Falco
"Heb jij een mes voor mij? Ik denk dat een zwaard bij jagen niet zo handig is." Ik kijk naar mijn zwaard, groot, zwaar, opvallend en totaal niet geschikt als afstandswapen. Jasmine steekt twee messen in mijn riem. Ze staat opvallend dichtbij en kijkt me ondeugend aan. Ik kan het niet laten haar een kus te geven. Ze houdt me tegen en glimlacht. Ze fluistert met haar onweerstaanbare stem iets in mijn oor, "andere keer" ze knipoogt. "Echt niet?" ik hoop vurig op een kusaanval van Jasmine. Ik baal wanneer we iets horen in de struiken, ik heb geen kans meer om nu romantisch te doen. Het is een konijn, Jasmine staat al klaar om haar mes recht in het hart van het dier te gooien. Ik duw haar hand naar beneden en het konijn springt weg, nadat het ons zag en hoorde. Jasmine kijkt me boos aan "ik had hem, waarom deed je dat?" "Ik dacht dat we misschien iets groters kunnen vangen." Verbaasd kijkt ze me aan, " je bedoelt toch niet een hert ofzo, toch?" Ik grijns, "waarom niet?" "Ben je gek? Een hert kunnen we niet aan met alleen maar een paar kleine mesjes." Ik pak mijn zwaard uit de schede, "met dit wel".
We lopen door het bos, het is stil, geen tributen gezien en nog geen kanonschoten gehoord. Ik loop dichter tegen Jasmine aan en voorzichtig pak ik haar hand. Ik knijp erin. Jasmine glimlacht naar me en we stoppen. Ik pak ook haar andere hand en ga zitten op een grote wortel van een boom, ik trek haar langzaam mee. Ze laat mijn handen los en gaat vlak voor me staan. Haar armen omarmen mijn nek en ze drukt haar voorhoofd tegen de mijne, "ik hou van je." Ik glimlach en word gelukkig als ik dat hoor. Er verschijnen vlinders in mijn buik, ik verschuif mijn hoofd en glijd met mijn mond over haar gezicht. "Ik hou ook van jou". Mijn lippen eindigen bij haar mond. Ik voel haar adem op mijn gezicht en druk mijn lippen tegen de hare aan. Ze fluistert zachtjes mijn naam en verstevigt haar omhelzing. Ik sta op en zoen haar nog intenser, haar handen glijden langzaam van mijn nek naar mijn borst. Ik druk haar mond steviger op de mijne. Geritsel klinkt achter ons, we kijken tegelijk om en zien een hertenkop boven de struiken verschijnen. "Pak je zwaard." ze fluistert zo zachtjes mogelijk. Ik laat haar met veel tegenzin los en sluip voorzichtig naar het zwaard dat ik net had weggegooid, nadat ik haar meetrok. Ik heb hem in mijn handen te pakken gekregen, maar het hert is al weg. Ik vloek en kijk Jasmine schuldig aan. "Sorry, ik had het niet moeten doen, ik heb ons uit concentratie gehaald." Ik kijk naar beneden en zie een pootafdruk. Het lijkt dat het van een wild zwijn is, dezelfde soort hoeven, alleen dan groter, veel groter... Het is nog vers. Ik kijk bezorgd naar Jasmine en roep haar. Ze knielt er naast en bekijkt hem goed. "Shit... Zeker weten een mutilant..." Ik trek haar meteen ruw mee een boom in. Als het goed is, zijn we hier veiliger. We voelen de grond trillen, zelfs al zitten we hoog in een boom. Ze knijpt in mijn hand als we denderende hoeven op de bosgrond horen. Een akelige brul galmt door het woud en een boom valt een paar meter verderop om. Een groot, harig en reusachtig beest met vlijmscherpe slagtanden van anderhalve meter lang stormt op onze boom af en bonkt tegen onze boom aan. Met een schok valt de boom om, maar gelukkig spring ik net op tijd de boom uit terwijl ik Jasmine mee neem. We vallen op de grond. Het grote reuze zwijn merkt dat we niet meer in de boomzitten en snuift woest in de lucht. Hij ruikt ons, met vuurrode ogen kijkt hij ons aan. Hij rent op ons af en we vallen op zij. We hebben een dodelijke aanval ontweken, maar wat nu? Het zwijn wordt kwader en kwader, ik trek Jasmine met me mee en rennen weg. Jasmine struikelt over wortels van een boom en valt op de grond. "Neee!!!!" ik kijk om en zie dat hij elk moment Jasmine kan verpletteren. Zonder aarzeling pak ik mijn zwaard en ren recht op hem af. Ik schreeuw van kwaadheid en precies wanneer hij nog maar een meter voor me is, steek ik zo hard als ik kan mijn zwaard in zijn keel. Zijn vacht is niet makkelijk door te dringen, maar het lukt net aan doordat hij met volle kracht op ons af kwam stormen en zichzelf eigenlijk heeft gespietst aan het zwaard. Mijn pols kraakt en er spuit bloed uit, hij is gebroken. Mijn schreeuw van de pijn weergalmt in het bos en ik laat snel mijn zwaard los, het blijft gelukkig in de keel van het zwijn zitten. Er stroomt bloed uit zijn mond en wond in zijn nek. Het wilde dier gilt oorverdovend en zakt daarna in elkaar.
Jasmine
Ik houd mijn handen voor mijn oren als het beest gilt. Ik kijk verblufd naar het nu dode dier. Falco rent naar me toe en vraagt of ik gewond ben. Ik schud mijn hoofd en zie het bloed uit zijn pols lopen. "Shit man! Kijk eens naar jezelf, je bloedt bijna leeg!" Ik trek zijn shirt meteen uit en wikkel het stevig om zijn pols, zodat het bloeden stopt en zijn botten langzaam kunnen genezen. Ik omhels hem en laat Falco weer los. Ik loop naar het dode zwijn en trek het bebloede zwaard uit de keel, nog een paar liter bloed gutst uit het dier en verschrikt spring ik naar achteren om de stroom te ontwijken.
Ik vraag aan Falco of hij nog wel kan lopen. Hij knikt en we gaan weer terug naar het meer. Onderweg heb ik twee konijnen gedood. We komen aan bij Mina en Michael, ze hebben een vuurtje gemaakt en zitten rondom het vuur. Mina hoort ons aankomen en kijkt ons bezorgd aan. We zitten onder de modder en bloed. "Wat is er met jullie gebeurd?!" ze rent naar ons toe, Michael heeft zich intussen ook omgedraaid en luistert mee. We vertellen alles, maar hebben het leukste stukje weggelaten.
[ bericht aangepast op 3 juni 2012 - 9:16 ]
You can be yourself in the company of a true friend ..
