• Ik weet het het is vast een van de dingen die bij de puberteit hoort. Maar ik heb echt zo een last van een vreselijk laag zelfbeeld. Ik kan gewoon wel janken als ik mezelf terug zie op een foto. Ik vind het gewoon echt vreselijk. Ook voel ik me echt helemaal niet op mijn gemak in de klas. Ik durf ook gewoon niets te doen omdat ik bang ben dat ik raar gevonden word of wat dan ook. Ik ben ook gewoon bang dat mensen vinden dat ik achter ze aan loop of wat dan ook, ik ben gewoon echt bang dat ze me dood irritant vinden. En ik weet dat het slimmer is om me niet zo te gedragen, maar dat gaat nou eenmaal niet zo 1, 2, 3 weg.

    Iemand tips ofzo..


    Wie met beide voeten op de grond staat, komt geen stap vooruit.

    Ik had in de 1e, 2e, 3e, en een gedeelte van de 4e klas ook problemen hiermee.
    Maar op de één of andere manier verdwijnt het al langzamerhand. Ik heb enkel nog last van zenuwen wanneer ik nieuwe mensen ga ontmoeten. Maar dat is redelijk normaal neem ik aan.
    Maar ik denk nu gewoon; schijt. Het kan me helemaal niks schelen wat anderen over me denken. Ik doe gewoon wat ik leuk vind en ga mijn eigen weg.

    Ik ben vanaf de brugklas steeds opener geworden en ben nu zover dat ik bijna niks meer geef om de mening van mensen die ik nauwelijks ken/niet mag :]
    Het kost wat tijd, maar probeer ook naar zoiets te werken. Als je je niet meer druk maakt om wat iedereen van je denkt (en je jezelf dus kunt kleden zoals je echt zelf wilt) dan kan je jezelf ook makkelijker accepteren.


    "She was fury, she was wrath, she was vengeance."

    Aeolus schreef:
    Kijk het is niet zo dat ik nooit iets durf te zeggen of wat dan ook. Het is het geval dat ik eigenlijk alleen maar de normale dingen durf te doen. Nooit iets geks of wat dan ook. En ik weet dat school bijna voorbij is... maar dat is juist hetgeen wat me zo kwelt, dat ik een heel jaar heb verpest aan mijn eigen stomme onzekerheid terwijl ik hiervoor gewoon echt een stel goede vrienden had op school.

    En ja ik moet inderdaad zorgen dat ik meer open word.. maar uggh ik ben dan gewoon zo snel bang dat mensen me irritant en kleverig vinden aangezien voor de rest de groepen in de klas allang verdeeld zijn.

    Vergeet dit schooljaar.
    Volgend jaar maak je een nieuwe start. Neem een goede gedachte in je hoofd, bijvoorbeeld; Nu ga ik ervoor! Ik laat zien hoe leuk ik kan zijn!
    Gewoon ervoor gaan en met mensen praten. Mensen gaan je heus niet raar vinden als je dat doet hoor. En sowieso, gedraag je maar eens lekker gek! Dat is veel leuker dan normaal zijn.

    Wat is er mis met normaal zijn? Naar mijn mening niks. Ga geen masker opzetten, omdat mensen je dan wel leuker zouden vinden. Opener worden zal wel helpen, gewoon interesse tonen in mensen met normale vragen. Dan vind niemand je kleverig.

    [ bericht aangepast op 20 juni 2012 - 20:07 ]


    You are beautiful, you are love.

    Impressie schreef:
    Wat is er mis met normaal zijn? Naar mijn mening niks. Ga geen masker opzetten, omdat mensen je dan wel leuker zouden vinden. Opener worden zal wel helpen, gewoon interesse tonen in mensen met normale vragen. Dan vind niemand je kleverig.


    Nou kijk op deze manier normaal zijn is voor mijn doen wel echt verkeerd omdat ik ook weet dat ik zo gewoon echt simpelweg niet ben. Met vrienden buiten school kan ik gewoon echt lol trappen. Maar gewoon op school komt er simpelweg niets uit.. dus op deze manier zijn voor mij is ook niet normaal.


    Wie met beide voeten op de grond staat, komt geen stap vooruit.

    Aeolus schreef:
    (...)

    Nou kijk op deze manier normaal zijn is voor mijn doen wel echt verkeerd omdat ik ook weet dat ik zo gewoon echt simpelweg niet ben. Met vrienden buiten school kan ik gewoon echt lol trappen. Maar gewoon op school komt er simpelweg niets uit.. dus op deze manier zijn voor mij is ook niet normaal.


    Dan heb je wel gelijk ja. Dan maar een nieuwe start maken volgend schooljaar zoals Kanade zei. Proberen wat opener te zijn naar anderen. Al weet ik hoe moeilijk dat kan zijn. Just take your time.


    You are beautiful, you are love.

    Impressie schreef:
    (...)

    Dan heb je wel gelijk ja. Dan maar een nieuwe start maken volgend schooljaar zoals Kanade zei. Proberen wat opener te zijn naar anderen. Al weet ik hoe moeilijk dat kan zijn. Just take your time.


    Mijn best ga ik in elk geval zeker doen..


    Wie met beide voeten op de grond staat, komt geen stap vooruit.

    Ik heb precies hetzelfde. Ik ben bang dat mensen me niet aardig vinden, of irritant of iets in die richting. Voor zover ik weet is dit niet zo maar doordat ik ook nog eens een ontzettende perfectionist ben, twijfel ik ook. Ik ben namelijk altijd kritisch op mezelf (mijn schoolcijfers, tekeningen, gitaarspel, dingen die ik heb gezegd etc.)
    Ik heb mezelf ook vaak de grond in gepraat. Dit deed ik eigenlijk omdat ik dacht dat ik anderen zo voor zou zijn, zodat zij het niet meer hoefden te doen. Maar echt, praat jezelf de grond niet in! Ik probeer nu ook positiever te zijn over mezelf en sneller tevreden te zijn en dat gaat langzaam beter. Ik heb gelukkig een grote groep vrienden en vriendinnen om me heen en zij kunnen me goed helpen! =] Dus houd moed! Ik weet zeker dat je die mensen ook zult vinden! Misschien iemand die van dezelfde muziek houdt als jij? Of gewoon iemand die veel gemeen heeft en je kan begrijpen. Je vindt ze, echt waar!

    [ bericht aangepast op 30 juni 2012 - 12:35 ]


    The biggest emotion in creation is the bridge to optimism. - Brian May

    Haddock schreef:
    Ik zat vroeger ook in jouw situatie, en ik heb geen idee hóé ik het precies gedaan heb, maar op een dag heb ik gewoon een soort klik gemaakt, dat het mij niets kan schelen wat anderen van me denken en dat ik dus gewoon mijn rare zelf ben, zonder me iets van anderen aan te trekken. :Y) Ik denk dat een soort klik is die bij iedereen anders gebeurt, bij mij was het van de ene dag op de andere, misschien duurt het bij jou wel langer, maar ik denk wel dat je die kracht voor de dag zult moeten brengen.

    Dit, al zit ik nog midden in 't proces *O*


    "I shut my eyes in order to see.'

    Ik heb dit dus ook..


    She knew the rules so she knew how to break them.

    Negligible schreef:
    Ik zou heel graag helpen, omdat ik weet wat het is.
    Zelf heb ik al zoveel proberen te doen, maar het gaat dus gewoon niet weg.


    Birds born in a cage think flying is an illness.

    Aeolus schreef:
    Kijk het is niet zo dat ik nooit iets durf te zeggen of wat dan ook. Het is het geval dat ik eigenlijk alleen maar de normale dingen durf te doen. Nooit iets geks of wat dan ook. En ik weet dat school bijna voorbij is... maar dat is juist hetgeen wat me zo kwelt, dat ik een heel jaar heb verpest aan mijn eigen stomme onzekerheid terwijl ik hiervoor gewoon echt een stel goede vrienden had op school.

    En ja ik moet inderdaad zorgen dat ik meer open word.. maar uggh ik ben dan gewoon zo snel bang dat mensen me irritant en kleverig vinden aangezien voor de rest de groepen in de klas allang verdeeld zijn.

    Laat dat achter je, wat gebeurd is, is gebeurd (;
    Maak gewoon een lijstje met dingen die je anders wil (aan jezelf). Wat jij nu wil, is onmogelijk. Je denkt te groot, begin bij het begin en werk het lijstje stapjee voor stapje af.
    Ja, er zijn heus wel mensen die die sprong in één keer kunnen maken, maar dat kan jij dus niet. So, relax. De vakantie staat voor de deur, een ideale tijd om aan jezelf te werken :Y)

    [ bericht aangepast op 3 juli 2012 - 9:26 ]


    I solemny swear I'm up to no good.