Falco Pesci
Ik hoor een irritante piep in mijn oren, snel luister ik weer naar Jasmine's ademhaling. Ze leeft nog, ik kijk om en vloek. De Beroeps zijn weg, hoe kan dat nou weer?! "Neej, MICHAEL!" het komt uit de struiken vandaan. Voorzichtig loop ik er naartoe met mijn zwaard stevig in mijn hand. Het zijn de tributen uit 3, het meisje zit snikkend naast de jongen. Hij is bewusteloos. Het meisje kijkt naar me met betraande ogen. Ik ga naast haar staan. "Kan ik wat voor je." "GA WEG! BLIJF VAN HEM AF!" Haar blik wordt kwaad.
Jasmine Madison
Ik voel me slap en mijn hoofd bonkt. Langzaam open ik mijn ogen, het felle licht schijnt in me ogen."GA WEG! BLIJF VAN HEM AF!" Mijn ogen zijn weer een beetje gewend aan het daglicht en kijk voor me uit. Ik zie Falco niet, alleen maar bloed plassen in het gras. Er is een mijn ontploft. "Falco?" ik probeer zo hard mogelijk te roepen, maar mijn stem werkt niet mee. "Falco?!" Het klinkt nog steeds zacht. Moeizaam ga ik rechtop zitten. Ik kijk nog een keer rond. Niemand, ik merk dat mijn lichaam onder het bloed zit. Geen wonden. Hoe kan dat dan? "Falco?!" Nog steeds geen antwoord.
Falco Pesci
Ik word brutaal, ik duw haar weg en luister naar zijn hartslag. Ik hoor hem, alleen hij wordt zwakker... Hij staat stil. Snel reanimeer ik hem. Ik druk een aantal keer zijn borstbeen in en beadem hem. Ik blijf maar doorgaan en doorgaan. Het lukt niet, het werkt niet. Ik stop en luister nog een keer naar zijn hart. Ik zucht opgelucht. "Hij leeft weer. Zijn hart klopt weer." Ik sta op en loop naar achter. Zijn ogen gaan open en het meisje omhelst hem meteen. "Dankje, dankje, dankje!" Ik loop weer terug naar Jasmine. Ik zie haar niet meer op de plek liggen. Ik kijk paniekerig rond.
Jasmine Madison
Wankelend loop ik naar de boom, ik heb mijn shirt nodig. "JASMINE, JASMINE!!!! Ik kijk om en zie Falco naar me toe rennen. Hij omhelst me stevig en houdt mijn hoofd tussen zijn handen. Hij kust me, zo lang mogelijk. "Idioot, wat ging je doen? Je kan niet in jouw toestand zomaar een boom in klimmen. Waarom had je me niet geroepen?" Hij laat zijn handen naar mijn zij glijden en geeft me kleine kusjes in mijn nek. "Ik had je geroepen, maar je hoorde me niet. En moet je zien, we lopen hier half naakt rond! Dus ik wilde mijn shirt pakken." Ik lach, mijn nek kriebelt door zijn tedere lippen. "Sorry, ik hoorde niks, ik was bezig het leven van die jongen te redden." Ik kijk hem verbaasd aan, "bedoel je die uit 3? Waarom? Wat is er gebeurd?" Ik kijk naar zijn wonden op zijn perfecte lichaam, ze bloeden nog.
[ bericht aangepast op 2 juni 2012 - 19:42 ]
You can be yourself in the company of a true friend ..