[RPG] Dimension Travel O2 - Speeltopics

Eindelijk zijn er wetenschappers met het idee gekomen om een tijdmachine te gaan maken. Ze hebben deze klaar, maar hebben nog proefpersonen nodig..
Zodra ze deze gevonden hadden komen ze erachter dat deze machine niet in de tijd reist, maar in verschillende dimensies..
Met een (mislukte) tijdmachine zijn er 15 jongeren belandt in een echte horror wereld. Ze zitten vast en kunnen hier never meer uitkomen.. Tenminste, als het de wetenschappers niet meer lukt om ze er weer uit te halen. Dan moeten de jongeren hun draai in deze wereld vinden.
Gelukkig hebben de wetenschappers een speciale horloge bij ze om gedaan waarmee ze contact kunnen houden. Als je deze kwijt raakt dan heb je een groot probleem..

Wezens:
• Psychotic - Zamaskowane.
• Merlonie - Elizabetha.
• Assassin - James.
• RememberYoux - Aimee Adams.

Meisjes:
• Unbroken - Amelia ‘Amy’ Stonewood.
• Bisous - Willow Nastya Reyes.
• Goyle - Georgianna Azalea Shraeder, de rest komt nog.
• Sirens - Amberlynn Lee Jefferson.
• Assassin - Sage Evangeline Clark
• Aragog – Catelinn 'Cat' Nina Adams, de rest komt nog.

Jongens:
• Colt45 - Firlas Rheitel.
• Porcelaneous - Jack Rush.
• DarkSavior - Damien Hunter.

Wetenschappers:
• Morticia - Xavier Hush Gray.

Regels RPG:
• Ooc binnen de haakjes: (), [], {}.
• 16 + teksten mag.
• Geen perfecte rollen. Iedereen heeft wel wat minpuntjes.
• Max. 2 Personage's p.p.
• Schrijf meer dan 1 á 2 zinnetjes. Anders valt de Rpg dood en het is echt niet zo moeilijk.
• Geen ruzie maken. Hou het gezellig! De personage's zelf mogen wel ruzie maken.
• Geen andere dingen verzinnen van de verhaallijn of ervan afwijken. Hou je er gewoon aan.
• Maak geen grote beslissingen in je eentje en je bestuurt de personage van de ander niet! Alleen die van jezelf.
• Have fun! (:

[ bericht aangepast op 14 aug 2012 - 19:32 ]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

( Wacht, hoe laat is het ofzo? )

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Sirens schreef:
( Wacht, hoe laat is het ofzo? )

[Denk rond 8 uur 's ochtends maar er reageert toch niemand meer dus denk dat het nog zin heeft om iets te posten]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

( had al iets gepost vorige blz. Maar ja its True. )

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

[Ikke ikke ikke!]

Sage Evangeline Clark

Als ik wakker word, warm ingepakt in een slaapzak kan ik me nog vagelijk herinneren dat ik door iemand, ik weet niet eens meer wie, zacht wakker gemaakt ben en een slaapzak aangeboden kreeg. Ik heb me er helemaal ingerolt en wurm me er nu weer uit. Ik heb geen idee hoelang ik geslapen heb en of het ooit licht word maar ik voel me redelijk uitgerust. Als ik opkijk zie ik dat Amber aan het roken is, verder is niemand wakker. Behalve de missende Willow misschien, er ligt een lege slaapzak.
Ik word pas echt wakker door een paar sigaretten, mijn gewoonlijke ontbijt. Met de slaapzak nog tot mijn borst opgetrokken zodat mijn armen vrij zijn, vis ik mijn sigaretten en mijn aansteker uit mijn zak en steek ik mijn eerste sigaretje van vandaag op.

James - wezen

Op mijn hurken, hoog boven in een boom kijk ik neer op de nietige mensjes die slapen. Langzaam aan zie ik dat er een paar wakker worden. Voor mij vormen ze makkelijke slachtoffers, zo hulpeloos slapend. Maar dat is te makkelijk, zo zit er geen lol aan. Als Willow uit haar slaapzak komt en de bosjes in loopt, spring ik van mijn tak af, recht voor haar neus. Ik bedenk me dat dit het perfecte slachtoffer is. Het bazige kleine meisje om wie die gup, ik weet zijn echte naam nog steeds niet, misschien moet ik het maar uit haar krijgen, stiekem meer geeft dan hij waarschijnlijk doorheeft. Zijn kleinerende gedrag naar haar toe was amuserend maar onbegrijpelijk. Als zij straks vermist is, zal hij haar komen zoeken.

---

Your make-up is terrible

[Ik reageer zo, eventje snel iets eten ^^]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Willow Nastya Reyes
Ik schrik op als er ineens iemand voor mijn neus springt en een zacht kreetje komt over mijn lippen waarna ik snel een stap naar achteren doe. Het duurt een paar seconden voordat ik de persoon herken, mijn ogen moeten nog aan het donker wennen. Het is James. 'Ik dacht dat je één of ander beest was,' zucht ik terwijl ik langs hem loop, verder het bos in. Ik werp een blik op de bosjes en bomen maar ik zie niet echt iets eetbaars.
'Weet jij of hier ergens iets eetbaars is?' vraag ik aan James. 'Iets van bessen of zoiets'.

[Sorry, meer kon ik er niet uitkrijgen ;/]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

James - wezen

Ze slaakt een zacht kreetje van schrik en doet al snel een stap naar achter. Ik glimlach tot de herkenning in haar ogen verschijnt waarna ik begin te grijnzen.
"Ik dacht dat je één of ander beest was." zucht ze en ze loopt langs mij heen, verder het bos in. Ik zie haar rondkijken en volg haar met mijn langzame maar grote stappen.
"Weet jij of hier ergens iets eetbaars is? iets van bessen of zoiets?" vraagt ze waardoor ik onwillekeurig moet grinniken en even aan mijn achterhoofd krab.
"Eten ja, bessen nee." verklaar ik simpel genoeg. "Ik eet geen bessen." Ik laat mijn ogen over het bewegende lichaam voor mij glijden. Ze heeft een mooi maar klein lichaam, het spreekt me wel aan. Ik wil mijn gedachtes erop verzetten, weg van de jongeman. Vannacht keek ik naar hem, elke keer opnieuw. Terwijl ik het niet eens wilde! Hij leek duidelijk te dromen maar ik kon er niet achter komen over wat.
"Ik hou er van om met mijn eten te spelen."

---

Your make-up is terrible

Willow Nastya Reyes
'Eten ja, bessen nee,' zegt James. Het lijkt alsof zijn blik over mijn lichaam glijdt, maar ik weet het niet zeker waarom ik er maar niks over zeg. 'Ik hou er van om met mijn eten te spelen'. Ik trek langzaam één wenkbrauw op en rol daarna met mijn ogen. 'Even voor de duidelijkheid: Ik ben niet je eten,' meld ik hem om vervolgens verder te lopen. Dat ik waarschijnlijk beter smaak als de rest, omdat ik geen sigarettentroep in me heb zitten zeg ik er maar niet bij. Na nog even gelopen te hebben blijf ik ineens staan en draai ik me om zodat ik James aan kan kijken. 'Er is hier heus wel iets van eten,' zeg ik. 'En waag het niet om nu te zeggen dat ik eten ben,' voeg ik er waarschuwend aan toe, wat hem waarschijnlijk toch niks doet. Ik zucht en haal een hand door mijn donkere lokken. 'Wat moet ik doen zodat jij zegt waar menseneten is?' vraag ik na een korte stilte.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

James - wezen

Ze trekt een wenkbrauw op en rolt met haar ogen. Blijkbaar vind ze het lang niet zo vermakelijk als ik dat vind. Begrijpelijk, zelfs voor ze beseft dat ze straks eraan gaat.
"Even voor de duidelijkheid: Ik ben niet je eten." meld ze me om vervolgens verder te lopen hier moet ik wel zacht om lachen en ik volg haar gewoon. Misschien moet ik mijn plannen maar eens wijzigen, het kan nog veel amusanter worden met haar. Ze is behoorlijk slim, zal ze slim genoeg zijn om het te beseffen als ik haar tegen die jongeman zal opzetten? Plotseling blijft ze stilstaan en draait ze zich om naar mij, zodat ze mij aan kan kijken. Ik stop nog net op tijd en steek nonchalant mijn handen in mijn zakken.
"Er is hier heus wel iets van eten. En waag het niet om nu te zeggen dat ik eten ben." zegt ze waarschuwend. Ik laat een hartelijke lach horen, heel vermakelijk. Hier kan ik nog wel een tijdje mee doorbrengen. Ze zucht en haalt een hand door haar donkere haar heen.
"Wat moet ik doen zodat jij zegt waar menseneten is?" vraagt ze met na een korte stilte. Ik kijk haar onderzoekend aan terwijl ik allang weet wat ik wil. Ik wil informatie, informatie die de jongeman weigerde te geven zodat ik hem er straks mee kan plagen.
"Vertel me de naam van de jongeman die jij guppy noemt." zeg ik en haal lichtjes en nonchalant mijn schouders erbij op. "Dan zal ik je belonen met eetbare vruchten, die niet giftig zijn voor jullie zwakke bloedbanen."

---

Your make-up is terrible

Willow Nastya Reyes
James kijkt me onderzoekend aan. 'Vertel me de naam van de jongeman die jij guppy noemt,' zegt James en hij haalt nonchalant zijn schouders op. 'Dat zal ik je belonen met eetbare vruchten, die niet giftig zijn voor jullie zwakke bloedbanen'. Mijn gezicht betrekt even bij de gedachte aan Xavier. Het verbaasd me dat James zijn naam blijkbaar erg graag wil weten, waarschijnlijk vindt hij hem interessant. 'Jij speelt dus blijkbaar voor hetzelfde team als hem,' zeg ik terwijl ik James even bestudeer. Hij ziet er niet echt uit alsof hij op jongens valt. Er verschijnt een lichte frons op mijn gezicht als ik nadenk. Ik wil graag het eten hebben, maar ik wil ook weten waarom hij Guppy's naam wil weten. Als ik zijn naam al gegeven heb geeft hij waarschijnlijk geen antwoord meer op die vraag. 'Waarom wil je zijn naam weten?' vraag ik. 'Hij is denk ik niet echt jouw type, hoewel hij denk ik wel op jou zal vallen'. Ik tuit bedenkelijk mijn lippen. 'Dus wat vind je zo interessant aan hem dat je zijn naam wilt weten?'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

James - wezen

Haar gezicht betrekt even en ik vraag me af of het door de kleine belediging over haar volk komt of ergens anders door, misschien door de jongeman.
"Jij speelt dus blijkbaar voor hetzelfde team als hem." zegt ze en nu bestudeerd ze mij. Als er een lichte, nadenkende frons op haar gezicht verschijnt begint het me pas te dagen, dan pas weet ik wat ze bedoeld. Ik wil net protesteren als zij zichzelf vervolgt.
"Waarom wil je zijn naam weten? Hij is denk ik niet echt jouw type, hoewel hij denk ik wel op jou zal vallen." Hij bedenkelijk getuite lippen laten mij glimlachen en ik ben blij dat zij niet weet wat zich heeft afgespeeld. Hij is dus geen type om ermee te lopen pronken, al verbaasd me dat niet, na de verwarring die ik gister bij hem zaaide. Hij weet niet wat hij ervan moet denken dus houd hij het voor zich.
"Dus wat vind je zo interessant aan hem dat je zijn naam wilt weten." Nu speelt er een brede, charmante glimlach om mijn lippen.
"Ik ben niet voor hetzelfde team als hem, zoals jij dat noemt, hoewel ik toch wel zijn type ben." Nu lach ik kort en innemelijk. "Hij wilde zijn naam absoluut niet vertellen dus ik heb zo'n idee dat als jij hem wel vertelt aan mij, ik en misschien jij ook wel, hem er behoorlijk mee kunnen stangen. Maar het is jouw keuze. Eten en die jongeman stangen of geen van beiden."

---

Your make-up is terrible

Willow Nastya Reyes
Nadat ik ben uitgesproken staat er een brede charmante glimlach op zijn gezicht. 'Ik ben niet voor hetzelfde team als hem, zoals jij dat noemt, hoewel ik toch zijn type ben'. Hij lacht kort en innemelijk. 'Hij wilde zijn naam absoluut niet vertellen dus ik heb zo'n idee dat als jij hem wel vertelt aan mij, ik en misschien jij ook wel, hem er behoorlijk mee kunnen stangen. Maar het is jouw keuze. Eten en die jongeman stangen of geen van beiden'. Er verschijnt een lichte grijns op mijn volle lippen. 'Dat is een erg verleidelijk aanbod,' zeg ik. Na even snel nagedacht te hebben ben ik er achter dat er op in gaan het best is. 'Zijn naam is Xavier,' zeg ik. 'Maar ik snap niet hoe ik hem daarmee zou kunnen stangen, behalve misschien dat ik het een belachelijke naam vind,' voeg ik er aan toe. Ik sla mijn armen over elkaar en loop naar James. Als ik vlak voor hem sta, met slechts een paar centimeter tussen ons in, kijk ik hem recht in zijn ogen. Op dit soort momenten wens ik altijd dat ik langer ben aangezien ik nu niet heel erg intimiderend overkom aangezien ik omhoog moet kijken om zijn gezicht te kunnen zien. 'Dus vertel op, waar is het eten?' vraag ik. 'Of ga jij me laten zien waar ik het kan vinden?' vraag ik gelijk daarna zonder hem tijd te geven om te antwoorden.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

James - wezen

Er verschijnt een lichte grijns op haar lippen na mijn aanbod. Haar verleidelijke lippen, haar lippen die ik best wel eens wil proeven voor ik ze er hardhandig afruk.
"Dat is een erg verleidelijk aanbod." zegt ze, mij uit mijn gedachten halend. "Zijn naam is Xavier. Maar ik snap niet hoe ik hem daarmee zou kunnen stangen, behalve misschien dat ik het een belachelijke naam vind." zegt ze en ze slaat haar armen over elkaar. Ze loopt naar mij toe, blijft een paar centimeter voor mij stilstaan en kijkt mij recht in mijn gezicht aan. Ik kan haar geur hier ruiken, menselijk, de weeïge meisjesgeur.
"Dus vertel op, waar is het eten?" vraagt ze en ze gaat gelijk door. "Of ga jij me laten zien waar ik het kan vinden?" Ik lach zacht zacht, pak haar zacht bij haar schouders en draai haar met gemak een kwartslag.
"Die kan op, madame. Natuurlijk breng ik je, wat dacht jij dan? Zo'n mooi meisje alleen in dit bos doet niet veel goeds." vertel ik haar grijnzend en ik begin vast te lopen. "Je kan die... Xavier." verbeter ik mezelf snel. "ermee stangen dat jij het hebt verteld. Vind hij vast niet zo prettig." vertel ik.

---

Your make-up is terrible

Willow Nastya Reyes
James lacht zacht en pakt me vast bij mijn schouders waarna hij me met gemak een kwartslag draait, iets waar ik niet zo blij mee ben. Damien zou ik zo aankunnen, Xavier zal waarschijnlijk lastiger zijn, ik vermoed dat hij ook op een vechtsport heeft gezeten en daarbij komt dat hij een stuk langer en breder is als mij maar misschien zou ik hem nog aankunnen. James is een heel ander verhaal. Qua fysieke kracht kan ik hem nooit verslaan, dus als hij van plan is mij op te eten moet ik iets verzinnen waarmee ik hem kan verslaan.
'Die kan op, madame. Natuurlijk breng ik je, wat dacht jij dan? Zo'n mooi meisje alleen in dit bos doet niet veel goeds,' zegt hij grijnzend en hij begint alvast te lopen. Ik zucht even en loop achter hem aan, alles voor eten.
'Je kan die... Xavier ermee stangen dat jij het hebt verteld. Vind hij vast niet zo prettig,' zegt hij. Ik trek een bedenkelijk gezicht en haal mijn schouders op. Waarschijnlijk krijg ik dan een hele lading rotte en achterbakse opmerkingen van hem naar mijn hoofd geslingerd maar ik ben er inmiddels wel aangewend.
'Hoe weet je eigenlijk zo zeker dat ik die vruchten kan eten zonder dood te gaan?' vraag ik.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

James - wezen

Ze trekt een bedenkelijk gezicht en haalt haar schouders op. Ik weet niet hoe groot ik de kans nu moet schatten dat ze het ook gaat doen, ze lijkt me moeilijk inschatbaar.
"Hoe weet je eigenlijk zo zeker dat ik die vruchten kan eten zonder dood te gaan?" vraagt ze. Er trekt een geheimzinnig lachje rond mijn lippen die ik niet van plan ben om uit te leggen.
"Omdat ze het tot nu toe allemaal overleeft hebben. Die vruchten tenminste." vertel ik haar en ik lach zacht bij de herinnering. "Dieren eten er trouwens ook van." merk ik achteloos op en ik hou wat takken opzij zodat Willow er door kan lopen. Dit is geen pad, gewoon bospad. Toch weet ik de weg feilloos uit mijn hoofd en komen we even later bij een groenige struik uit. Aan die struik hangen rijpe, oranje vruchten. Ze zijn ovaal van vorm en de schil is vergelijkbaar met die van een sinaasappel.


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

Your make-up is terrible