[RPG] The Real Gleeks 48 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 22 sep 2012 - 16:37 ]

El Diablo.

Blaine Anderson:

'Ik heb op zich wel lekker geslapen, ik werd wel af en toe wakker, maar voor de rest wel goed' gaf ik ook eerlijk aan hem toe en pruilde, omdat hij heel erg hoofdpijn heeft. Ik gaf een kus op zijn lippen en streelde zijn wang teder. 'Ik wou dat ik iets kon doen' zeg ik zuchtend en bekijk hem. Hij had echt pijn, dat zag ik aan zijn gezicht. Ik kon niets doen, alleen een pil vragen om het te verminderen, maar helaas kon het niet helemaal weg. Ik masseerde zijn arm een beetje, zodat hij daarop kon concentreren. 'Moet ik weer een pil halen voor je?' vroeg ik lief, maar bezorgd tegen hem.

David Lopez:

'Met mij' zeg ik, nadat hij heeft opgenomen. 'Ze is wakker' zeg ik gemeen en lachte even. 'Ik wil samen met jou, haar even begroeten, kom je' zeg ik lachend en zuchtte. 'Ik ben bij de pand, dan zie ik je strakjes' zeg ik, waarnaar ik weer ophang en naar een andere kamer liep naar de camera's. Inderdaad, ze was wakker en op haar gezicht stond verwarring, wat wij er nog erger gingen maken.

One Who Travels A Higher Path.

Kurt Hummel

Ik luisterde naar wat hij zei en voelde dat hij mijn arm begon te masseren, zodat ik me daarop kon concentreren in plaats van de pijn. Ik probeerde al mijn focus daarop te zetten, en het help een beetje. Zo was ik in staat om de pijn een beetje te negeren, maar het was er wel nog steeds. Ik hoorde wat Blaine lief aan me vroeg en keek hem weer aan en knikte zachtjes. Ik greep alles aan, wat voor vermindering van die helse pijn kon zorgen. Ik zuchtte gefrustreerd en werd echt chagrijnig van de pijn.



Jayden Ian Archibald

Er ontstond een grijns op mijn gezicht, daar wat hij zojuist had meegedeeld. 'Ik kom er meteen aan.' zei ik nog voordat hij op hing. Als een bezetene sloot ik alles af thuis, en stapte ik in mijn gloednieuwe auto, die ik van hem gekregen had en reed ik naar zijn pand toe. Meteen liep ik naar de deur en belde ik aan. Ik kon gewoon niet wachten.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Ik zag hem knikken op mijn vraag en ik glimlachte zwak naar hem. 'Is goed, schatje' zeg ik lief en zoen hem harsttochtelijk op zijn lippen. 'Ik kom zo terug' zeg ik snel en ging uit bed en hol naar een zuster toe om een pil te halen voor Kurt. Eenmaal gevraagd kreeg ik hem met een glas water en ging weer snel terug naar Kurt's kamer. Ik deed de deur weer dicht en liep naar zijn bed. En gaf de pil en het glas met water aan hem en ging weer bij hem liggen. Ik deed weer mijn armen om hem heen en wreef over zijn rug.

David Lopez:

Ik hoorde de deurbel gaan en seinde een bendelid, dat hij de deur open moest doen voor Jayden en dat hij Jayden bij me moest brengen. Ik bekeek de camera's en hoe ze daar lag. Ze was verward en kreunde af en toe van de pijn. Ik wachtte tot Jayden bij me was, dan kon hij het ook zien.

One Who Travels A Higher Path.

Kurt Hummel

Ik nam de pil in en dronk het glas leeg, waarna ik het weer neerzette op het nachtkastje. Blaine sloeg zijn armen om me heen en wreef over mijn rug. Ik zuchtte en begon het een beetje warm te blijven. 'Geef me wat lucht.' snauwde ik waarna ik iets verder weg van hem ging liggen en mijn ogen sloot om de stekende pijn te negeren. Daarna drong het door hoe ik deed en keek ik spijtig naar Blaine en pakte zijn hand. 'Sorry.' zuchtte ik. Ik wilde echt niet zo snauwend doen tegen Blaine. Hij deed alles voor me en was zo lief, en dan reageerde ik zo tegen hem.

Jayden Ian Archibald

Een bendelid opende de deur voor me, en knikte naar me. Ik begroette hem terug, waarna hij vertelde waar ik David kon vinden. Ik knikte en ging naar David toe. Ik grijnsde en bekeek nu ook de camera's en zag Bella daar liggen. Ze kreunde af en toe van de pijn, en was verward. 'Eindelijk is het prinsesje wakker.' zei ik gemeen.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Even was ik geschrokken, hoe hij reageerde, maar ik snapte het. Hij had heel erge hoofdpijn en wou gewoon eventjes lucht en alles. 'Het maakt niets uit, Kurt' zeg ik lief en kijk hem bezorgd aan, nadat hij 'sorry' zei. Ik streelde met mijn duim over zijn hand. En bekeek hem. Hij had het gewoon moeilijk op dit moment. 'Zeg maar wat je allemaal wilt en wat niet' zeg ik lief en streel zijn wang en bleef liggen, waar ik nu lag en kijk hem aan.

David Lopez:

'Inderdaad' zeg ik ook gemeen en kijk Jayden aan. 'We gaan eerst alles aan haar uitleggen, anders snapt ze het helemaal niet en dan maken we haar duidelijk wat wij van plan zijn met haar' zeg ik vals en gemeen. 'Wacht maar, ze zal boeten' zeg ik vals en kijk weer naar haar. 'Heb je lekker geslapen?' vraag ik zachtjes en kijk hem aan in mijn ooghoeken. We moesten gewoon normaal doen tegen elkaar, we waren teminste beste vrienden.

One Who Travels A Higher Path.

Rachel (mobiel

met een bonkend hoofd wordt ik wakker. Ik lag in mijn eigen bed na alles, toen Tyler dat zei was ik weg gegaan. Gelijk denk ik aan Logan en voel me ellendig. Snel sms ik dat ik met hem wil praten en thuis ben mocht ihij wilen

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Kurt Hummel

Ik had echt meteen spijt van wat ik zei, hij was gewoon zo lief voor me. 'Ik weet op dit moment niet precies wat ik wil,' verzuchtte ik naar waarheid. 'Behalve van de pijn af.' mompelde ik waarna ik hem weer aankeek. 'Ik denk gewoon dat ik..-' ik stopte halverwege mijn zin omdat mijn maag ineens begon te knorren en ik beschamend mijn ogen neersloeg en zwakjes moest glimlachen. Ik had nog steeds heel erg veel pijn, maar probeerde zo normaal mogelijk te doen voor Blaine.

Jayden Ian Archibald

Ik knikte op hij zei, omdat ik het er mee eens was. Ik grinnikte even, Isabella zou niet weten wat haar zou overkomen. En spijt zou ze zeker hebben. Uiteindelijk zullen ze allemaal spijt hebben. Blaine, Kurt, Finn.. Allemaal zal ik ze krijgen. 'Is goed,' lachte ik. 'En ik heb lekker geslapen, ja. Ik ben weer goed uitgerust, jij?' vroeg ik nu aan hem.

Logan Hudson

Ik werd wakker van mijn mobiel, ik had de hele nacht amper geslapen nog omdat ik me vreselijk voelde door wat Rachel had gedaan. Ze had gewoon iemand anders gezoend, en nog wel een ontvoerder. Ik opende het sms'je en zuchtte. Eigenlijk vond ik dat ik nog wel met haar moest praten over alles. Ik deed mijn ochtend-ritueel, en toen ik klaar was liep ik naar mijn auto toe en reed ik naar haar huis en belde ik aan.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Ik glimlachte toen ik zijn maag hoorde. 'Je hebt gewoon honger' zeg ik lief tegen hem. Gelukkig, had ik nog een broodje gezond voor hem en wat water, ik stond weer op en pakte het broodje en het water van de tafel, die ik gisteren erop had gelegd en legde het voor Kurt neer. Ik hielp Kurt met rechtzitten en kon hij nu makkelijker eten. 'Je kan beter nu wat even eten, dan knap je er tenminste even op' zeg ik met een zwakke glimlach en druk een kus op zijn wang. Ik liep naar de andere kant van het bed en ging gewoon zitten op bed. Ik sloeg mijn arm om hem heen, als teken dat ik er gewoon was en hem steun.

David Lopez:

'Mooizo, ik heb ook lekker geslapen en ben nu ook uitgerust' zeg ik lief tegen hem en stond op. 'Zullen we dan maar' zeg ik grijnzend en liep met Jayden naar Bella's kamer. Was echt benieud hoe ze zou reageren. Ik wenkte een bendelid en die gaf me de sleutel van haar kamer. Ik knikte goedkeurend naar hem, omdat hij het goed bewaakte en maakte de slot van de deur open en liep samen met hem naar binnen.

One Who Travels A Higher Path.

Kurt Hummel

Blaine hielp me met recht zitten en drukte een kus op mijn wang. Hij liep vervolgens naar de andere kant van het bed en ging daar zitten. Hij sloeg zijn arm om me heen en ik boog me naar hem toe om een kus op zijn lippen te drukken, als teken dat ik hem echt dankbaar was. Daarna begon ik te eten en voelde ik mezelf al iets fitter worden. Ik dronk ook het water op en toen ik klaar was, begon de pil ook een beetje te werken. Maar toch had ik nog vreselijke hoofdpijn. Voorzichtig en langzaam kroop ik naar Blaine toe en sloeg ik mijn armen om zijn middel. Ik had het gelukkig, nu niet meer warm en ik was blij dat hij er gewoon was. 'Ik hou van je, Blaine.' zei ik gemeend. 'Dank je.' zei ik weer zwakjes.

Jayden Ian Archibald

Ik knikte, waarna ik David achtervolgde naar Bella's kamer. Ik was echt benieuwd naar haar reactie, en ik wist dat David dat ook was. We liepen samen naar binnen en grijnzend keek ik Bella aan. 'Hey,' zei ik gemeen en kil tegen Bella, waarna ik iets dichterbij gaan ging staan. 'Ken je me nog?' grijnsde ik gemeen naar haar, waarna ik haar kil aankeek.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

'Ik hou ook van jou, Kurt' zeg ik verliefd en streel zijn wang zachtjes. 'Het is niets, ik ben je verloofde, dus moet ik ook zulke dingen doen, maar dat doe ik graag' zeg ik lief en zoen hem zachtjes op zijn lippen. 'Zal ik dit maar weggooien voor je' zeg ik lief, doelend dat ik het wel ging opruimen. Ik pakte het zakje waar het broodje gezond in zat en het lege flesje en stond op om het weg te gooien. Ik ging van het bed af, alleen stoote ik met mijn elleboog tegen Kurt's hoofd aan, waardoor ik me geschrokken omdraaiden naar Kurt. 'Sorry, Kurt. Dat was echt niet mijn bedoeling! Gaat het?' vroeg ik bezorgd en liet het afval op de grond vallen en hield Kurt vast en bekeek zijn hoofd.

Isabella Elizabeth Espinoza:

Ik was zo in de war en keek rond in de kamer. Waar was ik? En waar was Finn? Waar was Blaine en Kurt? Ik snapte er niets van, ik wou me bewegen, maar ik kreunde van de pijn, omdat ik steken voelde overal. Ik voelde me zo rot en had overal pijn. Ik hoorde een slot van de deur afgaan en keek naar de deur, waar twee jongens zichtbaar kwamen en naar me toe liepen, ze stonden nu voor mijn bed en ik keek ze met mijn grote ogen aan. Jayden?!! Maar die andere jongen kende ik niet. Ik hoorde wat Jayden zei en ik keek hem boos aan. 'Jij hebt me overreden, klootzak!' riep ik boos en wou hem echt slaan, maar aangezien ik gewond was kon ik het niet. Ik snapte nu helemaal niets meer. Ik keek naar de andere jongen die nu ook wat zei. 'Wat?' vroeg ik geschrokken.

David Lopez:

We stonden nu bij haar bed en we zagen haar uitdrukking op haar gezicht. Jayden zei wat en ik luisterde aandachtig meee. Ik moest lachen om wat Bella zei en schudde lachend mijn hoofd. 'En nu denkt iedereen dat je dood bent' zeg ik lachend. Ik kijk Jayden aan, doelend dat hij het mag gaan uitleggen alles en ik luisterde wel mee.

(Muhahahah, nu mag Kurt boos worden! )

One Who Travels A Higher Path.

Kurt Hummel

Ik knikte en glimlachte lief naar hem, ik was hem gewoon zo dankbaar voor alles en hij was zo lief voor me. Maar nog steeds was ik wat prikkelbaar vanwege de pijn in mijn hoofd. Ineens stootte Blaine's elleboog tegen mijn hoofd aan, waardoor ik sterretjes zag voor mijn ogen. Mijn hoofd begon nu nog erger te dreunen, en het leek even alsof mijn hersenen door elkaar geklutst werden. Ik kreunde pijnlijk en knipperde om weer helder te zien. 'Sorry, Kurt. Dat was echt niet mijn bedoeling! Gaat het?' hoorde ik Blaine vragen aan mij. Vanuit het niets werd ik ineens vreselijk boos. Het kwam omdat ik niet helder kon denken, en waarschijnlijk ook door alle opgekropte boze gevoelens die ik nog had van alles. 'Ik word er zo ongelofelijk moe van jouw sorry's!' schreeuwde ik ineens, waardoor de pijn in mijn hoofd alsmaar erger werd. 'Je zegt altijd sorry, terwijl je er nooit iets van meent!! Iedere keer heb je zogenaamd spijt, maar volgens mij weet je niet eens wat spijt is! Je hebt me zoveel pijn gedaan, waarna je denkt dat het met een simpele 'sorry' wel weer gefixt is!' riep ik nu woedend naar hem. 'Voor jou is het oh zo makkelijk om sorry te zeggen, terwijl ik nog steeds littekens in mijn hart heb van iedere keer wanneer je me weer kwetste! Weet je wel hoeveel pijn dat doet?! Weet je wel dat ik iedere fucking dag nog steeds onzeker ben door alles wat jij gedaan hebt! Ik voel me alsof ik niks ben, en iedere keer ga je maar ongestoord verder met mij te kwetsen! En het stomste van alles is, dat ik maar iedere keer weer over me heen laat lopen! Iedere keer zei ik nonchalant dat het niet uitmaakte, omdat ik oh zo wanhopig ben om jou te verliezen! Ik ben het zo ongelofelijk zat allemaal! Vroeg of laat doe je toch weer hetzelfde, ik beteken gewoon helemaal niets voor je! Ik weet gewoon zeker dat jij vroeg of laat met een ander eindigt en ik over blijf met een gebroken hart, niet dat er nog veel over is van mijn hart na wat jij allemaal gedaan hebt! Het is gewoon allemaal jouw schuld! Niet de mijne, maar de jouwe! Het komt door jou dat Bella dood is! Het komt gewoon door jou dat Jayden het op ons gemunt heeft! Als je nooit met hem was vreemdgegaan, had hij ons met rust gelaten! Dit alles is allemaal jouw schuld!' schreeuwde ik aan één stuk door tegen Blaine, waarna ik door deze hele uitbarsting even uit hijgde.

Jayden Ian Archibald

Ik grijnsde vals naar haar, ze kon me noemen wat ze wilde. Maar ik wist dat ik in ieder geval mijn wraak zou krijgen. 'Ja, iedereen denkt inderdaad dat je dood bent. We hebben je meegenomen en de dokter bedreigd om tegen de rest te zeggen dat je bent overleden.' zei ik simpel tegen haar. 'En nu, zul je ervoor boeten wat je gedaan hebt.' zei ik weer vals tegen haar.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Ik keek hem aan en zie hoe hij erop reageerde wat ik gedaan heb. Mijn ogen vulde met tranen en ik keek Kurt niet meer aan en hoorde alles wat hij allemaal zei tegen me. Ik voelde me gekwets, diep gekwets. Ik kon het niet geloven, maar ergens kon ik het wel verwachten dat hij dat allemaal vond. Ik keek naar mijn verlovingsring en deed hem uit. Ik kon hem nu niet meer aankijken. Het was allemaal mijn schuld en mijn doel was om Kurt gelukkig te maken, maar dat bleek niet. Ik was niet goed voor hem, ik deed Kurt maar alleen meer pijn. Ik legde mijn verlovingsring op zijn bed en deed mijn schoenen aan, waarnaar ik zonder nog iets zeg, de kamer uitliep. Het was nu gewoon echt definitief over tussen mij en Kurt. Ik wou niets meer met hem te maken hebben, ik was gewoon slecht voor hem. Eenmaal buiten voelde ik tranen over mijn wangen glijden en liep ik snel naar mijn huis toe. Ik kon hier niet meer zijn, ik kon niet meer in Lima zijn. Ik wou weg van iedereen en vooral van Kurt. Ik zou mijn koffers pakken en weggaan.

Isabella Elizabeth Espinoza:

Ik hoorde wat ze beiden zeiden en kon het niet geloven. Angst kwam er in mijn lichaam en ik keek ze bang aan. 'Wat ben je van plan?' vroeg ik bang en wou hier weg. Ik was gewoon ontvoert en Finn dacht dat ik dood was. Kurt en Blaine dachten ook dat ik dood was. Ik voelde tranen in mijn ogen komen en huilde zachtjes. Ik kon het niet geloven en nu was ik echt bang, wat waren ze van plan met mij?!

David Lopez:

Ik luisterde naar Jayden en lachte hoe ze erop reageerde. We waren nog lang niet klaar met haar. 'Goedzo, Jayden' zeg ik gemeen en doelend dat hij het goed gedaan had, aangezien ze aan het huilen was en nu bang was. We kregen haar wel.

(Zullen we na jou post twee maanden verder spoelen? (: )

One Who Travels A Higher Path.

Kurt Hummel

Zuchtend ging ik weer in bed liggen, mijn hoofd leek wel een oorlogsgebied op dit moment. Ik kon niet helder denken en het drong amper tot me door, wat ik allemaal zei tegen Blaine. Ik zuchtte vermoeid en sloot mijn ogen, niet wetend dat Blaine zijn verlovingsring had achtergelaten. Ik wist gewoon even niet waar die uitbarsting vandaan kwam, het drong gewoon niet door. Ik trok de dekens tot hoogte van mijn kin, en hoorde daardoor iets op de grond vallen. Kreunend klom ik half uit het bed om het op te rapen. Toen ik het weer in mijn handen had ging ik weer goed liggen en opende ik de palm van mijn hand. Ik voelde een pijnlijke steek door mijn hart gaan. Het was Blaine's verlovingsring..

Jayden Ian Archibald

Ik grijnsde even naar David, en keek daarna weer naar Bella toe. Ik hoorde wat ze zei en moest lachen omdat ze huilde. 'Denk zelf maar eens na, wat we je allemaal aan zullen gaan doen. Want de komende tijd, zou je willen wensen dat je mij nooit ontmoet had. Je zou wensen dat je nooit naar Ohio gekomen was.' zei ik vals en sluw tegen haar.

[Ik vind het goed!]

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

(Mijn hart doet echt pijn. Vanwege Kurt en Blaine. Maar is goed. Post jij maar eerst, want dan kan ik makkelijker op jou reageren. )

[ bericht aangepast op 22 sep 2012 - 0:21 ]

One Who Travels A Higher Path.

Kurt Hummel

Ik pakte al mijn spullen in, vanochtend zei de dokter dat ik weer helemaal genezen was en dat ik mocht gaan. Het bleek dat mijn hersenschudding erger was dan ik had gedacht. Mijn tas was inmiddels al overvol en vermoeid veegde ik het zweet van mijn voorhoofd. Van Blaine had ik nu al twee maanden niets meer gehoord. Het brak me gewoon, we hadden gewoon helemaal geen contact en ik had zoveel spijt van wat ik allemaal tegen hem had gezegd. Ik meende het helemaal niet zo, en het was helemaal niet mijn bedoeling. Natuurlijk had hij me gekwetst, maar ik had hem echt vergeven. Op dat moment was ik gewoon niet helder en zei ik dingen die ik helemaal niet zo bedoeld had. Ik zuchtte gekweld en hing mijn tas om mijn schouder, waarna Finn mijn kamer in liep. 'Heb je alles?' vroeg hij waarna ik knikte. Finn gedroeg zich echt als een voorbeeldige broer toen ik het moeilijk had, dat was fijn. Maar toch kon ik er niets aan doen en huilde ik me iedere avond in slaap als Finn weer weg was. Ik kan niet zonder Blaine, hij was alles voor me. En door zo'n stomme actie van mij was dat gewoon verpest, voorgoed. Ik keek naar Emily, die in de kinderwagen zat bij Finn. Ze was al flink gegroeid. Ze brabbelde al een beetje en het was een vrolijk meisje. Finn en ik liepen naar zijn auto toe, hij had het er zwaar mee, over Bella. We hadden het allemaal zwaar en het was een vreselijke tijd. Twee maanden later had ik het gewoon nog niet verwerkt en dacht ik er altijd over. Ik stapte in de auto terwijl Finn naar huis toe reed. Twijfelend maakte ik een nieuw bericht op mijn mobiel en sms'te ik Blaine nogmaals. Ik had hem iedere dag wel tientallen sms'jes verstuurd, maar ik kreeg nooit antwoord, ook reageerde hij niet op mijn telefoontjes of voicemail berichten. Het sloopte me gewoon. 'Blaine, kom alsjeblieft gewoon terug. Je weet dat ik het niet zo bedoelde. Ik hou van je. Kurt.' verstuurde ik naar hem.

Jayden Ian Archibald

Twee maanden waren verstreken, en David en ik hadden van alles gedaan met Bella. Zij zou hoogstwaarschijnlijk een trauma opgelopen hebben voor het leven. En nu wist ze, dat ze nooit meer met mij moest rotzooien. Ik was merendeels bij David, dan dat ik was bij Luke. Terwijl ik nog steeds niet verteld had tegen Luke, over mijn verwarde gevoelens, die nu inmiddels wel duidelijker begonnen te worden. Volgens mij waren mijn gevoelens toch voor David bestemd. Maar toch, moest ik nog altijd met Luke praten. Ik liep naar David toe, aangezien ik nog in zijn pand was. 'En wat gaan we nu met haar doen?' vroeg ik aan hem.

[Is goed, en ik leef ook helemaal mee. ]

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.