[RPG] The Real Gleeks 30 - Speeltopics

William McKinley.. Een typische, amerikaanse school in Ohio..
Veel leerlingen. Cheerleaders, jocks, gleeks. Vele typetjes. Vele relaties. Maar wel een leuke schooltijd, meestal..

Originele Personages:
Rachel Berry: MissStoran
Finn Hudson: Fugde
Tina Cohen-Chang:
Mike Chang:
Mercedes Jones: Leannan
Kurt Hummel: Fugde
Santana Lopez: CarrotCurls
Quinn Fabray: Leannan
Brittany Pierce: GeorgeWx
Sam Evans:
Artie Abrams:
Noah "Puck" Puckerman:
Blaine Anderson: XDarkWingsX
Rory Flanagan:
Sugar Motta:
Dave Karofsky: XDarkWingsX
Lauren Zizes:
Jesse St. James:
Sebastian Smythe: CarrotCurls
Sunshine Corazon: TheRumIsGone
Will Schuester: PurpleCandy
Emma Pillsbury: PurpleCandy
Sue Sylvester:
Shannon Beiste:

Verzonnen personages (Max :
- Misery Mahone: MyMisery
- Kane Olivier Night: TheRumIsGone
- Jesy Brown: Thirlwall
- Jordan Knight: MyMisery
- Bennet Aedon Daxton: AlienPrinces
- Melody Carmen Romano : CarrotCurls
- Damon Tyler Smythe : CarrotCurls
- Damien Smith : WhiteLips
- Amen Nicholas Elyon : Escritura

-Als je een orgineel personage hebt, hoeft hij/zij niet persé dezelfde sexualtiteit te hebben als in de serie!
-Je hoeft als orgineel personage niet persé een relatie te hebben met degene waarmee je ook in de serie hebt.

Regels:
-Liefst meer dan één regel!
-Schelden mag
-16+ mag
-Doe niet perfect!
-OOC tussen haakjes!
-Max. 4 personages per account!
-We sluiten niemand buiten!

Meedoen kan altijd, meld je hier a

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Kurt

Ik kreunde van de pijn, maar lang om het te laten bezinken had ik niet. Omdat Blaine en Steven begonnen te vechten. Ik keek er geschrokken na en voelde tranen in mijn ogen prikken. Wat moet ik nu doen? Straks deed hij Blaine iets ergs aan.. Ik snikte en keek er machteloos na.

Finn

Ineens sloeg hij Kurt zo hard, dat hij op de grond viel. Blaine pikte dat niet en sloeg hem hard in zijn gezicht, vervolgens verwikkelden ze in een gevecht. Zonder enige twijfel liep ik er op af en duwde ik Steven van Blaine af, en sloeg ik hem een aantal keer hard in zijn gezicht, ik wist dat Blaine me zo mee kwam helpen om die Steven een lesje te leren. Twee tegen één was natuurlijk niet eerlijk, maar ik was furieus, wie aan mijn familie of vrienden kwam ging eraan, hoe dan ook!

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Alex Grey:
Vanaf een afstand zie ik wat er gebeurde
ik wist gewoon dat er iets niet goed zat
Kurts gedrag, zijn wonden.
ik had het moete zien
ik loop er naar toe en trek Kurt naar een veilige afstand van het gevecht
ja, ik mag hem niet
maar ik wens niemand het toe om mishandeld te worden
ik kijk naar het gevecht
''laat ook wat over voor mij, dan laat ik hem eens voelen wat hij geflikt heeft'' roep ik tamelijk nog rustig tegen blaine & finn
maar ik kan er niet tegen als iemand dit doet

---

Music is my life

Blaine Anderson:

Ik hielp Finn mee, maar na een paar klappen, gaf ik het op. Ik kijk snel naar Alex, die ook wou helpen. 'Alex' zeg ik rustig en trek Finn van Steven af. Ik zie hoe Steven helemaal verslagen op de grond ligt en kreunde van de pijn. Zonder iets te zeggen, pak ik Steven hardhandig op en breng hem naar de uitgang. 'Steven, ik zweer je. Als je hier in de buurt komt bij de villa. Ik maak je af' zeg ik sissend en dreigend en gooi hem naar zijn auto toe. Hij strompelt nog wat en gaat snel in de auto zitten en rijd met piepende banden weg. Ik loop weer naar Alex en Finn toe. 'Sorry, jongens. Maar als we verder zijn gegaan, zou hij misschien bewusteloos zijn of erger' zeg ik rustig en veeg met mijn hand mijn bloedneus. Ik zie Kurt ergens veilig op een afstand zitten en bezorgd en pijnlijk loop ik naar hem toe en kniel voor hem neer. 'Is alles, goed met je, Kurt' zeg ik bezorgd en pijnlijk door mijn maag.

---

One Who Travels A Higher Path.

Alex Grey:
'Jammer' mompel ik maar begrijp het wel
ik moet aan mijn grenzen denken, ook al gaat het een stuk beter
de laatste tijd.. sinds ik blaine de waarheid heb verteld

---

Music is my life

Kurt

Ik was verbaasd over Alex' actie, maar was te overstuur om hem te bedanken of wat dan ook.. 'Is alles goed met mij?' vroeg ik verbaasd. Hij was degene die net gevochten had, niet ik.. Ik stond voor de tweede keer moeizaam op. Ik zuchtte en haalde een zakdoek uit mijn broekzak en depte met trillende handen het bloed van zijn gezicht. Daarna stortte ik me in Blaine's armen en begon ik te snikken. Alles kwam er nu uit, de angst, de pijn. Echt alles. Ik kon geen woord meer uitspreken vanwege de krop ik mijn keel, maar ik wilde zoveel tegen Blaine zeggen. Dat ik van hem hield, dat ik het nooit had willen doen. Ik wilde hem vertellen wat er precies gebeurt was, dat het me speet. Maar ik kreeg op dit moment geen woord uit mijn keel en hield hem stevig vast en begroef mijn gezicht in zijn shirt. 'Ik hou zoveel van je,' snikte ik schor en moeizaam.

Finn

Ik knikte en keek naar Blaine en Kurt, ik ging uiteindelijk maar bij Alex staan, en keek hem aan. We hadden eerder nog gevochten, en hij had me bedreigd met een mes. Maar hij leek zo.. anders?

[ bericht aangepast op 18 juli 2012 - 21:50 ]

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Blaine Anderson:

Ik drukte hem steviger tegen me aan en wrijf troostend over zijn rug heen. 'En ik hou ziels veel van jou, het spijt me vreselijk, Kurt' zeg ik gebroken en pijnlijk. Ik druk mijn lippen teder op de zijne en zoen hem zachtjes. Waarnaar ik de zoen beiindig en even naar Finn en Alex richt. 'Dankje, voor jullie hulp' zeg ik dankbaar en kijk naar Finn. 'Echt bedankt, Finn. Voor alles' zeg ik gemeend en dankbaar tegen hem. 'Zullen we samen strakjes gaan praten, rustig' stel ik zachtjes aan Kurt voor, hij kon het alleen horen en kijk hem vermoeid en afwachtend aan.

---

One Who Travels A Higher Path.

Quinn

Ik wiebelde met mijn benen zodat het bed mee bewoog terwijl ik toe keek hoe Damon mee heen en weer schokte.
"Opstaan," Zeurde ik lachend en tikte met de zijkant van mijn voet tegen zijn zij. "Je gaat me hier toch niet zo laten staan?"

Damon

'Waarom?' lach ik, en kijk haar aan.
Ik leun op mijn armen en kijk haar aan..

---

El Diablo.

Alex Grey:
'Is al goed. ik was jou zowieso nog wat verschuldigd' zeg ik
natuurlijk heb ik nog gevoelens voor hem, maar ik moet ze aan de kant schuiven voor Blaine.
ik wil niet dat hij ongelukkig is
De pijnlijke waarheid is gewoon dat hij bij Kurt hoort..

---

Music is my life

Quinn

"Je krijgt er een koekje voor," Grapte ik en trok weer een pruillipje.
Voor een tweede keer tikte ik met mijn voet tegen zijn zij gevolgd door enkele duwtjes tegen zijn arm.

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Damon

'Wat voor koekje?' grinnik ik.
Ik kijk haar grijnzend aan, en lach een beetje..

---

El Diablo.

Finn

'Geen dank, Blaine.' zei ik waarna ik Kurt bekeek. Hij had een fikse blauwe plek op zijn wang, en ik kon zo zien dat het niet bij die ene klap gebleven was. Maar waarom? Ik moest blijkbaar gewoon even wachten, want ik gunde Blaine en Kurt natuurlijk eerst tijd met elkaar. Na alles wat ze hadden meegemaakt. Ik zou later wel vragen wat er precies aan de hand was. Wat een klootzak is die Steven. Als ik nog één keer zijn kop zie, gaat hij eraan. Hij had met zijn poten van mijn stiefbroer af moeten blijven. Hij had nu echt de verkeerde te pakken. 

Kurt

Ik knikte meer bleef Blaine voor een paar minuten stevig vasthouden zodat hij niet kon weglopen. Ik pakte ook snel mijn mobiel en besloot om Rachel te sms'en.'Lieverd, word alsjeblieft niet boos. Ik had je niet alles verteld. Er is iets gebeurt, Finn legt het je zo meteen wel uit. Ik ga nu eerst met Blaine praten, en daarna leg ik je alles uit. X Kurt. Ik hoopte dat ze begreep dat ik het verzwegen had voor haar eigen bestwil.
 Ik gaf zoveel om Blaine, ik dacht dat die hel waardoor ik inleefde dankzij Steven nooit zou eindigen. En dat Blaine nog meer pijn zou hebben, of dat hij uiteindelijk Blaine iets aan zou doen. Ik liet hem langzaam los en pakte zijn hand. Ik draaide mijn gezicht om naar Alex en Finn en keek ze dankbaar aan. 'Bedankt, jongens.' zei ik schor. Ze wisten niet hoe dankbaar ik was, en dat zouden ze waarschijnlijk nooit weten. Ik zou ze een andere keer uitgebreider bedanken. Want op dit moment had ik een vreselijke spraakgebrek. Ik liep samen met Blaine naar zijn kamer en omhelsde hem weer. Mijn hoofd liet ik tegen zijn borstkas aan rusten. 'Het spijt me zo.' zei ik gebroken. Ik staarde nog steeds een beetje verward voor me uit. Ik had gemengde gevoelens en kreeg alles even niet op orde. Ik voelde me angstig, boos, verdrietig, opgelucht, verliefd, dankbaar, diep gekwetst en opgelaten. En dat alles door elkaar..

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Quinn

"Wat voor koekje wil je?" Vroeg ik zacht en boog wat door mijn knieën zodat ik op zijn buik zat en grinnikte.
Ik ging zacht met mijn vinger over zijn wang en lachte.

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Rachel
Ik kijk hem vragend aan tot ik zijn lippen op de mijne voel. Ik duw hem weg.
FINN had gelijk gehad. Ik hoorde mjjn sms toon maar negeerde het.

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Mitchell

'Sorry, het was echt mijn bedoeling niet.' zei ik spijtig en gemeend. Ik zuchtte en ik stond op. 'Ik denk dat het maar beter is dat ik ga.' zei ik, ik had echt echt verpest.

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Rachel
Ik knikte, snel stond ik op en liep ik verward naar binnen.
Waarom? Waarom deed hij dit, ik had hem bijna alles toevertrouwd. Hij had me geholpen, ook toen Jesse weer kwam.
Ja dat vond ik moeilik al liet ik het niet merken. Helemaal verward en in mijn eigen wereldje ging ik zitten op de bank.
Hij wist hoe grlukkig ik was met Finn en opns dochterje.

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan