{RPG} Nightmare of dance ~1~ - Speeltopics

Voel je de muziek door je aderen stromen? Voel je de beat, die je botten laat trillen? Zie je hoe bezwete en gebroken lichamen samenwerken om toch nog een prachtig geheel te leveren?
De groep DanceRule lijkt op het eerste zicht een gewone dansschow. Je kan er kijken naar ballet, modern, streetdance, hiphop en ballroom, allemaal uitgevoerd op topniveau, maar wat niemand weet...
De leden zijn een voor een van straat geplukt. Ze zijn wees, weggelopen of gewoon ontvoerd en zo in Zwitserland terecht gekomen. In het trainingskamp van DanceRule.
Deze RPG begint als er een nieuwe lading nieuwelingen aankomt. Ze weten niet wat ze daar doen, maar hebben 1 ding gemeen. Ze hebben wonderlijk veel danstalent.
In DanceRule kan je jezelf laten uitgroeien tot een betere danser, tot een ster! wordt aan buitenstaanders verteld, maar eigenlijk worden de dansers daar verplicht.
Ze hebben te veel en te lange lichamelijke trainingen en krijgen maar net genoeg slaap en eten. Al snel wordt hun leven een aaneenschakeling van dansen, eten en slapen, maar tussendoor krijgen ze af en toe de kans om met hun medeslachtoffers te spreken.
Zullen er relaties ontstaan? Weten ze te ontsnappen? Of blijven ze in deze hel? Waar het enige waar ze van hielden, plots veranderde in een kwelling?

Outfits!!
Jongens
Meisjes
In het begin zullen hun kleren worden afgenomen en krijgen ze een beperkt aantal kledingstukken van dit. Ze zullen het hiermee moeten doen. Later bij shows zullen ze zelf hun kleren en make-up mogen kiezen.
Dan mogen ze zich nog eens uitleven

[ bericht aangepast op 27 juli 2012 - 12:28 ]

“To live will be an awfully big adventure.”

[Ik moet eten, reageer straks weer]

That is a perfect copy of reality.

Amy Michels

'Ik weet niet,' flusiter ik terug. Ineens voel ik een hand in mijn nek en krimp in elkaar. Ik verroer me niet. 'Het is hier geen thee uurtje!' Ik krijg een klap tegen mijn hoofd en bijt op mijn lip. 'Tegen wie praatte je?' Ik zwijg en staar strak voor me uit. Ik ging hier niemand verraden. Ik kijk vanuit mijn ooghoek naar Grey en dan recht voor me uit. Ik word ruw omgedraaid. 'Tegen wie praten je?' Het was weer dezelfde klootzak. 'Herinner je je mijn waarschuwing niet meer?' Ik bijt mijn kaken op elkaar. Ik voel zijn handen overal op mijn lichaam, maar doe niks. Ik houd mijn mond stijf dicht en bijt mijn kaken op elkaar. Ik huiver als ik zijn handen bij mijn borsten voel. Ik hoor een lach en heb echt zin om hem te slaan. Vol op zijn smoel. Ik open mijn ogen en mijn kille blik is weer terug. Hij kijkt me grijnzend aan. 'Meisje toch. Waarom luister je niet is een keer?'
'Als je me gaat verkrachten in deze rij ga je gang.' Ik kijk hem nog steeds kil aan. 'Wat doen wij hier eigenlijk?' Ik krijg een klap tegen mijn slaap. Het duizelt even, maar ik laat het niet merken. Dan duwt hij me ruw om en loopt weer weg. Ik zwijg en kijk strak voor me uit. Gore klootzak. Ik wil hier weg. Zo snel mogelijk.

[ bericht aangepast op 26 juli 2012 - 18:01 ]

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Grey Pritchett
Geschrokken kijk ik naar Amy. "VIEZE GORE KLOOTZAK!" Gil ik vanbinnen, maar ik hou me in en kijk recht voor me uit. Als de man is weggelopen fluister ik zo zachtjes mogelijk: "Je hoeft niet te antwoordden, maar bedankt dat je me niet verraadde. Volgende keer wel doen, hopelijk doet ie zoiets dan niet meer bij je." Heel voorzichtig draai ik mijn hoofd naar de rij, ik zie allemaal jongeren.
"Hé, jij daar. Handen omhoog of ik schiet." Één van de bewakers richt zijn pistool op me. De hele rij bewakers buldert van het lachen. Ik geef geen krimp en blijf stokstijf staan.

Don't let your life be lived by somebody else.

Ow, ik zie nu pas dat we al begonnen zijn en heb net alles gelezen dus ik zal nu maar vlug een stukje schrijven! X

"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

Amy Michels

Ik kijk geschrokken op door geschreeuw en zie een pistool op Grey gericht. Ik kijk ze met grote ogen aan. Hun vuile gezichten, met hun gore lachen... Ik bijt op mijn lip en ga weer recht staan. Ik wil wel antwoorden op Grey, maar het lijkt me nu niet zo handig, dus kijk ik hem maar aan met een blik wat moet lijken op alsjeblieft. Ik glimlach even waterig en kijk dan weer voor me uit. hoe lang moesten we hier nog staan? Ik bijt op mijn lip en sluit mijn ogen, terwijl ik mijn hoofd tegen de muur leg. Mijn wang wordt er koud door. Als ik mijn ogen open, kijk ik Grey recht aan. Ik kijk langzaam weer om me heen en zucht. Ik kreeg het koud.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Grey Pritchett
Ik heb zin om keihard te gillen en weg te rennen, maar ik weet zeker dat ik dan overhoop word geschoten, daarom blijf ik Amy aankijken. Het valt me nu pas op hoe mooi ze is... Een Spaans gevloek haalt me uit mijn gedachten en opeens voel ik een enorme hoofdpijn opkomen. Ik moet moeite doen om niet te huilen, daar heb ik nu echt geen zin in: niet alleen onder schot staan, maar ook nog eens janken als een baby.

Don't let your life be lived by somebody else.

Naomi Micheal

We stonden allemaal tegen een muur aan te wachten op wat er gaat gebeuren, ik zag dat de meeste bang waren, maar bij mij was er geen emotie op mijn gezicht te zien, ik had geleerd om niemand mijn emotie's te tonen, ze zullen het later toch alleen maar tegen je gebruiken. Ik keek nog een keer om me heen en nog eens naar mijn kleren. Wacht eens even. Ik denk dat ik weet wat we hier allemaal doen, maar ik was er niet zeker van dus hield mijn mond maar dicht. Sinds ik in die bus zat had ik nog geen woord gezegd, ik vraag me zelfs af of iemand mij al is opgevallen.

"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

Amy Michels

Ik wil gelijk overeind schieten om iets te doen, maar zodra ik mijn handen wil gebruiken voel ik het touw in mijn polsen snijden. Ik ga weer op dezelfde manier staan en bijt hard op mijn lip. Ik kon dit niet meer. Ik wilde niet meer. Waarom was ik hier? Een traan rolt over mijn wang en ik sluit mijn ogen. Ik wilde niet huilen, maar ik kon niet anders. Ik kon gewoon echt niet anders. Ik was bang, had het koud... Het ging niet meer. Mijn benen waren doodmoe.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Nala Garcia
Ik wou Kimberley net antwoorden, maar ik zweeg toen een zwarte jeep het terrein op kwam gereden. Een vrouw met een nauwsluitende zwarte broek, een witte T-shirt en zwarte hakken aan, stapte uit. Ik zag hoe de mannen allemaal wat strakker rechtop gingen staan en oplettender naar ons keken. Nee, nu zouden we niet meer ongezien kunnen praten.
1 ding leek me duidelijk. Zij was de baas hier of toch een belangrijk persoon in deze... operatie of hoe moest ik het noemen?
Ze keek ons onverschillig aan en ging zo staan dat iedereen goed zicht op haar had.
"Goed. Jullie vragen je vast af waarom jullie hier zijn?" ze verwachtte duidelijk geen antwoord. "Jullie luisteren vanaf nu naar alle bevelen die jullie gegeven worden, zo niet, dan volgt er straf, simpel. Straks worden jullie naar de slaapvertrekken gevoerd, jongens en meisjes zitten samen in een gebouw, wat een pech." ze bestudeerde even haar nagels, alsof ze hier gewoon haar gebruikelijke tekst stond af te rammelen.
"Daar krijgen jullie allemaal een nummer, jullie worden alleen nog maar met die nummer aangesproken en reageren alleen nog maar op die nummer, begrepen?" ze zette haar handen in haar zij en keek ons nu een voor een recht aan.
"Er zijn hier maar 2 regels. Doe alles wat je gezegd wordt en probeer niet te ontsnappen. Wie 1 van de regels breekt... die zal wel zien wat de gevolgen zijn." haar mond trok zich in een kwaadaardige grijns en ze draaide zicht weer om. Ze deed een teken naar 1 van de mannen en die knikte terug. Terwijl ze instapte, begon de man ,waar ze naar geseind had, te praten.
"Jullie lopen op 1 rij, achter elkaar! Niemand praat, we gaan naar de slaapvertrekken, waar jullie je nummer zullen krijgen!" schreeuwde hij.

[ bericht aangepast op 26 juli 2012 - 18:15 ]

“To live will be an awfully big adventure.”

[Ik ben even eten tot zo X]

The expert in anything, was once a beginner.

Grey Pritchett[
"Amy? Amy! Niet flauwvallen! Rustig, haal diep adem, het komt allemaal goed, dat beloof ik je!" Ik kende dit, die blik, die houding, mijn broertje was zo vaak flauwgevallen voordat hij overleed dat ik het overal aan herkende.
"Amy, concentreer je op mijn stem. Niet op je polsen. Luister, straks laten ze ons los en dan komt het goed. Als we los zijn dan... dan... koop ik een cola'tje voor je, oké?" Ik draaide mijn schouders heen en weer, het deed pijn.
Ik keek op toen ik de stem van de vrouw hoorde, stilletjes nam ik de informatie in me op.

[ bericht aangepast op 26 juli 2012 - 18:15 ]

Don't let your life be lived by somebody else.

Amy Michels

Een gevoel van opluchting ging door me heen. Ik veegde mijn wangen droog aan mijn schouder en ging weer recht op staan. Ik kijk Grey dankbaar aan en slik. De vermoeidheid ebte weg. Ik keek Grey nog even dankbaar aan en zette een emotieloze blik op mijn gezicht. Ik kijk de man die schreeuwt kil aan en zet dan een stap naar voren, zodat ik in de rij sta. Ik haal diep adem en kijk naar de andere. Dan weer naar de man die schreeuwt. Degene die mij zonet heeft aangerand staat er met een kwaardaardige blik achter. Ik wend mijn blik af en kijk naar Grey. Hij was bang, ik was bang, iedereen hier was bang... Alleen hij en ik lieten het merken en hij was lief. Lief om mij te helpen. Ik slik en staar recht voor me uit. Dwars door iedereen heen.

[ bericht aangepast op 26 juli 2012 - 18:17 ]

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

SerpentEyes schreef:
[Ik ben even eten tot zo X]

“To live will be an awfully big adventure.”

Naomi Micheal

We liepen in een rijtje achter de man aan, ik vond het maar raar, we moesten samen met jongens op een kamer slapen en we krijgen een nummer, net alof je een producht was, een ding en zij konden alles met je doen wat ze willen, je hebt hier gewoon geen wil meer, hij is gewoon van je afgenomen, ik weet niet wat hier precies gaande is, maar wat ik wel weet dat ik hier zo snel mogelijk weg wou, het liefst naar mijn ouders, maar ik wist dat dat niet zou kunnen, nooit meer.

"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

[Ben ik weer]

That is a perfect copy of reality.