Dit is zo eng... - Stamcafé

Een vriendin had ooit verteld dat ik hier aan moest denken als ik in mijn bed lig;
Je moet plassen, dus je staat en loopt door de gang.
Zonder reden spookt het zinnetje; 'er staat een man in de tuin met een bijl, er staat een man in de tuin met een bijl, er staat een man in de tuin met een bijl' een hele tijd door je hoofd.
Maar dan denk je 'Mwaaaa, het zal heus wel niet waar zijn.'
eens je klaar bent met plassen kijk je voor de zekerheid door het minicuul raampje bovzn het toilet, zoals je al dacht geen man, en geen bijl.
Wanner je weer naar je kamer loopt spookt er 'nu zit hij in je huis, nu zit je in het huis, nu zit hij in je huis' door je hoofd, weer zonder reden.
Maar dan denk je weer; 'mwaaaa, het zal heus wel niet waar zijn.'
Eenmaal je je weer bevestigd hebt in je nest hoor je gekraak onder je bed, niet veel later besef je dat er iemand onder je bed ligt....

ieeh ik ken er ook een;

er was eens een meisje. Haar opa was op een boot die van Japan naar Nederland ging vermoord. Hij had in Japan voor het meisje een pop gekocht. De pop was van porselein en had 2 vingers in de lucht. Het meisje zetten hem in de grage en ging weg. Die avond gingen de ouders van het meisje uit eten haar moeder zei dat ze als er een noodgeval was het meisje haar kon bellen. De ouders gingen weg en het meisje naar bed. 's avonds werd het meisje wakker van een geluid. Een hele enge kinder stem zei 'Ik sta onder aan de trap. Met 2 vingers in de lucht en een mes in mijn hand.' Het meisje schrok zich rot en belde haar moeder. Die kwam meteen maar toen ze er was, was er niemand in huis. De volgende avond gingen de ouders weer weg. Het meisje ging weer naar bed. Toen hoorde ze weer 'Ik sta onder aan de trap. Met 2 vinger in de lucht en een mes in mijn hand.' Het meisje trok der deken over haar hoofd en viel weer in slaap. Later hoorde ze weer de stem 'Ik sta midden op de trap. Met 2 vingers in de lucht en een mes in mijn hand.' Nu zat het meisje recht op in bed. Ze was heel erg bang en durfde niet meer te slapen. 'Ik sta boven aan de trap. Met 2 vingers in de lucht en een mes in mijn hand.'Het meisje griste haar mobiel van haar nacht kastje en toetste het nummer van haar moeder in. Maar ze kreeg alleen de ingesprektoon te horen. Weer kwam de stem 'Ik sta voor je deur. Met 2 vingers in de lucht en een mes in mijn hand.' het meisje sprong haar kast in. Ze had nog maar net de deur dicht gedaan of ze hoorde 'Ik sta voor je bed. Met 2 vingers in de lucht en een mes in mijn hand.'Het meisje toetste nog een keer het nummer in en weer kwam de ingesprekstoon. 'Ik sta voor je kast. Met 2 vingers in de lucht en een mes in mijn hand. Weer toetste ze het nummer in hij ging over. Maar toen ging opeens de kast deur open en de stem zei 'Ik sta voor je neus. Met 2 vingers in de lucht en een mes in mijn hand.'

In het restaurant had de moeder van het meisje de telefoon opgenomen. Net toen ze wou vragen met wie ze sprak hoorde ze een harde schreeuw. De ouders gingen snel naar huis. Toen ze in de kamer van hun dochter kwamen. Zagen ze het meisje dood in de kast liggen en hoorde 'Ik sta boven op de kast met drie vingers in de lucht en een mes in mijn hand'

Ik heb dit verhaal 2jaar geleden gehoord van een vriendin. Ik was op een slaapfeestje van een meisje en we zaten in een tent op een parkeerplaats voor haar huis. (ze hebben een bedrijf met auto's dus hebben ze een parkeerplaats voor hun huis) en iedereen zat tegen elkaar opgekropen, want dat meisje heeft een heel hoogstemmetje dus is echt super eng. Toen het verhaal afgelopen was, zei een vriendin van mij (ze had het verhaal niet meegekregen en lag wat verder in de tent) iets, gewoon heel normaal. En wij allemaal kei hard gillen. Hihi, good times (;

Swag,♥ Van Inge(L)

Yoda schreef:

Btw, I find this to be more scary than the stories.

'Time you enjoy wasting, is not wasted.' - John Lennon

LiquidSugar schreef:
(...)
Man, straks durf ik niet meer in mijn tweepersoonsbed slapen!

Swag,♥ Van Inge(L)

Winslet schreef:
(...)

Iehh ik ook niet. Ik vertrouw mijn lakens nooit als het een bobbel is

'Time you enjoy wasting, is not wasted.' - John Lennon

Deze is ook leuk ;p.

Een Amerikaanse studente rijdt op een mistige avond met de auto terug naar haar studentenflat zo'n 400 kilometer verderop.­ Op de radio hoort ze het bericht dat een bijlmoordenaar in de buurt ontsnapt is, dus besluit ze niet te stoppen, maar meteen door te rijden naar huis

Ongeveer 30 kilometer voordat ze thuis is heeft ze bijna geen benzine meer en moet ze bijtanken, dus­ ze stopt bij een benzinestation.­
Daar wordt ze geholpen door een van de pompstation medewerkers, die er niet echt verzorgd uitziet en de helft van zijn tanden mist.­

De studente draait haar raam op een kiertje en vraagt de man om de tank vol te gooien.­ Terwijl de man dat doet kijkt hij haar een aantal malen zeer indringend aan.­
Als de pomp medewerker klaar is met tanken geeft de studente hem door het kiertje van haar raam haar creditcard.­
Zelf blijft de vrouw in haar goed afgesloten auto zitten.­

Een minuut later komt de medewerker terug met de mededeling dat haar creditcard geweigerd is.­ De pompbediende heeft de credit card maatschappij gebeld en zij vragen of de vrouw even aan de telefoon wil komen.­
De vrouw weet echter zeker dat er niets met haar credit card aan de hand is en weigert haar auto te verlaten.­ De man dringt aan en dreigt haar credit card door te knippen.­

Uiteindelijk stapt de studente uit en loopt naar het kantoortje van de pompbediende.­ Als ze binnen is, hoort ze dat de deur achter zich op slot wordt gedraaid.­ Verschrikt draait ze zich om.­ Daar staat de pompbediende.­
"­Sorry dat ik je bang heb gemaakt, maar onder je achterbank zit een man met een bijl in zijn handen."­

[ bericht aangepast op 10 juli 2012 - 17:24 ]

The odds are néver in our favor.

Gelukkig kan er niemand onder mijn bed!

Dit vind ik trouwens het engste griezelverhaal:
Een man was op een feestje toen hij zich realiseerde dat hij het nummer van de nieuwe babysit nog niet had. Hij belde naar zijn thuisnummer en kreeg de babysit aan de lijn. Zij gaf hem haar nummer en vertelde hem dat zijn twee kinderen net in hun bed lagen. Ze vroeg ook of ze tv mocht kijken in de slaapkamer, zodat ze de kinderen zou horen als ze wakker werden. De man stemde hier mee in en wou net afleggen toen het meisje nog iets vroeg. "Mag ik in de slaapkamer een laken leggen over het beeld van de clown?" zei ze. "Ik vind zijn lach nogal eng."
Waarop de man zei: "Haal onmiddelijk de kinderen naar beneden en bel de police. We hebben helemaal geen beeld van een clown in onze slaapkamer."

Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

Al die verhalen zijn extra eng en leuk nu is toevallig This is Halloween luister, haha.

KLIK.
Kies maar een. De eerste ik volgens mij best wel eng, heb ik een stukje van gelezen en er staat ook een echte oude foto bij, dus ik denk dat die waargebeurd is.

Louriox schreef:
O, ik zou dit niet moeten lezen, want ik kan hier echt niet tegen...

If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

Ik heb nu serieus kippenvel van al die verhalen...

"Delaying death is one of my favourite hobbies."

MrWolowitz schreef:
Ik heb nu serieus kippenvel van al die verhalen...

suicidemouse.avi
Do you remember those Mickey Mouse cartoons from the 1930s? The ones put out on DVD a few years ago? Well, I hear there's one that was unreleased, even to the most avid classic Disney fans.

According to most sources, it's nothing special. it's just a continuous loop (like in the Flintstones) of Mickey walking past six buildings for two or three minutes before fading out.

Unlike the cutesy tunes put in other cartoons, however, the song on this cartoon wasn't a song at all. It was just a constant banging on a piano's keys for a minute and a half before going to white noise for the remainder of the film.

It wasn't the jolly old Mickey we've come to love, either. Mickey wasn't dancing or even smiling. He was just kind of walking as if you or I would walk, with his head tilted to the side as he kept this dismal look upon his face. Up until a year or two ago, everyone believed that after it cut to black, that was it.

When Leonard Maltin was reviewing the cartoon to be put in the complete series, he decided it was too junk to be included. However, he wanted to have a digital copy due to the fact that it was a creation of Walt's. When he had a digitized version on his computer, he noticed something.

The cartoon was actually nine minutes and four seconds long.

This is what my source, an acquaintance of Mr. Maltin and a personal assistant to one of the higher Disney executives, emailed to me, in full.

After it cut to black, it stayed like that until the sixth minute before going back to Mickey walking. The sound was different this time, though. Instead of the piano, there was a murmuring. It wasn't actual talking, but more like a gurgled cry.

As the noise got more indistinguishable and loud over the next minute, the picture began to get strange. The sidewalk started to go in directions that seemed impossible based on how Mickey was walking. The dismal face of the mouse was slowly curling into a smirk, too. On the seventh minute, the murmur turned into a blood-curdling scream and the picture was becoming more obscure.

Colors were happening that shouldn't have been possible at the time. Mickey's face began to fall apart, with his eyes rolling to the bottom of his chin and his curled smile pointing upward on the left side of his face.

The buildings became rubble floating in midair and the sidewalk was still impossibly navigating in warped directions. Mr. Maltin became disturbed and left the room, sending an employee to finish the video and take notes of everything happening up until the last second and immediately store the disc of the cartoon in the vault afterward.

The distorted screaming lasted until eight minutes and a few seconds in, when it abruptly cuts to the Mickey Mouse face at the end of every video with what sounded like an out of tune music box playing in the background. This happened until the last thirty seconds, but I haven't been able to find out what happened in those final seconds.

From a security guard under me who was making rounds outside that room, I was told what happened after. After the video ended, the employee stumbled out of the room looking pale. He repeated, "Real suffering is not known," seven times before taking the guard's pistol and shooting himself.

The only thing I could get out of Leonard Maltin was that the last frame was a piece of Russian text that roughly said, "The sights of Hell bring its viewers back in." As far as I know, no one else has seen it. However, there have been dozens of attempts to get the file onto the internet by employees inside the studios, all of whom were promptly terminated of their jobs.

Whether or not it got online is up for debate, but if rumors serve me right it's online under the name 'suicidemouse.avi.' If you ever find a copy of it, I want you to never view it. Contact me by phone immediately, regardless of the time. When a Disney death is covered up as well as this, it means this has to be something huge.

suicidemouse.avi

[ bericht aangepast op 10 juli 2012 - 20:29 ]

ars moriendi

Ik vind het niet eng?
Ben er geloof ik iets te nuchter voor. Kan er wel om lachen

If the compass breaks then follow your heart and I hope it leads you right back into my arms.