{RPG} Directioner Life. (Part 7.) - Speeltopics

Ik word steeds saaier, ach ja...

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Stephanie Rosanna Swift.

Ik trek een pruillip en stap net als Liam de auto uit. "Wat een klojo's zeg..." mompel ik, wat me een dodelijke blik van een agent oplevert. Ik schiet snel achter Liam en hou verder mijn mond maar dicht. Ik mocht toch niet met handboeien spelen. "Kunnen we nou lopen?! Zesde boom was het, voor de agenten die te druk bezig waren om hun pistolen te poetsen." mompel ik, waarna nu alle agenten zich omdraaien en me niet al te blij aankijken. Ik piep eventjes en bijt op mijn lip om niks meer te zeggen.

Reading a good book is like taking a journey.

Liam James Payne
ik grinnik even en sla een arm om Strphanie. 'wees nou niet zo eifenwijs' zeg ik tovh lichtjes lachend en kijk haar dan serieus aan. ' ze zijn hier om te helprn he'' zeg ik en ze beginnen dan te lopen. Ik kijk Stephanie aan en begin ook te lopen. Ondertussen kijk ik even achterom en wenk Zayn en Elena. Wat waren ze toch lekker snel....

Elena

Ik houd me een beetje afzijdig en loop met Zayn achter aan. 'Ik heb hier echt een hard hoofd in' zeg ik tegen Zayn. 'Maar wat als ze er niet zijn? En als ze er wel zijn. Of, of, of, misschien zijn de ontvoerders veel sterker dan wij?' ratel ik maar door. Ik ren naar de anderen en trek zayn mee.

[Ik ga nu xx]

Whoever is trying to bring you down, is already below you

Stephanie Rosanna Swift.

"Ik ben niet eigenwijs. Ik wil alleen maar helpen." zeg ik zacht, waarna ik de bomen tel en dan naar links ga. Nog voordat de agenten achter me aan kunnen komen schiet ik een smal paadje in en kom ik voor het huisje uit. Naar binnen gaan doe ik niet, dat lijkt me toch iets te gevaarlijk. Maar wachten duurde me weer te lang.
Eigenlijk was het niet heel slim om van de groep weg te lopen, dadelijk was die ontvoerder hier en was ik dood. Ach ja, dan hadden ze me maar handboeien moeten geven.

Reading a good book is like taking a journey.

Liam James Payne
vlug loop ik achter Stephanie aan. 'niet zo snel joh' mompel ik zacht en kijk dan naar de agenten die hun pistolrn pakken. 'jullie twee, mee naar binnen' zegt en agnt enbik knik. Ik bijt even op mijn lip en kijk Stephanie aan. Ik glimlach zwakjes en dan opent de agent voorzichtig en geluidloos de deur. Alsjeblieft zeg dat ze hier zijn. Dan ben ik echt zo blij!

Louis William Tomlinson

'Het belangrijkste is dat we elkaar hebben en verder doet er het niets meer toe' prevel ik tegen zijn lippen voor hij me weer kust. Dit is gewoon iets wat ik nooit eerder had gevoeld alleen bij hem. Het gevoel dat gewoon niet te beschrijven valt gewoon het deel dat je compleet maakt. Het gevoel dat je alles aankunt zolang je maar met diegene bent. Mijn bijnaam was superman, maar zelf had ik die bijnaam alweer aan Harry gegeven aangezien het gewoon zo is. Ondanks mijn woorden gaan mijn gedachten naar het punt waar hij nu waarschijnlijk ook aan denkt. Het punt waarom we het niet eerder hebben toegeven. Als snel sluit ik die gedachten af als hij over mijn kaaklijn streelt en daarna over mijn lip likt. Ik open mijn mond een stukje en sla mijn armen om zijn nek. Ik blijf bij mijn mening, want dit is gewoon geweldig.

(Mijn telefoon verzend niet zo snel meer dus sorry voor de late reactie)

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

(ik reageer zo weer xd)

Stephanie Rosanna Swift.

"Sorry..." mompel ik terug, waarna ik uit angst eventjes mijn ogen dichtdoe. Wie weet wat we daar aantreffen... Misschien wel een paar lijken of een bloedende Louis? Wie weet wel niks! Als de agenten naar binnen lopen loop ik langzaam achter ze aan. Ik ken hier de weg al zo goed dat ik in het donker perfect de weg wist. Ik had in een reflex Liam's hand gepakt toen we naar binnen liepen, gewoon uit angst. Ik verstijf even als er opeens licht aangaat en een opgeluchte kreet bij de agenten vandaan komt, maar mijn blik is gevestigd op iets waarvan ik helemaal niet blij wordt. Ik laat Liam los en staar naar het schouwspel voor me, waarna ik bijt op mijn lip en vecht tegen de tranen.
"Waarom?"

Reading a good book is like taking a journey.

( Ik ga er trouwens zo vandoor gezien mijn telefoon me in de steek laat dus als ik ineens offline ben. Trouwens ben er morgen wel de hele dag omdat ik ziek op bed lig)

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Edward Styles
'daar ben ik het mee eens'prevrl ik nog tegen zijn lippen en laat dan mijn tong naar binnen glijden. Mijn handen heb ik om zijn heupen geslagen maar zakken al langzaam af naar zijn kont. Als ik ineens een kreet hoor en daarna een zachtewaarom hoor stop ik de zoen en kijk verbaast op. Ik zie wat agenten en Liam en Stephanie. Huh? Hoe wisten hun hoe we hier waren. Daarna kijk ik naar Stephani en voel me gelijk schuldig, ik had helemaaal niet aan haar gedacht. liam heeft een arm om haar hen geslagen en knuffelt haar. Ik slik even en sta op. Ik kijk een beetje naar Louis niet wetent wat te doen.

(Ben ik de enige die denk dat harry en louis diep in de problemen zitten? )

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

( ik kan morgen wel tussendoor reageren waarschijnlijk ^^, en nee je bent niet de enige )

[ bericht aangepast op 25 sep 2012 - 23:07 ]

(Ik kan morgenvroeg even hier zijn en rond drie uur in de les, en dan weer rond half vijf ben ik er volledig. En ja, dat denk ik ook.)

Reading a good book is like taking a journey.

Louis William Tomlinson

Door een kreet en een zachte waarom stopt Harry de zoen en kijkt verbaasd op. Net zo verbaasd als hij kijk ik in de richting van het geluid. Mijn ogen worden groot als ik zie wie er allemaal staan. Hoe hebben ze ons zo snel gevonden? Mijn blik blijft uiteindelijk hangen bij Stephanie en bijt op mijn lip. Een schuldgevoel komt bij me op en kijk even naar Harry. Ik volg zijn voorbeeld en sta ook op. Iets wat ik beter niet had kunnen doen door de pijn en ga dan ook snel weer zitten. Mijn blik gaat steeds van Harry naar Stephanie en weer terug. Ja hier had ik dus ook even geen antwoord op.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

(Okeey en mooi dan twijfel ik niet meer )

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer