[RPG] Dimension Travel O2 - Speeltopics

Eindelijk zijn er wetenschappers met het idee gekomen om een tijdmachine te gaan maken. Ze hebben deze klaar, maar hebben nog proefpersonen nodig..
Zodra ze deze gevonden hadden komen ze erachter dat deze machine niet in de tijd reist, maar in verschillende dimensies..
Met een (mislukte) tijdmachine zijn er 15 jongeren belandt in een echte horror wereld. Ze zitten vast en kunnen hier never meer uitkomen.. Tenminste, als het de wetenschappers niet meer lukt om ze er weer uit te halen. Dan moeten de jongeren hun draai in deze wereld vinden.
Gelukkig hebben de wetenschappers een speciale horloge bij ze om gedaan waarmee ze contact kunnen houden. Als je deze kwijt raakt dan heb je een groot probleem..

Wezens:
• Psychotic - Zamaskowane.
• Merlonie - Elizabetha.
• Assassin - James.
• RememberYoux - Aimee Adams.

Meisjes:
• Unbroken - Amelia ‘Amy’ Stonewood.
• Bisous - Willow Nastya Reyes.
• Goyle - Georgianna Azalea Shraeder, de rest komt nog.
• Sirens - Amberlynn Lee Jefferson.
• Assassin - Sage Evangeline Clark
• Aragog – Catelinn 'Cat' Nina Adams, de rest komt nog.

Jongens:
• Colt45 - Firlas Rheitel.
• Porcelaneous - Jack Rush.
• DarkSavior - Damien Hunter.

Wetenschappers:
• Morticia - Xavier Hush Gray.

Regels RPG:
• Ooc binnen de haakjes: (), [], {}.
• 16 + teksten mag.
• Geen perfecte rollen. Iedereen heeft wel wat minpuntjes.
• Max. 2 Personage's p.p.
• Schrijf meer dan 1 á 2 zinnetjes. Anders valt de Rpg dood en het is echt niet zo moeilijk.
• Geen ruzie maken. Hou het gezellig! De personage's zelf mogen wel ruzie maken.
• Geen andere dingen verzinnen van de verhaallijn of ervan afwijken. Hou je er gewoon aan.
• Maak geen grote beslissingen in je eentje en je bestuurt de personage van de ander niet! Alleen die van jezelf.
• Have fun! (:

[ bericht aangepast op 14 aug 2012 - 19:32 ]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

James - Wezen

Ik laat Aimee weer los en duw haar een stukje van mij af waarna ik haar hoofd schud naar haar en tegen een boom leun.
"Nee. Je weet dat ik liever alleen ben." antwoord ik kortaf. "En mij best als je iemand vermoord, maar laat ook wat over voor mij. Je bent niet de enige hier." grom ik tegen haar. Misschien ben ik wel iets te vijandig maar ik kan het niet helpen. Ik mag de anderen gewoon niet.

---

Your make-up is terrible

Xavier Hush Gray, wetenschapper.
Opeens merk ik dat Willow naar me toe komt lopen, maar ik negeer haar en ga verder met het bekijken van de machine, wat er fout aan is en wat er gemaakt moet worden. Blijkbaar was het dus voor eenmalig gebruik, want de dingen die hierna nog zouden moeten werken, waren kapot. Zelfs de lampjes waren gesprongen. Ik zucht diep, they are not gonna like this.
"Je weet toch dat er naar kijken niet zorgt dat het gerepareerd wordt? Wat eigenlijk als we hier niet weg kunnen?" Vervolgde ze op een zachtere toon. Damn, ze weet wel van timing af zeg.
"Nou, heel simpel Willow," begin ik, maar wanneer de jongen wat naar me roept, grom ik. "Luister, ik ben de enige wetenschapper hier en ook de enige die dit ding kan maken, maar als jullie op me blijven zeiken als kleine schoolkinderen, kan dat nog wel heel lang duren." Ik zucht diep, haal een hand verwoed door mijn haar en sta op om wat stappen richting de jongen te lopen.
"Er zijn hier dus wezens?" Het word nog mooier hierzo. "Heb je ervaring qua gereedschap en wat je ermee kunt? Kan je dingen goed repareren?" vroeg ik hem, want misschien kon hij me dan wel helpen het wat te maken en waren we eerder klaar.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Wie bedoel je met hem, frey?]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

(Jou personage. Of hij goed is in dingen repareren en shit, savvy?)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Aaah okay, ik zal zo even reageren, eerst de andere RPG.]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Damien Hunter

Er werd me gevraagd of ik met gereedschap om kon gaan. Ik haalde mijn schouders op. "Als het moet lukt het me wel, maar voor de rest nee. Hoezo? Kun je het niet zelf ofzo?"

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Aimee
Ik zucht. 'Tss, dat weet ik ook wel.' zei ik. Ik liep naar de rand van de bossen toe. Ik zuchtte opnieuw even, en liep weer naar de groep toe. 'Ehm, hey, sorry van zonet. Ik wist niet wat ik deed.' zei ik beschaamd. 'Kan ik jullie ergens mee helpen?' vroeg ik. Ik keek naar een man, die bij een soort machine stond. 'Kan ik u misschien helpen?'

[ bericht aangepast op 14 aug 2012 - 15:05 ]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Sage Evangeline Clark

Ik spring op na het horen van de woorden van de gup en van Damien.
"Ik kan er wel mee omgaan." zeg ik snel en minder bot dan ik me al de hele tijd gedragen heb. Ik heb de korte tijd dat ik bij Chris gewoont heb heel wat geleerd omdat ik veel moest maken wat kapot was terwijl hij was werken. En dat was nogal wat, gezien de staat van zijn achterlijke huis.

---

Your make-up is terrible

Willow

Ik zucht even als Xavier begint met praten en vervolgens wordt onderbroken wordt door een van de andere jongeren en daar tegen begint te praten. Lichtelijk geirriteerd wurm ik mijn mobiel uit mijn broekzak. Bereik zal ik hier niet hebben maar ik kan mijn mobiel altijd nog als zaklamp gebruiken. Ik werp nog een blik op de anderen en loop dan verder het bos in.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

(Damn. Te veel mensen die ik erin moet verwerken.)

Xavier Hush Gray, wetenschapper.
De jongen haalde zijn schouders op. “Als het moet lukt het me wel, maar voor de rest nee. Hoezo? Kun je het zelf niet of zo?” Ik zuchtte diep en keek hem aan alsof het geen echte man was. Welke gast kon er nou niet met gereedschap overweg? “Laat maar,” zuchtte ik, vermoeid en als teken dat de hoop mijn schoenen inzakte. Opeens sprong het meisje, Sage volgens mij, op en riep ze snel en minder bot, “Ik kan er wel mee omgaan.” Mijn gezicht klaarde op nadat ik haar even bekeken had of ze het wel meende. Ik bedoel maar, een meisje die er wel mee om kan gaan, maar de jongen niet? Ach ja, ik moet het er maar mee doen wat ik krijg. “Goed, mooi zo. Een vrijwilliger,” Een glimlach op mijn gezicht wanneer ik haar wenkte naar me toe te komen en ik liep terug naar de machine. Daar aangekomen zag ik echter een meisje die ik nog niet eerder had gezien, waardoor ik al gelijk wantrouwen kreeg, maar dit niet liet merken. “Ehm, hey, sorry van zonet. Ik wist niet wat ik deed.” Zei ze beschaamd en ik fronste, ze had waarschijnlijk de groep wat aan gedaan, nog meer reden om haar niet te vertrouwen. “Kan ik jullie ergens mee helpen?” Ze keek naar mij en ik vouwde mijn armen over elkaar, waarna ik mijn spieren in mijn bovenarmen expres aanspande. “Kan ik u misschien helpen?” Ik wilde antwoorden, maar zag Willow het bos inlopen, waardoor ik haar snel achterna liep en haar terughaalde bij haar arm. “Je kunt niet zomaar weggaan, zeker niet zonder iemand erbij. Je blijft mooi hier,” vertelde ik haar streng, waarna ik moedeloos zuchtte en me naar het onbekende meisje richtte. “Ik ken je niet, dame, wilt u alstublieft vertrekken?” Een kille, maar beleefde glimlach kwam er op mijn gezicht. Hierna richtte ik me weer naar het meisje Sage. “Je weet er zeker weten genoeg van om me te helpen?”

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Sage Evangeline Clark

"Goed, mooi zo. Een vrijwilliger." Hij hlimlacht en wenkt mij terwijl hij terug loopt naar de machine. Ik sjok een beetje naar hem en een ander meisje dat er is aangekomen toe. Ik kan hun gesprek niet horen. Natuurlijk ben ik een vrijwilliger, ik wil hier het liefst zo snel mogelijk weg. Ineens sprint hij achter het andere meisje aan waarna hij zich weer tot mij richt.
"Je weet er zeker weten genoeg van om me te helpen?" vraagt hij. Ik knik kort.
"Ik denk het wel, al moet je me wel instructies geven." zeg ik en ik sla mijn armen over elkaar heen. "Ik heb namelijk nog nooit een tijdmachine gemaakt."

---

Your make-up is terrible

Xavier Hush Gray, wetenschapper.
“Ik denk het wel, al moet je me wel instructies geven.” Ze slaat haar armen over elkaar heen. “Ik heb namelijk nog nooit een tijdmachine gemaakt.” Ik lachte even voordat ik haar voorzichtig meenam naar de tijdmachine. “Dat snap ik, ik wilde je al uitleggen wat je moest doen, maar eerst…” Ik fronste. “Gereedschap, waar halen we dat vandaan?”

(Even snel eten.)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Eetsmakelijk!]

Sage Evangeline Clark

De weterschapper lacht er even om voordat hij me voorzichtig meeneemt naar de machine, die ik even bekijk. Het lijkt net alsof hij gewoon uitstaat.
"Dat snap ik, ik wilde je al uitleggen wat je moest doen, maar eerst..." Hij fronst. "Gereedschap, waar halen we dat vandaan?" Mijn mond betrekt tot een smalle streep als ik hem aankijk.
"Geen gereedschap? Serieus?" vraag ik schel en ik gooi mijn tas op de grond. "Want het is zeker net de Titanic, Unsinkeble." mompel ik terwijl ik bij mijn tas neerkniel en hem openrits. Ik rommel er wat in op zoek naar voorwerpen die we kunnen gebruiken als gereedschap. Ik gooi er een pen, wat haarspeldjes en een wimperkruller uit.
"Dit is het enige wat ik heb dat we misschien kunnen gebruiken." murmel ik en til mijn hoofd op naar hem.

[ bericht aangepast op 14 aug 2012 - 17:05 ]

---

Your make-up is terrible

[Eet smakelijk.]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Xavier Hush Gray, wetenschapper.
Haar mond betrekt tot een smalle streep als zij mij aankijkt. “Geen gereedschap? Serieus?” vroeg ze schel en gooide haar tas op de grond, en dit keer dook ik iets in elkaar vanwege haar schelle stem. Het probleem is dat ik er niet bij kan nu, bij het gereedschap.
“Want het is zeker net de Titanic, Unsinkable.” Mompelt ze terwijl ze bij haar tas neerknielt en deze open ritst. Ik keek toe hoe ze erin rommelde en vervolgens een pen, wat haarspeldjes en een… eh, wat is het eigenlijk? Het is een typisch vrouwending, dat zeker, maar volgens mij heb ik daarom ook geen idee wat het is.
“Dit is het enige wat ik heb dat we misschien kunnen gebruiken.” Ze tilt haar hoofd op naar mij en op mijn lippen staat er een aarzelende, nerveuze glimlach die ik zelfs niet van mezelf gewend ben.
Ik wijs naar het typische vrouwending en vroeg toen: “Eh, wat is dat?” Ik hoopte niet dat ik dom overkwam, want ik wist het serieus niet. En eigenlijk hoefde ik het ook niet te weten: ik ben een man, die hoeven dat toch niet te weten?

(Dank je! Ik zit nu echt propvol.)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.