[RPG] The Real Gleeks 54 - Speeltopics

[center]

William McKinley.. Een typische, amerikaanse school in Ohio..
Veel leerlingen. Cheerleaders, jocks, gleeks. Vele typetjes. Vele relaties. Maar wel een leuke schooltijd, meestal..

Ik vond het dus leuk een Glee Rpg te starten met de originele personage's!
Natuurlijk mogen er ook een paar zelf verzonnen personages zijn!

Originele Personages:
Rachel Berry: MsHutcherson
Finn Hudson: Fugde
Tina Cohen-Chang: LittleLiar
Mike Chang:
Mercedes Jones: Shortie
Kurt Hummel: Fugde
Santana Lopez: NightShot
Quinn Fabray: Leannan
Brittany Pierce: GeorgeWx
Sam Evans:
Artie Abrams:
Noah "Puck" Puckerman: LittleLiar
Blaine Anderson: XDarkWingsX
Rory Flanagan:
Sugar Motta:
Dave Karofsky: XDarkWingsX
Lauren Zizes:
Jesse St. James: LittleLiar
Sebastian Smythe: NightShot
Sunshine Corazon: TheRumIsGone
Will Schuester:
Emma Pillsbury:
Sue Sylvester:
Shannon Beiste:

Verzonnen personages:
- Damon Tyler Smythe : Sebtana
- Damien Smith : WhiteLips
- Amen Nicholas Elyon : Escritura
- Alexander ''Alex'' Grey : LittleLiar
-Tyler Jay Delaino : Sebtana
- Luke André Basias : MissStoran
- David Lopez : Insano
- Jason Andrew Montez : Wonderwatch
- Logan Hudson : Fashionitaa
- Jordan Mackenzie Desousa : Monticia
- Jayson Enrique Deluci : Wonderwatch
- Savannah Rose Lopez : Wonderwatch
Damian Furioso : Paintball
Jeffrey Michelo Desousa : Wonderwatch

---

El Diablo.

Kurt Hummel

Ik nestelde me dicht tegen Bella aan en snikte als een klein, gekwetst kind. Ik wist dat ik ondoordacht iets deed waardoor Blaine nu terecht boos was. Maar moest hij dan per se vreemdgaan? Besefte hij dan niet hoeveel pijn het deed om bedrogen te worden? Wetend dat je toch niet goed genoeg bent en het iedere keer verprutst. Ik wilde het gewoon allemaal niet meer. Hij hoefde toch niet vreemd te gaan? Was het mijn straf? Verdiende ik het om bedrogen te worden? Ik wist dat ik iets doms gedaan had en dat er geen excuus voor was. Misschien was ik gewoon niet goed genoeg voor hem en ging hij daarom vreemd. 'Hij gaat vreemd..' snikte ik tot op het bot gekwetst, en ik kreeg op dit moment niet meer woorden uit mijn keel. Ik twijfelde er niet eens over, ook al had ik geen bewijs. Ik wist het gewoon dat hij vreemd ging, ik voelde het gewoon. De vorige keer was het precies zo gegaan en deze keer was het weer zo. Als Blaine jaloers was zocht hij troost bij een andere jongen. Hij had helemaal geen reden om jaloers te zijn, de enige jongen in mijn hart was hij. Die jongen waarmee ik flirtte betekende niets voor me, ik wist half niet waar ik mee bezig was. Ik voelde me gewoon zo onzeker, en toen iemand mij mooi vond deed het me goed. Ik kreeg een gevoel, die ik niet vaak kreeg en dat was zelfvertrouwen.

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Isabella Elizabeth Espinoza:

Bezorgd keek ik hem aan en wreef over zijn arm. 'Hoebedoel je 'Hij gaat vreemd?'' vraag ik verwarend en kijk hem bezorgd aan. Ging Blaine weer vreemd? Dat zou Blaine echt niet meer doen, waarom zou hij dat weer doen. De volgende keer had hij dat gedaan, maar toen had hij echt zijn lesje geleerd en zei hij dat hij dat nooit zou doen. Ik begreep er eerlijk helemaal niets van en drukte Kurt cihter tegen mij aan. 'Kurt, vertel me alles, want anders kan ik je niet helpen' zeg ik meeleven en probeer zijn tranen weg te vegen wat geen succes is. Hij zak er zo gebroken uit en zo gekwets. 'Kurt, wat is er gebeurd?' vraag ik zachtjes en legde mijn hoofd op zijn hoofd. Ik vond het nooit leuk om hem zo te zien, ik was gewoon atlijd voor hem en liet hem zo echt niet alleen. Ik suste hem zachtjes en kreeg toch ook waterige ogen. Ik kon het nooit aanzien om Kurt zo te zien, ik wou het liefst dat ik pijn had dan iemand anders. Ik vond het toch zo niet leuk, dan voelde ik me machteloos en wist ik niet wat ik moest doen. Ik trok de dekens om ons heen, zodat Kurt lekker warm was en kon hij hier zichzelf zijn en even uithuilen. Ik snapte niet wat er was gebeurd met Kurt en Blaine. Wat was er aan de hand, had ik iets gemist? Blijkbaar wel, want ik lag te slapen. Ik zuchtte zachtjes en wachtte tenslotte wat Kurt ging zeggen.

---

One Who Travels A Higher Path.

Kurt Hummel

Dankzij Bella werd ik rustiger, ik was een beetje opgelucht door de warmte van de dekens en van Bella. Ik haalde diep en trillend adem, omdat ik een beetje snel en kort ademhaalde. 'Het is mijn eigen schuld,' zei ik pijnlijk, het was mijn eigen schuld. Ik had geflirt met iemand anders en ik schaamde me dood. Het was helemaal niet mijn bedoeling om dat te doen. 'Ik heb geflirt met iemand anders.' zei ik zacht, omdat ik me ervoor schaamde. Ik liet even een stilte vallen en sloot mijn ogen even om wat meer rust te vinden. Ik voelde me echt vreselijk ellendig en ik wist niet meer wat ik ermee aan moest. Gelukkig was ik wel iets rustiger en kon ik vertellen wat er gebeurt was. 'We waren in een kroegje, waar ik ineens aandacht kreeg van een jongen. In het begin dacht ik gewoon dat hij aardig wilde zijn, maar hij begon te flirten tegen me. Nooit vonden mensen mij leuk en keken ze me nooit aan. Maar deze keer was er wel iemand die me mooi vond, die vond dat ik er mocht zijn. Ik flirtte terug, en ergens deed ik het onbewust. Op dat moment dacht ik dat ik niets fout deed, dat er niets verkeerds aan was. Maar toen Blaine boos wegliep kwam ik erachter wat ik had gedaan, en ik heb zo'n spijt. Het was nooit mijn bedoeling om te flirten. Ik voelde me ineens zelfverzekerder worden en dat gevoel is heel zeldzaam bij mij.' zei ik met trillende stem en beschaamd. 'De vorige keer dat Blaine vreemd ging was hij ook jaloers. Ik weet zeker dat hij nu bij iemand anders is, ik weet het gewoon.' zei ik weer overstuur en huilend. Ik voelde pijnlijke steken in mijn hart bij de gedachten. Ik kon beter maar zo snel mogelijk terug naar huis gaan, alles was toch verpest.

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Isabella Elizabeth Espinoza:

Kurt werd weer wat rustiger en ik luisterde naar wat hij zei. Gelijk voelde ik me ook rot en knuffelde hem stevig. 'Kurt, niet zo denken' zeg ik toch redelijk streng en dwong zo dat hij naar me kijkt. 'Je weet dat Blaine zijn lesje heeft geleerd en dat hij dat dus niet gaat doen. Je weet niet eens of hij het echt doet of niet' zeg ik rustig en streel zijn wang zachtjes. 'Blaine houdt van je en nu is hij gewoon eventjes boos op je, maar je moet gewoon rustig met hem praten.' zeg ik vervolgens en wreef even in mijn ogen. Ik streel zijn wang zachtjes en plante een kusje op zijn voorhoofd. Hij was intussen weer in huilen uitgebarst en was weer helemaal overstuur. Ik kon het begrijpen dat Kurt ging flirten. Het was gewoon dat hij zo onzeker was en gewoon zelfvertrouwen wou. 'Kurt, je mag er echt zijn. Weetje nog, toen we samen gingen shoppen, voordat ik aangereden werd. Er waren ook jongens die de hele tijd naar jou keken. Niet dat je homo was, maar om jezelf. Ik zag dat in hun ogen, dat ze je leuk en goed eruit zag' vertel ik lief. 'Je moet niet zo onzeker zijn overjezelf, je mag er echt wezen, Kurt' probeerde ik hem op te vrolijken, maar meende het echt. Kurt zag er gewoon goed uit en zo leuk en schattig. Om hem wat op te vrolijken, duwde ik hem plagerig op bed en ging op hem liggen en nestelde diep in zijn armen. 'En voortaan moet je met mij flirten' zeg ik streng. 'Zodat ik je zelfvertrouwen kan geven' zeg ik lief.

---

One Who Travels A Higher Path.

Kurt Hummel

Ik knikte uiteindelijk maar, en was gestopt met huilen. Ik veegde mijn tranen weg en keek haar met rode ogen van het huilen aan. Ik zei niets, maar waarom had ik nog steeds het gevoel dat Blaine vreemd ging? Ik kon dat idee maar niet uit mijn hoofd krijgen, en telkens weer spookte het door mijn hoofd. Ik was er echt van overtuigd dat hij nu bij een ander was, en het deed echt erg veel pijn. 'Echt waar?' vroeg ik schor aan haar, toen ze zei dat er jongens waren die naar mij keken. Ik had het zelf niet gezien of opgemerkt. Het was natuurlijk ook niet zo dat mensen per se met me moesten flirten, maar het ging er gewoon om dat ik meer negatieve woorden naar mijn hoofd toe geslingerd kreeg dan positieve woorden. En negatieve woorden geloofde je altijd meteen, als iemand iets positiefs over je zei niet. Daarom werd ik een beetje wanhopig toen we in de kroeg waren. Ik wilde gewoon niet zo onzeker meer zijn, ik wist dat ik deed alsof het me allemaal niets kon schelen. Ik deed alsof ik wel sterk in mijn schoenen stond, maar ik was vreselijk onzeker. En alleen Blaine en Bella wisten dat van mij. Ik wilde gewoon meer zelfvertrouwen, niet alleen voor mezelf maar ook voor Blaine. Ik wist dat hij het niet leuk vond als ik onzeker was. Ik glimlachte zwak naar haar en keek haar dankbaar aan. 'Ik hou van je.' zei ik met een zwakke glimlach. Ineens duwde ze me plagerig op bed en ging ze op me liggen, een beetje verbaasd sloeg ik mijn armen om haar heen en hoorde ik wat ze zei en begon ik ondanks alles weer te lachen. 'Weet je het zeker dat je dan niet bezwijkt onder mijn onweerstaanbare charmes?' grapte ik serieus, maar Bella wist dat het een grapje was en ik begon weer zachtjes te lachen. 'Ik weet het niet, ik kijk wel wat er gebeurt.' zei ik weer serieus, doelend op Blaine. Ineens schoot het me binnen dat Bella met Damian gepraat had. Meteen keek ik haar nu een tikje bezorgd aan. 'Hoe ging het gesprek?' vroeg ik nu aan haar. Ik meende het, als Damian haar gekwetst had zou ik dat echt niet leuk vinden. Hij was en bleef gewoon een klootzak.

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

MissStoran schreef:
Lizz
ik voel me rot , Kurt heeft me geholpen met, met alles en ik heb het gevoel dat ik helemaal niets goed doe ofkan doen" zeg ik zacht.
Normaal zou ik alles tegen Mitch zeggen maar dit keer kon ik het niet.

Brad
Ik grinnik "en ik hoop ovoor je dat het uitkomt wat het ook mag zag.
Ineens hoorde ik uit een andere tuin muziek komen. Met een grijns stond ik op "mag ik deze dans van u?"zeg ik en buig licht en steek mijn hand uit.

Dewi
Ik glimlach "of een beetje veel" ik glij langzaam richting zijn broek met mijn hand en zoen hem.

[moet zo eten en omkleden

Jeffrey

Ik lach, en zoen haar in haar nek.
Grijnzend ga ik met mijn hand onder haar shirt.

Nora

Ik lach even en pak zijn hand.
'Maar natuurlijk' zeg ik...

---

El Diablo.

Dewi
ik grijns als ik zijn hadn onder mijn shirt voel en trek me een snelle beweging zijn shirt uit en kijk goedkeurend naar wat er verschijnt.
"i think i like you" fluister ik zwoel in zijn oor en ga met mijn tand zacht over zijn oorlel.

Brad
ik glimlach en trek haar tegen me aan,
ik hqad al in de gate dat ik zacht moest doen met haar.
met haar tegen me aan maak ik kleine pasjes

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Isabella Elizabeth Espinoza:

'Ja, echt waar' zeg ik gemeend en streng en kijk hem aan. 'Kurt, je bent lief, mooi en modieus. Iedereen moet op je vallen' zeg ik gemeend. 'Ze hoeven niet perse iets te zeggen, kijken naar iemand zegt meer dan genoeg en ook hoe ze kijken. Ze keken echt naar je en niet zo'n beetje ook. Kurt, je bent onzeker en dus zie je het niet. Ik zag het echt' zeg ik gemeend en druk een kus op zijn wang. 'En anders trouw je maar met mij' zeg ik lief. 'Ik hou ook heel veel van jou, Kurt. Vergeet dat niet' zeg ik lief en gemeend en leg mijn hoofd op zijn borst en zuchtte zachtjes. 'Kurt, je bent onweerstaanbaar' zeg ik gemeend en lachend, toen hij dat zei. Ik was tenminste blij dat ik hem aan het lachen kreeg en dat hij niet meer zo rot voelde. Hij mocht er echt wezen en hij was super lief! Ik knikte toen hij weer over Blaine wat zei en begreep het. Ik ging er niet meer verder op in, anders voelde hij zich weer helemaal rot. Ik zag in mijn ooghoek dat Kurt nu bezorgd naar me keek en ik hoorde ik zijn vraag, waarop ik zuchtte. 'Hij had het blijkbaar moeilijker dan ikzelf en gaf mij eigenlijk meer de schuld van alles' verzucht ik. Ik legde mijn hoofd goed op zijn borst en staarde naar de muur. 'Hij kon het niet' verduidelijkte ik tegen Kurt, doelend op mijn zwangerschap. 'Hij wou even weg en wou mij geen stress bezorgen en wou ook weg van Blaine en Finn, anders kwam er maar drama. Maar hij zei het zo, dat ik dacht dat hij het voorzichzelf deed en toen werd hij boos en zei dat hij het voor mij deed en toen was dat ook al niet goed' legde ik uit en streelde zachtjes Kurt's borst. 'Dus toen liep hij weg en kwam Finn. Finn en ik hebben ook gepraat en we zijn nu gewoon vrienden en hij wil gewoon dat ik rust neem en alles op een rijtje moet zetten. Dat ga ik ook doen, zonder iemand erbij' vertel ik vervolgens. 'Het is allemaal zo raar gelopen, Kurt en ik ben gewoon moe van alles. Gelukkig nu niet meer, aangezien ik lang heb geslapen, dus nu ben ik helder genoeg om alles op een rijtje te zetten' zeg ik en voelde dat er uit opluchting tranen uit mijn ogen komen. 'Trouwens wil je morgen met mij meegaan? Naar de huisarst?' vroeg ik vervolgens en kijk hem aan.

---

One Who Travels A Higher Path.

Jeffrey

Ik lach, en til haar op.
Sommige zijn zó makkelijk te krijgen..
Ik loop naar de slaapkamer en leg haar op bed..

Nora

Ik dans glimlachend mee, en blijf hem in zijn ogen aankijken.
Hij is zo leuk..

---

El Diablo.

Dewi
ik grijns als hij me optild en boven op bed legt.
glimlachend streel ik over zijn broek steeds meer richting zijn broekrand.

brad
ik glimlach "zou je met me mee willen gaan voor een strandwandeling als soort eerste date?" ik gluimlch evevn

[kun je met Ben reagreren

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

(Ik moet eten! En heb je mail gezien, hahaahahhaahhaha. Ik ga nu lekker eten, terwijl jij lekker honger hebt. )

---

One Who Travels A Higher Path.

Kurt Hummel

Door haar lieve woorden voelde ik me iets zekerder dan normaal, maar ik werd er ook verlegen door en ik wist niet echt hoe ik moest reageren. Ik grinnikte om haar en voelde me ietsje beter. Voor nu dacht ik gewoon even niet aan Blaine, het deed teveel pijn als ik aan hem dacht. Want stiekem wist ik dat hij vreemd ging. Toen Bella begon te vertellen over Damian en Finn luisterde ik aandachtig naar haar, om zo geen woord te missen. Bella en ik waren er echt altijd voor elkaar en konden gewoon alles bespreken wat we wilden. Ik zag dat er tranen uit haar ogen kwamen van opluchting, het zat haar allemaal echt vreselijk dwars en nu ze tijd had voor zichzelf voelde dat echt als een opluchting. Ik veegde haar tranen van haar gezicht en sloeg mijn armen weer over haar heen. 'Natuurlijk wil ik morgen met je mee.' zei ik naar waarheid, ik zou trouwens niet liever willen. 'En dingen lopen altijd raar in onze levens.' mompelde ik. Het was de waarheid als je keek naar alles wat er gewoon gebeurt was. Voordat het jaar begon was Rachel mijn beste vriendin, voelde ik me eenzaam en was ik helemaal vol van Nyada en Blaine en ik waren toen gewoon vrienden. Als je keek naar wat er allemaal veranderd is in zo'n korte tijd. Natuurlijk was Rachel nog een vriendin voor mij, maar na alles wat er was gebeurt kon ik haar moeilijk vertrouwen. Maar Bella kon ik wel honderd procent vertrouwen, en zij was in onze levens gekomen. En daar was ik heel erg blij en dankbaar voor. Ik overwoog nu of ik naar de modeacademie ging in plaats van Nyada en natuurlijk wilde ik nog naar Broadway. En natuurlijk Blaine. Ik voelde me echt niet eenzaam meer en Blaine en ik waren verloofd. Maar voor hoelang? Aangezien hij vreemd ging.. Meteen voelde ik weer een steek door mijn hart en probeerde ik om ergens anders aan te denken. 'Ik ben blij dat je eindelijk tijd neemt voor jezelf, je hebt het echt verdiend en sowieso gaan wij ook nog leuke dingen doen.' zei ik naar waarheid. We moesten nog shoppen. 'En wie weet draait Damian wel bij, je zei dat hij een lieve en zorgzame kant heeft. Wie weet komt die kant weer terug.' zei ik. Ik deed echt moeite om er iets vriendelijks uit te persen over Damian. 'Het komt allemaal goed, dat beloof ik je.' zei ik naar waarheid, waarna ik een kusje op haar haren drukte en staarde naar het plafond. Ik beloofde Bella dat het allemaal goed kwam met haar, maar kwam het nog wel goed tussen Blaine en mij?

( Nouhouuu, gemeenerd! :l Mijn maag rammelt gewoon op dit moment.)

[ bericht aangepast op 10 nov 2012 - 19:31 ]

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Jeffrey

Ik stop de zoen even en trek haar shirt en bh uit.
Ik kijk haar grijnzend aan en zoen haar weer..

Nora

Ik knik, en trek hem mee.
Als we lopen glimlach ik, 'dus..'

---

El Diablo.

Isabella Elizabeth Espinoza:

Ik glimlachte zwak om Kurt en voelde me goed en zuchtte tevreden. Ik was blij dat Kurt morgen meeging naar de huisarts, dan was ik niet alleen. Natuurlijk wou Finn mee om me te steunen, maar ik wou hem gewoon niet teveel belasten en had gezegd dat hij daarna als ik mijn eerste bezoek moest doen aan het ziekenhuis dan mocht hij mee en Damian ook. Het moest wel ook al wou ik het niet. Misschien was het ook Damian’s kind en ik kon mijn kind het niet dwingen om zijn vader niet te mogen zien. Dat was gewoon zielig en niet correct. Ik hoopte natuurlijk dat het Finn’s kind was, maar ik wou Finn er niet teveel mee belasten. Ik was gewoon bang dat hij weer tegen me ging schreeuwen als hij het zat was of dat ik weer aan hem ging hangen. Ik schaamde gewoon tegenover mezelf tegen Finn en wou gewoon niet dat hij boos op mij was. Ik hield teveel van hem en wou gewoon dat hij van me hield en dat hij trots op me was. Ik hoorde wat Kurt zei over Damian en glimlachte zwak. Ik wist dat hij moest uitpersen om dat te kunnen zeggen over hem, maar ik reageerde er veder niet erop. Ik wou even niet meer aan hem denken of Finn. Ik moet gewoon aan mezelf denken en rustig aan doen met mezelf en de baby. Ik wou niet dat er iets aan de hand was met de baby en ging gewoon rustig aan doen. Ik streelde nog steeds Kurt’s borst en glimlachte zwak. ‘Je bent echt geweldig en dat meen ik’ zeg ik gemeend en kijk hem aan. Vervolgens druk ik een kusje op zijn neus en glimlachte lief naar hem en legde vervolgens mijn hoof op zijn borst. Ik hield zoveel van Kurt en hij accepteerde me gewoon hoe ik was en ook wat ik allemaal gedaan heb of meegemaakt. Hij hield van mij en ik was zijn beste vriendin en kon hij niet zonder mij. Onze vriendschap was gewoon te sterk om te breken, we hielden elkaar. En konden niet meer zonder elkaar.

---

One Who Travels A Higher Path.

Kurt Hummel

Ik moest zachtjes lachen door Bella en keek haar lief aan, ze was echt zo'n schatje. Ik wist echt niet wat ik zonder haar moest. Ze drukte een kusje op mijn neus en streelde nog steeds mijn borst. 'Jij bent nog altijd het geweldigst.' zei ik liefjes tegen haar, terwijl ik zachtjes over haar rug wreef. Zij kon me altijd zo snel rustig krijgen, niemand anders kon me beter sussen dan zij dat kon. Ik vond het fijn om zo'n vriendin zoals haar te hebben. We hadden een hele sterke band en ze was meer als een vriendin voor me. Ze voelde als een tweelingzusje voor me en ik was er echt dankbaar voor, dat ik haar mocht leren kennen. 'Denk je dat het een jongetje wordt of een meisje?' vroeg ik een beetje afwezig aan haar. Toen Rachel zwanger was, voelde ik vanaf het eerste moment gewoon aan dat het een meisje werd. Maar nu bij Bella had ik vreemd genoeg geen idee, blijkbaar liet mijn gevoel me in de steek. Natuurlijk was het puur geluk dat Rachel ook echt een meisje kreeg. Maar bij Bella durfde ik het echt nog niet te zeggen, misschien als ze langer zwanger was? Ikzelf zou het beiden leuk vinden. Meisjes vond ik natuurlijk sowieso leuk, maar jongetjes natuurlijk ook. Die kon je van die schattige, stoere kleertjes aantrekken. - Ja hoor, ik dacht weer meteen aan kleding. 'Wil je liever dat het een verassing blijft, of ga je het geslacht bekend laten maken tijdens de echo?' vroeg ik nu ineens. Zelf zou ik het een verassing willen houden, als ik zelf zwanger zou zijn, wat natuurlijk nooit zou gebeuren maar het was maar een voorbeeld. Ik begon nu echt opdreef te komen met mijn vragen. 'Mag ik de babykamer inrichten?' vroeg ik nu. Ik had de babykamer van Emily ook gedaan, en het was mooi geworden. Al zei ik het zelf.

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.