Coockies schreef:
Ian Silvas
Ik zucht en draai me om. Ik haal haar hand van mijn pols en schud nee. 'Ik weet niet meer wat je wilt. Ik wil dit niet. Ik wil niet elke dag bang hoeven zijn dat je met Sam ligt te zoenen. Ik wil niet alles voor je doen om je vervolgens met Samxte betrappen.' Ik zet een stap achteruit. 'Vertel me wat je wilt. Ik begrijp het niet meer. Wat is er gebeurd met die blijf bij me? Heb je me dat niet een half uur gelede gevraagd? Ik blijf bij jouw maar jij niet bij mij.' ik zucht diep en kijk haar aan. Een traan stroomt over mijn wang. Ik hen zoveel piin dat ik niet meer kan praten.
Naomi Micheal
Ik sla mijn ogen weer neer. Ik weet wat ik nu ga doen niet goed is, Ian heeft al genoeg leugens gehoord, hij verdient geen leugens meer, maar ik kan voor mijn gevoel niet anders, ik weet dat ik hem op een andere manier niet meer terug krijg, nooit, ik verdien hem eigenlijk ook niet meer, maar ik kan gewoon niet zonder hem, hoe raar dat ook klinkt vlak nadat dat met Sam is gebeurt en ik weer dezelfde fout heb gemaakt, maar ik kan het niet, ik kan niet zonder hem, hij betekent te veel voor me, maar als hij me echt niet meer wil dan zou ik dat maar moeten respecteren, want ik begrijp het, ik zou mezelf ook nooit meer vergeven als ik hem was, hij heeft er ook alle recht toe. De traan die dan over zijn wang loopt maakt het mij alleen maar moeilijker, waarom blijf ik hem maar pijn doen, over en over, ik weet het zelf niet eens dus hoe moet ik het hem uitleggen. Weer een gevoel van schuld bekruipt me. Dan kijk ik toch op en kijk hem aan, zijn gezicht die nu boos, verdrietig en in nog meer emotie's staat maakt het niet makkelijker, alleen maar moeilijker, een stuk moeilijker, de tranen lopen bijna ook over mijn wangen, niet alleen omdat ik Ian zo zie, maar de woede, de woede op mezelf, hoe ik weer zoiets kan doen nadat ik hem beloofd heb bij hem te blijven, beloofd heb nooit meer zoiets te doen, maar ik me niet eens aan mijn eigen beloftes kan houden, hoe dom ik kan zijn en alles bij elkaar zou ik me het liefst nog slaan. Ik zucht en begin dan toch mijn verhaal, weer een leugen, maar voor mijn gevoel kan ik niet anders. 'Ian.' begin ik dan zacht en kijk hem nog steeds aan. 'Je weet niet wat er gebeurt is, ik werd weer wakker, maar jij sliep nog en Sam was nog wakker. Ik had weer dezelfde droom, de angst die ik maar steeds opnieuw en opnieuw bleef beleven, ik wilde je niet wakker maken, dus ik besloot naar Sam te gaan, ik weet hoeveel je hem haar, maar ik moest even bij iemand zijn en hij troosten me, er is niks gebeurt, alsjeblieft geloof me Ian.' zeg ik dan zacht het laatste bijna smekend en nu loopt er ook een traan over mijn wang, geen idee waarvan, allee emotie's, schuldgevoel, die door me heen stromen, waarschijnlijk wel. Ik kijk Ian nog steeds aan en bijt toch weer op mijn onderlip. 'Ian alsjeblieft.' zeg ik dan nog een zacht en sla mijn ogen nu toch neer en kijk zenuwachtig naar mijn schoenen.
[ bericht aangepast op 19 okt 2012 - 9:36 ]
"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp