorde. Ik keek naar Emily die lief kirde en lachte om haar. 'We gaan dadelijk even zwemmen, eerst even in bad jij.' zei ik plagend tegen haar, waarna ik haar optilde en het badje voor baby's viel liet lopen en Emily er in stopte. Ze begon meteen met het water te spetteren waardoor ik nat werd. Ondeugend lachte ze, waarna ze met haar handje in het water sloeg zodat ik nat werd. 'Zit jij pappa te pesten?' vroeg ik verontwaardig en lachend, waardoor ze weer kirde. Ik hoopte maar dat het goed kwam met Blaine en Kurt.
Kurt Hummel
Een tijdje had ik voor me uit gestaard en was het doorgedrongen wat ik had gedaan. Ik zag het precies helder nu en ik wist dat ik een fout gemaakt had, het was allemaal mijn schuld. Ik had gewoon geflirt met een andere jongen. Het stomste was dat ik het zelf half niet door had wat ik deed. Op dat moment leek het gewoon onschuldig en niet belangrijk en ik was zo niet. Ik flirtte nooit met anderen dan met Blaine. Maar ik was gewoon blind geworden door mijn onzekerheid. Ik voelde me zo vreselijk schuldig en rot. Er ontstonden tranen in mijn ogen, waarna ik naar mijn mobiel keek. 'Blaine, het spijt me! Ik weet dat ik het niet goed kan praten, maar laat het me gewoon uitleggen. Ik hou van je! Kurt.' sms'te ik nu al voor de tweede keer in een korte tijd. Vaak als Blaine en ik ruzie hadden sms'ten ik hem tientallen keer en wist ik dat hij er nooit op antwoordde, maar toch kon ik het niet laten om te sms'en. Ik zuchtte gekweld, waarna ik weer naar de villa liep, hopend om Blaine daar te treffen. Tijdens de wandel dacht ik diep na, ik wist dat ik fout was en zag het op dat moment gewoon niet. Ik had maar half door dat ik aan het flirten was en had helemaal niet aan de consequenties gedacht. Trouwens, die jongen kon absoluut niet tippen aan Blaine. Ineens schoot me iets binnen, het was alsof ik een flashback kreeg. Ik herinnerde me nog toen we in de Starbucks zaten, Blaine was afwezig en deed vreemd. Ik ging die avond met Damon en Sebastian mee, en Blaine dacht dat ik Damon leuk vond. Hij was jaloers en ging daardoor vreemd.. Ineens stopte ik lopen en keek ik geschrokken voor me uit. Blaine's reden was dat hij jaloers was, daarom ging hij vreemd. En nu was hij ook jaloers.. Zou hij? - Nee Kurt! Stop met jezelf gek te maken!' beet ik mezelf streng toe in mijn hoofd, waarna ik weer verder liep naar de villa. Nergens was hij te bekennen, in de villa. Ik zocht hem overal omdat ik het uit wilde leggen, maar hij was nergens te bekennen. Paniek schoot er nu door me heen omdat hij hier niet was. Hij ging vreemd. Ik wist het honderd procent zeker nu! De tranen gleden nu over mijn wangen en ik voelde een hele erge pijnlijke steek door mijn hart en greep uit paniek mijn mobiel en sms'te Blaine. 'Waar ben je?' sms'te ik achterdochtig, wetend dat ik toch geen antwoord kreeg. Al snikkend liep ik naar mijn kamer, hij lag nu vast met iemand anders in bed. Nu voelde ik constant pijnlijke steken in mijn hart waardoor de tranen geruisloos over mijn wangen gleden. Dit gevoel was het meest vreselijke gevoel op de hele wereld, het gevoel dat je werd bedrogen door de liefde van je leven.. 'Bella?' vroeg ik zachtjes en verstikt door tranen, het was donker in de kamer dus ik wist niet of ze sliep.
Isabella Elizabeth Espinoza:
Ik hoorde een zachte stem, maar toch genoeg om me wakker te krijgen. Slaperig opende ik mijn ogen en keek gelijk naar de klok. Blijkbaar heb ik een hele middag geslapen, maar ik voelde me wel helemaal goed. Uitgerust en gekalmeert. Ik draai mijn hoofd richting de stem, waar het vandaan kwam en zag Kurt in de deuropening staan. Zijn gezicht kon ik half zien, aangezien in de kamer donker was en nu de deur open was en licht door de kamer scheen. Ik maakte een 'hmm' geluidje' dat ik wakker was en kreunde zachtjes en ging rechtop zitten. Ik voelde me nu lekker in mijn vel en had gewoon rust van iedereen. Nu kon ik gewoon helder denken en kon ik zo alles op een rijtje krijgen. Wat slaap toch met je doet. 'Kurt' wat is er?' vraag ik nog slaperig en wenkte dat hij naast me meost komen gaan liggen. Dat deed Kurt en ging naast me liggen. Ik kroop naar hem toe en zag dat hij aan het huilen was. Meteen was ik bezorgd en sloeg mijn armen gelijk om hem heen. 'Kurt, wat is er?' vroeg ik nu bezorgd en veegde zijn tranen weg.
Blaine Anderson:
Zuchtend liep ik naar de strand en ik hoorde net nog wat Finn zei. Als er wat was ging ik hem gewoon bellen. Nog een zucht verliet uit mijn lippen en ik plofte op het zand. Ik keek nu naar een rustige zee die met het zand speelde en het meenam. Ik wou gewoon even alleen zijn en rusten. Ik voelde twee achter elkaar smsjes en ik pakte mijn mobiel. Ik las de eerste smsje van Kurt en zuchtte weer. Daarna de twee op volgende en deed mijn mobiel weer in mijn zak. Hij redde het wel zonder mij, dan kon hij gewoon naar die jongen en verder flirten. Ik was echt boos op Kurt. Ik ging het toch ook niet doen? Even een jongen of een meid flirten en even je ego strelen of wat dan ook. Ik was op dit moment gewoon boos en had helemaal geen zin in Kurt. Ik deed mijn armen om mijn benen heen en zette mijn hoofd op mijn armen als steun. Ik keek vervolgens naar de zee en het kalmeerde me en maakte me rustig. Ik zou hier wel eent tijdje zitten en sávonds wel met Kurt praten.
One Who Travels A Higher Path.
