Voor jou lijkt het misschien maar een band. Ze spelen gewoon muziek. Ze zijn een stel getatoeëerde freaks. Maar voor mij zijn ze de reden dat ik nog adem haal. Ze zijn de enige hoop die ik heb wanneer al het andere weg is. Ze zijn mijn licht in het duister. Hun boodschap, hun muziek, hun teksten zorgen ervoor dat ik niet opgeef. Het feit dat ze hun doel hebben bereikt, dat ze zoveel hebben overtroffen waar ik nu doorheen ga... Dat laat mij geloven in een toekomst. Voor jou lijkt het stom dat ik huil als ik ze voor het eerst live zie, of wanneer ik ze voor het eerst ontmoet. Ga je gang en kijk naar me alsof ik een gestoorde, geobsedeerde fan ben. Zeg tegen me dat ik raar ben, dat ik een leven moet zoeken. Maar ze zullen altijd, maar dan ook altijd mijn helden zijn. Ze zullen altijd de band zijn die mij heeft gered.
People cry, not because they're weak. It's because they've been strong for too long.