Zelfvertrouwen. - Liefde, Vriendschap & Familie

Ik weet het het is vast een van de dingen die bij de puberteit hoort. Maar ik heb echt zo een last van een vreselijk laag zelfbeeld. Ik kan gewoon wel janken als ik mezelf terug zie op een foto. Ik vind het gewoon echt vreselijk. Ook voel ik me echt helemaal niet op mijn gemak in de klas. Ik durf ook gewoon niets te doen omdat ik bang ben dat ik raar gevonden word of wat dan ook. Ik ben ook gewoon bang dat mensen vinden dat ik achter ze aan loop of wat dan ook, ik ben gewoon echt bang dat ze me dood irritant vinden. En ik weet dat het slimmer is om me niet zo te gedragen, maar dat gaat nou eenmaal niet zo 1, 2, 3 weg.

Iemand tips ofzo..

---

Wie met beide voeten op de grond staat, komt geen stap vooruit.

Ik zou heel graag helpen, omdat ik weet wat het is.
Zelf heb ik al zoveel proberen te doen, maar het gaat dus gewoon niet weg.

---

Stop being afraid of what could go wrong and start being positive about what could go right

Ik heb daar ooit een jaar geleden geprobeerd daar vanaf te komen. Nou zat daar nog meer dan 1000 redenen achter. Door mij lukte het juist door mezelf meer open te stellen voor iedereen. Ik ging juist een beetje gek doen en anders doen dan iedereen. Was veel moed voor nodig, maar voor mij was het waard.

[ bericht aangepast op 20 juni 2012 - 19:20 ]

---

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Och, ik ken het. Ik ben heel onzeker over mijn uiterlijk. Spendeer mijn hele ochtend met het doen van m'n make-up, haar en outfit en 9/10 ochtenden voel ik me dan nog steeds ontzettend lelijk x'D. Vraag me af of het ooit over zal gaan. Ben 't echt zat, al die zorgen om hoe ik er uitzie.

---

i put the fun in funeral

Ik zat vroeger ook in jouw situatie, en ik heb geen idee hóé ik het precies gedaan heb, maar op een dag heb ik gewoon een soort klik gemaakt, dat het mij niets kan schelen wat anderen van me denken en dat ik dus gewoon mijn rare zelf ben, zonder me iets van anderen aan te trekken. Ik denk dat een soort klik is die bij iedereen anders gebeurt, bij mij was het van de ene dag op de andere, misschien duurt het bij jou wel langer, maar ik denk wel dat je die kracht voor de dag zult moeten brengen.

---

He says: "Live fast and die young, forget the past and move on. What's done is done."

Sheeran schreef:
Ik zat vroeger ook in jouw situatie, en ik heb geen idee hóé ik het precies gedaan heb, maar op een dag heb ik gewoon een soort klik gemaakt, dat het mij niets kan schelen wat anderen van me denken en dat ik dus gewoon mijn rare zelf ben, zonder me iets van anderen aan te trekken. Ik denk dat een soort klik is die bij iedereen anders gebeurt, bij mij was het van de ene dag op de andere, misschien duurt het bij jou wel langer, maar ik denk wel dat je die kracht voor de dag zult moeten brengen.

Ik ben met de jaar zelfverzekerder worden en op dit moment denk ik nog niet 'fuck, what they think', maar ik ben wel hard onderweg ^^


Het is gewoon geduld hebben om zelfverzekerder te worden. En eigenlijk is iedereen onzeker, alleen de een heeft een betere masker daarvoor dan een andere.

---

It takes 17 muscles to smile, 43 muscles to frown ~~

Ik heb me er eigenlijk nooit echt veel van aangetrokken. Ik denk dat de één er gewoon meer last van heeft dan de ander. Het beste is gewoon jezelf te zijn, lol te maken met je vrienden en gewoon dingen te doen die je leuk vindt. Ook alsjeblieft iets dragen wat jij leuk vindt, en niet de rest van de wereld. ;]
Verder kan ik je niet helpen...

---

Deep inside, I've never felt alive

Sheeran schreef:
Ik zat vroeger ook in jouw situatie, en ik heb geen idee hóé ik het precies gedaan heb, maar op een dag heb ik gewoon een soort klik gemaakt, dat het mij niets kan schelen wat anderen van me denken en dat ik dus gewoon mijn rare zelf ben, zonder me iets van anderen aan te trekken. Ik denk dat een soort klik is die bij iedereen anders gebeurt, bij mij was het van de ene dag op de andere, misschien duurt het bij jou wel langer, maar ik denk wel dat je die kracht voor de dag zult moeten brengen.

Zoiets was het bij mij ongeveer ook. In de eerste klas zei ik helemaal niks, want ik had bedacht dat als ik niks zei, dat mensen het dan ook niet dom of stom konden vinden wat ik zei. Klinkt nogal raar en eenzaam, maar zo kwam ik ongeveer de eerste door. Aan het einde van dat jaar had ik er genoeg van, ging naar de kapper, liet mijn haar kort knippen en dat was de eerste stap. Ik vraag me nog wel af wat anderen van me vinden maar het is nooit meer zo erg geweest als toen. (;

---

Travel far enough, you'll meet yourself

Ik moet gewoon zorgen dat ik die stap op de een of andere manier ook ga maken. Ik ben mezelf nu gewoon echt aan het kwellen en het voelt gewoon zo verschrikkelijk. Ik sta gewoon in overleef-stand op school en hoop gewoon dat de dag snel voorbij is. En het is gewoon zo verschrikkelijk. Vooral omdat ik dit de eerste twee jaar gewoon zóveel minder had. Ik heb hieraan gewoon een heel jaar verpest. Het voelt gewoon echt alsof ik mezelf er aan kwijtgeraakt ben...

---

Wie met beide voeten op de grond staat, komt geen stap vooruit.

RainbowShine schreef:
Ik heb daar ooit een jaar geleden geprobeerd daar vanaf te komen. Nou zat daar nog meer dan 1000 redenen achter. Door mij lukte het juist door mezelf meer open te stellen voor iedereen. Ik ging juist een beetje gek doen en anders doen dan iedereen. Was veel moed voor nodig, maar voor mij was het waard.

Op wat voor een manier ging jij dan gek doen en anders doen als ik het vragen mag.

---

Wie met beide voeten op de grond staat, komt geen stap vooruit.

Aeolus schreef:
Ik moet gewoon zorgen dat ik die stap op de een of andere manier ook ga maken. Ik ben mezelf nu gewoon echt aan het kwellen en het voelt gewoon zo verschrikkelijk. Ik sta gewoon in overleef-stand op school en hoop gewoon dat de dag snel voorbij is. En het is gewoon zo verschrikkelijk. Vooral omdat ik dit de eerste twee jaar gewoon zóveel minder had. Ik heb hieraan gewoon een heel jaar verpest. Het voelt gewoon echt alsof ik mezelf er aan kwijtgeraakt ben...

Het is bijna vakantie, toch? En ik ken het gevoel, je bent echt niet de enige die zich zo voelt, echt niet. Weet je hoe het bij mij ook wel wat aan het rollen is geraakt? Ik had bepaalde kleren die ik echt graag zag, maar niet kocht omdat ze wat "anders" waren, en ik schrik had wat anderen van me zouden denken als ik ze zou aandoen naar school. Ik heb ze toen gewoon gekocht, en nu kan het me eerlijk gezegd niet schelen als anderen bijvoorbeeld mijn kleren niet mooi vinden, ik moet het tenslotte dragen.

---

He says: "Live fast and die young, forget the past and move on. What's done is done."

Misschien moet je haar eens in een ander kapsel laten knippen. Een ander kapsel kan je imago soms ook opkrikken.
En misschien kun je volgend jaar proberen om met een schonen lei te beginnen en meer open te worden naar andere mensen. Gewoon interesse tonen door bijvoorbeeld te vragen naar hoe de vakantie was geweest, of of ze al weer zin hebben in het nieuwe schooljaar.

---

Deep inside, I've never felt alive

Ik heb een laag zelfbeeld door pesterijen uit mijn verleden.
Dus niet door puberteit.
Na 5 jaar heb ik het nog steeds, maar mijn zelfvertrouwen is al iets verbeterd maar het is nog niet volledig in orde.

Als ik bij vrienden ben of in een vertrouwde omgeving, ben ik juist erg zelfzeker maar bij vreemden...
Niets aan te doen I guess.

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Mischien helpt het idee dat echt iedereen wel eens onzeker is. Zelfverzekerd zijn gaat niet in één dag, dat duurt een tijdje. Als je positiever denkt en meer risico neemt zal je heus wel meer zelfvertrouwen krijgen. Dat betekent niet dat je in één keer alle remmen los moet gooien, maar zeg af en toe eens wat meer wat je van iets vind. En als het dan toch verkeerd overkomt, niet meteen teleurgesteld zijn. Het komt echt wel
Vroeger was ik echt schijtbang om iets op school te zeggen, nu een paar jaar later echt niet meer. Je moet je gewoon leren te ontspannen en de mensen die je niet mag links te laten liggen

---

I'm like Coca Cola, I can open happiness too.

Jezelf voor doen zoals je bent is zoals meerderen al zeiden belangrijk. Ik heb ook een tijdje geworsteld met wie ik nou eigenlijk wil zijn en hoe. Tegenwoordig draag ik geen make-up, omdat ik dat persoonlijk hoogstens onnodig vind. Ik drink geen drank, omdat iedereen dat zo stoer vind. En het voelt gewoon goed om ergens "Nee" tegen te kunnen zetten. Het heeft me zekerder gemaakt.
Maar goed, bij iedereen gebeurt dit op een andere manier. Misschien helpt het om erover te praten met een goede vriendin/vriend/familielid? Bewonder ook de goede dingen aan jou.
Ik adviseer geen bevestiging te gaan zoeken bij jongens tijdens het uitgaan. Dat doet iemand die ik ken. En ja, tijdens het uitgaan komt ze alleen maar van die 'mooiboys' tegen, wat uiteindelijk nooit werkt waardoor ze weer onzeker word.

Iniedergeval hoop ik echt dat je zelfbeeld beter word!

---

You are beautiful, you are love.

Kijk het is niet zo dat ik nooit iets durf te zeggen of wat dan ook. Het is het geval dat ik eigenlijk alleen maar de normale dingen durf te doen. Nooit iets geks of wat dan ook. En ik weet dat school bijna voorbij is... maar dat is juist hetgeen wat me zo kwelt, dat ik een heel jaar heb verpest aan mijn eigen stomme onzekerheid terwijl ik hiervoor gewoon echt een stel goede vrienden had op school.

En ja ik moet inderdaad zorgen dat ik meer open word.. maar uggh ik ben dan gewoon zo snel bang dat mensen me irritant en kleverig vinden aangezien voor de rest de groepen in de klas allang verdeeld zijn.

---

Wie met beide voeten op de grond staat, komt geen stap vooruit.