• Copyright © AlwaysKlaine



    Je loopt buiten op straat en ineens word je vastgegrepen en ontvoert.
    Wanneer je ontwaakt zit je in een huis met 9 andere mensen. Allemaal weten ze niet waar ze zijn en wat ze moeten doen. Het spookt in het huis en er zijn rare geluiden hoorbaar.
    Het huis blijkt van Vampiers te zijn, en een voor een worden de personen om je heen slachtoffer van een opoffering. Zal jij ooit levend ontsnappen uit het huis? Want als je eenmaal opgeofferd bent, ben je verdoemd tot blijven in het huis, want wanneer je naar buiten gaat sterf je nogmaals en verdwijn je volledig.



    Wil je ook mee doen klik dan Hier

    Vampieren;
    1- Gereserveerd; RainbowShine
    2- Lize Alexandra Valentina McCathy Mortenson
    3- Alyssa Brown; PsychoKid
    4- Alexander Jay Ramirez; IHeartMusicc
    5- Jason Brandon Young ; xHeavenlyx
    6- Nicole Joy Eastwood ; xHeavenlyx

    Mensen;
    1- Sofie Bennet ; Gabumon
    2- Levi Runner ; AlienQueen
    3-
    4- Daniël Jáy Rhodes ; Amanuensis
    5- Arrow Stevers.; AlwaysKlaine
    6- Chayenne Sharona Avery; NightShot
    7- Sarah Amy Hall annemellark
    8- Sammy May Rodriguez;IHeartMusicc
    9-
    10- Joshua Adams ; Gabumon



    Rules;

    *Iets meer dan één regel schijven.
    *Maximaal 2 personen per Quizlet account.
    *Niet doen alsof jou persoontje perfect is. Niet andere besturen.
    *16+ Is toegestaan.
    *Als je persoontje dood gaat beschrijf dat dan goed.
    *Alleen AlwaysKlaine mag nieuwe Topics openen.
    *Off-topic Graag met {}[]()-- schrijven.
    *Wanneer je wilt stoppen, meld dat dan goed.


    De opoffering;

    Wanneer er een van de personen opgeofferd word, hoeft deze NIET te sterven, maar hij sterft wel want diegene word dan een van de slechte Vampiers. Hij of zij keert zich tegen de mensen in het huis en probeert ze via vallen en lokkingen te pakken te krijgen.
    Hoe de opoffering verloopt verzin je helemaal zelf.


    Soort Vampieren;

    Deze Vampieren kunnen niet tegen de zon en ook niet tegen zilver.
    Ze zijn bloeddorstig en gewelddadig en drinken alleen maar menselijk bloed na het uitvoeren van rituelen, vandaar de opofferingen.
    De vampieren voegen zich ook onder de mens en proberen eerst hun vertrouwen te winnen, en op het juiste moment slaan ze toe. Maar niemand merkt er wat van.


    Ontsnappen;

    Ontsnappen kan, áls je nog niet 'dood' bent. Dus als je nog levend, levend bent, kun je uit het huis ontsnappen. Maar bedenk, je laat iedereen achter, en je laat ze over aan hun lot...

    Omkoping;

    Je kunt de vampieren ook omkopen met zeggen dat je alles voor ze doet wat je wilt, maar bedenk; niet iedere vampier trapt daar in en de meeste mensen 'overleven' dit niet.

    De keuken;

    Als je de trap op naar de eerste verdieping loopt en de gang inloopt en rechts gaat, is helemaal achterin een deur die op slot zit, je kunt hem open krijgen door de deur in te trappen.
    Als je door die deur bent, zijn er een aantal vallen, o.a Messen die plots uit de muur komen, en harnassen met bijlen. Als je daar langs bent kom je in een lange gang, rechtdoor en de tweede deur links en dan kom je in de keuken.

    [ bericht aangepast op 4 mei 2012 - 20:30 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Okay, dan ga ik alvast beginnen met typen (: .]


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Alexander Jay Ramirez

    Wanneer ik het meisje - Sammy-May - in het busje heb gegooid ga ik snel naar het huis toe. Ik zucht, mijn handen trillen nog steeds van haar bloed. Blijf rustig Alex spreek ik mezelf nog toe. Ik slik even en als ik het huis binnen kom was ik het meteen van me af. Eén van de andere brengen ze wel naar hier toe. Als ik klaar ben loop ik de trap af, 'Hallo,' roep ik dan het huis door. Wie weet wie er al is? Ik zucht en probeer dan even om me heen te kijken, waar is iedereen? En waar blijven ze? Als ik even door heb geneusd ga ik alvast beginnen aan de voorbereidingen.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Lize Alexandra Valentina McCathy
    Alle vampiers zouden nu eigenlijk bezig moeten zijn met voorbereidingen, maar mij boeide het weinig, zolang ik maar bloed zou krijgen zou alles prima zijn. Ik begon al woedend, nee razend te worden bij de gedachten dat ik mijn bloed niet zou krijgen, als ik het niet krijg, zal ik moorden moeten plegen en dan zullen die zielige mensen levens een vampierjacht openen of zoiets dwaas, dat nergens op slaat. Misschien moest ik sommigen wel op een zieke, menselijke manier moorden, zodat het lijkt alsof een mens het heeft gedaan.
    Ik hoor een hallo en glimlach. Ik loop richting de plek waar het geluid vandaan kwam en zie dat er al iemand terug was. Niet dat ik ooit weg ben geweest.


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Alexander Jay Ramirez

    Als ik voetstappen hoor grijns ik, ik herken het loopje uit duizenden. 'Ook hallo Lize,'zeg ik met een grijns en draai me om. Ik loop naar haar toe en kijk haar aan, 'Hoe staat alles hier?' vraag ik nonchalant, Lize wist wel dat het me niet boeide, het feit dat ik iemand mocht ontvoeren. Dat vond ik het leukst, nu alleen nog haar bloed. Mijn handen beginnen weer te trillen maar ik krijg ze al snel onder controle, haar bloed. Het was een moment van genot toen ik het even mocht proeven. Ik zucht, 'Waar was je?' vraag ik na een korte stilte.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Lize
    "Hier, natuurlijk," zeg ik.
    Ik heb zin om hier weg te gaan, ja nu wel, ik ben nu niet meer alleen.
    "Ik ga niemand ontvoeren," zeg ik mompelend.
    Ja, ik heb een sadistisch brein, maar ik ga niet ontvoeren, ik ga liever gelijk moorden. Ontvoeren is te saai, ik wil wat meer actie.


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Sarah Amy Hall
    Ik loop in het donker terug naar huis. Het is ondertussen al half 1. Het was echt een super gezellige avond geweest. Ik heb het altijd al griezelig gevonden om in mijn eentje te lopen als het donker is, vooral nu. Er is niemand op straat, en ik heb het gevoel dat ik wordt gevolgd. Snel wil ik mijn mobiel pakken om iemand te bellen, dat voelt gelijk al veiliger aan. Natuurlijk, hij is weer leeg. Zuchtend stop ik hem in mijn zak en loop snel verder. Oppeens staat er een jongen voor me en ik moet heel hard gillen. Hij pakt mijn polsen en duwt me richting een busje. Ik blijf hard tegenwerken maar ik weet van mezelf dat het geen zin heeft, de jongen is veel sterker. Mijn gillen werkt ook niet meer, iemand heeft zijn hand voor mijn mond gedaan. Tranen stromen over mijn wangen en ik probeer in de hand te bijten. Ik wordt het busje ruw ingeduwd waardoor ik met mijn hoofd tegen het dak van de auto aan knal en alles zwart wordt.

    [ bericht aangepast op 4 mei 2012 - 13:34 ]


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    Alexander Jay Ramirez

    Ik grijns, 'Moorden,' zeg ik alleen. Ik kijk haar aan, 'Vertel maar wanneer en je weet het, ik ben er altijd voor in,' Ik geef haar een knipoog en leun dan nonchalant tegen de muur aan. Ik zucht even, 'Maar, waar die ophef voor, we kunnen ze toch ook meteen leeg drinken? Of zie ik het verkeerd,' zeg ik met een opgehaalde wenkbrauw.

    [ Over een halfuurtje ben ik terug moet even gaan ]


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    (Okè, niet tè snel gaat alsjeblieft. ;))


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Lize Alexandra Valentina McCathy
    "Sukkel, dan word de rest weer boos," zeg ik.
    Ik mompel wat scheldwoorden in het Russisch en probeer mezelf dan weer te kalmeren. Als ik nu de zelf-controle verlies, zal ik die nooit meer terug kunnen krijgen.
    "Als we ze nu leegzuipen dan hebben we straks twee boze vampiers op ons, omdat we niet gedeeld hebben. Heb jij wel breuken gehad op de school of deelsommen?" vraag ik.
    Je hoort hier en daar nog wat van mijn Russische accent, maar dat heb je nou eenmaal als je er bent geboren en je er de helft van je leven hebt gewoond.


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Alexander Jay Ramirez

    Ik begin te lachen, 'Lieve lieve lieve Lize,' zeg ik. 'Ik bedoelde hun niet ik bedoelde de rest van de mensen, alsof dat mij wat boeit, of die uit het dorp erbuiten.' Mompel ik dan. 'Deze 10 zullen we op moeten offeren en moeten delen maar de rest buiten,' zeg ik dan schouder ophalend.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Lize
    "Klinkt wel goed," zeg ik.
    "Maar als je nog een keer 'lieve, lieve, lieve Lize' zegt, moet ik helaas een einde maken aan dat knappe gezichtje van je," vervolg ik.
    Ik ga zitten op de vloer en schrijf wat teksten zonder betekenis op de vloer met mijn vingers. Ik krijg de neiging om een pen en schrift te pakken en gewoon verhalen te schrijven, maar ik heb er geen tijd voor, ik heb nu andere dingen te doen.


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    [hoe moet ik verder? wacht ik heb al een idee. :)]

    [ bericht aangepast op 4 mei 2012 - 14:02 ]


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    Aleander Jay Ramirez

    Ik grijns, een meisje met pit, niet gewend. Zal wel door haar Russisch bloed komen? Ach, wat maakt het uit.
    Ik ga naast haar zitten en kijk naar wat ze doet, 'Het spijt me lieve, lieve, lieve, Lize. Vergeef je het me?' zeg ik dan met een speelse grijns op mijn gezicht. Tot hoe ver zal ik haar kunnen krijgen?


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Sarah Amy Hall
    Ik wordt wakker in een donkere kamer met barstende koppijn. Ik wil een deken over mijn hoofd heentrekken maar merk dat er geen deken is en ik op de grond lig. 'kut kater' mompel ik terwijl ik probeer op te staan. Ik kijk om me heen om te kijken waar ik ben, maar niets is herkenbaar. Langzaam begin ik me iets te herrineren van de vorige avond. Er was een jongen en een busje, meer kan ik niet bedenken. Ik loop op mijn tenen naar de deur, bang dat iemand me hoort. Geruisloos doe ik de deurklink naar beneden en loop een lange gang in. Ik hoor stemmen uit een kamer komen. Mijn nieuwschierigheid wint het van mijn angst en ik loop in de richting van het geluid. Doordat ik zo stil mogelijk probeer te zijn let ik niet op de spullen om me heen en loop tegen een vaas op, die nu op de grond kapot valt. Daar gaat mijn poging om niet ondekt te worden.


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    Lize Alexandra Valentina McCathy
    "Als ik nu niet aan het schrijven was, dan zou je nu allang een stuk minder knap zijn geweest," zeg ik licht dreigend.
    Ik moet me inhouden, maar aan de ene kant, als ik hem vermink en als er een kans is dat hij dan sneuvelt, dan krijg ik meer bloed voor mezelf. Zon en zilver. Een deel van me moedigt het aan en een deel van me zegt dat ik me moet inhouden. Ik hoor een gebroken vaas, maar draai me niet om.

    [ bericht aangepast op 4 mei 2012 - 14:09 ]


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.