• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Cosette| Koningin Camargue | Paard (1)
    - MoonBerry| Koningin Rhiannon "Rae" Vilkas | Wolf (2)
    - Cybele| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Merwin| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
    - Proprius | Koning Moose Anderson | Beer
    - Flounder Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -
    -

    Wachters
    - Cosette| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Proprius| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - MoonBerry| Jayden Scothill | Wachter van. ...
    - Cybele| Melody Hope Winslow | Wachter van Moose Anderson
    - MissDreams| Roseline Isis Amon | Wachter van Juléan Yahuar
    -
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Everdeen| Faye Melodié Sanchez
    Blathers| Domestica Amoia Lestice

    Mensen onbeperkt
    Narissa| Mathan Dilis
    MissDreams| Sandriné Lucia Romaní
    Roane| William Irial Smelting
    Proprius| Madeline Lucy Walls


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Atreyu

    "Het is allemaal mijn schuld," zegt ze plots.
    Ik hou haar wat steviger tegen me aan en haal een hand door haar haren. Haar haren die opeens een stuk korter blijken te zijn? Ik neem haar bij de schouders vast en bekijk haar eens. Ja, haar lange haren zijn geknipt. Waarom? Ik vond haar perfect zoals ze was.
    "Liefje, dat is helemaal jouw schuld niet," zeg ik zacht. "Je hebt er toch helemaal niet om gevraagd? Het is niet jouw schuld, noch die van een ander."
    Ik neem haar gezicht in mijn handen en kus haar liefdevol.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Rey

    "Zeg dat wel. Ja, er is heel wat veranderd de laatste paar dagen."
    Voorzichtig leg ik een arm om haar heen.
    "Het komt wel goed. Ooit."
    Ik weet dat het niet makkelijk is je familie achter te laten. Ik heb het enkele duizenden jaren geleden moeten doen, maar ik herinner het me nog als de dag van gisteren. Doen alsof je dood bent, en je familie achterlaten in rouw. Maar ik kon niet anders.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Fedea

    Ik zie hem naar mijn haren kijken en ik wend mijn blik af.
    "Liefje, dat is helemaal jouw schuld niet. Je hebt er toch helemaal niet om gevraagd? Het is niet jouw schuld, noch die van een ander."
    Ik haal mijn schouders op en beantwoord liefdevol zijn kus. Dit heb ik gemist.
    "Als ik er niet was, gingen Cam en Liam niet dood. Als ik niet was ontvoerd, dan waren we hier nu niet."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    Ik verstijf als hij zijn arm op me legt en kijk hem even aan.
    "Het komt wel goed. Ooit." Ik kijk weer weg van hem en knijp in mijn pols, in de hoop dat de tranen stoppen met opkomen.
    "Ik heb niet het eeuwige leven zoals jullie. Ooit heeft een andere betekenis voor mij dan het voor jullie zal hebben, Rey. Over twintig jaar ben ik zesendertig, jij zal er dan nog identiek uitzien als je nu doet. Het is anders voor jullie dan voor mij." Ik ril even van de tocht. Het liefste wilde ik nu onder een dekentje wegkruipen en wakker worden uit deze vreselijke droom.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Rey

    "Ik heb niet het eeuwige leven zoals jullie. Ooit heeft een andere betekenis voor mij dan het voor jullie zal hebben, Rey. Over twintig jaar ben ik zesendertig, jij zal er dan nog identiek uitzien als je nu doet. Het is anders voor jullie dan voor mij."
    Ik zucht.
    "Dit is nochtans ook niet alles hoor. Ik heb mijn familie meer dan 1000 jaar geleden moeten doen geloven dat ik dood was. Dat was ook geen pretje. Geloof me."
    Ik staar naar de grond bij de gedachte eraan.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Dit is nochtans ook niet alles hoor. Ik heb mijn familie meer dan 1000 jaar geleden moeten doen geloven dat ik dood was. Dat was ook geen pretje. Geloof me." Ik kijk hem even ongelovig aan. Het brengt me de rillingen en het idee dat Fedea dit ook zal moeten doen vind ik vreselijk.
    "Je hebt wat gedaan?" vraag ik en gaap even. "Hoe? Geen auto-ongeluk neem ik aan."


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Rey

    "Je hebt wat gedaan? Hoe? Geen auto-ongeluk neem ik aan."
    Ik schud mijn hoofd.
    "Die bestonden toen nog niet. Verre van zelfs. Ik heb meegevochten in een strijd, en hen laten geloven dat ik er ben omgekomen, terwijl ik eigenlijk was weggelopen."
    Ik zucht even.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    [I'm off. Helpen op toneel, en dan cinema. Rond 9 uur ben ik weer terug ^^]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Die bestonden toen nog niet. Verre van zelfs. Ik heb meegevochten in een strijd, en hen laten geloven dat ik er ben omgekomen, terwijl ik eigenlijk was weggelopen." Ik frons mijn wenkbrauwen even en weet niets meer te zeggen. Ik wou geen medelijden tonen, maar tegelijkertijd niet toegeven hoe rot ik me wel niet voelde om alles.
    "Weet ze het al?" Ik kijk de jongen nors aan. "Fedea bedoel ik. Dat haar hetzelfde te doen staat."


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Chaim schreef:
    Liam

    Ik kan wel juichen bij net horen van het goede nieuws. 'We zullen we zo naar de operatie tafel brengen maar meneer moet dan wel even weg' ik frons. Ik ging nergens heel. Cam was hier en voor deze hele maand zou ik niet van haar zijde wijken.

    Rey

    "Weet ze het al? Fedea bedoel ik. Dat haar hetzelfde te doen staat."
    Ik denk even na.
    "Ik denk dat ze het wel beseft, maar er nog niet aan durft denken. Het verschrikkelijkst vindt ze de dood van Cam en Liam, ze voelt zich schuldig. En ergens kan ik haar wel begrijpen."
    Ik staar naar de grond.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Camargue

    "We zullen we zo naar de operatie tafel brengen maar meneer moet dan wel even weg," zegt de arts. Aan de blik van Liam kan ik zien dat het hem niet zint. Ik kijk de arts vriendelijk aan.
    "Kan hij niet ergens kijken, in de buurt blijven? Hij is mijn verloofde en hij is de enige familie die ik nog heb," zeg ik zacht.
    Het is waar, ik hou van de anderen, beschouw ze ook als familie maar met Liam is het heel wat anders.

    Atreyu

    "Als ik er niet was, gingen Cam en Liam niet dood. Als ik niet was ontvoerd, dan waren we hier nu niet."
    Ik schud mijn hoofd. Koppig ding.
    "Als jij het niet was, dan was het iemand anders en was er waarschijnlijk net hetzelfde gebeurd," zeg ik rustig.
    Terwijl ik nog een kusje op haar lippen druk, krijg ik een idee.
    Ik sla een arm om haar schouder en neem haar mee naar binnen.
    "Misschien kunnen we hier aan een dokter vragen om een bloedtest te doen," stel ik voor. "Dan weten we hoe het zit met de baby," zeg ik zacht.

    [ bericht aangepast op 15 april 2012 - 21:50 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Liam

    De dokter twijfeld even. 'Dat moet ik na vragen ik ben zo terug. ' ik pak een stoel en ga naast Camargue zitten. Ik wiebel met mijn neemt niet instaat stil te zitten. 'Hoe kun je hier zo rustig onder blijven? ' vraag ik met een klein lachje. Ik ging zelf namelijk dood van de zenuwen.


    Madeline

    'Ben je klaar mijn ouders wachten op ons. ' ik zit op bed en kijk naar hoe Irial voor de spiegel staat. 'Je ziet er goed uit dus relax. Ze vinden je echt wel aardig. ' stel ik hem gerust.

    Faye
    "Ik denk dat ze het wel beseft, maar er nog niet aan durft denken. Het verschrikkelijkst vindt ze de dood van Cam en Liam, ze voelt zich schuldig. En ergens kan ik haar wel begrijpen." De dood van Cam en Liam. Die Cam was dus de oudste fauniel en hij haar wachter. Ze zouden oplossen wanneer Fedea gekroond zou worden.
    "Mijn ouders hebben me erover verteld, ja." Ik haal het stiekje uit mijn haren, waardoor mijn krullen soepel naar beneden vallen.
    "Wie is de oudste na Cam? Jij?"


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    "Als jij het niet was, dan was het iemand anders en was er waarschijnlijk net hetzelfde gebeurd."
    Ik besluit het zo te laten en kus hem alleen maar teder terug.
    "Misschien kunnen we hier aan een dokter vragen om een bloedtest te doen. Dan weten we hoe het zit met de baby."
    Ik slik nerveus en ontwijk zijn blik.
    "W-wat? N-nu? D-dat is..."
    Ik schud mijn hoofd.
    "Maar we zijn hier voor Cam, en ik wil het niet nog meer verpesten voor haar."
    Ik hou er niet van te liegen, en al zeker niet tegen Trey.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.