RPG - Alvida Resort - 3 - Speeltopics

Twee dagen geleden was de grote heropening van Alvida Resort. Nadat het gehele gebouw was ingestort, was het weer helemaal opnieuw opgebouwd. Natuurlijk hadden ze nieuwe werknemers nodig. Maar dat waren niet precies de normaalste werknemers van de wereld. Niet dat de gewone mensen daar iets van wisten, integendeel. De elfen, vampieren, halfelfen en nog veel meer buitengewone wezens, namen hun intrek in het resort. Als personeel én als toerist.

REGELS:
-Je neemt de acties van iemand anders' personage niet over.
-Maak alsjeblief een deftige post, met leestekens en hoofdletters, zodat het voor iedereen duidelijk is.
-Er wordt NIET gepest off-topic.
-Geen one-liners.
-Als ik, Stornoway, niet online ben, opent de laatste een nieuw topic.
-Activiteiten, verandering van dagen,... worden enkel door mij, Stornoway, aangekondigd. Behalve als ik weg ben, dan zeg ik wel wie dat mag doen. :]
-Max. 3 rollen en niet allemaal van hetzelfde geslacht.
-Naam, leeftijd, locatie en status [Bijvoorbeeld dat je toerist bent, of chefkok of weet ik veel wat] bovenaan een post zetten.
-Als ik, Stornoway, er niet ben, dan zijn WillNotLearn en Progeny in charge.

In te vullen:
Volledige naam:
Bijnaam:
Leeftijd: [Voor personeel: 22-30. Toeristen: 18-30]
Mens/Magisch wezen: [Bij magisch wezen, zet ook even bij welk magisch wezen en wat dan precies je krachten zijn. Bijvoorbeeld: een elf heeft versterkte zintuigen. En dan bedoel ik niet zo'n elfje met vleugels. Want dat zijn van die minidingen die altijd piepen. :]]
Persoonlijkheid:
Biografie:
Uiterlijk: [Liefst foto]
Job: [Als je een toerist bent, vul je in "toerist".]
Extra:

Beschikbare jobs voor het personeel:
Activiteitenbegeleider
-Rivera Alina-Marie Beauregarde || 24 || Elf || Stornoway
Chef
-Celie Willow Crowe || 22 || Double Walker || Adores
-Sebastian Jack Hudson || 26 || Mens || Clarisse
Piccolo
-Daniël Emilio Night || 24 || Mens || WillNotLearn
-
-
-
Serveersters/Serveerders
-Adelina Jordan Castamere || 23 || Magiër || Clarisse
-Lise Sophie Knight || 22 || Mutant || Broadfields
-Damen Edward Scagotti || 100+ || Onsterfelijke || WillNotLearn
-Charles Matthew Alvida || 23 || Mens || Iluva
Schoonmakers/Schoonmaaksters
-
-
-
-Samanta Springfield || 24 || Vampier || Nyan
-Allison Caitlin Hope || 22 || Nix || BlueHope
-Valentina Riley Romérez || 22 || Zeemeermin || Prisoner


Toeristen:
-Steven Reed Hastings || 22 || Mens Stornoway
-Aiden James Evans || 25 || Mens || Adores
-Liam Oliver Sanz || 23 || Mens ||Iluvia
-Thomas van Eyk || 18 || Mens || lisalove1D
-Eva Felicia Coeur || 19 || Engel || lisalove1D
-Porcelaneous
-Ann Sfalma Tianshi || 18 || Gevallen Engel || MoonAngel
-
-
...

Je kan er altijd bijkomen!
Niemand weet van elkaar of ze mens of magisch wezen zijn!
Magische wezens weten dat er magische wezens bestaan, mensen niet, tenzij ze er zelf een kennen!
Maak alsjeblief ook wat mensen en niet allemaal elfjes, pixies en weet ik veel wat nog allemaal!

Samenvatting: Het is ochtend en Charlie en Lise hebben gisterenavond ein-de-lijk gekust. Ondertussen is het al nacht, eigenlijk.

[ bericht aangepast op 7 aug 2012 - 22:57 ]

---

help

Lise Sophie Knight
'Wrijf het er maar in ja!' zeg ik lachend en haal een hand door mijn haar. Ik hoopte zo dat hij dat niet omhoog zou brengen, dat hij het was vergeten. 'Zo heb ik wel een indruk op je gemaakt, tot je mij ineens bij een ander achterliet en er als een angstige haas vandoor ging.' Zo, deze kaart kan ik ook spelen.

---

everything, in time

Steven Reed Hastings
"En wat is er daaruit voortgekomen?", vraagt Reed met een schoolmeesterstem. De gedachte van zijn vriendin komt weer naar boven, maar hij zet het van zich af.

---

help

Lise Sophie Knight
'Nou.. Niets, eigenlijk. Het was een tijdje leuk, maar meneer zit voor weet ik veel hoe lang in het buitenland,' antwoord ik braaf. Dan bedenk ik me dat het er gemener uitkwam dan bedoeld. 'Maar het is beter voor ons, of nou ja, voor Charlie vooral. Hij is alleen, dat is wel zielig. Ik heb jou nog altijd om te vervelen,' grijns ik en stoot tegen zijn arm.

---

everything, in time

Steven Reed Hastings
"Dat kan ik al best in mijn eentje", zegt Reed. "Als jij daarbij nog helpt, ontploft er vast een bom van verveling in dit resort", voegt hij er schaapachtig aan toe.

[Ik ga slapen. Ik ben moe. xd Byee!]

---

help

Lise Sophie Knight
'Laten we dan vooral samen iets leuks doen en ons vooral niet vervelen,' antwoord ik slim. 'Tenzij je niet wilt, natuurlijk. Ik wil me niet aan je opdringen.' Grijnzend trek ik mijn wenkbrauwen op. 'Of toch wel?'

[Begrijpelijk, haha. Slaap lekker!]

---

everything, in time

Charles Matthew Alvida

Ik reken af en loop over het strand terug naar Juan zijn huis. Ik stop als ik een grote steen zie en ga erop zitten. Ik pak de anzigkaart die ik net gekocht heb en pak een pek uit mijn tas. Terwijl ik schrijf kijk ik af en toe over de zee uit.

Lieve Lise,

Het spijt me dat we geen afscheid hebben kunnen nemen en het spijt me dat ik zo boos werd eerder. Ik mis je ontzettend erg, ik weet dat dat misschien wat overreven klinkt maar het is wel zo.. Misschien dat jij het minder erg aanvaard dan ik maar ik zit op dit moment in portugal bij een vriend van me. Ik ben tijdens het schrijven van deze kaart op het strand wat werkelijkwaar prachtig is. Alles war je van droomt en ik kan er zonder jou maar met moeite van genieten. Ik zal je alles vertellen als ik weer terug ben.

Veel Liefs Charlie

ik steek de kaart in een envelop en laat de keting erbij zakken. Ik plak er een zegel op nadat ik het adres heb op geschreven en stop dan na een kus op de envelop te hebben gedrukt die op de bus.

Valentina Riley Romérez

Sinds het akkefietje in het water waardoor mijn staart te zien was heb ik Liam niet meer gezien.
Maar een paar dagen later stond ik er weer, met precies hetzelfde karretje voor precies dezelfde kamer.
Ik hoopte hevig dat meneer er niet was, maar klopte toen toch. Ik zuchtte.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Liam Oliver Sanz

Ik schrik op als er op de deur geklopt werd. Ik sta op. Ik was op bed in slaap gevallen nadat ik tot half vijf had zitten blokken voor dat nummer. Ik gaap en sta vlug op om met een verward hoofd en alleen een jogging broek de deur open te doen. Ik knipper eventjes verbaast met mijn ogen als ik Valentina zie. 'Hey.' Zeg ik met een hesere stem dan normaal.

Charles Matthew Alvida

Ik zit op mijn bed en blader door het foto album dat ik mee genomen had. Dit kon gewoon geen toeval zijn. Mary was altijd een mooi meisje geweest dat zeker en ze had verschillende klussen gedaan waarbij ze prachtig op de foto stond maar waarom zouden ze míj willen? Ik zal even samen vatten wat er vandaag gebeurt is; Terwijl ik met Juan en zijn broertje de stad verkennen komt er een vrouw van middelbare leeftijd naar me toe en begint in rap portugees tegen me te praten. Ik spreek de taal maar zo snel kan ik het toch echt niet volgen. Juan zei dat ze fotograaf was van Hugo boss en dat een van de modellen had afgebeld en ze iemand te kort kwamen en ze vroeg of ik wilde in vallen... Na veel gezeur stemde ik toe. Maar waarom ik? Ik ben niet zo bijzonder. Mary met haar lange bruine haar en heldere groen/blauwe ogen had iets speciaals. Maar ik? Bruin haar bruine ogen niet extreem afgetraint of knap.. Maar goed. Ik heb mijn best gedaan en ze heeft me haar kaartje gegeven als ik me in wilde schrijven omdat ik 'potentie' had. Nou mooi niet dat ik mezelf voor schut ga zetten. Ze had me nog wel de foto's belooft aangezien Juan erop stond dat ik die wel zou krijgen. Het voordeel van dit alles was dat ik de kleren mocht houden en het salaris van het verdwenen model kreeg. Een hugo Boss outfit en 800 euro.. Niet slecht toch?

[Oke dit over kwam mij dus vandaag in Italië. Niet precies zo maar ik liet daar rond komt er een vrouw van Elite (een scout) of ik me in wil schrijven.. Wtf?]

[ bericht aangepast op 10 aug 2012 - 13:31 ]

Charles Matthew Alvida

'Komop Charlie nog een drankje!' 'Je bent lam Juan het zou niet verstandig zijn om nog meer te drinken. 'Ik ben niet lam.' Antwoord hij met dubbele tong terwijl hij met zijn biertje heen en weer zwaait. Ik had zelf minder dan Juan op en voelde al dat ik voor mijn doen te ver gegaan was. 'Charlie!' Zucht hij. 'We zijn in portugal! Je bent single en wegaan nu zuipen!' Hoe het gebeurde weet ik niet precies maar na wat een paar tellen lijkt zitten we naast een paar mooie portugese meisjes die overdreven met hun ogen knipperen. Eentje buigt zicht naar me toe en fluister wat portugese woordjes in mijn oor waardoor mijn nek haren overeind staan. Ik weet me geen houding te geven en kan op dit moment alleen aan Lise denken. Hoe haar rood-bruine haar langs haar egale gezicht valt met grote eerlijke ogen. Ik zucht en sta op. 'Ik moet weg.' Ik loop of eerder, wankel naar buiten toe en val om waardoor ik op het stoepje zit. De wereld lijkt te draaien en ik weet niet meer wat boven en wat onder is. Mijn voeten brengen me naar een steegje waar ik het weinige voedsel dat ik op heb direct weer uitkots. Ik leun tegen de muur en probeer mezelf terug te vinden. 'Charlie?' Ik draai me om. De felle koplampen van een auto schijnen in mijn gezicht en even later staat er een klein licht getint meisje met donkerbruin haar naast me. Ik herken haar als Estelle, de oudere zus van Juan. Ik probeer weer recht op te staan maar val bijna om. Ze grijpt me bij mijn arm en helpt me mee naar de auto. 'Juan..' Mompel ik vanaf de passagiers stoel. 'Die komt wel thuis, dat doet hij altijd.' Ik leun met mijn hoofd tegen het glas. 'Ik moet naar vliegveld.' Ze kijkt naar me. 'Charlie je bent laderzat je kunt nu niet weg gaan.' Ze fronst. 'Moet weg.' Prevel ik en sluit half mijn ogen. 'Morgen praten we erover' Ik mompel nog wat dingen maar stem dan in.

De volgende dag heb ik barstende koppijn en kokhals ik in de emmer naast me. Niet dat er iets uit komt maar toch. Estelle zit naast me op het bed en streelt zachtjes wat van mijn haar naar achter als ik weer recht zit. 'Hier.' Ze geeft me een glas water. 'Dankje.' mompel ik en ga wat rechter op zitten. 'Je bent dit keer echt te ver gegaan Charlie.' ik zucht en knik. 'Weet ik..' Ze glimlach nog steeds een beetje streng. 'Goed, dat je het maar weet.' Ik blijft door mijn haren aaien waardoor ik rustiger word. Mijn hoofd leunt nu op haar schouder. Estelle was een soort oudere zus, een bescherm engel. Ze was er altijd voor me. 'Je praten in je slaap.' Fluister ze. Ik open mijn ogen. 'Echt?' Ik voel haar knikken. 'Wat zei ik?' Vraag ik. 'Niet echt iets duidelijks woorden als; vliegveld, koffers, auto, sleutel.' Ik grinnik. 'En..' ze stopt. 'En wat?' Vraag ik. 'Je bleef maar een naam zeggen.' Mijn keel word droog. 'Lise.' vraag ik. Ze knikt. 'Hmm.' Ze kijkt naar me. 'Juan heeft over haar verteld. Als ze echt zo belangrijk voor je is stel ik voor dat je aan het einde van deze week vertrekt en haar verast.' Ze drukt een kus op mijn wang. 'Maar voor nu ga je lekker uit brakken/zieke.' Ik lach. 'Ik hou van je Es.' Ze grijnst. 'Weet ik toch, en ik van jou Charlie.'

[ik denk ik mis heel veel bij dit topic maar nee dus [a] Zijn mijn Charlie posts vervelend? ;# ]

[Nee hoor. Het is best wel ironisch. Jij bent degene die op reis s, maar je bent toch het meest actief. xd]

---

help

[Haha ja precies.. Hmm zegt dat wat over jullie of over mijn quizlet verslaving? Achja ik ga lekker verder met het schrijven over Charlie. italië geeft me zoveel inspiratie ;} ]

Charles Matthew Alvida

Mijn telefoon trilt en ik kijk op het schermpje. Katherine Suzanne Alvida. Mijn moeder. Ze stond zo altijd al in mijn telefoon. Niet onder haar eerste naam of gewoon 'mama' maar met haar volledige naam. 'Hallo.' Is het enige dat ik zeg als ik de telefoon op neem. 'Charles? Waar ben je?' Ik zucht geiriteerd. 'Ik ben in Portugal weet je nog?' Het is even stil. 'Ohja.. Dat waren we even vergeten.' Ik sla mijn ogen ten hemel. 'Jullie vergeten wel heel erg veel he? Of laat ik het anders zeggen; jullie vergeten veel dingen die temaken hebben met jullie kinderen.' het blijft stil en ik vraag me af of ze nog steeds aan de lijn is. 'Als Mary ziek was bleef ik thuis om voor haar te zorgen, als ze zich alleen voelde ging ik met haar op pad. Als jullie weer eens niet thuis aten maakte ik het voor haar maar jullie lieten nooit echt nooit iets zien van spijt. Dat jullie dat bij mij gedaan hadden kan ik nog accepteren maar bij haar niet.' Mijn stem verhief ik niet maar je kon wel duidelijk horen dat ik het echt meende. 'Je had een kinderjuf charles.' Ik trek mijn wenkbrauwen op. 'Een kinderjuf. Denk je echt dat een kinderjuf hetzelfde is voor een kind als hun eigen moeder? Zelfs toen ze ziek was lieten jullie mij met haar naar het ziekehuis gaan, ik ging met haar naar de kapper omdat haar haren uit vielen en ik was bij haar toen ze te horen kreeg dat ze ziek was.' Ik schud mijn hoofd. 'Dat jullie mij niet wilde was al duidelijk maar waarom ook Mary? Ze verdiende zo veel beter dan dit.' Ik kijk woedend voor me uit. Nog steeds geen antwoord. 'Dag mam. Oh en voor als je het je af vroeg, alles gaat goed met me, ik logeer bij Juan en ik ben nu 23. Over een paar maanden 24 aangezien je dat altijd wilt weten.' Ik druk de telefoon uit en haal mijn vingers door mijn haar voor ik op sta en de badkamer in loop voor een douche.

[ bericht aangepast op 12 aug 2012 - 13:52 ]

Steven Reed Hastings
"Geen commentaar", zegt Reed droogjes. "Dus waar wil je heen? Iets van de activiteiten binnen het resort of naar buiten gaan en stoom afblazen?"

---

help

Valentina Riley Romérez

De deur werd open gedaan en ik beet op mijn lip. 'Hey.' zei hij hees en ik keek hem aan. Hij zag er slaperig uit en ik moest een grinnik inhouden. 'Sorry.' zei ik toen en sloeg zachtjes op de kar. 'Moet blijkbaar toch altijd nog mijn werk doen.' ik keek hem aan en moest even niezen. 'Hatsjoe!' kwam er hoog en zachtjes uit. 'Sorry.' zei ik toen zacht en keek hem aan. 'Ehh..' begon ik toen en wist niet echt wat ik moest zeggen. Ik voelde me ongemakkelijk en kreeg een akelig gevoel in mijn buik. Was ik nu nerveus?

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Prisoner --> Sirens

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Liam Oliver Sanz

Ik kan een grijns niet onderdrukken als ze niest en zich blijkbaar niet goed op haar gemak voelt. 'Kom maar binnen hoor. ik dacht dat alle schoonmaaksters een sleutel hadden van alle deuren?' Ik stap opzij zodat ze erbij kan. Dat ze een zeemeermin was voelde nog steeds raar maar goed, ze was vast niet gevaarlijk ofzo? en ik persoonlijk vond het wel een interesante eigenschap. Ik pak vlug een paar papier met mijn nummers en berg ze veilig op. 'kwam je voor de schoonmaak of de muziek lessen?' Grinnik ik.