{RPG} Nightmare of dance ~39~ - Speeltopics

Voel je de muziek door je aderen stromen? Voel je de beat, die je botten laat trillen? Zie je hoe bezwete en gebroken lichamen samenwerken om toch nog een prachtig geheel te leveren?
De groep DanceRule lijkt op het eerste zicht een gewone dansschow. Je kan er kijken naar ballet, modern, streetdance, hiphop en ballroom, allemaal uitgevoerd op topniveau, maar wat niemand weet...
De leden zijn een voor een van straat geplukt. Ze zijn wees, weggelopen of gewoon ontvoerd en zo in Zwitserland terecht gekomen. In het trainingskamp van DanceRule.
Deze RPG begint als er een nieuwe lading nieuwelingen aankomt. Ze weten niet wat ze daar doen, maar hebben 1 ding gemeen. Ze hebben wonderlijk veel danstalent.
In DanceRule kan je jezelf laten uitgroeien tot een betere danser, tot een ster! wordt aan buitenstaanders verteld, maar eigenlijk worden de dansers daar verplicht.
Ze hebben te veel en te lange lichamelijke trainingen en krijgen maar net genoeg slaap en eten. Al snel wordt hun leven een aaneenschakeling van dansen, eten en slapen, maar tussendoor krijgen ze af en toe de kans om met hun medeslachtoffers te spreken.
Zullen er relaties ontstaan? Weten ze te ontsnappen? Of blijven ze in deze hel? Waar het enige waar ze van hielden, plots veranderde in een kwelling?

Outfits!!
Jongens
Meisjes

Ballet:
-Amy Michels Coockies
- Lauren Campbell Coockies
-Grey Pritchett GOFORTH

modern:
-Jack Collins JokerBaby
-Jamy Black GOFORTH
-Joshua Gayle DreamWishes

Streetdance:
-Nala Garcia JokerBaby
-Naomi Micheal. DreamWishes
-Leslie Day jaimyhoi
-Ian Silvas Coockies
-Luke Moore TeamIsaac

Hiphop:
-Sam Night jaimyhoi
-Dexter Loover TeamIsaac

Ballroom:
-Eleadora Alonso TheSeasons
-Charlynn Williams. DreamWishes
-Mario Estevez JokerBaby
-Julio Martinéz Amor8

Bewakers:
-Aireal Neville JokerBaby
-Marcell Amor8

[ bericht aangepast op 13 okt 2012 - 13:15 ]

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Jamy Black
Ik beet op mijn onderlip en keek naar beneden, zijn haar zat warrig en opeens voelde ik me een beetje buitengesloten. Buitengesloten door zijn gedachten. Ik maakte mijn armen los van zijn lichaam en ging met mijn rug naar hem toe zitten. Even werd ik weer de oude Jamy. De Jamy die de mensen wegduwd waarvan ie houdt, de Jamy die mensen niet in zijn hart laat. Ik werd gek. Gek van mezelf, van de gedachten die door mijn hoofd speelde. Ik sprong op en trok het shirt dat ik vannacht had uitgedaan over mijn hoofd. Ik haalde mijn handen door mijn haren en draaide me verward om. "Ik.. ik moet even weg."

---

Don't let your life be lived by somebody else.

JokerBaby schreef:
(...)
Mario 'Alex'
Ik trek haar zacht dichter naar me toe. Genietend sloot ik mijn ogen, terwijl ik mijn hoofd op het hare legde. Ik genoot even van het moment. Van het warme water dat op me neer regende, van haar prachtige aanwezigheid in mijn armen,..

Charlynn
Ik glimlach en sluit ook mijn ogen en leg dan mijn handen zacht op zijn borst. Zijn armen om me heen, het warme water dat over ons heen stroomt, alles bijelkaar het voelt gewoon zo fijn en ik geniet van het moment.

---

"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

[Hoooii... Is Grey in de kamer of niet?]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

DreamWishes schreef:
Naomi Micheal
Ik glimlach en knik dan en sta op en trek Ian mee. 'Ik kan inderdaad wel wat frisse lucht gebruiken.' zeg ik dan ook zacht en glimlach weer en druk weer een kusje op zijn lippen en kijk dan weer waar we naartoe moeten.

---

"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

Jack Collins
Ik beet op mijn lip, maar knikte dan gewoon.
"O-ok... Kom je terug?" vroeg ik onzeker, mijn stem klonk plots enorm kinderachtig. Ging ik nu als Elena beginnen, met haar verlatingsangst? Nee, daar had ik geen last van... normaal toch.
Maar ik was gewoon bang Jamy kwijt te geraken. Hij was de eerste sinds tijden die echt van me leek te houden. Mijn zussen waren anders, dat telde niet. En mijn ouders hadden geen aandacht voor mij, behalve als ik het pad dat ze voor me uitgestippeld hadden, durfde te verlaten...

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Mario 'Alex'
"Ik hou van je." mompelde ik zacht. En ik voelde dat het waar was. Ok, we kenden elkaar nog niet lang... echt niet lang nu ik erover nadacht, maar toch voelde ik overduidelijk iets voor haar. Ik werd tot haar aangetrokken.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

jaimyhoi schreef:
Leslie Day
Ik moet lachen. 'Je zegt wel dat je je zal overgeven, en dat zal vast wel zo zijn. Maar dan niet om het feit dat je toegeeft, maar omdat je niks anders kan dan toegeven.' Een grijns zit op mijn gezicht. Dan zegt Josh dat we modern doen. Hij zet me weer neer en ik kijk hem met een scheve lach aan. 'Teach me to dance,' zeg ik dan. En ik kijk hem aan.

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Coockies schreef:
[Hoooii... Is Grey in de kamer of niet?]

Ja! x

---

Don't let your life be lived by somebody else.

JokerBaby schreef:
Jack Collins
Ik beet op mijn lip, maar knikte dan gewoon.
"O-ok... Kom je terug?" vroeg ik onzeker, mijn stem klonk plots enorm kinderachtig. Ging ik nu als Elena beginnen, met haar verlatingsangst? Nee, daar had ik geen last van... normaal toch.
Maar ik was gewoon bang Jamy kwijt te geraken. Hij was de eerste sinds tijden die echt van me leek te houden. Mijn zussen waren anders, dat telde niet. En mijn ouders hadden geen aandacht voor mij, behalve als ik het pad dat ze voor me uitgestippeld hadden, durfde te verlaten...

Jamy Black
Ik knikte afwezig en liep naar de deur, ik was er nog maar een paar stappen van verwijderd, en ik vroeg me af wat ik ging doen als ik de slaapzaal uit was. Normaal zou ik naar buiten gaan, of dansen maar gek genoeg had ik in het laatste geen zin, en het eerste was onmogelijk. Ik kreunde en wreef met mijn handen over mijn koude gezicht. Ik was ontzettend aan het zweten, en tegelijkertijd had ik het ook heel koud.

---

Don't let your life be lived by somebody else.

Jack Collins
Ik keek hem bezorgd na. Had ik iets gezegd of gedaan?
Vast wel. Het leek alsof ik alle relaties kan kapot maken. Die met mijn ouders, die van mijn beste vriendin is ook op een gelijkaardige manier kapot gegaan, zelfs de kleuterliefde van mijn zussen... Gewoon omdat ik gezegd had dat hij moeilijk met allebei tegelijk kon daten, zo werkt liefde niet. En toen hebben mijn zusjes zoals gewoonlijk braaf geluisterd en het uit gemaakt.
Achteraf pas besefte ik hoe stom dat was. Het was toch maar een kleuterliefde, waar maakte ik me druk om? Waarom moest ik echt alles kapot maken?
Zelfs de dingen die mij gelukkige maakten.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Jack Collins
Ik voelde de tranen weer opkomen. Vloekend stond ik op. Kon ik nu echt niet normaal doen?
Ik haalde mijn hand eens door mijn haren en liep toen ook de slaapzaal uit. Ik ging doen wat ik gewend was, wanneer ik mijn emoties even niet meer kon houden. Ik moest niet ver zoeken. Al snel had ik een kast gevonden, waar ik me kon opsluiten en mezelf laten gaan.
Ik sloot de deur achter me en ging in totale duisternis in een hoekje op de grond zitten. Ik sloeg mijn armen om mijn knieën en staarde dof voor me uit. Even liet ik de tranen dan stromen. Zo ging het steeds. Als mijn masker weggleed, sloot ik mezelf op tot het weer sterk genoeg was.
Alleen sloot ik me niet op, want dan zou ik sterven van de schrik. Nee, ik deed de deur toe en bleef dan in de duisternis zitten, maar de deur op slot doen zou ik van mijn leven lang niet doen. Ik had een ware angst om vast te zitten.
Geen claustrofobie, want anders zou ik hier ook niet zitten in deze kleine kast. Maar ik had gewoon een fobie voor vast te zitten. Of het nu vastgeketend, klem gezet of opgesloten is, ik was er al de dood voor.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Jamy Black
Au. Au. Au. Dat was het enige wat ik kon denken. Mijn hoofd bonkte, mijn lichaam trilde en mijn hart klopte als een gek. Ik probeerde mijn armen omhoog te trekken maar het leek wel alsof ze ergens aan vast zaten. "Help." Ik probeerde het woord uit te spreken maar mijn keel was droog en deed pijn als ik ook maar ademde. Rustig blijven, relax, zei ik tegen mezelf, maar dat was moeilijk in een situatie als deze. Ik sloot mijn ogen en probeerde te bedenken wat er was gebeurd, maar er kwam niks naar boven. Alleen Jack. Jack! Shit, ik had hem zo gekwetst! Hoe zou het gaan met hem? Hij mocht zichzelf niks aandoen! Ik moest hier uitkomen, voor hem. Ik bewoog mijn armen weer, maar ook dit keer kwamen ze niet omhoog, Voorzichtig kwam mijn hoofd omhoog en nu zag ik dat ze ook echt vast zaten. Wat was er aan de hand?

---

Don't let your life be lived by somebody else.

[Gaan we nog verder met Julio/Sam/Nala of kan ik een mini-tijdsprong schrijven zodat Julio terug naar Eleadora kan?]

---

Stop acting normal. It gets bored.

Jack Collins
Ik leunde met mijn hoofd tegen de muur achter me. Ik zat hier al een tijd... een lange tijd.
Het voelde alsof er minder lucht was dan net. Mijn ogen bleven op de deur hangen. Met een ongemakkelijk gevoel ging ik rechtstaan en liep ernaartoe. Ik duwde de klink naar beneden, maar de deur gaf niet mee.
Paniek sloeg me meteen naar de keel. Het was alsof mijn luchtpijp was afgesloten. Paniekerig versnelde mijn ademhaling en mijn handen trilden alsof er een aardbeving was. Ik duwde nog eens tegen de deur. En nog eens. Ik sloeg tegen het hout aan.
Paniek verspreidde zich door heel mijn lichaam, maar ik gaf me er niet aan over. Ik bleef tegen de deur slaan en schoppen. Duwend en trekkend om ze open te krijgen.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

{Ké, waar zaten we?}

---

“To live will be an awfully big adventure.”