[RPG] True Blood O2 - Speeltopics

Pagina 1: Adelynn Denyse Laramie - Carmella Reina Jae Marvella
Pagina 2: Phoebe Azalea Pierce
Pagina 3: Sandy Tailor
Pagina 4: Sixx - Diamond 'Dia' Wood
Pagina 5: Liam Oliver Anderson - Caroline Rosalyn Roux - Matthew Kyle
Pagina 6: Silver Quartz
Pagina 7: Caleb Maxwell Fox - Diora Cherelle Fox - Emerence Ariàne Davis
Pagina 8: Finn Blaise Ryder
Pagina 9: Rafael García Sánchez - Mabel Georgia Atterbury

Vampires

Leider: Diamond 'Dia' Wood (Angelite)

Jongens:
1. Rafael García Sánchez (Bisous)
2. Finn Blaise Ryder (Morticia)
3.
4.

Meisjes:
1. Carmella Reina Jae Marvella (Nesaea)
2. Diora Cherelle Fox (Leannan)
3. Emerence Ariàne Davis (Benefit)
4. Sandy Tailor (LostDreamz)
5.

Vampaneses

Leider: Liam Oliver Anderson (lluvia)

Jongens:
1. Caleb Maxwell Fox (Leannan)
2. Matthew Kyle (lluvia)
3. Silver Quartz (Angelite)
4.

Meisjes:
1. Adelynn Denyse Laramie (Nesaea)
2. Phoebe Azalea Pierce (Morticia)
3. Sixx (Benefit)
4. Caroline Rosalyn Roux (Aragog)
5. Mabel Georgia Atterbury (Bisous)

[ bericht aangepast op 14 juli 2012 - 18:03 ]

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Finn | Vampire.
Even fronste ik toen ik zag hoe ze bedenkelijk een hand door haar bruine haar haalde. ‘Which crime?’ vroeg ze, en in mijn oren klonk dat nogal onzeker, dus ik keek haar met een vragende, nieuwsgierige blik aan.
‘It was a joke, milady.’ Legde ik uit, maar keek haar nog steeds op dezelfde manier aan. ‘What happened, dear?’ Dit keer kwam, helaas, mijn oude, Engelse accent erin gemakkelijk door en ik kon mezelf wel voor mijn hoofd slaan.
Katherine zou nu even moeten wachten, want dit ging voor, dus ik liet mijn hand weer zakken van mijn kin en legde mijn beide armen op de stoelleuningen.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Phoebe | Vampanese.
Het mes wat ik vasthad, speelde ik ondertussen een beetje mee en toen ik merkte dat het meisje wakker werd, keek ik naar het tafereel voor me. Naar het meisje dat overeind probeerde te komen, maar wat niet lukte aangezien ik haar stevig had vastgebonden.
“Maak me los!” snauwde ze, toen ze dit had opgemerkt, maar ik liet alleen een donker gegrinnik hoorde terwijl ik mijn hoofd langzaam schudde. “No can do, doll. Ik kan je nog niet losmaken, wie weet wat je dan gaat doen?” Glimlachte ik vaagjes en zuchtte even.
“Heb je wel lekker geslapen?” Het kwam plagerig over mijn blanke, volle lippen terwijl ik haar vanonder mijn wimpers uitdagend aankeek.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Carmella Reina Jae Marvella
Ik liet mezelf van de stoelleuning glijden, en liep naar de tafel met dierenbloed. Het was niet erg voedzaam, maar zou voor de komende uren mijn honger stillen.
"Nee, er is niks." Ik glimlachtte even, en schonk een glas in. "Wil jij ook?" vroeg ik, en draaide me om met een glas hertenbloed in mijn hand.
Hij had Engels geklonken, voor de eerste keer dat ik hem kende. Erg apart. Als hij Engels was, waarom zou hij dat verbergen? Ikzelf was Frans, en mijn accent had ik ooit nooit stil gehouden.

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Finn | Vampire.
Terwijl Carmella zichzelf van de stoelleuning liet glijden, liep ze naar de tafel met dierenbloed. ‘Nee, er is niks.’ Ik keek naar haar rug nu, dus kon ik niet merken welke uitdrukking zij op haar gezicht had.
‘Wil jij ook?’ Vroeg ze en draaide zich dit keer om met een glas hertenbloed in haar hand. Ik keek ernaar, maar liet mijn ogen toen langzaam weer in die van haar dringen. Ik stond op en liep kalm naar haar toe, pakte een glas en schonk dit in met de donkere vloeistof, dit alles zonder mijn blik met haar ogen te verbreken.
‘Graag.’ Antwoordde ik toen en mijn linker mondhoek ging toen lichtelijk omhoog. Ik bracht mijn glas met een zachte tik tegen die van haar aan en bracht deze toen naar mijn lippen, waarna ik er een slok van nam.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Carmella Reina Jae Marvella
Nadat ik een slok had genomen, keek ik Finn weer bedenkelijk aan. Ik krulde een lok rond mijn wijsvinger.
"Ik wist niet dat je Engels was," merkte ik op, aangezien de nieuwsgierigheid het toch weer won. Opeens zag ik een verdwaalde, rode druppels op zijn kin zitten, met een glimlachje streek ik die met mijn vingertop weg. Ik voelde de kleine bolling van het litteken dat op zijn kin zat, waarvan ik altijd had aangenomen dat hij als kin was gevallen of iets dergelijks.

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Finn | Vampire.
Opeens keek ze me bedenkelijk aan en krulde een lok rond haar wijsvinger, waardoor ik mijn linker wenkbrauw lichtjes optrok. Ik wilde net vragen wat er was, toen ze het al liet blijken. ‘Ik wist niet dat je Engels was,’ merkte ze op en ik begon als automatisch te knarsetanden. Ik kon mezelf nu echt voor mijn hoofd slaan, ik had niet gewild dat ze daar achter kwam.
Toen ze echter met een glimlachje een paar rode druppels die op mijn kin zaten wegveegde, opende ik mijn mond een beetje geschokt en mijn pupillen verwijdde zich ook een beetje. Zwijgzaam deed ik mijn mond daarna weer dicht en keek haar aan. Ze had het litteken gevoeld met haar vingers…
Ik voelde mijn hart tekeer gaan, al was ik praktisch gezien eigenlijk al dood, maar het overkwam me gewoon. Hierna probeerde ik echter mijn act weer op te bouwen, dus gleed er een charmante glimlach op mijn mond. ‘Thanks, dear.’

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Mabel Georgia Atterbury
Liam schudt zijn hoofd. 'Moet jij nog jagen dan?'
Ik schud ook mijn hoofd. 'Nee, ik zit wel vol denk ik,' antwoord ik. 'En ik denk dat er vanavond toch niet meer veel soeps tussen zit, dus ik denk dat we beter terug kunnen gaan,' vervolg ik terwijl ik mijn kleren recht trek. 'Tenzij je hier wilt blijven om op een andere manier op meisjes te jagen natuurlijk,' voeg ik er nog plagerig aan toe.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Carmella Reina Jae Marvella
Verbaasd keek ik Finn aan. Hij leek wel nerveus, vlak voor die glimlach weer op zijn gezicht was verschenen. Niet bepaald zoals ik Finn kende.
"Is er iets?" vroeg ik, mijn arm strekte zich en ik liet mijn hand even op zijn onderarm rusten.
Maar wat zou er moeten zijn? Er gebeurde hier nooit veel spannends, maar misschien zat hij in z'n maag met iets van vroeger.

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Finn | Vampire.
‘Is er iets?’ vroeg ze en ze strekte haar arm al uit om haar hand vervolgens op mijn onderarm te laten rusten. Eigenlijk had ik hem weg willen trekken, haar hand weg willen slaan of iets waardoor ze me niet aan zou raken, maar ik hield me in, deed het niet.
Ik perste dus letterlijk weer een charmante glimlach op mijn lippen en probeerde haar met een plagende blik aan te kijken, terwijl ik daarna weer een slok van de rode vloeistof nam.
‘Nee, Madame, wat zou er moeten zijn?’ Glimlachte ik, maar dit keer lichtelijk van haar weggedraaid en ik pakte haar hand die op mijn arm lag, drukte een licht kusje op haar hand en keek haar toen weer in de ogen.
‘Ik ben in het gezelschap van een fijne dame, dat is er.’ Ik hoopte dat, dat zou werken en ze niet door zou vragen.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Carmella Reina Jae Marvella
Enigzins beledigd streek ik met de hand die hij in principe weg had geduwd door mijn haar. Ik was niet dom, had doorgehad hoe hij er een korte blik op had geworpen, zich 'subtiel' weg had gedraaid. Blijkbaar waren we niet bevriend zoals ik had verwacht.
Ik wierp hem een blik toe, en liep naar de fauteuil. Na nog een slokje te hebben genomen, ging ik zitten en sloeg mijn benen over elkaar. Met een zucht keerde ik mijn gezicht naar het raam, keek naar de sterren en maan.

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Caleb Maxwell Fox

Ik lachte even en gaf nog een kusje op haar kruin waarna ik me rustig aan begon te kleden.
Pas wanneer ik iemand hoorde roepen, verdween de glimlach van mijn gezicht en voelde ik me niet goed worden.
Die stem, ik herkende die stem uit de duizend, het was Diora.
"Verdorie," Mompelde ik en trok razendsnel mijn kleren aan waarna ik de deur weer van het slot haalde en mijn hoofd wat buiten de deur stak om te horen of zij het echt wel was.





Diora Cherelle Fox

Verwoed probeerde ik me los te trekken en werd steeds nijdiger.
"En wat ben je dan van plan met dat mes?" Vroeg ik sarcastisch. "Me neersteken? Veel succes daarmee."
Ik wist dat ze met een gewoon mes nooit door mijn vel zou kunnen gaan aangezien het zelfs kogels tegen kon houden.
Dus oftewel was ze gewoon dom, of ze gebruikte het om me angst aan te jagen, wat tot nu toe nog niet was gelukt.

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[Ik ben eten, tot zo (:]

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Phoebe | Vampanese.
Een sadistisch, kort lachje kwam over mijn blanke, volle lippen en ik liet de scherpe kant van het mes even over mijn hand gaan. Ze keek me nogal nijdig aan, wat me nog meer aanstond. Mooi, mooi, kijk me maar zo aan…
Langzaam stond ik op en keek haar nog aan. ‘Oh, dit mes?’ Antwoordde ik plagend en draaide het rond in mijn hand, maar gooide het toen met een sterke worp weg, waardoor deze in de muur kwam te zitten. ‘Die had ik alleen voor het plezier, ik wachtte totdat je wakker zou worden uit je schoonheidsslaapje.’
Ik liep twee passen totdat ik al bij haar en het bed stond en boog me iets voorover. ‘Je hebt trouwens nog steeds niet verteld of je lekker had geslapen, liefje.’ Een klein grijnsje sierde mijn lippen.

Finn | Vampire.
Ik kon duidelijk zien dat ze beledigd was, want ze streek haar hand door haar haarlokken. Toen wierp ze me een blik toe en liep naar de fauteuil. Na nog een slokje genomen te hebben, ging ze zitten en sloeg ze haar benen over elkaar. Ik volgde haar blik uit het raam en keek ook naar de sterren en de maan.
Een diepe zucht kwam er over mijn lippen en ik nam nog een slokje voordat ik naar haar toe liep. ‘Milady Carmella,’ Ik sprak haar naam uit met een bepaalde elegante stem dit keer. ‘I’m sorry.’ Ik stond bij haar stil en streelde met mijn vingers haar kaak, liefdevol en zacht.
‘Het is gewoon iets waar ik liever niet aan herinnerd wordt.’

[ bericht aangepast op 14 juli 2012 - 19:24 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Diora Cherelle Fox

In een vlaag van woede spuugde ik in haar gezicht en keek haar aan terwijl mijn ogen vuur schoten.
"Als een roosje," Spotte ik en liet mijn vingers over het bed glijden. "Moet ik vereerd zijn dat je toekeek hoe ik sliep? Want ik vind het persoonlijk een beetje stalkerig worden."
Ik trok een wenkbrauw op en was niet onder de indruk van haar verschijning, al wist ik maar al te goed dat ik niet veilig was.
Hoe hard ik in gevaar verkeerde wist ik niet, maar als ik haar lang genoeg bezig kon houden dat ze me niets aan zou doen, zou ik misschien nog een plan kunnen verzinnen.
"Dus slaap je hier?" Vroeg ik sarcastisch en keek de kamer rond. "Duister...Net als je hart."

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Phoebe | Vampanese.
Ik boog me voorover met een donkere grijns op mijn gezicht toen ze me in mijn gezicht had gespuugd, eigenlijk zat dat er wel aan te komen. Met een snelle beweging veegde ik het spuug van mijn gezicht met de mouw van het meisje en hurkte toen naast het bed neer terwijl ik haar goed in de gaten hield.
‘Stalkerig?’ Snoof ik spottend. ‘Het is maar hoe je het bekijkt, ik wil alleen weten hoe Caleb zijn gezicht is als ik jou erbij haal.’ Praatte ik verder en ik stond weer op terwijl ik wat heen en weer liep, maar haar nog steeds in de gaten hield.
‘Complimenten, complimenten,’ Mijn stem klonk eigenaardig, alsof ik al in gedachten had hoe ik haar pijn kon doen. Ik grinnikte. ‘Zo vroeg op de avond nog, en ik denk dat ze in jouw geval maar blijven komen… Geen zorgen trouwens, in dat bed is niet… geflikflooid.’

---

Quiet the mind, and the soul will speak.