Hihi, ik moest een kinderfantasie beschrijven voor m'n schrijfcursus. Wat vinden jullie ervan? ^^
Sprookjesland
‘Zeg, laten we op reis gaan. Naar sprookjesland, ergens Ver Weg. Ik beloof je dat we geen heimwee zullen krijgen. Heimwee bestaat niet in Sprookjesland.’
‘En hoe komen we daar dan?’ vraag jij.
‘Simpel. We maken van onze armen twee sterke vleugels en vliegen weg. Misschien is het wit van de wolken wel veel mooier dan het wit van de muren thuis.’
‘En waar slapen we dan?’ vraag jij.
‘We zoeken een draak, die zo groot is dat we samen onder zijn vleugels passen. Dat is toch veel spannender dan onze veilige warme dekens?’
‘En wie leest ons dan voor, voordat we gaan slapen?’ vraag jij.
‘Geen verhaaltjes voor het slapengaan. Wat dacht je van toverspreuken? In Sprookjesland wonen wel honderd tovenaars.’
‘Maar... maar... krijgen we daar wel te eten? vraag jij.
‘Maak je geen zorgen. We hoeven nooit meer bruine boterhammen met kaas te eten, want Sprookjesland heeft wel duizend snoephuisjes.’
‘En hoeven we nooit meer naar school?’ vraag jij.
‘De saaie kleuterjuf veranderen we in een prinses, oke? En dan wordt de school haar luchtkasteel.’
‘En onze hond dan?’ vraag jij. ‘Blijft die alleen achter?’
‘Natuurlijk niet. Oscar gaat met ons mee. Hij wordt een paard, zo’n mooie witte met lange zilveren manen, waar alle ridders om vechten.’
‘En wanneer komen we terug?’ vraag jij.
‘Voorlopig niet. Pas als onze vleugels te zwaar worden voor onze lichamen, en die van de draak te klein om onder te slapen. Als het suiker van de snoephuisjes onze tongen doet kleven, en de toverspreuken niet meer werken. Als de gouden haren van de prinses hun glans verliezen, en Oscar geen enkele ridder meer op zijn rug wil hebben. Pas als we ons realiseren dat de wereld zonder magie al betoverend genoeg is.’
[ bericht aangepast op 28 juni 2012 - 15:29 ]
Destiny is what you're supposed to do. Fate is what kicks you in the ass to make you do it.