[RPG, topic1] Privé THG RPG - Speeltopics

Omdat we nog maar met zijn tweeën zijn stoppen we met deze topic, ook omdat het miss. niet zo leuk was voor anderen

[ bericht aangepast op 3 juni 2012 - 12:44 ]

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

Howard Wolowitz

Ik hoor de gong gaan en stap alsof in een arena zitten om 23 anderen dood te maken de normaalste zaak van de wereld is.
Op een drafje ga ik naar de hoorn en ik pak een klein kistje. Ik pak nog twee rugtassen en ik open vlug het koffertje. Een verzameling werpmessen.
Ik smijt er soepel een naar achter. In de buik van een tribuut die al stuiptrekkend op de grond ligt met een bijl in haar buik. Ik ren weg naar een bruggetje en zie het meisje uit 7 vast zitten in het ding. Mooi. Een makkelijke prooi voor mij.
Grijnzend loop ik naar haar toe. Ik zie de paniek op haar gezuicht verschijnen en ineens trekt ze zich behoorlijk snel uit de brug en rent supersnel weg. Een beetje versuft sta ik bij het begin van het bruggetje. Achtervolgen ben ik nu te laat mee.
Ik draai me om en kies ervoor om over een paar stenen te springen naar een eilandje dat verdacht veel op een miniatuur versie van mijn eigen district lijkt. Ik kies een grot uit en bekijk de inhoud van mijn tas.
Een zakmes
Wat touw
Een kleine rol verband
Lucifers
Een slaapzak

Niet zo veel. Tot mijn grote teleurstelling zit in de tweede precies hetzelfde op een pak met geddroogd fruit na.
Ik maak de twee tas leeg en pleur alles in de eerste en grootste.
Er zit in het koffertje van mijn messen een speciale draag riem zodat ze niet in me stekenals ik ze in mijn normale riem zou doen en doe de speciale om en bekijk trots al mijn messen. Al snel zie ik andere beroeps en loop naar ze toe.

Kiekeboe!

Jasmine Madison
Ik voel me opgejaagd door de vele agressieve tributen achter me. Ik hoor Falco hard en boos schreeuwen, ik kijk om en zie dat hij in gevecht is met iemand uit 3. Vele wapens en andere overlevingsspullen liggen op een grote hoop. De adrenaline giert door mijn lijf wanneer ik mijn favoriete wapen zie liggen, de drietand. Ik grijp hem meteen vast voordat iemand de kans kreeg hem te zien en te pakken. Niet alleen een drietand heb ik voor elkaar gekregen te bemachtigen, maar ook 5 messen en een rugzakje. Zo snel mogelijk ren ik over een willekeurige brug en beland op bosgebied. Een paar planken waar ik zo net op had gerend vallen in het water. Ik zie iemand nog over de brug rennen. Hij ontwijkt de gaten van de brug, heeft een zwaard in zijn hand en een rugzak half op zijn rug. Het is Falco. Zijn shirt is bedekt met bloed en gescheurd. Hij ziet mij en er verschijnt een lach op zijn gezicht. Maar op het moment dat hij op me af rent, slaakt hij een kreet en valt neer. Er is een pijl in zijn schouder gekomen. Meteen grijp ik in en race de brug over en sleep Falco zo snel mogelijk naar het vaste land. De tribuut die had geschoten richt nu een pijl op mij. Hij schiet en net aan kan ik hem ontwijken. Ik pak een mes uit mijn riem en gooi het richting de tribuut. Hij valt in het water en er klinkt een kanonschot. Ik wend me meteen naar Falco en trek de pijl uit zijn schouder. Het bloed gutst uit het enorme gat. Ik kijk of de kust veilig is en til hem op.
Ik trek mijn vest uit, maak hem nat in een beekje en dep hem op Falco's wonden. Hij kreunt en knijpt zijn ogen dicht. Ik graai in mijn rugzak en zie een EHBO-kistje liggen. Het verband wikkel ik om zijn wonden heen. Hij zucht verlichtend en kijkt me dankbaar aan. "Dankje" fluistert hij. Ik glimlach.

You can be yourself in the company of a true friend ..

Falco Pesci
Mijn hart bonkt als een gek en ik sta klaar de hoorn te bestormen. De gong gaat, ik sprint naar de hoorn. Ik wil het zwaard pakken, maar word tegengehouden. Ik word tegen de grond gedrukt door de jongenstribuut uit 3. Ik ruk me uit zijn greep en sla zijn oog blauw. Hij valt bewusteloos op de grond en pak het zwaard en een rugzakje. Aan alle kanten word ik aangevallen en raak gewond. Snel ren ik op de brug die naar het bos gaat. Ik ontwijk de gaten van de brug en zie een meisje staan. Niet zo maar een meisje, nee zeker niet, een knap meisje met verschrikkelijk mooi lang bruin haar. Ik lach en wil naar haar toe rennen. Pijn verschijnt in mijn schouder en voel iets scherps. Ik val en het wordt zwart voor mijn ogen.
Iets kouds en nats wrijft op mijn wonden, het doet pijn. Ik doe mijn ogen open en zie haar voor over me heen gebogen. "Dankje" mijn stem is zwak van de pijn en zenuwen. De zenuwen omdat ze zo dichtbij me is, ze glimlacht naar me. Die prachtige lach.
"We kunnen beter in een boom slapen." Ik sta op en pak mijn spullen. "Je hebt gelijk." Ze staat op en loopt achter me aan. "Kijk, die boom. Wat denk je?" ik wijs naar een grote en stevige boom met enorme brede takken. "Hij ziet er stevig uit in ieder geval" Jasmine loopt er naar toe en klopt tegen de stam "Wie gaat eerst?". Ik pak meteen al onze spullen en klim erin. Ik kijk welke tak geschikt was, eentje hoger op zag er wel comfortabel uit. Ik leg de spullen neer en kijk hoe Jasmine met gemak de boom in klimt. Ik help haar op het laatst door haar handen te pakken en haar op de tak te trekken.

[ bericht aangepast op 1 juni 2012 - 23:40 ]

You can be yourself in the company of a true friend ..

(Zooo! Een verschrikkelijk knap meisje met verschrikkelijk mooi haar! Whaha!)

Kiekeboe!

Michael

De gong gaat, ik voel dat ik bang ben en wil wegrennen.
Dan zie ik een jongen naar MIJN draad rennen ik owrd woest en duw hem hard op de grond.
Dom natuulijk hij is een beroeps en al ben ik dan 17 ik ben helemaal niet sterk...
Hard wordt er tegen mijn gezicht geslagen, het doet ongelooflijk zeer en het wordt zwart voor mijn ogen.

Mina

Als ik tijdje op een afstand heb zitten kijken zie ik dat iemand Michael in elkaar slaat.
Wat een klootzak! boos wacht ik af tot de meeste weg zijn en ren naar Michael toe.
ik til hem op, wat moeilijk is. Ik ben dan wel groot maar niet sterk. toch lukt het me en ik sneur hem mee naar de brug.
Shit water en die brug is ook niet stevig, hier kom ik nooit overheen. het waait ook hard en mijn zwarte haren worden in mijn gezicht geblazen. ik kijk om naar Michael, hij ligt er heel zielig bij en ook zijn zwarte haren waaien om zijn gezicht. ik wacht tot hij wakker wordt maar dat wordt hij maar niet! paniekerig ga ik naast hem zitten en roep zijn naam. hij reageerd niet...

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

Mina
Heel lang wacht ik tot Michael wakker word. Ik hoor verschillende kanonschotten en controleer daarom regelmatig zijn adem haling. Hij ademt in mijn oor, het geeft een warm gevoel. Uren wacht ik, iedereen is weg. We zitten gelukkig veilig beschut maar wel bij de hoorn. Dan besluit ik maar om de mijnen bij de hoorn uit te graven. Snel begin ik met graven. Duizende keren draai ik me om om te kijken hoe het met Michael is. Mijn handen wroeten door de aarde. Ze worden vies, maar niet vies van smeer maar van prut, wat ik veel minder fijn vind. De mijnen zijn groter en krachtiger dan ik dacht, maar makkelijk te herachtiveren. Ik draai me om als ik gekreun hoor, Michael is bij gekomen! Ik ren met de rugzak met mijnen naar hem toe. Ik kniel naast hem neer, “Het komt allemaal goed, we krijgen hem wel, die stomme beroeps!” Ik laat hem zitten tegen een boom en pak een flesje water, ik laat hem drinken. Hij kijkt me dankbaar aan met zijn ijsblauwe ogen.

Michael
Mijn hele hoofd is leeg, ik denk nergens aan. Ik zie alleen een zwart beeld. Op de achtergrond hoor ik Mina heen en weer lopen en schreeuwen van paniek. Ik ben al langer wakker dan ze denkt maar ik voel me te beroerd om mijn ogen open te doen. Ik voel haar gezicht tegen mijn nek aangedrukt als ze mijn adem wil controleren. Maar ik weet al mijn gevoelens weg te drukken en alleen maar te denken aan vriendschap. Ze heeft toch al iemand, ze had het alleen maar over Wrench in de trein, in het capitool, tijdens de training en over zijn sterke warme armen die haar omhelsden. Bah, elk meisje in ons district vond Wrench leuk, hij was ook een van de weinige sterke jongens uit ons district en hij had ook nog eens massel dat hij nooit getrokken is geweest en nu ook niet meer getrokken mag worden. Maar nu ben ik bij Mina, nu is het mijn beurt. Ik doe mijn ogen open en kijk recht in die van haar. Ze heeft donkere ogen, bijna zwart, mooi zwart haar en een bleke huid. Heel normaal voor een meisje uit ons district, maar ze heeft een aparter gezichtje en is niet zo mager als de anderen uit ons district. Ze zit naast me en steld me gerust dat we die jongen wel krijgen. Dan ondersteunt ze me en zet ze me rechtop tegen een boom. Haar handen zijn vies, ze zitten onder de prut, maar dat maakt me niet uit. Dan krijg ik een flesje water, het voelt verfrissend in mijn mond. Koud en schoon. Dan ga ik recht op zitten en vraag haar wat ze aan het doen was.

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

Jasmine Madison
"Thanks" zeg ik, nadat hij me heeft geholpen met het beklimmen van de tak. Ik klim een tak hoger en leg mijn spullen daar neer.

You can be yourself in the company of a true friend ..

Mina
Ik glimlach terug en vertel hem dat ik de mijnen uit de grond heb gegraven. Hij begrijpt nu waarom mijn handen zo vies zijn. Ik houd zijn hand vast, hij voelt koud aan. Ik trek mijn jas uit en sla hem om hem heen. “Wanneer kan je weer lopen? Ik wil naar dat bos gaan, daar is vast veel water en eten” Ik kijk hem hoopvol aan en geef hem het draad en de speren. Ik pak mijn schakelaar en haal de batterijen er uit. Hij kijkt me blij aan. “Ik dacht dat die jongen ze had” glimlacht hij. “Nee ik was sneller en kon ze pakken toen hij jou in elkaar sloeg”. Zijn glimlacht wordt groter en hij kijkt me dankbaar aan. Daarna begint hij meteen te prutsen met de speren. Ik laat hem zijn gang gaan, als dit af is kunnen we immers veilig naar het bos.

Michael
Ik vind het fijn om weer even te kunnen prutsen aan dingen zoals ik het thuis ook altijd deed. Het geeft me een goed gevoel, net zoals dat Mina naast me staat. Ik probeer niet naar haar te kijken. Ik pruts wat met de draadjes en Mina kijkt vrolijk mee. Als ik er een af heb, geef ik hem aan Mina. Ze kijkt er trots naar en geeft me een schouderklopje. Ze pakt hem vast bij het rubberen lemmet en begint er wat mee te mikken. Ik hoor hem neerkomen, niet ver hier vandaan en ik moet lachen.

Mina
Ik kijk mee hoe hij werkt aan de speren. Ik wist niet dat hij er zo goed in was en als hij mij dan een speer in mijn hand drukt, geef ik hem een voldaan schouderklopje. Ik begin wat te mikken met de speer en hij voelt licht aan. Dan gooi ik hem weg

Michael
Ik vind het fijn om weer even te kunnen prutsen aan dingen zoals ik het thuis ook altijd deed. Het geeft me een goed gevoel, net zoals dat Mina naast me staat. Ik probeer niet naar haar te kijken. Ik pruts wat met de draadjes en Mina kijkt vrolijk mee. Als ik er een af heb, geef ik hem aan Mina. Ze kijkt er trots naar en geeft me een schouderklopje. Ze pakt hem vast bij het rubberen lemmet en begint er wat mee te mikken. Ik hoor hem neerkomen, niet ver hier vandaan en ik moet lachen.

Mina
Ik kijk mee hoe hij werkt aan de speer. Ik wist niet dat hij er zo goed in was en als hij mij dan een speer in mijn hand drukt, geef ik hem een voldaan schouderklopje. Ik begin wat te mikken met de speer en hij voelt licht aan. Dan gooi ik hem weg hij komt nog geen meter voor mij neer. Ik word rood, “Ik dacht dat ik het wel iets beter kon” lach ik “Miss. Houd ik het wel op mijnen” ik geef hem lachend een knipoog en probeer het nog eenkeer. Deze keer komt hij verder dan twee meter, voldaan ren ik er heen. “Wacht! Ik weet wat!” roept Michael blij en ik geef hem mijn speer weer. Vervolgens begint hij weer wat te prutsen en vraagt hij om mijn schakelaar. Ik twijfel, hij was eigenlijk voor mijn mijnen bedoelt, maar toch geef ik hem snel zodat ik er niet over na hoef te denken. Michael gaat weer verder met prutsen en geeft voldaan de speer terug. Ik gooi hem nogeens en als hij neerkomt in de grond druk ik op de schakelaar. Verdomt kijk ik op, hij komt weer terug in mijn hand. “Nou dat is nog eens handig” ik kijk hem verbaast aan en glimlach.

Michael
Ik ben blij dat Mina de speren goed vindt geworden en kijk heel voldaan naar haar. Mijn hoofdpijn was nu ook weg alleen mijn hele gezicht is blauw geworden. Ik sta op, Mina rent naar me toe en ondersteunt me. Daarna lopen we samen naar de brug, “Gelukkig gaat het weer en de speren zijn heel gaaf geworden!” zei Mina trots tegen mij, zij was ondertussen ookal klaar met haar mijnen en ze had ze in een rugzak gestopt die er nog lag. Ik zag dat Mina bang was voor het water en stil bleef staan ze slikte. Ik kon haar wel geruststellen maar ik ben ook als de dood voor water. Samen lopen we voorzichtig over de brug heen en durven niet naar beneden te kijken. Raar maar waar komen we heel aan in het bos. We komen aan bij een plek met veel bomen en ik zet Michael tegen een boom aan.

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

Falco Pesci
Ik voel me teleurgesteld wanneer ze in een hogere tak gaat zitten. Ik kan niet zomaar naast haar gaan liggen.
De avond valt, het is donker geworden in het bos.

You can be yourself in the company of a true friend ..

Jasmine Madison
Ik ril van de kou en klappertand. Slapen lukt niet, zal Falco al aan het slapen zijn? Ik kijk over de rand van de tak. Hij slaapt. Ik staar voor me uit en de kou wordt erger. Ik houd het niet meer, ik verlang naar warmte en een vest. Zal ik naar Falco toe gaan? Ik kijk nog een keer naar hem. Oké, ik doe het gewoon, ik loop 's ochtends voordat hij wakker wordt weer terug naar mijn plek. Ik probeer zo stil mogelijk naar hem toe te klimmen. Het lukt, hij is niet wakker geworden. Ik nestel me tegen zich aan. Ik schrik als hij naar me toe draait. "Heb je het koud?" Shit, hij is wakker. Ik word rood, gelukkig ziet hij dat niet. "Nee hoor." ik probeer zo min mogelijk mijn rilling te laten horen. "Ja en dat moet ik gaan geloven, waarom lig hier anders naast me?" hij heeft zijn vest uitgetrokken en trekt hem bij mij aan.

You can be yourself in the company of a true friend ..

Jasmine Madison
Gefluit van vogels weerklinkt door het woud, zonnestralen schijnen in mijn gezicht. Ik word wakker. Als ik mijn ogen open doe, schrik ik. Falco ligt naast me, mijn arm heb ik over hem heen geslagen, mijn hoofd ligt op zijn borst. Hij kijkt me dromerig aan en verschrikt kijkt hij weg wanneer hij ziet dat ik wakker ben geworden. Ik ga rechtop zitten en rek me uit. "Goede morgen." zijn stem is schor van vermoeidheid. Ik zeg goede morgen terug en pak uit mijn tas een flesje water. Gulzig drink ik uit het flesje, net op tijd bedenk ik me dat ik nog water moet overhouden. Het is nog steeds koud, dus trek ik aan de mouwen van het vestje , die Falco me had gegeven gisternacht, zodat ik mijn handen een beetje kan verwarmen.

Falco Pesci
Jasmine klampt zich aan me vast, mijn hart bonkt en voel me duizelig door haar. Ik kijk naar Jasmine. Ik krijg kriebels in mijn buik. Ik kan zo wel uren naar haar kijken. Ik zie dat ze wakker wordt. Snel kijk ik weg, zodat ze niet kan zien dat ik haar heel lang aan zat te staren. "Goede morgen" ik klink schor. Ze drinkt uit haar fles en ik zie dat ze het nog steeds koud heeft.


Jasmine Madison
Falco leunt tegen de stam aan met zijn hoofd en ik kijk hem aan. Ik heb het koud, zal ik naar hem toegaan? Ik twijfel, maar ik verlang er naar. Ik verlang naar warmte en eigenlijk niet alleen om dat. Ook om, ik kan het zelf niet geloven, hem. Ik kruip naar hem toe en ga naast hem zitten en laat mijn hoofd op zijn schouder rusten. Hij slaat een arm om heen en ik voel kriebels in mijn buik.

Falco Pesci
Het voelt fijn om dicht bij haar te zijn. Ze kijkt me nog een keer aan, ze is onweerstaanbaar. Ik moet het gaan zeggen, wat ik voor haar voel kan ik gewoon niet wegstoppen. "Ik wil wat zeggen, het klinkt misschien raar, maar" ik durf het niet te zeggen, ik probeer het gewoon, anders komt er helemaal niets van "ik... Ik houd van je..."


Jasmine Madison
"Ik... Ik houd van je." Verblufd sta ik hem aan te kijken, ik kan het niet geloven. Als het echt tot me door dringt, besef ik dat ik hetzelfde voor hem voel. Meteen sla ik mijn armen om zijn nek. Falco kijkt me in de ogen aan, hij heeft heldere ijsblauwe ogen. Ik voel zijn armen om mijn middel en houdt me dichter tegen zich aan. Zijn gezicht komt langzaam dichterbij en ik sluit mijn ogen. Zijn lippen raken de mijne en geeft een geweldig gevoel. Mijn buik kriebelt, hij me trekt me mee tegen de boomstam aan. Zijn tong glipt naar binnen en de kus verandert van teder naar ruw. Adrenaline giert door mijn lijf, nadat hij me tegen de boomtak aanduwt, ik lig onder hem en kroel speels door zijn zwarte haar. Het zoenen wordt intenser.

Falco Pesci
Ik kan het niet meer houden en zij waarschijnlijk ook niet. Ze zit aan mijn shirt te rukken, ik help haar mee en laat mijn shirt de boom uit vallen. Ze kijkt verbaasd naar mijn lichaam en zo snel mogelijk kust ze me en duwt me naar achteren. Mijn hart bonkt zo, dat het pijn doet en er is een explosie van kriebels in mijn buik. We zijn onafscheidelijk, ik moet een keer ademhalen, maar dat wil ik niet. Ik wil de tijd niet verpesten. Voordat ik het weet, is mijn hand onder haar shirt verdwenen. Ik wil meer dan alleen een kus. Veel meer. Ik ruk haar shirt uit en duw me zo stevig mogelijk tegen haar aan.

Jasmine Madison
Nadat ik zijn onweerstaanbare lichaam heb gezien, kan ik niet meer stoppen. Ik klamp me meteen vast aan hem, nadat hij zijn shirt had uit getrokken. Ik ben me niet meer bewust dat we gewoon in een levensgevaarlijke arena zitten en dat heel Panem ons hier zo ziet. Dit is schandalig. Maar mij boeit het niet meer, we gaan toch dood, allemaal. Behalve een en dat ben ik in ieder geval niet. Mijn shirt is uitgetrokken en ruw trekt hij mij naar zich toe. Ik zoen hem heftiger en harder. Mijn benen wikkel ik om hem heen. Ik hoor gekreun, was ik dat? Het verbaast me. Net op dat moment wanneer zijn handen naar mijn broek gaan, vallen we uit de tak. We waren veel te wild. Met een knal belanden we op de grond. Falco ligt onder me, hij heeft de grootste klap opgevangen. Hij kreunt en kijkt me teleurgesteld aan. Ik voel hetzelfde.

[ bericht aangepast op 2 juni 2012 - 17:52 ]

You can be yourself in the company of a true friend ..

Mina
We beginnen rustig over thuis te praten en onze ervaring met technologie. Maar telkens als ik over Wrench begint wordt hij stil en doet hij heel kortaf. Ik vind het raar en vraag hem wat er aan de hand is met Wrench. “Niets hoor” antwoord hij nors. Als we verder praten vergeet ik Wrench wel, als ik toch niet over hem mag praten. We zitten druk in ons gesprek, als we opeens hevig gekreun horen, “Denk jij wat ik denk?” vraag Michael me raar. “Ja ik ben bang van wel” lach ik, wie gaat dit nou ffies doet in een arena? Onze gedachte wordt snel bevestigd als de twee tributen uit vier op de grond vallen half naakt. Ik kijk ze raar aan maar we pakken daarna meteen onze speren. We dreigen er mee en kijken ze boos aan. “Wat bezielt jullie? Eerst hem knock-out slaan en daarna lopen vrijen in die boom?” meteen nadat ik dat gezegd heb geef ik de jongen uit vier keihard een klap in zijn al rode gezicht.

[ bericht aangepast op 2 juni 2012 - 17:55 ]

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

Falco Pesci
We worden rood, wanneer we zien dat twee tributen ons met grote open mond aan zitten te staren. We gaan onmiddellijk van elkaar af. Een van de tributen ken ik. O nee, dit meen je niet. hij heeft een blauw oog, dat is die ene tribuut die ik in elkaar had geslagen.“Wat bezielt jullie? Eerst hem knock-out slaan en daarna lopen vrijen in die boom?” ze loopt op me af en PATS!!! Mijn wang doet pijn, hij prikt. Jasmine stapt meteen voor me en duwt haar van me weg. De jongen heeft een speer in zijn hand. Niet zomaar een speer, nee, eentje met draden er om heen gewikkeld.

[ bericht aangepast op 2 juni 2012 - 18:06 ]

You can be yourself in the company of a true friend ..

Michael

Ik word woest als ik zie dat zij, mij in elkaar hebben geslagen. Ik houd mijn speer stevig vast. Dan gaat Mina als een gek tekeer tegen ze. Als ze hem heeft geslagen wordt ze boos weggeduwd door de meisjestribuut. Ik houd mijn speer tegen haar blote buik aan, "Zo hopelijk voel je dat nu je geen shirt aan hebt!" sis ik, nog nooit ben ik zo gemeen geweest tegen iemand.

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

Jasmine Madison
Ik schreeuw het uit van de pijn, een elektrische schok raast door me heen. Ik zak door mijn knieën, ik word opgevangen en het wordt wazig voor mijn ogen, het laatste wat ik nog kan horen is herrie verderop. Het komt steeds dichterbij.

Falco Pesci
"NEEEEEEE!!!!" Jasmine gilt het uit en ik vang haar op wanneer ze door haar knieën zakt. Ik word kwaad, zo kwaad op hun. Ik probeer me te beheersen, ik moet checken of Jasmine nog leeft. Een kanonschot is nog niet geweest. Ik houd mijn oor op haar borst. Haar borstkas gaat zwakjes op en neer. Opgelucht haal ik adem. Opeens zwiept er een bijl door de lucht vlak voor de neus van de jongen uit 3. Snel kijk ik achterom. Een groep tributen komt tevoorschijn, het zijn Beroeps.

[ bericht aangepast op 2 juni 2012 - 18:22 ]

You can be yourself in the company of a true friend ..