[Rpg] Hunger games - Speeltopics

“Winning means fame and fortune.
Losing means certain death.
The Hunger Games have begun…”

Ik ben de Hoofd-Spelmaker en doe zelf niet mee aan de RPG.
Maar 1 iemand kan deze spelen winnen. De rest gaat zeker weten dood en daar zorg ik wel voor.
Alles goed doorlezen. Je hebt de informatie nodig!


Verhaallijn:
Je wordt gekozen als tribuut voor de 63ste hunger games. Vervolgens wordt je naar het capitol gestuurd en daar klaar gemaakt voor de arena.
Daarna wordt je in de arena gegooid en moet je overleven.
Arena:

Link naar grotere versie.
Elke lijn van een vakje is 1 km lang. De arena heeft een diameter van 8 km. De hoorn des overvloeds is op F5, in het midden.
Blauw= Is natuurlijk water. Hoe donkerder de kleur hoe dieper het is. Licht blauw is max. 3 meter diep. Normaal is max 6 meter en donker kan zelfs tot en met 15 meter gaan. De blauwe vlekjes op het land zijn meertjes.
Groen= Bos. Overal waar het donkergroen zit is bosgebied. De lichtgroene stipjes zijn enkele of meerdere bomen. Deze zijn meer verspreid.
Bruin= Berg gebied. Langzaam word de kleur meer beige. Hoe lichter hoe hoger de berg is. Bruin gaat tot 1000m hoogte en Beige tot 1600m.
Wit= Sneeuw, dat op de bergtoppen ligt.
Lichtbruine kleur= Dit zijn kale vlaktes. Hier groeien soms bomen, maar meestal struiken en andere planten soorten.
Roze= Dit is een heide. Hier staan de prachtigste bloemen in bloei.

In de arena is het overdag vrij koud met een temperatuur van 10 graden.
's nachts kant het licht vriezen met -1 graden. Het weer kan erg verschillen: Meestal is het bewolkt, maar er kan ook een zonnetje schijnen. Het is vaak droog, maar soms kan het regen, sneeuwen of zelfs hagelen.
Het bos heeft zowel naald- als loofbomen. Er zijn eetbare en niet eerbare planten. Maar eten vinden is moeilijk. Door de koude lucht en grond groeit er niet veel. Er zijn een paar open plekken in het bos. Bij sommige plekken is er een meertje. Pas op: Sommige meertjes kunnen vergiftigt zijn, maar dat merk je pas als ik het aangeef. Het bos bevalt enkele dieren zoals: Vossen, egels, muizen, vleermuizen enz...
Ook zijn er spotgaaien, maar die zijn goed verstopt. Ze zijn te vinden in het oosten. Spotgaaien kunnen je helpen. Ze 'bewaken' het gebied waar jij in rond loopt. Als ze jouw melodie fluiten weet je dat er iemand is.
Er zijn ook bloedzoekers, maar die zijn goed verstopt.
Het berggebied heeft een paar boompjes, maar bestaat grotendeels uit rotsen en struiken. Als je omhoog klimt moet je goed uitkijken, want het is heel erg stijl. Je valt ook zo naar beneden. Soms kan er wat naar beneden vallen. Het klimmen word ook moeilijk door het landschap zelf. Het is niet alleen stijl , maar er zijn ook veel hobbels Er zit een meer verstopt in de bergen. Hij is vrijwel omringd door rotsen en dus een makkelijke verstop plaats.
De kale vlaktes zijn niet helemaal kaal. Ze hebben een paar bomen , struiken en planten. Er zijn daar een aantal konijnen te vinden. Rond lopen is daar gevaarlijk, want de grond is kompleet vlak. Je hebt ook een heide met de mooiste bloemen. De heide is omringt door een stuk bos. De grond van de heide is heuvel achtig. Er is daar een meer en 1 boom. De boom lijkt er oud en is erg dik. De takken en bladeren slingeren naar beneden en is ook erg handig om in te verschuilen of te slapen in de nacht. De bloemen leiden erg af. De geur van de bloemen zijn al een kilometer ver te ruiken. De bloemen zijn bedoelt om af te leiden door hun geur en mooiheid. Als je niet oplet ben je een makkelijk doelwit. De geur zelf heeft een leuk effect. Het maakt je lichter in je hoofd. Op een kilometer afstand merk je het niet zo, maar als je op de heide staat kan je een beetje duizelig voelen. Als je, je neus haast in de bloem stopt om te ruiken kan je zelf flauwvallen. En er kunnen daar leuke insecten zitten.
In het meer zitten er vissen. Voor de rest is het geen bijzonder meer. Al staat er een metalen boot op F6. Je kan hem allen gebruiken met een pasje. Die je kan krijgen. Met die boot kun je naar een eiland gaan: De eilanden naast het gebergte. je kan er ook komen via het gebergte, maar dat is niet aan te raden. Behalve als je gewond wilt raken. Op het Eiland zijn er een paar bomen. Sommige bomen zijn fruitbomen.
Coördinaten:
Bij elke post is het verplicht om aan tegen waar je bent. Dat zet je naast de naam van je personage. Zo kan ik goed zien waar iedereen is en makkelijker iets laten gebeuren. Als je naar een andere vak gaat zet je dat ook boven aan. V.B.:

Naam en achternaam- E3, E5

De eerste is waar je in het begin bent en de laatste waar je post eindigt. Al je de hele tijd in hetzelfde vakje ben gebleven hoef je maar 1 vakje aan te geven.
Hoe gaat deze RPG in zijn werking?:
Iedereen maakt een tribuut aan uit een bepaald district. Ikzelf speel de hoofd-spelmaker en zorg dat alles geregeld word in het verhaallijn. Zodra jullie uiteindelijk in de arena zijn zorg ik ervoor dat er dingen gaan gebeuren. Zo wordt de RPG minder snel saai. Ik kan voor rampen-, verwondingen- of zelf vergiftiging zorgen. Natuurlijk ook goede dingen zoals : Medicijnen, brood,(schoon)water en wapens. Het weer laat ik ook regelmatig aanpassen. Ook kunnen er mensen dood gaan, want er moet uiteindelijk 1 iemand overblijven. Ik bepaal wie er dood gaat, maar dat doe ik niet zomaar. Ik schrijf de namen op een papiertje, gooi ze gewoon in een bak en pak met mijn ogen dicht of via een site(Die ik niet weet. Als iemand zo'n site weet hoor ik het graag c: ). De persoon wiens naam is gekozen krijg een pb, want niemand anders mag het weten. De persoon die dood gaat krijg een paar dagen om dood te gaan. Ik ga namelijk niet zeggen wanneer de trekkingen zijn.
Op deze manier worden de bovenstaande dingen die genoemd zijn gekozen. Als je voor verwondingen vaak word getrokken dan heb je geen geluk, maar voor de goede dingen wel. Sommige dingen zal ik openbaar in het topic neerzetten. Wanneer er spulletjes via parachutes komen zal ik het neerzetten met de namen erachter met wie en wat. Dit ook zo met verwondingen. Rampen komen plotseling.
Vergiftiging is helemaal leuk. Ik hou dat geheim en stuur een pb naar de persoon die vergiftig is. Niet druk maken als je personage vergiftigd is, want het is niet dodelijk. Maar het verzwakt je wel. Medicijnen kunnen je beter maken.

Rollen:
District 1 -Luxe voorwerpen voor het Capitool-
Melrose Amelie Xanthe-Aragog-Aiden Samuel Dream- HurtedHeart
District 2 -Wapens en Vredeshouders trainingen-
Laurel Parrish-Paco All Gillister-PopRocket
District 3 - Elektronica, technologie-
Sophia Grace- MohawkAiden Paxton Lockheart
District 4 -Vis en ander zeevoedsel-
Mairin Nevya Cataegis-Lahey- Damian Nathaniel MacGreggor-WillNotLearn
District 5 -DNA Manipulaties en mutatie’s-
Aoife Indigo Livinstone-BlueHope Ashton Kai Knight
District 6 -Medisch onderzoek en wetenschappen-
Aimee Rose Johnson-RememberYoux-Alex Kyran Neji -BlueHope
District 7 -Hout
Keitha, Keeth, Daesun-General - Dasan Howi Leunn-Squib
District 8 -Textiel
Madelief Black-MoonlySam Black-Moonly
District 9 -Voedsel-
Paige Dove- BronxZacharias Emanuel Waters-Squib
District 10 -Vee- Uitgeschakeld!
Catherine Viola Morrow-Francesco Roach
District 11 -Landbouw -
May Kaia Roux-Aragog-Bradley Alexander Dellani-WillNotLearn
District 12 - Steenkool-
Lynda Alisa Hardin-Gwaine Smith-Emrys
Ik hou Laurel Parrish vrouwelijke tribuut district 2 erin. Misschien heb ik haar ooit nodig

Kleren:Jullie mogen zelf weten hoe jullie kleren eruit zien, maar het moet voldoen aan een paar dingen.Lange broek: Moet een donkere kleur hebben -maak niet uit welke- en een dikke stof die je benen warm houd bij 5 graden en lang zijn. De schoenen: Moeten tot de helft van je onderbeen komen en een stevige zool. T-shirt: Lange mouwen, bij iedereen zwart. Jas: Moet ook je lichaam bij 5 graden warm houden, donker van kleur, dikke stof en stevige rits. Veder zitten bij de kleren nog een riem waar je dingen aan kunt doen. dat is handig voor de mensen die geen tas hebben. Zo kunnen ze toch nog dingen gemakkelijk meenemen. helaas allen niet veel.

Regels:
- Hou het realistisch volgens de boeken. Niet dat er opeens een paarse olifant door de lucht vliegt. Of dat ze uit de arena ontsnappen.
- Meer dan 7 regels schrijven. Liever nog meer, maar het kan wel eens gebeuren dat je inspiratieloos ben. 6 zie ik nog wel door de vingers, maar minder echt niet. Mobieltje is geen excuus.
- Liever geen mensen die na één dag of een paar topics stoppen.
- Topic niet vol spammen na 1 dag.
- Geen ruzie binnen of buiten het topic.
- Wacht even als iemand niet reageert/ offline is. We hebben ook nog een leven buiten de Rpg . Bijvoorbeeld: school.
- Naam verandering graag doorgeven ^^
Regels in Arena:
- Geen Mary Sue's. Ze overleven niet elke ramp, gevecht of wat dan ook zonder schrammetje.
- 16+ en relaties zijn toegestaan. Bedenk even dat een leuke nacht niet echt kan in een arena. (Maar als je het toch doet. Bedenk dan wel even dat ik graag root in het eten gooi )
- Elkaar verwonden mag, maar niet dat het verhinderd is en levensgevaarlijk. Wel met toestemming van de ander. Doden allen met toestemming van mij
-Niet gelijk water en voedsel vinden. Sommige van jullie zullen de eerste paar dagen een 'beetje' uitgedroogd en hongerig zijn.
-Als ik zeg dat er iets gebeurd. Hou je er A.U.B aan.
- Je mag groepen maken met elkaar.
- Je mag spullen ruilen en/of stelen. Maar ook daarvoor heb je toestemming nodig van een ander.
- Als je vergiftigd of verwond bent ga je niet gelijk dood, maar ben je wel verzwakt. Denk eraan dat je personage niet alles kan doen. Als je gewond bent aan je hand kan je moeilijk in een boom klimmen. Bij vergiftigd ben zul je niet meer actief kunnen lopen of rond kunnen rennen.

Status:
Iedereen kan de arena in ^^! De hoorn des overvloeds is in het midden van F5. Pak je spullen en dan snel veder. De eerste paar dagen doe ik bijna niets. Ik zal geen rampen maken of mensen dood laten gaan . Vergiftiging door water komt ook nog niet voor. Zo heeft iedereen een kans om makkelijker in te springen.

Updates:Spullen voor in de arena. Weinig of nutteloze spullen?; Maak je geen zorgen. In de arena kan je spullen toe gestuurd krijgen via kleine zilveren parachutes. Ruilen mag ook, maar dan IN de arena. 1 waterfles kan max. 1 liter water in. De deken geeft een persoon net genoeg warmte als het vriest om niet dood te vriezen. :
Moonly: Geen tas, 12 pijlen ZONDER boog, deken, geen waterfles, Handschoenen om in bomen te klimmen+ 5 pakjes gedroogd voedsel- Sam black.
Tas, 15 cm mes, geen slaapzak, geen waterfles, niets extra –Madelief
Mohawk: Tas, Pijl(12 pijlen) en boog, deken, geen waterfles, Gedroogde bloemen met een sterke geur. Deze bloemen beschermen je tegen de effecten van de heide. Allen kan je vijand je ruiken van een paar meter afstand.
Poprocket: Geen tas, geen wapen, geen slaapzak, geen waterfles, medicijnen tegen vergiftiging
Lahey: Tas, 10 kleine mesjes om mee te gooien, Een goed geïsoleerde slaapzak die het lichaam warm houdt bij tempraturen onder 0, geen waterfles, maar wel jodium, verband
Bluehope: Tas, geen wapen, normale slaapzak, waterfles, niets extra –Alex
Geen tas, geen wapen, normale slaapzak, Waterfles met 1 liter schoon drinkwater, niets extra - Aoife
HurtedHeart: Tas, dolk, geen slaapzak, waterfles, niets extra
Aragog: Geen tas, knuppel, geen slaapzak, waterfles, zaklamp- Melrose
Tas, geen wapen, deken, Waterfles met 1 liter schoon drinkwater, niets extra – May
Wilnotlearn: Tas, geen wapen, geen slaapzak, geen waterfles, verband + 50 ml flesje met alcohol erin om wonden te ontsmetten.- Damian
Tas, klein zakmesje, geen slaapzak, Waterfles met 1 liter schoon drinkwater, medicijnen tegen vergiftiging.- Bradley
RememberYoux: Tas, boog ZONDER pijlen, geen slaapzak, geen fleswater, brood van eigen district
General: Geen tas, mes, geen slaapzak, geen waterfles, Kleine zwarte bolletjes- 10 stuks-. Ze ontploffen als ze iets hard raken. Kan de vijand licht verwonden en geeft een dikke rookwolk.
Emrys: Tas, speer, Een goed geïsoleerde slaapzak die het lichaam warm houdt bij tempraturen onder 0, Waterfles met 1 liter schoon drinkwater, Slaap siroop.
Bronx:Tas, Samoerai zwaard, geen slaapzak, geen waterfles, aansteker+ verband.
Squib: Tas, Katapult met 4 grote ijzeren ronden ballen en 6 kleine ronden ijzeren ballen, geen slaapzak, Geen waterfles , maar wel jodium om water te zuiveren, niets extra-Dasan
Tas, bijl, geen slaapzak, waterfles, niets extra-Zacharias

Het weer in de arena:
Overdag:Bewolkt met een licht doorbrekende zon. Windkracht 2 en 9 graden.
's Nachts: Heldere nacht met een halve maan. Windkracht 5 en een temperatuur van 1.

Als ik iets vergeten ben: Sorry, moet veel dingen hier neerzetten .

[ bericht aangepast op 10 sep 2012 - 17:02 ]

---

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Bradley Alexander Dellani || District 11
Tussen de jongens van mijn leeftijd bleef ik ongeduldig staan wachten tot ze de namen uitloten, mijn zusje stond bij de meisjes ergens achteraan omdat dit haar eerste boete was. Toen het eindelijk tijd was werd een meisje genaamt Maya Roux uitgeloot die vervolgens na een tijdje naar het podium liep met een soort zombie-achtige uitdrukking op haar gezicht, de vrouw graaide vervolgens met haar hand in de kom met de namen om er vervolgens één papiertje uit te pakken en er naar mijn zin verschrikkelijk lang overdeed om die open te vouwen om zicht vervolgens tot de microfoon te wenden. 'Bradley Dellani' riep ze vervolgens blij en ik besefte dat dat mijn naam was en ving de blik van mijn moeder op waar nu al de tranen over haar gezicht rolden, gelukkig was ik altijd al goed geweest in het verbergen van mijn gevoelens en kreeg ik het voor elkaar om mezelf in beweging te krijgen en het podium op te lopen.

---

Don't be like the rest of them, darling

Melrose Amelie Xanthe
''Je gaat winnen toch, Rose?'' klonk de stem van mijn zusje, en ik snoof even.
''Natuurlijk. Voor jou,'' zei ik toen, en drukte een kusje op haar voorhoofd.
''Veel geluk, Melrose,'' zei mijn moeder op haar eigen, deftige toon, die ze altijd had als ze sprak. Het leek alsof het haar niks uitmaakte dat ik straks moest vechten voor mijn leven.
''Dankuwel, moeder,'' zei ik, en stijfjes gaven we elkaar een knuffel.
Ik slikte even, glimlachte en liep toen weg om samen met mijn medetribuut naar de trein worden gebracht.

Ik stond in mijn kamer en keek uit het raam terwijl het landschap voorbij flitste. Ik voelde op dit moment helemaal niks. Geen verdriet, maar ook geen vreugde. Niets.
Ik besloot naar de lounge te gaan aangezien ik dorst kreeg.
Eenmaal aangekomen pakte ik een glas vruchtensap. Ik liet mijn blik even op de jongen vallen.
_____________________

May Kaia Roux
Ik keek toe hoe de jongen met een steenharde uitdrukking het podium op liep.
De vrouw vroeg om een applaus, maar het bleef stil op een paar mensen na die zachtjes in hun handen klapten. De medelevende gezichten vond ik verschrikkelijk, maar het ergste waren nog de uitdrukkingen van mijn vader en broertje.
Mijn vader die huilde was het ergste dat ik ooit had gezien.

We mochten afscheid nemen, en nadat een goede vriend was langsgekomen stonden mijn vader en broertje in de deuropening.
Ik vloog mijn vader om de hals en een paar snikken verlieten mijn mond. ''Ik hou van je, pap,'' snikte ik, en hij wreef even over mijn rug. ''Laat dit geen afscheid zijn, May,'' zei hij. ''We zullen elkaar snel weer herzien,'' voegde hij er nog aan toe, en met betraande wangen knikte ik. Ik ging mijn best doen.
Ik zakte iets door mijn knieën om mijn broertje in een omhelzing te trekken. Hij snapte dit niet, hij dacht dat het een leuk spelletje was. Een brede glimlach sierde zijn gezicht, en zijn optimisme liet me ook even zwakjes grijnzen. ''Tot snel, kleine,'' zei ik, en niet veel later zat ik met mijn medetribuut in de auto, op weg naar de trein.

[ bericht aangepast op 3 sep 2012 - 14:54 ]

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Gwaine Smith |~| District 12
Op het podium probeerde ik over de hoofden van de mensen heen te kijken. Net alsof te doen dat ze er niet waren. Maar alsnog voelde ik mijn knieën knikken en mijn handen trilden toen ik ze uitstak naar de vrouw om mezelf weer voor te stellen. 'Gwaine Smith.' Ze knikte vrolijk. 'Schud elkaars handen.' Siste ze in mijn oor. 'Dus de tributen van District twaalf zijn Freya Taylor Rose en Gwaine Smith.' Een zwak geklap klonk van de mensen af toen we elkaar een hand gaven. . Ze leek nog erger te trillen als mij. Haar bruine har was perfect opgestoken zonder dat er ook maar een plukje uitstak en ze had een nog vrij nieuw uitziende jurk aan. Ik kon me niet herinneren haar ooit eerder te hebben gezien maar ze leek op iemand die ik kon. Natuurlijk leek iedereen hier op elkaar dus kon ik haar makkelijk met iemand anders verwarren. Ze kon niet ouder zijn als twaalf. Waarschijnlijk was dit de eerste keer dat ze hier stond en is ze gelijk gekozen.
Het volkslied begon te spelen, ik kijk naar mijn gezin die met zen allen op elkaar geklemd staan. Dat was natuurlijk omdat er geen plek was om verder van elkaar af te staan. Richard liep ook naar ze toe en ik zag dat iedereen voor hem opzij gaan. Niet dat onze familie geliefd werd hier maar het was zeker wel zo dat de meesten ons konden. Of tenminste ooit onze naam hadden horen vallen. Ik zag hem bij mijn moeder aankomen waarna hij een arm om haar schouders heen sloeg. Alleen hun tweeën keken niet naar me. Aislyn, James, Quinn en mijn vader keken alle vier emotieloos mijn kant op. Ze leken allemaal niet te durven bewegen en na enkele seconde wende ik mijn blik van ze af. Die zag ik waarschijnlijk nooit meer terug.

Het meisje van district twaalf heet dus vanaf nu Freya Taylor Rose.

---

"Delaying death is one of my favourite hobbies."

Bradley Dellani
Mijn zusje en mijn ouders waren binnen gekomen nadat een paar andere mensen uit het district langs waren gekomen, mensen waarbij ik bijna iedere dag langskwam en hoopten dat ik terug kwam terwijl ze zelf wisten dat die kans klein was, hoeveel mensen hadden er uit district 11 ooit gewonnen?. Ik was op een stoel gaan zitten die de ene kant van de kamer in bezet had en had mijn hooft op mijn handen laten steunen die vervolgens op mijn knieën steunde toen mijn zusje haar armen over mijn nek sloeg en mijn ouders in de deuropening bleven staan. Toen ze haar armen weer van mijn nek had gehaald had ik op mijn beurt mijn handen op mijn knieën gelecht en had eerst naar haar en toen naar mijn ouders gekeken waarop zij een zilveren ketting in mijn hand had gelecht, die ik bijna altijd om de nek van mijn vader had zien hangen. Na haar een kus op haar voorhooft te hebben gegeven nam ik ook afscheid van mijn ouders waarbij ik opmerkte dat zelfs de ogen van mijn vader rood waren van het huilen.

In de auto opweg naar de trein wierp ik kort een blik op mijn medetribuut naast me om vervolgens mijn blik weer naar het raam te wenden om een laatste blik naar het distict te werpen

[ bericht aangepast op 3 sep 2012 - 15:09 ]

---

Don't be like the rest of them, darling

[Ik zal nog wel even iets schrijven met Mairin, moet eerst boeken kaften]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

May Kaia Roux
Ik glimlachte waterig naar de jongen en keek toen weer uit het raam.
Ik was in gedachten verzonken. Hoe ging ik dit ooit winnen? Ik kon niks, ik wou niet doden. Het idee dat ik het leven van een onschuldige moest afnemen stond me dus ab-so-luut niet aan.
Uiteindelijk stond de auto stil en werden we naar de trein geleid.
Ik liep binnen en keek mijn ogen uit. Ik wist niet eens dat dit allemaal in een trein kon zijn..
Mijn mond was een klein stukje opengezakt terwijl ik het interieur bewonderde.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Bradley Dellani
Ookal was het kijken naar de hongerspelen verplicht had ik er nooit echt naar 'gekeken' Meestal had ik aan de andere kant van de kamer gezeten en gewachten tot het over was terwijl ik naar de geluiden hoorde om het huis en somige van de tv die ik eigelijk buiten wouw sluiten. Toen de auto stil stond stapte ik uit om vervolgens de trein binnen te stappen en rondkeek, allemaal capitool spul en allemaal te duur voor de mensen uit ons district tenzij je de hongerspelen had gewonnen. Ik zag ook hoe het meisje de trein doorkeek terwijl haar mond een beetje open was gezakt waarna ik in een stoel ging zitten terwijl ik de zilveren ketting van mijn ene hand naar mijn andere hand liet glijden.

[ bericht aangepast op 3 sep 2012 - 15:29 ]

---

Don't be like the rest of them, darling

Keitha Deasun - District 7
Ik keek op toen mijn broer binnenkwam. Ik stond op van de bank en viel in zijn armen. Ik huilde niet, maar ik kneep mijn ogen dicht en zette en kneep met mijn handen in zijn gespierde armen. Ik hoorde mijn ouders binnenkomen en liet mijn broer los. Het voelde naar om los te laten, maar ik kon daar niet voor eeuwig zo blijven staan. Toen ik hem losliet, legde mijn broer zijn hand op mijn schouder.
'Ik geloof in je, zusje.' Zei hij en ik kon zien dat hij niet loog. Ik keerde me tot mijn ouders en omhelsde hen ook. We stelden elkaar nog wat gerust totdat het tijd was. 'Ik heb nog een aandenken!' Zei mijn broer snel terwijl hij zijn hand naar me uitstak. Ik schudde echter mijn hoofd en duwde zijn hand zachtjes weg.
'Misschien is het beter als ik niet van emotionele waarde bij me heb.' Zei ik zachtjes. Ik wist dat ik hier misschien spijt van zou krijgen, maar het was waarschijnlijk beter zo. Het aandenken zou me misschien in snikken uit laten barsten. Hij keek me aan met zijn warme blik totdat de deuren gesloten werden. Tot op het allerlaatste moment had hij aan mijn zijde gestaan, en nu moest ik het alleen doen.

[ bericht aangepast op 3 sep 2012 - 15:28 ]

---

yeehh

May Kaia Xanthe
Ik schudde mezelf wakker. Dit was eenmalig, daarna zou ik sterven en dit nooit meer meemaken.
Ik veegde onwillekeurig een donkere haarlok achter mijn oren en schonk een glas Jus d'orange in.
''Wil je ook wat?'' vroeg ik voorzichtig aan de jongen, terwijl ik hem vragend aankeek.
Ik had nog wel zo mijn manieren.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Bradley MacGreggor
Ik was in gedachten verzonken waarna ik de ketting twee keer om mijn pols draaide en vervolgens vastmaakte, zo verloor ik het ook minder snel. Ik had mijn gedachten al ergens anders op gericht toen het meisje iets vroeg en ik naar haar opkeek om te kijken wat ze bedoelde, 'Nee, bedankt' andwoorde ik vervolgens toen ik merkte wat ze bedoelde. Ten eerste had ik het idee dat ik toch niets door mijn keel kreeg en ten tweede had ik er nooit zo van gehouden, mijn vader had het een keer gemaakt met de sinasappels uit de boomgaard.

---

Don't be like the rest of them, darling

Aimee Rose Johnson
Allemaal mensen komen langs. Juliet. De bakker, slager, groenteman. We waren allemaal bevriend met elkaar, het hele district. Tenminste, zo was het voor mij. Tot mijn ouders en broertje kwamen. Ik zag dat ze hadden gehuild, en dat was een dolksteek in mijn hart. Ik wilde ze niet teleurstellen. Ik wilde winnen. Ik omhelsde eerst mijn vader, die het advies in mijn oor fluisterde om me te verstoppen. Ik wist dat hij gelijk had, want de zweep was het enige waar ik een beetje mee om kon gaan. Daarna mijn moeder, met precies hetzelfde advies. Ik knikte. Ze drukte nog snel een armbandje in mijn hand. Ik bekeek het. Het was een simpel gevlochten armbandje, maar ik wist dat het voor mijn moeder van onschatbare waarde was. En toen mijn broertje. Ik tilde hem op toen hij me knuffelde. 'Kom je snel terug?' Mijn hart sloeg een slag over. Ik kon het niet aan om tegen hem te liegen. 'Ik hoop het wel.' fluisterde ik. Ik liet hem los, waarna ik door de vredesbewakers werd meegevoerd. In de auto, op weg naar de trein. En waarschijnlijk mijn ondergang.

[Kenden Alex en Aimee elkaar al?]

[ bericht aangepast op 3 sep 2012 - 16:19 ]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Aiden Samuel Dream
Er kwam een meisje binnen die ik meteen herkende als Melrose. Haar blonde pijpenkrullen danste mee met haar beweging. Ze pakt wat vruchtensap en werpt een blik op haar. Ik zie haar ook even kijken. Ik glimlach even naar haar. 'Melrose toch?' Vraag ik haar om maar een gesprek aan te gaan. Ik sta op en pak nog een glas van dat heerlijke vruchtensap. Ik moest altijd maar water drinken dus dit was iets compleet nieuws. Dan komt opeens die vrouw die ons trok binnen. 'Ahh. Jullie hebben elkaar al onmoet. Jullie Mentor komt zo.' Zegt ze met dat verschrikkelijke capitoolse accent wanneer ze trippelt naar de tafel. Ze pakt een vaag uitzien dingetjcdat ze opeet. Ik had het nog nooit gezien. Ze zag er ook niet echt uit ofzo. Ze had blauw haar en een paarsmantelpakje. Een onwijs wit gezicht en enge lange wimpers. Het zag er bijna griezelig uit.

---

I'm finally back, Finally after a Year break

Sophia Grace - District 3

De jongen die me zonet succes had gewenst was al heel de rit aan het staren, alsof hij nog nooit een meisje had gezien.
"Wat moet je?" Vroeg ik bot en keek hem met opgetrokken wenkbrauw aan. "Heb ik soms iets van je aan?"
Duidelijk geschrokken van mijn botheid, schraapte hij zijn keel en verontschuldigde hij zich, hoewel het met niet veel kon schelen om eerlijk te zijn.
"Hoe oud ben je eigenlijk?" Vroeg hij na een lange stilte en bleef me met diezelfde blik aanstaren.
Normaal gezien zou ik hem afsnauwen, zeggen dat het hem niets aanging maar toch weerhield me er iets van.
"18," Was mijn korte antwoord en voor het eerst in een lange tijd keek ik hem aan.
Ik schatte hem zowat rond mijn leeftijd, een beroeps dat zag je aan zijn spieren.
Ondanks de harde trekken op zijn gezicht, zag hij er niet wreed uit, maar schijn kon natuurlijk bedriegen.
Het kon me niet veel schelen dat we weinig informatie wisselden, op die manier zou het niet zo moeilijk zijn om hem te doden.
Tenminste, als iemand me al niet voor zou zijn.

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[iemand zin/tijd om met Dasan te gaan babbelen?]

---

Remember to be ridiculous.

[@Leannan, district 3 is geen beroepsdistrict. alleen 1, 2 en 4]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.