• Inlecticus, een prachtig land met veel geheimen en oorlog. In 1500 werd volgens wetenschappers het land ontdekt.
    De oorspronkelijke bewoners van het land zijn de elfen. Zij zijn bruut uitgeroeid door de vampiers die het land hebben overgenomen.
    Het blijft rustig tot de vampiers erachter komen dat de mensheid hen land betreed. Het wordt oorlog en de vampiers zijn vastberaden om deze te winnen. Wat zij enkel niet weten is dat er ook vampiers tussen zitten die de mensen willen helpen en hun eigen soort veraden. Die vampiers bijten de mensen die vervolgens zelf vampier worden en dezelfde krachten hebben. Hierdoor heeft de mensheid een kans om de oorlog te winnen. Als de vampiers ontdekken dat er een verrader tussen zit, wordt die afgeslacht.
    Ook bestaan er de halfgoden in Inlecticus. Hier zijn er enkel vier van. Zij hebben de krachten van een god, maar zien eruit als een normaal mens. Ook zij proberen de mensheid te helpen.


    Regels van de RPG:
    - 16+ is toegestaan
    - Moorden mogen enkel worden gepleegd met toestemming van de ander
    - Geen plannen bespreken in het topic zelf, in een PB mag het wel
    - Maak geen perfecte karakters; iedereen heeft een zwakte
    - De maker van de RPG bepaald alles over het starten van een nieuw topic
    - Als je even niet kunt RPG'en, zorg er dan voor dat je je personage er op een manier uit RPG't zodat die evt. weer terug kan komen
    - Vampiers mogen mensen ontvoeren, hier is geen toestemming voor nodig
    - Reserveren is NIET toegestaan

    Nathan Cross

    Ik grijns even 'Omdat ik geen gezelschap hoef hier, dus als je niet weg gaat zal ik je zelf wel van de berg afgooien' ik grijns weer even waarna ik de boog omhoog gooi met mijn voet en het huisje in gooi.
    Ik laat mijn ogen gefocust op haar terwijl de bliksem door gaat.

    Aviera Milena Denealy

    Ik blijf hem aan kijken terwijl mijn lipprn omhoog krullen. 'Waarom wil je zo graag van me af?' Ik grijns. 'Ben je zo bang dat ik je bijt soms?' Ik draai me om en mijn haren zwiepen mee. 'Ik kom je nog wel eens tegen Nathan Cross' zeg ik en knipoog even voor ik met hoge snelheid van de berg ren.


    ~

    Nathan Cross

    Ik grijns even wanneer ze weg gaat en laat mijzelf weer in het gras zakken, hoewel ze denkt dat ze me ooit weer tegen komt heeft ze het mis.
    De berg is mijn thuis, een plek die ik zelf nooit verlaat. Het is een plek waar ik mijzelf voel en mijzelf ben.