[RPG] The New Kingdom [Drie] - Speeltopics

Ver weg, in een ander decennium, is er een koninkrijk met een koning die nooit de steun van zijn volk had gekregen, was het niet dat ze bang voor hem waren. Deze koning heeft namelijk de echte, oorspronkelijke koningin van dit land vermoord.

Er zijn in dit koninkrijk tegenwoordig twee volken: het ene is trouw aan de nieuwe koning en leeft op het land in de buurt van het paleis.
Maar diep in de bossen, ver weg van de bewoonde wereld, leeft er nog een groep mensen: mensen die allemaal hun eigen reden hebben om de nieuwe koning te haten, allemaal op de één of andere manier in aanraking zijn geweest met de gruwelijke daden van deze nieuwe koning. De mensen strijden, vechten, trainen, wachtend tot het moment dat ze de strijd aan kunnen gaan met de koning.

regelss; goed lezen!
- Denk goed na voor je mee doet, er zijn slechts een beperkt aantal rollen beschikbaar en ik haat snelle stoppers.
- Ervaring met RPGen verplicht
- Naamwijzigingen doorgeven.
- Niet buitensluiten.
- 16+ is toegestaan.
- OOC: ()[]{}.
- Minstens 3 regels.
- Let op: een reservering blijft 24 uur staan.

Mensen die trouw zijn aan de koning:
Meisjes:
- Mia Cruz - 18 - Broadfields
- Clarisse Amelia Arthilde - 19 - Stornoway
- Aowynn Rune Savan - 20 - Bayle
- Alison Love - 18 - Jaimyhoi


Jongens:
- William Riley Smith - 20 - Demi1309
- Bo Cruz - 19 - TheseWords
- Cristiaan Daniël Knight - 21 - WillNotLearn
- Bradley Jason Averes - 18 - xYOLO


Mensen uit verboden bos:
Meisjes:
- Faye Julia Bellamy Dubois (iedereen kent haar als Julia Bellamy) - 18 - TheseWords
- Alexandra Demi McGreggor - 19 - WillNotLearn
- Lauren Bella Smith - 19 - Demi1309
- Vanessa Jessica Mattews - 18 - Europe


Jongens:
- Nathaniël McGreggor - 19 - WillNotLearn
- Sam Jason Moon - 19 - Jaimyhoi
- Landon Arthur Van Gwendor 22 - Stornoway
- Nathan Jack Dalfson - 20 - Stuttgart

[ bericht aangepast op 16 aug 2012 - 14:50 ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Nathan Jack Dalfson

Ik bloos even. 'Ik wist niet goed hoe ik het wilde zeggen.' Ik kijk naar haar en glimlach. 'Ik wilde niet dat het verkeerd overkwam snapje' zeg ik rustig. 'En wat die borden betreft die had ik straks heus wel opgeruimd.' Ik haal een hand door haar haren en laat haar me aankijken. 'Ik hou van je.' De woorden komen als een fluistering over mijn lippen zodat alleen zij ze kon horen.

---

~

Broadfields schreef:
(...)

[Sorry dat het zo lang duurde, ik was een aantal dagen niet op mijn laptop. :'D]

Mia Cruz
'Ik verzeker u, dit is de kortste weg.' Dat neem ik dan maar aan, ik heb niet eens de puf om ertegenin te gaan, want bij iedere stap die ik zet voel ik me slapper en zieker worden.
Bradley houdt wat takken op zij, zodat ik er geen schrammen van krijg en waarschuwt me vervolgens voor een boomwortel. Maar goed ook, want die had ik inderdaad niet gezien. Een normaal mens zou Bradley bedanken, maar ik doe dat niet omdat ik het als vanzelfsprekend zie dat hij op deze manier voor me zorgt. Daar ben ik immers Vrouwe Cruz voor, anders was ik gewoon Mia.
Eindelijk staan we voor de kasteelmuren en er verschijnt een brede lach om mijn gezicht. 'Eindelijk thuis!' zeg ik een stuk vrolijker. 'Je bent mijn held, Bradley!'

Bradley Jason Averes.
"Je bent mijn held, Bradley!" lacht ze breed als we voor de kasteelmuren staan. ik grijns even vriendelijk naar haar en begeleid haar door het kasteel naar haar slaapvertrek. zo als het hoort zet ik haar veilig af. voordat ik terug wil gaan naar buiten draai ik me nog even naar haar om en kijk ik haar even ongezien kort bezorgd aan, daarna veranderd mijn gezichtuitdrukking weer in normaal. mijn ogen vroegen zich af hoe het met haar ging mijn mond sprak eerder "kan ik verder nog iets voor u betekenen?"

---

someone out there feels better because you exist

Mia Cruz
ik verwacht dat Bradley vertrekt zodra hij me thuis heeft af gezet, maar toch vraagt hij of hij nog iets voor me kan betekenen. Ik wil echt meer mensen die zo beleefd als Bradley zijn.
'Hmmm,' zeg ik nadenkend. 'Mksschien een beetje een rare vraag, maar zou je me gezelschap willen houden? Tot ik slaap? Ik weet dat je niet zo'n prater bent, maar ik ben nu liever niet alleen.' Als ik nu alleen gelaten zou worden, zou ik enkel verdrinken in zelfmedelijden en als ik iets haat, is het zelfmedelijden.
'Het is geen bevel, Bradley,' zeg ik er nog bij voor de duidelijkheid. 'Het is simpelweg een vraag en ook geheel vrijblijvend dus.'

---

everything, in time

Faye (Julia Bellamy) Dubois
Een tijdje had ik met een glimlach op mijn gezicht naar Nathan en Lauren gekeken, ze waren namelijk echt onwijs leuk zo samen, maar toen ik opmerkte dat ze bijna weg wouden gaan richtte ik me op Landon. 'Voor we straks allemaal weer uit elkaar gaan, willen Lance en ik jullie graag nog even iets vertellen...' begon ik tegen de groep, hopend dat Lance het gelijk van mij over zou nemen.

---

Keep your head up, keep your heart strong

Lauren Bella Smith

Ik grinnik. 'Jij zegt wel vaker dingen die anders overkomen,' grijns ik en lach even. 'En die borden moesten nu opgeruimd worden, niet straks.' Ik grijns en kijk voor me uit. Dan laat Nathan me aankijken. Even verdwaal ik in zijn mooie ogen. Ik luister naar de vier woorden die een warm en gelukkig gevoel losmaken. 'Ik ook van jouw. Nog meer dan ik al deed.' En dat was waar, ik hield al van Nathan, als vriend, maar nu als meer dan dat. Dan kijk ik op omdat Julia iets zegt. Nieuwsgierig kijk ik haar aan

[ bericht aangepast op 15 aug 2012 - 9:41 ]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Nathan Jack Dalfson

Ik bloos en druk vlug een kus op haar zachte lippen. We houden van elkaar en dat is het belangrijkste. Dan hoor ik dat Julia iets zegt. Ik trek Lauren wat dichter naar me toe en kijk naar hun. ´Weet jij wat er is?' vraag ik zacht aan Lauren.

---

~

Lauren Bella Smith

Ik kijk hem aan en geef hem ook een kus. 'Nee, als je stil bent kunnen we het horen,' zeg ik grinnikend en plagend, waarna ik hem een por geef. In leun tegen hem aan en kijk afwachtend naar Julia. Zou het over vanmiddag gaan? Ik denk even na. Ze had iets te verzwijgen, zou ze nu gaan vertellen wat? Eerlijkheid was tenslotte heel belangrijk. En ik was eerlijk tegen iedereen hier, dus iedereen moest dat ook terug zijn. Eerlijkheid was hier van belang. Straks was je toch eens met de koning... Ik kijk naar Julia en kijk haar afwachtend aan.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Landon Arthur van Gwendor || 22
Lance werpt nog een beetje eten naar binnen en gaat dan zo half recht gaan staan.
"De meesten van jullie zitten hier al bijna twee jaar," begint hij. "En Julia en ik vragen ons af of jullie eigenlijk wel precies weten wat er aan de hand is. Voor zover ik weet, zijn we allemaal vluchtelingen die de nieuwe koning haten. Maar wat wij ons afvragen, is of jullie in staat zouden zijn om die haat om te zetten in actie, in plaats van hier gewoon te trainen. Wat ben je met die training als je er niets mee kan doen?"

[Ik kan niet vaak online komen vandaag, moet helpen met mijn vader.]

---

help

Bradley Jason Averes.
" hmmm, misschien een beetje een rare vraag, maar zou je me gezelschap willen houden? tot ik slaap?" vroeg ze bedenkelijk toen ik vroeg of ik nog iets voor haar kon betekenen. een fractie van een seconde dacht ik snel na. zou het niet raar zijn schoot het door m'n hoofd, aan de andere kant kon het toch geen kwaad, aangezien ze niet onknap was. lichtelijk schudde ik verward die gedachtens van me af, sinds wanneer dacht ik na over zulke dingen, ik was altijd zo goed als emotieloos. hoorde ik nu te weigeren? ik wist het even niet meer. ik laat mijn blik over haar gezicht gaan en kijk in haar gifgroene ogen. misschien was dat, misschien was dat de reden die mij de knoop liet doorhakken. haar ogen stonden zo beangstigend alsof ze bang was geworden om alleen gelaten te worden. "het is geen bevel, Bradley. Het is simpelweg een vraag en ook geheel vrijbleivend dus." maakte ze duidelijk. Ik knikte. "ik zou bij je blijven tot je slaapt, Mia." antwoorde ik met een zachte maar vriendelijke stem.

---

someone out there feels better because you exist

Mia Cruz
Ik glimlach opgelucht.
'Dankjewel, dat waardeer ik heel erg.' Normaal ben ik echt niet zo vriendelijk, maar als Bradley zo beleefd en trouw blijft, kan ik toch niet tegen hem gaan schreeuwen? Zelfs het feit dat hij me Mia noemt en niet Vrouwe Cruz kan me nu niets schelen. Ik ben nu geen 'Vrouwe' ik ben nu gewoon een meisje. Een beledigd, ziek en bang meisje. Bah, weer te veel zelfmedelijden.
Snel verdween ik achter het kleedscherm, waar een slavin al stond te wachten. Zij hielp me in mijn slaap kledij en sloeg vervolgens de lakens van het bed voor me open. Ik stap in het bed en de slavin wil me instoppen, maar ik houd haar tegen en stuur haar vriendelijk de kamer uit. Het is alsof ik op dit moment niet eens de puf heb om gemeen te zijn.
Ik zet mijn kussens goed zodat ik rechter kan liggen en glimlach uiteindelijk naar Bradley. 'Je hoeft daar echt niet te blijven staan, neem plaats,' zeg ik met een blik richting de stoel naast mijn bed.

---

everything, in time

Aowynn Rune Savan

Glimlachend schud ik licht met mijn hoofd. 'Wat dat betreft is er helemaal niks verandert,' reageer ik en drink het laatste beetje rode wijn op. 'Ik vind het prima,' antwoord ik op zijn vraag om zo te gaan. Mijn drinken was inmiddels op en gezien het hier inmiddels bijna leeg was, konden we net zo goed ook naar het kampvuur gaan. Als ik opkijk naar William beantwoord ik zijn blik met een warme glimlach.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Nathan Jack Dalfson

Ik knik grijnzend en hou haar vast. Julia stopt met praten en dan begint Lance. Ik kijk naar hem terwijl hij praat over de nieuwe koning, en onze haat omzetten in actie. Ik denk na en kijk dan naar Lauren. Ik wil niet dat haar iets overkomt. 'Weet jij wat zijn plan is?' vraag ik zacht en kijk haar aan.

---

~

William Riley Smith

Ik knik en glimlach even. Ik kijk nog even het barretje rond en loop dan naar de uitgang. Daar wacht ik geduldig en kijk naar de straat die al een stuk rustiger is. Iedereen ging richting het feest en ik had er zin in. Met een glimlach doe ik de deur open en stal de straat op. Ik kijk over mijn schouder en wacht geduldig op de twee.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Lauren Bella Smith

Mijn Mondhoeken krullen omhoog als ik het verhaal van Lance hoor. 'Ik doe mee wat het ook is.' Ik grijns en kijk dan naar Nathan. 'Nee geen idee.' Ik kijk grijnzend voor me uit. Hier had ik nou zin in! Mijn vechttechnieken omzetten in actie. Ik glimlach en zie het al voor me. Opeens bese ik me iets. William en mijn ouders.... Straks word hen iets aan gedaan... Die gedachte zet ik aan de kant. Zij zouden de koning helpen en ik hielp mijn kant. Mijn vrienden. Eerlijk toch?

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Nathan Jack Dalfson

Ik zie een maar al te bekende blik in haar ogen. Ik slik moeilijk en weet even niet goed wat ik moet zeggen. De mannen horen te vechten en de vrouwen horen op de kinderen te passen. 'H..het geeft me geen goed gevoel dat jij daar heen gaat te vechten Lauren' zeg ik zacht. Ik slik moeilijk en laat haar me weer aankijken. 'Ik wil niet dat er iets met je gebeurd of dat ik je kwijt raak.'

---

~