[RPG] We're not like the others ~ 4 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 5 mei 2012 - 21:42 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Feline Haven Chase
'Gewoon,' mompelt Nathan.
Ik rol met mijn ogen. Jongens zijn altijd zo lekker onduidelijk.
'En waarom geloof je dat niet? Sorry maar ik heb echt wel mijn grenzen hoor,' zegt hij dan licht verontwaardigd.
'Omdat je een player bent,' zeg ik simpel. 'En ik vind je er wel een type voor om dat te doen,' voeg ik er schouderophalend aan toe.
'Hoewel ik heb echt geen idee wat ze in je zien,'

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Celeste Jade Fox
Ze gaf geen antwoord, vast en zeker omdat ze nadacht wat we nu moesten doen. Het begon steeds harder te regenen en Louise stak haar hand even uit, maar toen we beide een gegrom hoorde, deed ze haar laars een stukje open en haalde daar een mes uit. ‘Wicked…’ grijnsde ik, toen ik dit zag en ik keek er bewonderd naar. Toen we weer hetzelfde hoorde, gooide ze het razend snel in de richting waar het vandaan kwam, dit keer zei ze wel wat, ‘Misschien is het nu handig om weg te rennen.’ Ik knikte hard en stond op, terwijl ik haar ook mee trok en we wegrenden.

Quiet the mind, and the soul will speak.

Nathan Alexander Daniels

Ik rol met mijn ogen, deed het pijn? Misschien een beetje. 'Dank je wel voor al je complimentjes Feline, ik zal nog eens aardig tegen je proberen te doen,' gromde ik zacht. En daar was oude Nathan weer.

The duty of youth, is to challenge corruption.

May Rose White
Ik voelde dat hij tever ging gaan. Ik zette mijn gave stand-by zodat mijn ogen goud kleurde. Geel was namelijk de kleur van energie. Gelukkig kon hij het niet zien want onze ogen waren dicht. Zijn hand ging van mijn heup naar onder mijn rug en hij ging onder mijn Bh bandje. Ik sidderde wel even. Ik was onwijs nerveus. Onze kus werd heviger ruwer, maar ook intiemer. Ik moest stoppen, maar het was gewoon iets waar ik teveel om gaf. Ik gaf echt om Jace en ik wou hem niet kwetsen door te stoppen, maar ik was bang dat het straks te laat is om terug te krabbelen.

[Ja laat Jace bad worden. Dan kan May hem stoppen ]

I'm finally back, Finally after a Year break

Feline Haven Chase
Nathan rolt met zijn ogen.
'Dank je wel voor al je complimentjes Feline, ik zal nog eens aardig tegen je proberen te doen,' gromt hij zacht.
Bam, daar is de Nathan die ik ken. Hoewel, kennen kan je het niet echt noemen.
'Graag gedaan hoor,' zeg ik terwijl ik onschuldig glimlach. 'Ik kan nog wel even doorgaan als je dat wilt,'

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Louise Erika Sweet
Ik werd meegetrokken en we rende weg. Na een tijdje stopte we ergens. Waarschijnlijk ergens tussen de straten van de stad. Ik was kledder nat van de regen. 'Weetje, normaal is het park niet zo gevaarlijk rond deze tijd.' Zei ik.

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Jace Daniël Fox
Nog steeds zoende ik haar ruw, intiem, maar soms drukte ik ook kusjes in haar nek en waar ik ook maar bij kon. Ik drukte haar nog dichter bij me en voelde dat de honger in mij erger en erger werd, waardoor ik ook wist dat ik mezelf niet meer kon houden haar nog steviger vasthield – net zoals ik bij die andere meisjes had gedaan. Ik voelde me diep vanbinnen schaamtevol, maar ik kon er gewoon niets aan doen en zoende haar dus weer verder. Mijn andere hand ging van haar haren naar haar nek en naar beneden over haar arm en eindigde bij haar heup. De hand die onder haar bh bandje draalde, streelde hier over haar huid en baande zich een weg naar haar borsten. Ik wist dat ik te ver ging, maar nu kon ik mijzelf al niet meer stoppen. Ze moest me gewoon op het eerste moment al niet meer terug zoenen.

Celeste Jade Fox
'Weetje, normaal is het park niet zo gevaarlijk rond deze tijd.' Zei ze en ik keek haar droog aan. 'Maar natuurlijk wel weer nu wij er waren,' Ik zuchtte diep en keek naar de steeds donkere lucht, het regende nog steeds hard en mijn haren en kleren waren doorweekt en plakten dus ook vast aan mijn huid. 'Ik beleef altijd wel wat met jou, Louise, wat doen we nu?'

Quiet the mind, and the soul will speak.

Louise Erika Sweet
'Ik beleef altijd wel wat met jou, Louise, wat doen we nu?' Vroeg ze , terwijl ik een paar rode plukjes haar uit mijn gezicht haal. Ik keek even rond waar we waren. Leuk een winkel straatje. 'Misschien ergens binnen zitten en wat drinken? Want ik heb geen zin om terug te gaan in deze regen.' Zei ik, terwijl de regen gard naar beneden viel.
[Hoe laat is het eigenlijk in deze RPG?]

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

[Ehmm rond 10 uur/half 11 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Nathan Alexander Daniels

Ik grijns even om haar onschuldige gedrag, 'Ga je gang zou ik zeggen,' knipoog ik haar nog en draai me naar haar toe zodat ik nu recht voor haar zit. 'Kom maar op schat,' zeg ik dan met een grijns.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Celeste Jade Fox
Op hetzelfde moment dat ze ging rondkijken waar we waren, deed ik hetzelfde en zuchtte toen ik merkte dat we in een winkelstraatje waren. Als we straks maar niet in de verkeerde buurt van de winkelstraat waren en aangerand werden door één of andere zieke, dronken gozer. Ja, ik zat er nog steeds mee en dat ging niet zomaar veranderen. Op dit moment haatte ik Jace echt, als hij niet zo’n loser was geweest om meisjes te dwingen als hij onder invloed was of whatever, dan was ik nu ook niet zo geweest. ‘Misschien ergens binnen zitten en wat drinken? Want ik heb geen zin om terug te gaan in deze regen.’ Ik knikte als bevestiging dat ik het goed vond, en dat ik er ook geen zin in had terug te gaan. We liepen een klein, druk restaurantje binnen en toen we zaten, kwam er gelijk een jonge man begin twintig naar ons toegelopen met blond stekeltjes haar en felblauwe ogen. Hij leek me nogal een perv, want hij bekeek ons gelijk van boven naar beneden – natuurlijk bleven ze op dát bepaalde punt hangen – vast en zeker omdat we zwaar doorweekt waren van de regen. ‘Ga je nog vragen wat we moeten of hoe zit het?’ vroeg ik enigszins geïrriteerd, terwijl ik mijn vest dichtritste, zodat hij ons wel in onze ogen aan móest kijken. ‘Oh, ja, natuurlijk dames, wat willen jullie?’

[Ghihi, bedenk ook maar wat bij die jongen. ^^ Mij maakt het niets uit.]

Quiet the mind, and the soul will speak.

Feline Haven Chase
'Ga je gang zou ik zeggen,' knipoogt hij.
Hij gaat wat verzitten en zit nu recht voor me. 'Kom maar op schat,' grijnst hij.
Ik trek mijn wenkbrauwen op om het schat.
'Okee, dan. Wat jij wilt.' zeg ik waarna ik mijn keel lichtjes schraap. 'Je bent arrogant er irritant. Je denkt dat je alles bent, waarschijnlijk omdat veel meisjes je leuk vinden maar in feite stel je niet zoveel voor. Je bent een ontzettende flirt en player waardoor geen enkel meisje je waarschijnlijk ooit serieus zal nemen. Niet dat dat wat uitmaakt van volgens mij ben je toch een gevoelloze klootzak,'

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Nathan Alexander Daniels

Ze schraapt haar keel en ik grijns nog steeds, dan begint ze,'Je bent arrogant er irritant. Je denkt dat je alles bent, waarschijnlijk omdat veel meisjes je leuk vinden maar in feite stel je niet zoveel voor.' Ik moet even lachen, en ze denkt dat ik haar nu serieus neem? 'Je bent een ontzettende flirt en player waardoor geen enkel meisje je waarschijnlijk ooit serieus zal nemen. Niet dat dat wat uitmaakt van volgens mij ben je toch een gevoelloze klootzak,' Mijn gezicht verstrakt. Gevoelloze klootzak, ze weet geen moer van me. 'Je weet geen ene flikker van me, wat weet je nou he? Dat ik flirt met meerdere meisjes, dat ik geen vaste relaties heb en dat ik ze meteen dump. Maar wat weet je verder nog van me?!' roep ik kwaad, ik had het kunnen verwachten maar toch. 'Je weet niet eens hoe ik uberhaupt in elkaar zit, wat mijn problemen zijn, als ik die wel of niet heb, je gaat alleen vanuit wat je zelf ziet en hoort van andere!?'

The duty of youth, is to challenge corruption.

Louise Erika Sweet
We gingen een klein ,druk restaurant binnen. Ik had her vrij koud, omdat ik bijna niks aan had. We gingen zitten en meteen kwam er iemand naar ons toe. Hij had blond haar en blauwe ogen en bekeek ons van top tot teen. Misschien , omdat we zo doorweekt waren. ‘Ga je nog vragen wat we moeten of hoe zit het?’ Vroeg Celeste geïrriteerd, terwijl ze haar vest dicht riste. Jammer had ik geen vestje bij me. ‘Oh, ja, natuurlijk dames, wat willen jullie?’ vroeg hij. 'Doe, maar thee.' Zei ik. Hij keek mij even aan. En bekeek mij opnieuw van top tot teen. 'Mag ik misschien je nummer?' Vroeg hij zonder enkele verlegenheid. 'Neem haar bestelling of je krijgt een klap.' Zei ik boos. Ik haatte zulke jongens.

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Feline Haven Chase
Nathan's gezicht verstrakt. 'Je weet geen ene flikker van me, wat weet je nou he? Dat ik flirt met meerdere meisjes, dat ik geen vaste relaties heb en dat ik ze meteen dump. Maar wat weet je verder nog van me?!' zegt hij kwaad.
'Je weet niet eens hoe ik uberhaupt in elkaar zit, wat mijn problemen zijn, als ik die wel of niet heb, je gaat alleen vanuit wat je zelf ziet en hoort van andere!?'
'Dat doe ik inderdaad ja,' zeg ik zo kalm mogelijk. 'En je hebt net zelf toegegeven dat je een player bent en in mijn ogen ben je dan ook een gevoelloze klootzak,'

To the stars who listen — and the dreams that are answered