• Ik kwam net thuis nadat ik mijn examen had afgelegd, toen mijn moeder me wilde spreken.

    Het gesprek ging als volgt;


    Mama: Kim, Ken jij *Insert name of a bitch* en *Insert name of her twin sister*
    Ik: Euh ja...
    Mama: Hun moeder werkt bij mij
    Ik: En dan?
    Mama: *Insert name of a bitch* is in elkaar geslagen op jou vorige school en is naar het ziekenhuis gemoeten.
    Ik: -Big Smile- Je hebt mijn dag gemaakt.


    Ik weet dat ik er eigenlijk niet mee mag lachen, maar als ik jullie uitleg waarom ik het geniaal vind, denk ik dat jullie hetzelfde denken als mij.

    5 Jaar geleden zat ik gedurende 2 jaar op een school waar iedereen zowat hetzelfde was...Redelijk veel tutjes en van die dingen.
    Ik was er altijd al een buitenbeentje, was stil, verlegen en had amper tot geen vrienden.

    Een meisje van mijn klas, de bitch dus, was een vreselijk kind dat altijd erg veel show bij had en zo.
    Ze moest me altijd slaan, kieperde mijn boekentas leeg over heel de speelplaats, stak mijn haar in brand en goot hete soep over mijn been. Ze begon op een dag tegen iedereen te zeggen dat ik haar vriendje in elkaar had geslagen wat dus niet het geval was.
    Maar door die roddel kreeg ik 2 klassen achter me aan en ben ik serieus in elkaar geslagen.
    Ik ben dus ook naar het ziekenhuis moeten gaan daarvoor.

    Maar nu ik weet dat ze net hetzelfde als mij heeft meegemaakt kom ik maar tot 1 conclusie...karma is a bitch.


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.


    Imagination set us free to be just what we want to be ~

    PUKKELxDING schreef:
    Ik voel dat karma nog niet klaar is met haar :Y)


    Dat gevoel had ik ook (nerd)

    Phootos schreef:


    -grins-


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Morticia schreef:


    -grins-


    If you don't understand my silence, you will never understand my words.

    Wacht, ze stak je haar in de fik?!


    ars moriendi

    Huntelaar schreef:
    Wacht, ze stak je haar in de fik?!

    Yup, gelukkig was had ik het op tijd door en was het niet zo erg.


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Wow, dat klinkt echt erg. ;o En je moeder wist daar niet eens van?


    Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

    Tempesta schreef:
    Wow, dat klinkt echt erg. ;o En je moeder wist daar niet eens van?

    Jawel, ik zei het elke dag tegen hen als er weer eens wat gebeurd was...
    Maar ze gingen ook naar de directie van mijn school en toch deed mijn school er niets aan.
    Ik heb zelfs klachten ingediend en al, maar die werden gewoon geseponeerd.


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Cosette schreef:

    Leannan schreef:
    (...)
    Jawel, ik zei het elke dag tegen hen als er weer eens wat gebeurd was...
    Maar ze gingen ook naar de directie van mijn school en toch deed mijn school er niets aan.
    Ik heb zelfs klachten ingediend en al, maar die werden gewoon geseponeerd.

    Wat een slechte school is dat. :/ Ik wil niet zeggen dat mijn school uitblinkt in perfectie, maar ze doen er wel iets aan als dat soort dingen zouden gebeuren.


    Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

    Tempesta schreef:
    (...)
    Wat een slechte school is dat. :/ Ik wil niet zeggen dat mijn school uitblinkt in perfectie, maar ze doen er wel iets aan als dat soort dingen zouden gebeuren.

    Ik ben gisteren zelfs meer te weten gekomen...Nadat dat kind in elkaar was geslagen, moest ze naar een psychiater en nam ze antidepressiva en pillen voor haar woede beter te kunnen beheersen.
    Maar dan ben ik trots op mezelf dat ik er zonder hulp op eigen kracht er bovenop ben gekomen terwijl zij echt hulp nodig had.
    Ok, mijn zelfvertrouwen is nog best wat beschadigt, maar ik voel me al een stuk zekerder sinds ik daar weg ben :)


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.