Wij zijn voor school al de hele week bezig met een project over de eerste wereldoorlog, en gisteren zijn we naar Ieper geweest om het project af te sluiten.
We begonnen bij Langemarck, een begraafplaats voor alle Duitse soldaten, en daar lag in het midden een heel groot veld met een muurtje eromheen, waar meer dan 14000 soldaten lagen, waarvan er bijna 7000 onbekend waren. De namen van alle soldaten die ze konden herkennen, stonden op grote betonnen vierkanten eromheen. Als je dan verder naar binnen liep, lagen er allemaal platte grijze stenen waar opstond hoeveel soldaten eronder lagen. Soms stonden er namen, maar er waren er ook een heleboel waar onbekende soldaat opstond. Daar werden de meeste van ons dus al stil van.
Daarna zijn we naar Essex farm geweest, ook een begraafplaats, en daar stonden nog bunkers die ze toen als ziekenhuizen hebben gebruikt. Ook hier stonden een heleboel graven, maar hier waren het rechtopstaande witte graven waar de naam, overlijdensdatum, het geloof, en soms de leeftijd nog op stond. Dit waren ook meer enkele graven. Toen moesten we dus op zoek gaan naar de jongste soldaat die daar lag, en die was 15 jaar oud! Daar schrok iedereen ook best wel van, want de meeste van ons zijn bijna 15.
Daarna zijn we naar Talbot house geweest, een museum dat vroeger een concerthal was, waar de Britse soldaten heengingen om de oorlog een beetje te vergeten. Het mooiste daar was om te zien dat bijna alles na 100 jaar nog steeds intact is.
Als laatste gingen we naar Tyne cot cemetery. Dit was waar de meesten van ons naar uitgekeken hadden, omdat we aan het begin van de week de naam van een soldaat hadden gekregen die daar dus lag. Daar moesten we dus voordat we naar Ieper gingen onderzoek naar doen. Tyne cot heeft echt ongelooflijk veel graven, als je aan het begin ging staan keek je uit over een groot wit veld. Iedereen had dus het nummer van zijn soldaat´s graf gekregen, en een klaproos. Verder had iedereen een gedicht geschreven en dat moest je dan aan hem geven. Ik had het gedicht eerst voorgedragen aan mijn soldaat, en hem daarna samen met de klaproos voor zijn graf gezet. Dit vond ik het indrukwekkendste van de hele dag, omdat ik toch wel een beetje het gevoel had dat ik die man kende, en dan zit je voor zijn graf. Dat was zeker zwaar.
Als laatste zijn we naar een ceremonie geweest waar ze eerst ´the last post´ spelen en dan worden er kransen van klaprozen neergelegd en 2 minuten stilte om alle doden te herdenken. Een meisje uit mijn klas mocht een krans neerleggen en zij zei dat het een hele bijzondere ervaring is. Eigenlijk was heel de dag een hele bijzondere ervaring, en het heeft mij, en waarschijnlijk een heleboel anderen, best wel geraakt.
Is iemand hier weleenst in Ieper geweest? zo ja, wat vond je er van?
Tell her she's beautiful, wonderful, everything she doesn't see
