• Welkom in California.
    Hier ligt een school waar gewone leerlingen (stervelingen) niet op kunnen.
    School of Magic genaamd. Niet veel stervelingen weten van deze school af.
    De bedoeling in deze school is dat bijzondere leerlingen naar school kunnen en een kant kiezen.
    Natuurlijk zijn er op deze school krachten die de leerlingen hun keuzes beïnvloeden.
    Sommige stervelingen komen per ongeluk ook op deze school te recht. Waardoor sommige "monsters" hun leven tot een hel willen maken.



    Meisjes(vol)
    Anna Sissy Flair - Geest : dracoluvvv
    Naya Wednesday - weerwolf : Poeh
    Madeleine Price - Manifesterende heks : Primrose12
    Francina Starks - Vampier : Dashed
    Avelin Cyrille June - Glamorgana/Veela : SerpentEyes
    Lily Jeanine Lockwood - Glamorgana/Veela : Aragog
    Catherine Jeanine Mariah Roux - Demon : Aragog
    Rosalie Ridder - Waternimf : LostMagic
    Stephany Selfira Delores - engel : Courteous
    Adora Witchsinner - gedachtenbeheerster : xEques
    Olivia Beckham - elf : FlowingFancy


    Jongens
    Connor Duke - weerwolf : xSpookje
    Aiden Josh Miller - weerwolf : Silvanaa
    Jack Barrowman - weerwolf : xRemember
    Eeron Edward Night - weerwolf : WillNotLearn
    Lukas Gabriël Thomson - geest/edit : Poeh
    Virgo Dules - demon : Dashed
    Micael Adrian Whittemore - demon :Bisous
    Tyson Rush - vampier : Mordacious
    William Stevens Hyde - vampier : Poeh
    Alexander Matt Loghwood - halfbloed (demon + mens) : LostMagic
    Tyler Jacob Loghwood - halfbloed (demon + mens) : LostMagic
    Nathan Jackson - tovenaar : WillNotLearn
    Jason Jackson - tovenaar : WillNotLearn


    Stervelingen
    Skyler Noëlle Haynes - meisje : Bisous
    Audrey Lynn Winchester - meisje : Silvanaa
    Elena Yana Bennett - meisje : LostMagic
    Rylie Jazlyn Salome - meisje : Frey
    Noah Price - jongen : Primrose12
    Daniël Matthew Smith - jongen : Moonlit


    Leerkrachten
    Madam Sprew - Balans goed/slecht : Poeh
    Mr. McDonalds - woedebeheersing weerwolven : Primrose12


    Regels:[/b]
    OOC : [] ()
    Niet schelden in OOC
    Nieuwe topics worden door mij aangemaakt : gelieve dat te respecteren
    Naamsveranderingen doorgeven

    Rollenstory
    Rollentopic
    Lessenrooster
    Kamerindeling
    NEW TOPIC

    [ bericht aangepast op 9 aug 2012 - 13:49 ]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Tyson Rush, vampier.
    'Houd je binnen pretjes dan bij je,' had het meisje gewaagd terug geantwoord – dat Rylie heet. Tenminste, dat is wat ik te horen kreeg in het gesprek. Haar uitdagende blik kwam sterk uit haar ogen.
    Oh, ze wilde deze kant op. Dat zou haar dood nog betekenen op deze school als ze hiermee doorging. Sommige hebben een nogal kort lontje en ik denk wel dat ik daar een van ben. Alhoewel, ik moet me nu wel inhouden vanwege de dingen die ik vorig jaar teveel heb uitgehaald.
    Het begint gewoon saai te worden en nouja.. het is saai. Ik laat het daar wel op. School sucks.
    Ik draaide me om en hing wat naar voren, dichter bij het meisje. Even sloot ik mijn ogen om mezelf tegen te houden – en me eigen 'balans' weer te hervinden om haar niet meteen aan te vallen en haar leeg te drinken. Haar geur omringt me namelijk en zo snel als ik kan breng ik het namaakbloed naar mijn mond & drink dit bijna leeg.
    “Dat bepaal ik zelf wel. Als jij je bij jouw zaken houdt, houdt ik me bij die van mezelf mensenmeisje.” Grinnikte ik geniepig en ik ging weer rechtop zitten.
    Ik keek voor me, waardoor ik het meisje dus niet meer zag, maar gewoon naar de monsters in de kantine keek. De tassen liggen overal in de kantine, die ze nog in hun kamer moesten dumpen.
    Ik moest mijn spullen ook nog meenemen, maar dat zou ik later ophalen. Ik woon hier toch vlakbij, dus dat gaat gemakkelijk. Al denk ik niet dat stervelingen een verleidelijke uitnodiging krijgen – al zouden wijzelf die wel krijgen waarschijnlijk, dacht ik grinnikend.
    “Ik zou niet bij iedereen zo'n gewaagd antwoord geven.” Gaf ik haar als antwoord.

    [ bericht aangepast op 18 juli 2012 - 0:42 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Rylie Jazlyn Salome - Sterveling.
    Hij draaide zich om en hing wat naar voren, waardoor hij dichter bij mij was gekomen. Verveeld trok ik een wenkbrauw omhoog toen hij even zijn ogen sloot, waar sloeg dat nu op? Rare gast dat 't was.
    'Dat bepaal ik zelf wel. Als jij je bij jouw zaken houdt, houdt ik me bij die van mezelf mensenmeisje.' Grinnikte hij geniepig en ging weer rechtop zitten, en eigenlijk had ik al een antwoord klaar, maar mijn gedachten lagen nog bij zijn laatste woordje. Mensenmeisje? Hoe kun je dat nu weer een scheldwoord noemen, als dit zijn bedoeling was?
    'Ik zou niet bij iedereen zo'n gewaagd antwoord geven.' Zei hij mij en ik stopte het boek linea recta terug in mijn tas, deed deze om mijn schouder en ging vlak voor hem staan, waarna ik hem gewaagd en ietwat dodelijk in zijn ogen terugkeek. Ik stond dichtbij hem en priemde mijn vinger in zijn borstkas. 'Waar the heck sloeg dat mensenmeisje nu weer op? Wat bedoel je daarmee?' Ik snoof even spottend en keek van de andere jongen terug naar de jongen die voor me stond.
    'En ik beslis echt zelf wel of ik een gewaagd antwoord terug geef, het kost me heus mijn leven niet. Doe normaal.' Rolde ik geïrriteerd mijn ogen, waarna ik mijn hand weer rustig liet zakken.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    @ Maaike, HAHAHHAHAHAHAHAAH. Sorry, ik moest me echt kapot lachen om jou post. (":


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Sissy:
    zijn er alweer mensen gestrand mag wel een tijd worden dat ze weg gaan


    Be happy with your life and dont waste your time whit bad feelings

    [zijn er al mensen online?]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    [ja, waar kan ik beginnen?]


    Ik zie God als een lopende boom die kan praten via gevoelens. Is dat raar?

    [laat ze gewoon toekomen op school. Het is de introductiedag wat betekend dat er nog geen lessen zijn maar de leerlingen gewoon een kamer (2 personen per kamer, soms 3) krijgen toebedeelt. Er komt ook nog een toespraak.]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Elena Yana Bennett |sterveling|
    Na Stereo hearts begint Mean Girls. Ik blijf zingen aangezien ik me goed in het liedje kan inleven maar begin nu wel verder uit te pakken. Ik zorg ervoor dat mijn kamergenoten nog veel plaats over hebben in de kleerkast. Ik wil daar nog niet de eerste dag boel mee hebben. Het schooljaar duurt nog zo lang en aangezien we in 1 kamer opgescheept zitten. Ik schud zachtjes mijn hoofd.


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Poeh schreef:
    |Kay kay. ^^ |
    Naya Wednesday, Weerwolf.
    Naya zette haar koffers en schoudertas op het bed in haar kamer. Voor zover ze wist had ze nog geen roomie, maar dat vond Naya niet erg. Ze was even graag op zichzelf als met 2 of 10. Naya glimlachte en vond dat het tijd was de poten eens de strekken. Naya liep de school uit en ging het bos in zo diep als ze kon. Hoe verder van de school hoe beter. Ze kleedde zich uit en veranderde dan naar haar wolf. Een iets kleinere bruine wolf. Naya rende door het bos tot ze doorkreeg dat ze niet alleen was. Daar op een open plek in het zonlicht lag een andere wolf. Een witte wolf. Naya liep langzaam dichterbij en stak toen haar kop in het zonlicht. Ze keek de andere wolf nieuwsgierig aan.



    Eeron Edward Night

    Toen Eeron de andere wolf opmerkte kwam ging hij snel en soepel op zijn poten staan, de andere wolf leek naar hem te kijken en hij overwoog weg te lopen, hij had veel vaker andere wolven gezien een z'n ontmoeting was niet echt altijd bij kijken gebleven. Aan de andere kant was hij nieuwsgierig deze Wolf en bleef hij staan waar hij stond.


    Don't be like the rest of them, darling

    [Ik heb veel gemist zie ik wel, iemand een korte samenvatting?]


    It is the unknown we fear when we look upon death & darkness nothing more. - albus dumbledore

    [ik weet zelfs niets ervan ... sorry]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    {Als je iemand nodig hebt om mee te praten heb ik mijn toverende tweeling nog? (A)}


    Don't be like the rest of them, darling

    Olivia Beckham || Elf (nog niet ontdekt)

    In de verte zag ik een groot stenen gebouw we reden ernaartoe. En met “we” bedoel ik mijn vader en ik. Mijn ouders hadden mij op vele scholen gezet maar omdat ze veel reisden wouden ze dat ik op een school zat waar je ook zou gaan wonen; een kostschool. Ze wouden dat ik vrienden kreeg en die ook kon houden en dus niet, wanneer ik weer weg ging, het contact zou verliezen en helemaal opnieuw moest beginnen ergens anders. Ik heb geprotesteerd en het is me vijf jaar gelukt om niet naar deze school te gaan maar dit jaar niet meer en vandaag was het de introductie dag. Ik zat met mijn armen over elkaar geslagen te piekeren of ik nog een smoes kon verzinnen om niet mee te hoeven gaan maar ik wist dat dat zinloos was. ‘Is dat grote stenen gebouw daar de kostschool?’ vroeg ik aan mijn vader. ‘Ja, dat is hem,’ antwoorde mijn vader hierop.
    Toen we voor het gebouw stopten stapte mijn vader uit en haalde de bagage uit de achterbak. Eén koffer en een rugzak. Hij zette het een eindje van de auto af en deed mijn deur open. ‘Waarom kom je er nou niet uit? Ik weet dat je dit niet leuk vind maar het is voor je eigen bestwil, oké?’ ‘Waarom moet ik hierheen?’ zei ik met nadruk op “moet.” Mijn vader zuchtte en pakte mijn pols, ‘Het heeft geen zin om tegen te stribbelen het plan staat al vast en je moet er nu echt uitkomen anders zet je jezelf voor schut.’ Geïrriteerd klikte ik mijn riem los en ging wat rechterop zitten. Dat was niet zo slim van mij want mijn vader trok me nu aan mijn pols naar buiten en sloeg de deur dicht. Hij deed er nog een schepje bovenop en deed de auto helemaal op slot. Ik zuchtte. ‘Dan tot over een jaar,’ zei ik me over gevend aan mijn vader. ‘Tot over een jaar mijn kleine elf,’ zei mijn vader en drukte een kus op mijn voorhoofd, waarom hij altijd elf tegen mij zei wist ik ook niet maar ik vond het wel origineel. Tenminste origineler dan schat of snoepje of zoiets dergelijks. Ondertussen was mijn vader alweer in de auto gestapt. Hij startte de motor en reed weg. Ik zwaaide hem uit en gaf hem een handkus. ‘Doeg!!!!’ riep ik heel hard. Ik moest maar weer eens een lekker spontaan meisje gaan worden en niet een depressieve. Ik deed de rugzak om mijn schouders en pakte mijn koffer en vol van verwachting in avontuur liep ik naar de school toe.


    Ik zie God als een lopende boom die kan praten via gevoelens. Is dat raar?

    [oké dat was 1 van mijn 2 langste rpg stukken ooit]


    Ik zie God als een lopende boom die kan praten via gevoelens. Is dat raar?

    [eblricchh! ik wil met je toverende tweeling praten!]


    It is the unknown we fear when we look upon death & darkness nothing more. - albus dumbledore