• In een arme wijk in Brooklyn is er één specifieke danscrew, die steeds samenkomt in het park vlakbij. Op het grasveld, tussen het basketbalplein en het speeltuintje, houden ze hun dance battles.
    Ze spreken af, gewoon voor het plezier en voor de steun van de vrienden, maar daar wil de plaatselijke politie, die hen als probleemjongeren beschouwt, een stokje voor steken.
    Op een dag hangt er een mededeling aan de ingang van het park. Het wordt gesloten, maar natuurlijk laten de vrienden dat niet zomaar toe. Meteen gaan ze in de tegenaanval, maar wanneer dat niet werkt besluiten ze het over een andere boeg te gooien. Ze gaan geld verdienen en hoe?
    Een dance battle! Maar niet zoals ze gewend waren... nee, deze was op topniveau. Meteen beginnen ze met trainen. Lukt het hen om te winnen?
    En blijft de groep samen, wanneer hij zo hard onder druk staat?

    Deze RPG begint, wanneer ze nog gewoon voor het plezier samenkomen. Er is dus nog geen sprake van dat het park verdwijnt.

    join the crew!




    Regels
    - Schelden en geweld mag IC, OCC niet
    - 16+ is toegestaan
    - als je een personage aanmaakt is het de bedoeling dat je er wel degelijk iets mee doet. Dus niet na een dag als toppen.
    - Ik verplicht je niet om een bepaalt aantal regels te posten, maar weet dat een langere tekst leuker leest
    - OCC het liefste met {}, [], (), \/, /\, ||, **, ~~, <> etc.
    - IC met de naam van het personage erboven
    - Speel je eigen personage, niet dat van iemand anders



    deelnemers:
    -Amy Price {JokerBaby}
    -Alexys Cekmez {CarrotCurls}
    -gereserveerd {Kolderkat}
    -Alexandra Night {TheRumIsGone}
    -Flower Drea {LovelyLonely}
    -Jasmine Eberson {xkimx124}
    -Alicia Smith {KaulitzGurl}
    -Hannah Emberson {xFreedom}


    -Pace Saade {SupahBaby}
    -Aedan Price {JokerBaby}
    -Wayne Smith {Paddo}
    -Don Smith {Prejudices}
    -James Scagotti {TheRumIsGone}




    [ bericht aangepast op 6 juni 2012 - 18:43 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    jasmine eberson

    ''heey alex'' hoe was het op school? ook zo saai?
    nou ik heb me wel genoeg gestrecht vandaag, en ik ga bij aedan en amy op het bankje zitten

    Alex

    'Hey, School was saai, zoals altijd' Zeg ik glimlachend waarna ik mijn armen in elkaar haak en in mijn nek leg om mijn armen te strekken. 'Ik was er gister wel, waarschijnlijk word je langzaam blind' Zeg ik grijnzend tegen Hannah.


    Don't be like the rest of them, darling

    Wayne /AKA/ Zero

    Ik kijk toe hoe steeds meer mensen van de crew aankomen lopen, ik zucht even en denk bij mijzelf dat ik er toch niet bij hoor. Ik sta op en klim naar beneden om naar mijn eigen oefen terein te lopen. Eenmaal daar begin ik met mijn oefeningen te doen.

    Hannah Victoria Emberson.

    "Ik was er wel, Waarschijnlijk word je langzaam blind" Glimlacht ze.
    "Wat dom dat ik je niet heb gezien!" Zeg ik half schuldig, maar toch met een klein lachje. "Waarschijnlijk kwam het door de muziek" Vervolg ik als reden.
    "Ow, en trouwens. Ik heb nieuwe oordopjes! Fel groen dit keer" Zeg ik enthousiast en hou mijn groene oordopjes even omhoog.


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    jasmine eberson

    '' hey we missen nog wel veel mensen he roep ik naar hannah en alex'''
    dat is wel gewoon balen want we moeten echt aan een choreo gaan beginnen!
    hebben we trouwens al muziek?

    Alex

    'Cool' Zeg ik terwijl ik naar de groen gekleurde oordopjes kijk, het doet me er aan denken dat ik zelf ook nieuwe moet kopen, die van mij waren gister na 1 jaar van trouwe dienst kapot gegaan. 'Ik heb muziek mee' Roep ik vervolgens naar Jasmine

    [ bericht aangepast op 7 juni 2012 - 16:48 ]


    Don't be like the rest of them, darling

    (@xkimx124 kun je wat duidelijker zijn? Ik weet nu niet precies wat jasmine zegt of denkt)


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    xFreedom schreef:
    (@xkimx124 kun je wat duidelijker zijn? Ik weet nu niet precies wat jasmine zegt of denkt)


    oke zal ik voortaan beter doen:)

    jasmine eberson

    ''oke is mooi roep ik naar alex''
    en glimlach naar haar
    dan pak ik mijn mobieltje uit mijn zak en kijk door wat smsjes heen

    Hannah Victoria Emberson.

    "Cool" Zegt ze, terwijl ze naar mijn oordopjes kijkt. "Weet ik toch!" Zeg ik glimlachend en kijk naar Jasmine. "Ik heb muziek mee" Roept Alex naar haar, waardoor ik mijn lippen weer op elkaar pers, aangezien ik net antwoord wou geven. Het verbaast me eigenlijk dat Zero en Pace er nog niet zijn, aangesien hun meestal diegene zijn die optijd zijn en ik meestal diegene ben die te laat komt.


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    Wayne /AKA/ Zero

    Ik stop met mijn oefeningen en stap naar de koelbox toe, ik geef er een trap tegen aan en doe hem dan open. Ik ga er naast zitten en pak er een biertje uit, ik drink hem in een keer op en pak dan weer een nieuwe, zo gaat het de hele tijd door tot de koelbox leeg raakt.

    Aedan Price
    Ik had wat nadenkend voor me uit zitten staren. Amy was ook stiller dan anders. Dat was mijn fout, ik had haar alles opnieuw laten herinneren. Ook al waren we hier wel met iedereen bevriend, toch kende niemand ons verleden. Ze wisten hooguit dat we geen vader hadden, maar waarom?
    Dat hadden we steeds geheim gehouden.
    "Weet jij waar ik Zero kan vinden?" vroeg ik plots aan Amy.
    "Waarom?" Vroeg ze argwanend, ze dacht vast dat ik hem weer wou slaan.
    "Ik wil mijn excuses aanbieden." zuchtte ik. Dit zou nog een pijnlijk affaire worden.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Don Smith
    Ik kijk naar de lucht, geen wolkje te zien. Ik sta op van het nog natte gras en begin een beetje te bewegen.
    'Hey, Hannah, sinds wanneer ben je eigenlijk zo vroeg?' Vraag ik grijnzend aan Hannah.

    [ wie wil zo battlen tegen Don? ]

    Amy Price
    Ik spring grijnzend recht.
    "Mensen! Luister! Een historisch moment: Aedan gaat zijn excuses aanbieden! Kijk goed, want dit zal je niet vaak zien!" riep ik uit.
    Het leverde me een harde por in mijn ribben op, maar het was de moeite waard. Ik liet me lachend weer zakken.


    “To live will be an awfully big adventure.”