The revenge games || 011 - Speeltopics

• - T H E R E V E N G E G A M E S - •

Can you survive 'till the end?

- U I T L E G -
Katniss en Peeta hebben de opstand verloren, het Capitool is weer aan de macht gekomen en de genadeloze moorden beginnen weer. Na een tijdje lijkt de stilte en koelte terug te zijn gekeerd, tótdat er bekend wordt gemaakt dat de jaarlijkse Hungergames weer voor de deur staan. Maar plots, één dag vóór de reaping komt er een verplichte uitzending die iedereen moet kijken, waarbij iedereen's hart in zijn keel stokt. The revenge games. Vol afschuw moeten de bewoners te horen krijgen hoe verschrikkelijk de spelen dit jaar zullen worden...

Inschrijvingen

WAAR BEGINNEN WE?
De tributen zijn de Arena ingegooid.

- R E G E L S-
~Strategieën of manieren om te overleven mogen NIET openbaar in het topic worden gepost, doe dit via PB! Zo blijft alles onvoorspelbaar. (de kaart wordt naar alle tributen gestuurd, zodat jullie zelf jullie koers kunnen beslissen)
~Noem GÉÉN namen van de plaatsen waar je naar toe trekt, hou het bij 'bos' of 'bergen' of 'grot' 'meer', etc.
~Iemand tegenkomen zonder toestemming van de ander mag. Maar ga geen wonderen tafereel uitvoeren waarbij je doet alsof je gelijk al kunt winnen!
~Spreek niet voor de ander. Hou het bij je EIGEN personage.
~Vermoorden mag alleen met toestemming van de ander.
~Alleen de spélmaker mag voor het bovennatuurlijke gevaar zorgen. Hierbij horen ook dingen zoals Mutilaten, vuur, onweer, etc.
~De dagen, tijden en nachten worden bepaald door de spelmaker.
~Aan het eind van de avond zal er boven aan de lucht, zoals ook in het boek wordt geschreven, te zien zijn wie er zijn vermoord. Dit wordt gepost door de spelmaker.
~Over de uitslagen en doden kan niet worden gecorrespondeerd.
~Tributen kunnen sponsoren krijgen. Dit wordt beoordeeld door de spelmaker aan de hand van actitiviteit, spraakzaamheid en manier van spelen. Per 5 sponsoren kunnen de mentoren er voor kiezen om een gift te sturen, dit doet de spelmaker.
~De spelmaker houdt via PB contact met mentoren.
~Vanaf het moment dat de spelen begonnen zijn en de tributen de arena in zijn, kunnen mentoren géén contact met de tributen krijgen.
~16+ toegestaan, alleen overdrijf niet.
~Blijf realistisch.

DE HOORN DES OVERVLOEDS IS LEEGGEROOFD. KOM GERUST EENS TERUG OM TE KIJKEN OF HIJ WEER IS AANGEVULD.

DISTRICT 1: VROUW & MAN
DISTRICT 2: VROUW & MAN
DISTRICT 3: VROUW & MAN
DISTRICT 4: VROUW & MAN
DISTRICT 5: VROUW & MAN
DISTRICT 6: VROUW & MAN
DISTRICT 7: VROUW & MAN
DISTRICT 8: VROUW & MAN
DISTRICT 9: VROUW & MAN
DISTRICT 10: VROUW & MAN
DISTRICT 11: VROUW & MAN
DISTRICT 12: VROUW & MAN
DISTRICT 13: VROUW & MAN

---

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Steef Philippe Rogers || District 2.

"Doe het dan lekker zelf!" Roept ze geïrriteerd. "Ik heb het uit me mouw getoverd," Vervolgt ze en rolt even met har ogen. Vlug staat ze op en klopt het zand van haar broek. "Nou, doe dan!" Zegt ze. "Jezus," Mompel ik stil. "Doe eens even rustig, ben je chagrijnig of zo?" Vraag ik verbaasd. Ik loop naar de stokjes toe, zak op mijn knieën, pak ze vast en begin met het ene stokje op de ander te draaien. Ik buig me er overheen en blaas zachtjes. Ondertussen kijk ik om me heen of ik een paar andere stokjes kan vinden. De stokje beginnen te roken. "Kom op," Ik pak een paar kleinere stokjes en leg die erbij. Het heeft geen nut, het vuur gaat uit. "Grmpf," Zucht ik en probeer het opnieuw met stokjes die droger zijn. Dit keer heeft het zin. Een paar vlammetjes komen en voor ik het weer heb ik een vuurtje. "En zo doe je dat," Zeg ik met een brede grijns. Ik wil haar niet pesten, maar ik kan er niet tegen als mensen zo tegen me doen. Ik ga zitten bij het deel waar de wind vandaan komt. Zo kan het vuurtje niet uitwaaien.

[Oké, tot straks!]

Matthew James Morisson || District 8

Ik kijk Noëmi aan, 'Weet je, daarom ben ik vrijwillig de arena in gegaan. Toen ik zag dat het Yoëlla was en niemand in haar plaats wou ben ik als een gek erop afgerend om de jongens tribuut te zijn,' zeg ik dan terwijl ik in het vuur staar. 'Ik moest en zou Yoëlla kostte wat het kost zo ver mogelijk in de arena brengen en hopen dat ze het overleefd.' Ik begraaf mijn gezicht in mijn armen en vervolg, 'Ik weet nu niet meer als het me gaat lukken, maar ik probeer alles voor haar,'

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Jessiiicaa schreef:
(...)

[Steef is ook al knap, had ik al even gespot in het rollentopic]

[Haha. ]

Noëmi Crowe || District 12

Verbaasd deed ik mijn mond open en weer dicht. Dat was heel dapper van hem geweest. Hij begroef zijn gezicht in zijn armen en vervolgde. 'Ik weet nu niet meer als het me gaat lukken maar ik probeer alles voor haar.'
Met een gezicht vol medelijden en emotie sloeg ik een geruststellende arm om hem heen. Hij klonk net als een vader die zijn dochtertje probeerde te beschermen.
Ik dacht zuchtend aan mijn eigen dochter - mijn baby'tje - die ik achter had moeten laten in 12. Ik was natuurlijk veel te jong geweest voor een kind. Ik was nu nog maar achttien en vorig jaar had ik haar - Lily - gekregen.
'Het is heel moedig van je wat je gedaan hebt.' Ik temporiseerde het volume van mijn stem een beetje, om Fred niet wakker te maken. 'Daar heb ik diep respect voor.'
Ik glimlachte zwakjes en knuffelde hem. 'Als het jou niet lukt -' mijn stem stokte even, '- dan weet je wat ik je beloofd heb. Dan zal ik proberen om haar zover mogelijk er doorheen te slepen.'

[ bericht aangepast op 15 april 2012 - 13:14 ]

Matthew James Morisson || District 8

Ik glimlachte en knuffelde haar terug. Ik zuchtte even, 'Bedankt,' zei ik nog zacht waarna ik mezelf weer terug trok. Ik gaf haar een poot van het vogeltje en pakte er zelf ook één. De rest bewaarde ik voor later en Fred. Ik dacht na, 'Ik wil weten als Yoella het redt,' mompel ik dan.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Josh Phillip Adams. || District 1.

Ik hoorde Rowan en Destiny praten, maar lette er niet op en richtte me op mijn boog. Ik keek er even goedkeuren naar, waarna ik hem op naast me op de grond neerleg.
Ik buk even voorover om vervolgens één van de vele takken die ik voor me heb liggen te pakken en van de uiteinde van de tak een punt begin te maken, want wat is een boog zonder pijlen? Ja, ik zou steentjes kunnen gebruiken, maar met een pijl ben ik toch wel beter. Dat heb ik vaak genoeg gemerkt met de trainingen.
Ook ik heb me vrijwillig aangemeld, zoals ze dat altijd in ons district doen. In district een en twee worden we van jongs af aan getraint. Als je dan oud genoeg bent en genoeg hebt getraint moet iemand zich als vrijwilliger melden.
Ik wou niet weg bij mijn moeder en zusje, maar jammer genoeg ben ik oud genoeg en vonden veel mensen uit ons district dat ik de jongen moest zijn die dit jaar meedeed. En tja, nu zit ik hier dus. Met Destiny en Rowan.

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Noëmi Crowe || District 12

Ik knabbelde aan het vlees en staarde al even gedachteloos voor me uit.
'Ik wl weten als Yoëlla het redt,' mompelde hij op een moment. Ik keek hem met een zijdelingse blik aan.
'Als je dood bent, is dat niet echt mogelijk,' kwam er lulliger uit dan ik bedoelde. 'Ik bedoel - sorry - ik snap dat je dat wilt weten... maar de kans is groot dat ze het níét redt. Gezien haar jonge leeftijd.'

Matthew James Morisson || District 8

'Ik bedoel het niet zo,' grinnik ik dan. 'Ik bedoel als ik dood ben. Yoëlla en ik zijn net broer en zus, ik zorgde altijd voor haar,' zeg ik dan. 'Ik hoop dat ze het dan redt, de spelen overleefd ze niet, dat weet ik.'

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

[mijn topics. waarom zijn jullie zo fucking snel gegaan. Ik wil slapen, maar no way dat dat nu kan]

---

Tell her she's beautiful, wonderful, everything she doesn't see

Rowan James Biggerstaff || District 4
Stilletjes luister ik naar Destiny die haar nachtmerrie uitlegt. Als ze klaar is weet ik even niet wat ik moet zeggen. Ze geeft echt om me, in zo'n korte tijd. En al vond ik het moeilijk om toe te geven, ik gaf ook om haar. Thuis in district 4 had ik nog nooit echt van een meisje gehouden, ik had ze gezien als lustobjecten. Vele waren voor mijn charmes gevallen en had ik later keihard gedumpt, wat alleen maar plezier opleverde voor mij en mijn vrienden. Ik kon mezelf nu wel slaan en was blij dat ik Destiny ontmoet had. Ze had me laten inzien wat echte liefde was en plots wist ik hoe ik deze Hongerspelen zou gaan spelen. Dat Josh haar 1ste echte liefde was geweest maakte het allemaal nog ironischer. Hij was haar 1ste liefde, zij was mijn 1ste liefde. Hoet het voor Josh zat hoefde ik niet te weten, ik verafschuwde hem voor het feit dat hij het meisje in mijn armen zoveel pijn had gedaan, mentaal.
Ik omhelsde haar en maakte sussende geluidjes in haar oor.
'Sssstt, stil maar. Ik beloof je dat je die keuze niet hoeft te maken. Ik beloof het je.' Ik maakte me even los uit de omhelsing om in haar ogen te kijken. 'Beloof je me dat...' Ik stopte abrupt, omdat ik besefte dat wat ik wilde vragen hard was. Ik had willen vragen of ze wilde beloven om nooit die keus te maken tussen Josh en mij. En dat kon ik niet van haar vragen. Snel probeerde ik wat anders te verzinnen, wat niet zo moeilijk was. 'Beloof me dat je dit overleeft.' Het was niet meer dan een fluistering en trok haar weer in een omhelzing. We hadden echt weer wat afleiding nodig, misschien moesten we maar weer eens wat gaan rondtrekken opzoek naar andere tributen.

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Destiny Alexia Fernandes Rodriguez || District 1

Ik had mijn hoofd in zijn trui verbogen weten te houden. Hij suste me en langzamerhand stopte mijn tranen ook. Ik trok mezelf iets dichter tegen me aan, en sloot even mijn ogen terwijl er nog een verloren traan over mijn wang rolde. 'Beloof me dat-' begon hij maar stopte. Ik bevrijdde mijn gezicht even en keek hem aan. 'Beloof me dat je dit overleeft,' fluistert hij dan. Ik keek even verward op. Hoe moet ik dit kunnen overleven, ik kan hem geen belofte geven die ik misschien niet waar kan maken. Ik keek hem even peinzend aan. En hij dan? Hij trok me weer in een omhelzing en ik dacht na. Mijn stem klonk schor, schor van het vertellen en het huilen. Ik wist niet hoe ik het moest beloven of wat maar toch had hij mijn woord, 'Alleen als jij belooft dat jij het overleeft,' zeg ik uiteindelijk. Na Josh waren er geen jongens meer die ik echt leuk vond. De rest waren allemaal speeltjes geweest, gewoon om ze te laten voelen hoe erg Josh mij had laten zitten, ik verafschuwde het feit dat ik misschien niet met Rowan samen kon zijn. Ik keek hem aan en wachtte op zijn antwoord, 'Beloof me dat,' vervolgde ik. Ik kan deze arena zo verschrikkelijk erg vervloeken maar toch ook zo dankbaar zijn. Ik weet niet wat voor keuze ik hier uit zou moeten maken. Het gene wat me het meest dierbaar is op dit moment kan iedere minuut zo ruw van me worden afgetrokken. Ik legde mijn hoofd op zijn borst en keek voor me uit. Josh was al klaar met zijn boog en het zag er goed uit. Nog een enkele traan glijd over mijn wang en ik doe geen moeite om het te stoppen. Op een een of andere manier wil ik dat dit moment eeuwig duurt maar ook dat we zo snel mogelijk weer iets anders gaan doen. Ik zuchtte even en sluit dan even mijn ogen terwijl ik naar zijn hart luister, 'Beloof me dat,' fluisterde ik nu heel zacht.

[ bericht aangepast op 15 april 2012 - 14:32 ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

IHeartMusicc schreef:
Matthew James Morisson || District 8

'Ik bedoel het niet zo,' grinnik ik dan. 'Ik bedoel als ik dood ben. Yoëlla en ik zijn net broer en zus, ik zorgde altijd voor haar,' zeg ik dan. 'Ik hoop dat ze het dan redt, de spelen overleefd ze niet, dat weet ik.'

Noëmi Crowe || District 12

Ik glimlachte en gaapte toen. 'Dat snap ik.. ach, weet je. Ik zou er alles voor over hebben om mijn broers weer te zien. Mijn ouders. Mijn dochtertje. Iedereen die ik liefheb.'
Het vuur brandde tegen mijn gezicht, maar voelde lekker vanwege de kou buiten. Ik trok de rugzak van mijn schouder en haalde mijn slaapzak eruit. Ik wierp even een blik op Fred, die diep in slaap leek te zijn.
'Wil je ook een stukje deken?'

Matthew James Morisson || District 8

Ik glimlachte, bij het woord dochtertje keek ik haar aan, 'Heb je een dochter?' vraag ik dan verbaasd. Ze was erg jong om een kind te hebben, maar ze was vast en zeker een goede moeder. 'Wil je ook een stukje deken?' vraagt ze dan. Ik schud mijn hoofd, 'Hoeft niet, ik hou vannacht de wacht en ik heb het niet zo koud,' zei ik en keek haar aan.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Frederick Smith, district 12

'Nee!' Gschrokken sprong ik rechtop, mijn rug deed vreselijk veel pijn van de plotselinge beweging en slapen op de grond.
'Mijn slaap is wel weer voorbij,' zuchtte ik, 'Met wie houd ik de wacht?'

---

Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

Rowan James Biggerstaff || District 4
Ik kon haar niks beloven en al helemaal niet dat ik het zou overleven, als ik zo graag wilde dat zij dat juist aan mij beloofde. Maar ik wist dat het wreed was, dus ik liet het hierbij, en wreef alleen nog maar over haar rug. Verwoed probeerde ik iets te verzinnen om haar op te vrolijken. Ik kon niks anders verzinnen dan ons vragenspelletje. 'Mussen of roodborstjes? Naaldbomen of loofbomen? Walrussen of zeehonden?' De vragen sloegen nergens over, maar het waren de eerste dingen die in me opkwamen en ze leidde af van het gesprek wat we net hadden.

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa