Forgotten Friendships{RPG}- 19 - Speeltopics

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Jayson
Ik kijk hem even aan en knik dan. 'Zo terug'zeg ik en ren richting de tenten. 'Jasmine!'roep ik als ik bij de tenten ben en rits daarna onze tent open. Ik ga niet naar binnen omdat ik nat ben en kijk der aan. 'Kom je ook?'vraag ik en steek mijn hand naar der uit.

Isabella

Ik glimlach kleintjes en kijk hem aan in zijn mooie ogen. Ik buig iets naar voren, zodat ik hem een kus kan geven. 'Is goed,' glimlach ik. Ik ga weer gewoon recht zitten en kijk om me heen. Dit gesprek gingen we gewoon achter ons laten. Ik neem nog een slok van mijn water en glimlach even. Een geur van eten dringt mijn neus binnen. Ik voelde mijn maag om eten vragen en automatisch grijns ik. Dit ging de goede kant op! Ik zie hoe de man ons het eten geef. Ik drink vlug mijn water op. 'Kan ik nog iets voor u betekenen?'
'Mag ik een ice tea?' Hij knikt en kijk Austin vragend aan.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Ian

Ik duik onder en glimlach even. Ik laat me op mijn rug drijven en zwem dan terug richting het strand. Ik ga in het zand zitten en kijk voor me uit. Soms wilde ik wel een vriendinnetje, maar op andere momenten genoot ik van het singel zijn. Ik grijns even lichtjes. En toch... Toch had ik Alice liever nu naast me.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Austin
Gauw drink ik de laatste slok van mijn cola en geef het glas aan hem 'Doe maar nog een cola'glimlach ik en kijk even naar het eten voor me,heerlijk. Ik neem een hapje en kijk naar Isabella, ze bestelde net een ice tea,al beter.

[ bericht aangepast op 31 juli 2012 - 20:58 ]

Danny

Hoestend kom ik boven als Drew me van zijn rug gooide, ik kan hem niet meer vinden en ga naar de kant, nog steeds hoestend kijk ik naar het water. Was hij nou boos? Maar...
Hij komt boven en ik kijk naar hem. "Sorry." Stamel ik zacht, wetend dat hij het toch niet hoord want hij is minstens tien meter verder, én in het water.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Andrew
Ik kijk naar Danny, ik wou naar hem toe maar ook weer niet. Je snapt wel de reden waarom niet. Ik wenk hem na een tijdje maar en glimlach er lichtjes bij. Ik was niet echt erg boos of zo, zoizo kon ik niet boos op hem zijn, maar ik vond het gewoon niet leuk, ik schaamde me er gewoon nu nogal voor en zo.

Danny

Ik zie hem mij wenken en ik sta twijfelend op. Ik kijk naar de grond en loop het water in, nog steeds naar beneden kijkend sta ik bij Drew. "Sorry." Zeg ik dan en kijk nog steeds naar beneden. "Ik kon me niet in houden, sorry." Zeg ik weer.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Andrew
Ik kijk hem aan 'ik heb je allang vergeven joh gekkie' zeg ik en geef hem een kusje. 'Op jou kan ik toch niet boos blijven'zeg ik zacht. 'Maar ik vond het gewoon niet leuk dat je ja uhm, niet van dat je erover heen wreef, maar gewoon het was op dat moment tja nogal schaamend.'zeg ik, wow dat kwam er lekker uit Drew. Ik kijk hem weer even aan en bloos licht. Omdat ik niet echt veder wil gaan over het onderwerp geef ik hem gauw een kusje op zijn lippen en kijk hem aan.

Isabella

Ik glimlach even en neem een hap van het eten. Gelijk verbrand ik mijn mond en probeer met mond dicht door te kauwen, wat erg moeilijk was. Ik kijk om me heen, maar heb geen drinken. Ik kijk Austin lachend aan. 'Heet!' Ik grinnik en kijk naar het broodje. Even laten wachten dus. Ik zie de man aankomen met het drinken. Als hij mijn ice tea neerzet neem ik gelijk een grote slok. Ik zucht opgelucht en zet mijn glas weer neer om nu voorzichtig nog een hapje te nemen.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

jasmine

'ik weet het niet hoor, is er soms iets jayson, je doet zo afstandelijk tegen mij sinds ik terug ben. Ik zucht even en trek mijn kleren uit en zoek nasr mijn roze bikini

Austin
Ik begin te lachen nadat ze de slok heeft genomen. Ik neem zelf nog een hap van mijn broodje. 'Je moet beginnen met kleinere happen, want anders ja dat weet je zelf nu wel'grinnik ik.

Jayson
'Nee er is niks, ik was gewoon moe'zeg ik en buig me naar voren om haar een kusje te geven. 'Sorry als ik raar deed dan'mompel ik en wacht tot ze klaar is.

Isabella

Ik kijk hem quasi- boos aan en geef hem zachtjes een trap onder tafel. Ik neem een kleinere hap en leun achter over. 'Ja, daar ben ik ook al achter gekomen,' mompel ik. Dan tover ik weer een lach op mijn gezicht. 'Weet jij al wat je na onze school gaat doen?' Ik kijk hem vragend aan. Ik glimlach kleintjes. Het schoot me te binnen en geen idee waarom ik het vroeg. We moesten nog een jaartje na deze zomervakantie. Waarschijnlijk daarom. Pakte we onze vriendsvhappen weer op, gingen we weer uit elkaar...

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Austin
Ik kijk naar haar, ik wist het nog niet precies. Ik zat te twijfelen muziek of sport. 'Ik weet het nog niet'zeg ik en denk even na. Mijn moeder had gezegt dat ik bij allebei gewoon moest inschrijven, ik wist toch niet of ik aangenomen werd, en als ik dat dan bij allbei werd, waar de kans heel klein van was moest ik alsnog kiezen.

Isabella

Ik knik en glimlach. 'Je zal vast een goede keuze maken,' glimlach ik en kijk hem aan. Dan kijk ik naar de panini en neem nog een hap. 'Dit is echt lekker,' grijns ik. Wow, wanneer had ik dat voor het laatste gezegd? Ik grinnik even en kijk Austin dan weer aan. Ik wist eigenlijk ook nog niet welke kant ik op wilde met studie. Ik vond richting de psychologische kant wel interessant, muziek dan natuurlijk en verder wist ik het eigenlijk niet. Het was raar dat ik de psychologische kant interessant vond, ik had die hulp veel nodig. En misschien daarom juist. Omdat ik wist hoe je mensen moest aanspreken. Ik was namelijk ook een patiënt.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne