[RPG] Though Life - 1 - Speeltopics

The five boys:
- Axel van Dijk (Zayngasm)
- Aiden James Evans (Adores)
- Alciono Manuel Salomao (Rheia)
- Matthew Drew Doncaster (Prisoner)
- Yuri Leith Bisschop (Assassin)

The five girls:
- Carmella Ariane Bordeaux (Rheia)
- Angelina Bianchi (Kaien)
- Leticia Aurea Neves da Moreira (Stiles)
- May Alison Lockwood (Aragog)
- Alexia Felicia Hernandez Rodriguez (Prisoner)

"Do you believe monsters are born or made?"

Matthew Drew Doncaster - Straat/Boathouse

Eindelijk, klaar met werken. Ik kon me nog snel omkleden in het hotel. Ik zuchtte en liep naar de metro. Het duurde een kwartier voordat ik daar was met de metro dus ik kon hem maar gelijk hebben. Toen ik naar beneden liep had ik hem gelukkig meteen en een kwartier later was ik er.
Ik liep The Boathouse binnen en glimlachte naar het personeel waarna ik Daniëlle, Cameron en Samantha al zag zitten. Ik glimlachte even, ik was ze echt verschrikkelijk dankbaar. Ik gaf Sam en Daniëlle een kus en groette Cam.
Ik nam plaats en we begonnen een rustig gesprek over onze dag.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Leticia Aurea Neves da Moreira - The Central Park Boathouse
'Leticia,' zegt één van mijn collega's. 'Je hebt een nieuwe tafel die bezet is,' vervolgt hij.
Ik knik en zet een paar drankjes op het dienblad. Ik laat het dienblad gemakkelijk op mijn hand balanceren en nadat die naar een paar andere klanten heb gebracht loop ik naar het net bezette tafeltje. Een zachte zucht rolt over mijn lippen als ik zie dat het jongeren zijn, waarschijnlijk verwende Uper East Siders. Die zijn echt ver weg het ergst. Toch lukt het me een glimlach op mijn gezicht te toveren terwijl ik naar ze toe loop. Ik geef ze allemaal een menukaart waarna ik vraag: 'Willen jullie alvast wat te drinken bestellen?'

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Matthew Drew Doncaster - The central park Boathouse

'Willen jullie alvast wat te drinken bestellen?' Ik kijk op en zie een meisje staan. Ik glimlach even, 'Ja graag, mag ik een ice tea.' vraag ik dan beleefd en pak mijn telefoon er even bij. 'Mag ik een cappuchino van je?' vraagt Daniëlle dan en Cameron en Sam vragen allebei een Cola met citroen.
'Wat zijn we vandaag veeleisend zeg.' zeg ik dan tegen Sam die er nog een glas water bij vraagt. Ik steek mijn tong uit en ze geeft me een schop vanonder de tafel. Ik grinnik even en kijk naar het meisje. 'Bedankt.' zeg ik dan en concentreer me weer op mijn telefoon. 'Matt.' zegt Daniëlle dan en ik kijk op. Ik glimlach even, 'We hebben een verassing voor je.' Ik kijk haar aan en frons. 'Je weet toch dat ik werk bij de sportschool?' vraagt Samantha dan en ik knik. 'Ik heb een deal kunnen sluiten met mijn baas en hij zegt dat je de danszaal mag gebruiken om te oefenen.' Ik lach,'Waarom ? Dat hoefde niet hoor.' Ze glimlacht, 'Het was tegen een aantal extra uren dat ik moest werken de komende maand, maar ik heb het geld nodig en jij de ruimte dus tadaa!.' zegt ze triomfantelijk en ik lach. 'Dat had je niet moeten doen!' Ze geeft me een knuffel en ik knuffel haar terug. 'Alles voor mijn broers.' zegt ze en ik voel een goed gevoel me overspoelen.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Leticia Aurea Neves da Moreira - The Central Park Boathouse
'Ja graag, mag ik een ice tea?' vraagt een jongen met donkerblond haar waarna hij gelijk zijn mobiel pakt.
Ik rol ongezien met mijn ogen. Eerlijk gezegd snap ik niet wat mensen zo met mobieltjes hebben. Okee, what's app is ontzettend handig maar de andere dingen zijn nogal onzin. Een overbodige luxe.
'Mag ik een cappuchino van je?' vraagt het meisje. De andere jongen en meisje bestellen allebei een cola met citroen.
Net als ik alles genoteerd hebt vraagt een van de meisjes of ze er nog een glas water bij mag. Ik knik en zet het erbij. Ik blijf het dom vinden dat je zelfs voor water moet betalen, alleen omdat het uit één of andere fles komt en niet uit de kraan.
'Wat zijn we vandaag veeleisend zeg,' zegt de jongen met het donkerblonde haar waarna hij zijn tong uitsteekt.
Terwijl ik wegloop hoor ik ze iets zeggen over een danszaal. Héél even blijf ik staan om vervolgens snel verder te lopen.
Een paar minuten later loop ik weer terug maar nu met hun drankjes op het dienblad. Ik heb cola, ice tea en cappuccino al neergezet als iemand me van achter aanstoot waardoor het glas water op het dienblad omvalt en de inhoud deels op de broek van de jongen met het donkerblonde haar beland. Ook nog eens op een ongelukkige plek waardoor het lijkt alsof de jongen in zijn broek heeft geplast.
'Oh, sorry,' zeg ik snel waarna ik wat ongemakkelijk met een servet de natte plek probeer droog te deppen terwijl er een blos op mijn wangen verschijnt.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[is there anyone alive?]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[ Sorry ik post zo een stukje ]

The duty of youth, is to challenge corruption.

Matthew Drew Doncaster - The Boathouse

Een paar minuten later loopt het meisje alweer naar ons toe. Ik kreeg een sms van mijn werk dat ik morgen moest overwerken en zuchtte. Als ik opkijk zie ik dat het glas water over mijn broek heen valt.
'Oh, sorry,' zegt ze snel waarna ze wat ongemakkelijk met een servet de natte plek probeer droog te deppen terwijl er een blos op haar wangen verschijnt. Ik pak haar handen vast en kijk haar aan. 'Het geeft niet.' zeg ik dan met een glimlach. Ik sta even op om haar te helpen de vloer deels schoon te maken en keek haar aan. 'Dit kan iedereen overkomen.'
Ergens baalde ik echt enorm.
Ik stond weer recht en Cameron begon me meteen uit te lachen ook Samantha hield het niet meer en ik keek naar de vlek. Het leek enorm op een plas vlek en ik zuchtte waardoor ik mijn joggingbroek pakte. 'Waarom moet mij dit overkomen.' mompelde ik onverstaanbaar. en keek Daniëlle aan voor hulp. Ze begon ook te lachen en ik had mijn hoop opgegeven. 'Ik heb ook niks aan jullie.' zei ik toen en een grinnik volgde.
De manager kwam eraan en begon tegen het meisje uit te vallen. 'Leticia ! Hoe heb je dit kunnen doen!' De man was verschrikkelijk geschrokken en boos. 'Sorry meneer, jullie drankjes zijn van het huis.' Ik fronste en hij viel weer uit tegen over het meisje die blijkbaar Leticia heette. Ik legde mijn hand op de mans bovenarm. 'Meneer, ze wou het glas aan mij geven en toen werd ze geduwd. Het is niet haar schuld.'
De man keek me verbaasd aan en knikte. 'Oh, dan heb ik het misschien verkeerd gezien.' Ik knikte en liet mijn blik naar het meisje glijden en toen weer terug.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Leticia Aurea Neves da Moreira - The Central Park Boathouse
De jongen pakt mijn handen beet en kijkt me aan. 'Het geeft niet,' glimlacht hij waarna hij opstaat en me helpt de vloer droog te maken. 'Dit kan iedereen overkomen'.
Hij komt weer overeind en zijn vrienden beginnen hem uit te lachen.
'Leticia ! Hoe heb je dit kunnen doen!' zegt Dean Poll, de manager en dus mijn baas.
Ik bijt op mijn lip en sla mijn ogen neer.
'Sorry meneer, jullie drankjes zijn van het huis,' zegt hij dan tegen de jongen en zijn vrienden.
'Meneer, ze wou het glas aan mij geven en toen werd ze geduwd. Het is niet haar schuld,' zegt de jongen.
'Oh, dan heb ik het misschien verkeerd gezien,' zegt Dean. 'Je hebt geluk gehad,' bromt hij dan tegen mij.
Ik wacht even tot ik zeker weet dat hij is weggelopen en kijk dan weer op. 'Dankje,' zeg ik met een lichte glimlach tegen de jongen. 'Ik eh, ga maar even nieuw water halen'.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Matthew Drew Doncaster - The Boathouse

'Ik eh, ga maar even nieuw water halen'. zegt e dan en ik knik. 'En ik trek even een andere broek aan.' zuchtte ik toen en liep naar de wc's om een andere broek aan te trekken. 'Godver.' mompelde ik toen ik werkte dat niet alleen mijn broek maar ook mijn boxer nat was. Ik trok mijn joggingbroek aan en liep toen weer naar buiten. 'Nou, zusje. Ik hoop dat het goed entertainment was.' mompelde ik en ging weer zitten. Ik nam een slok van mijn Ice Tea en liet mezelf helemaal in de stoel zakken.
Ik ging met mijn hand door mijn haar en zuchtte vermoeid. 'Ik ben kapot.' gaapte ik en zuchtte. 'Je kan trouwens vanaf morgen de danszaal in de sportschool gebruiken. De sleutel moet je gewoon bij mij aan de balie opvragen, tenminste als er niemand zit.' zegt Sam dan en ik knik. 'Nogmaals bedankt zusje.'

The duty of youth, is to challenge corruption.

Prisoner --> Sirens

The duty of youth, is to challenge corruption.