Ik herriner me een tijdje geleden een topic waarin beweerd werd dat er geen grote oorlogen meer zouden zijn, dat de samenleving te ver ontwikkeld was voor oppressie en dat iedereen vrij wilde zijn. In een topic (was het een andere?) vond iemand het vreemd dat Neo-Nazi's nog bestonden in Duitsland. Neo-nazisme klopte niet, niemand kon daar toch nog in geloven? Het was een gedachte waar een aantal het mee eens waren, ondanks de moeilijkheden in het midden-oosten. Dit is ook om te laten zien dat religieus extremisme ook hier voor komt, toch best wel dicht bij huis.
Maar daarom gaan we een stapje verder dan een kleine groep Neo-Nazi's in Griekenland, naar een stukje uitermate bittere ironie. De EU heeft recentelijk de Nobel Prijs voor de vrede gewonnen (wat ook idioot is aangezien de EU verbrokkelt en onrustig is, maar dat is een ander verhaal) maar in Griekenland heeft men een ander idee van vrede.
Het toneelstuk Corpus Christi, waarin Jezus wordt neergezet als een homoseksueel, ging vorige week in premiere in Griekenland. De Griekse regeringspartijd Golden Dawn (jullie kennen hen misschien voor het slaan van een andere politicus tijdens een debat, waarvan ze niet begrijpen waarom dat niet mag, het leiden van bendes die door markten stormen en de kraampjes en winkels slopen van iedereen die geen papieren kan laten zien of er niet grieks uit ziet) was daar fel op tegen, aangezien ze zich profileren als streng orthodox christelijk. Ze waren dus daar om te protesteren. Gelukkig voor de bezoekers en de toneelspelers was de politie er om hen te beschermen.
... Dachten ze. Van de politie is 50% voor Golden Dawn. De politie arresteert regelmatig immigranten en kinderen van immigranten, en er gaan geruchten dat dat er minstens tien van hen zijn gemarteld door de politie. Het is dan misschien niet zo heel verbazingwekkend dat de politie niet ingreep toen chaos ontstond.
En dat gebeurde. Een groep fascisten, onder wie enkele parlementariërs van de Golden Dawn stormde de menigte theaterbezoekers in en begon er op los te slaan, scheldwoorden spuiend als een homofobe tuinslang. Een journalist werd in elkaar geslagen door een van de parlementariërs, slechts enkele stappen van de politie verwijdert, die erbij stond en lachtte, Uiteindelijk zijn 4 protesteerders toch nog gearresteerd. Maar kijk wat er toen gebeurde:
Dat is ook een parlementariër van Golden Dawn. Hij loopt een politiebusje binnen en bevrijdt een van de gearresteerden. De politie houdt hem niet tegen.
Pas de dag erna trad de politie halfhartig op om de vrede te bewaren. Waarom? Omdat er heel veel journalisten waren met camera's en fototoestellen, klaar om te filmen wat zou gebeuren. Dit waren niet langer bloggers of kleine krantjes, maar internationale bladen. Dat was teveel voor de Golden Dawn, waarvan de echte knokploegen wegbleven en de politie, die hun werk soort van deed.
Maar misschien is het meest afschrikwekkende is misschien de uitspraak van een van de parlementsleden van de Golden Dawn, dezelfde die ook de andere politicus op tv aanviel: "In any case where the religious sentiment of Greeks is insulted, the Golden Dawn will react dynamically, If someone tries to stage a play making fun of Muhammad in a Muslim country, he will lose his head. They won't react peacefully as Greeks do."
Het is duidelijk dat censuur, geweld en intimidatie vredige tactieken zijn.
Terwijl de EU de nobelprijs voor de vrede krijgt en zichzelf op de borst klopt (en niet geheel verbazingwekkend vraagt de rest van de wereld af wat voor drugs het Nobel Prijs comitee gebruikt) groeit het facisme in Griekenland. In een tijd van onrust en onvrede, in een tijd van armoede, waarin de staat grote schulden moet afbetalen en er nauwelijks meer geld beschikbaar is, komt een fascistische partij op, geleid door een charismatische man die het land verenigt met haat voor buitenlanders en homoseksuelen. Met nationalisme. De partij groeit snel en trekt steeds meer macht naar zich toe, hun aanhangers lopen, geleid door de partijleden, door de straten en intimideren en mishandelen op klaarlichte dag.
De vergelijkingen zijn niet moeilijk te maken. Maar de problemen worden nauwelijks erkend en ingegrepen word er ook niet. Dit is hoe verlicht en ontwikkeld en vreedzaam de maatschappij is.
Bron
Bron
quidquid excusatio prandium pro