[RPG] Just an Ordinary School {9} - Speeltopics

Op de High School Finstown zitten jongens en meisjes tussen de 15 en 18 jaar. Het is een doodnormale school, normale lessen en alles rustig. Echt waar? Een groep jongeren merkt dat de school niet zo 'Ordinary' is als iedereen denkt. Als ze voor een goed doel een nacht overnachten in school, worden ze allemaal wakker met een raar gevoel. In hun tassen zit een enveloppe, met een brief waarop hun nieuwe gave staat. Kunnen ze daarmee omgaan? Dan moeten ze om de een of andere reden allemaal nakomen. Daar wordt hen duidelijk: er is nog een deel van de school. Alleen voor mensen met een speciale gave. Om die te trainen en sterker te maken. Voor als er ooit een strijd komt....

Deze RPG gaat over een groep jongeren die op die school zitten, mét zo'n gave. Welke bedenk je zelf, en we starten met de eerste les over hun omgang met gaves.

Regels:
- ABN alstublieft
- Niemand vermoorden zonder toestemming
- Behandel 'nieuwelingen' als gelijken
- 16+ toegestaan
- GEEN horror o.i.d.
- Je mag 2 personages, dan wel 1 vrouw en 1 man!!


Rollen:
Annabeth - Krijgskunst & Vliegen
Felice - Gedachten
Jade - Menselijk lichaam
Elizabeth - Genezing en Heling
Taylor - Teleportatie
Mary-An - Gevoelens
Yara - Lenigheid & Snelheid

Alex - Dieren
Darryl - Mentalisme
Finn Harpers - Telepatie
Billian - Stemkracht
Martin - Zang hypnose
John - Onzichtbaarheid
Chester - Aura's

rollentopic

De plaats zelf:

heuvels
rivier met bos
waterval
bos
Meer
boomhutten buitenkant
zij aanzicht boomhutten

BINNENKANT:
1ste Woonkamer
Links achteraanzicht, rechts 2e Woonkamer
Woonkamer 3
1e deel badkamer
2e deel badkamer
3e deel badkamer
eetkamer
2 Persoons slaapkamer 1
1 persoonsslaapkamer (iedereen heeft deze met een kleine badkamer ernaast)
2 Persoons slaapkamer 2

overloop tussen bos en rivier met bos
bos 2
Eetkamer [mooi he]

REST KOMT ER AAN

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Brad

'Simpel, denk je dat ik nooit at of zo? Je wilt? Vlees fruit of vis?'

Jane

'Doe eens rustig Alex.' mopper ik geïrriteerd. Ik kijk naar een boomstam verderop. 'MOet ik dat ding pakken of bijt je liever mij kapot?' vroeg ik aan hem

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Taylor

Nadat ik de wond schoon heb gemaakt gooi ik het doekje in het vuur en kijk ernaar hoe hij langzaam verbrand.

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Felice

''Nee, maar-'' ik zuchtte even. ''Fruit'' zei ik toen, en begon een beetje om me heen te kijken, hopend om al een fruitboom te zien.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Alex

Ik grinnikte om Jane, terwijl ik wat splinters uit spuugde.
Kan Xiel niet even een bot doneren? Of gewoon zijn hele been? ik grinnikte

"Find peace in who and what you are." — Saphira

Brad

'terug zo.' ik spring op en ren het bos in. Ik kom even later terug met een stuk of tien perziken. 'Alsjeblieft!' grijns ik en ik bied haar een perzik aan

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Felice

Ik keek hem met grote ogen aan. Hoe deed hij dat zo snel? Gretig pakte ik de perzik aan. Ik had al best lang niet gegeten..

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Brad

Ik grijns als ik haar gretigheid zie. 'Geleerd. Apen. Ben er zelf een geworden.' grap ik en pak zelf ook een perzik. Ik neem een hap. 'Wacht effe dan breng ik wat aan hen.' ik sta op, pak iets meer dan de helft perziken en ren op Taylor Jane en Alex af. 'Hier, eten!' ik geef het aan ze. 'Hoewel jij wel vlees wilt denk ik. Er lopen hier zat beesten rond.' piep ik half in wolventaal en ga dan weer terug naar Felice. 'lekker?' vraag ik. Gelijk sta ik weer op. 'ik ga blad zoeken voor bed voor jou.' grijns ik.

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Taylor

Als ik mensen kan teleporteren kan ik dan ook dingen teleporteren?

Ach wat had ik eigenlijk ook te verliezen hoogstens wat energie.
Ik richtte mijn aandacht goed op de boomstam en telepoorteerde hem voor Alex zijn neus.
Zoals ik had verwacht was ik een stuk van mijn energie kwijt maar dat moet dan maar.
"Dankje" zeg ik en ik glimlach naar Brad die een perzik aangeeft.

[ bericht aangepast op 9 april 2012 - 22:09 ]

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

-

[ bericht aangepast op 9 april 2012 - 22:09 ]

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Felice

Ik lachte even, en ook ik nam een hap van mijn perzik. ''Wacht effe dan breng ik wat aan hen'' zei hij, en ik knikte. Niet veel later was hij teruggekomen. ''Lekker?'' vroeg hij. Ik knikte, terwijl ik nog een hap nam. ''Ik ga blad zoeken voor bed voor jou'' grijnsde hij, en ik glimlachte. ''Dankjewel, dat is lief'' zei ik. ''Moet ik helpen?''

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

(ja ik heb hem net ff angepast )

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Brad

'Als je wilt kan dat wel. Proefliggen.' ik kom al snel terug met vele bladeren. Dit deed ik elke avond voor mezelf dus ik heb er nu twee om te maken. Even later ben ik klaar. 'Het is geen luxe bed maar het ligt niet slecht. Probeer eens.'


(het bed wat hij maakt is heel simpel dus de anderen kunnen het ook hoor :p)

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Alex

Ik schrik als Brad half wolven taal spreekt, niet dat ik veel honger had. daarna schrok ik weer toen de boomstam vlak voor mijn neus langde. Van angst ging ik weer verder met het graven van de kuil om het kamp heen wat nu al een aardige heuvel werd

"Find peace in who and what you are." — Saphira

Felice

Ik lachte even om de term 'proegliggen', en niet veel later kon ik dat daadwerkelijk doen. Hij had snel twee bedden in elkaar gezet. ''Het is geen luxe bed maar het ligt niet slecht. Probeer eens.'' zei hij, en ik knikte. ''Ik heb niet zo zeer luxe nodig'' glimlachte ik, en ik ging liggen. ''Inderdaad, best comfortabel'' zei ik toen, en keek hem even aan.

[Ik ga zo wel slapen ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

(gadver morgen weer school geen zin in )

"Find peace in who and what you are." — Saphira