• Vandaag had ik een wedstrijd en ik heb altijd afleiding nodig tussen de partijen door want anders ga ik stressen. Een vriend van mij mocht niet mee doen dus begon hij met me te praten en mijn mascotte beer vast te houden.
    Mijn ouders kennen heel die jongen niet dus vroegen zich af wie hij was. Toen heeft mijn pa een foto van ons twee gemaakt toen we aan het praten waren en op facebook gezet met het onderschrift: Ik vraag me af ie dat gozertje is.
    Toen we in de auto zaten op weg terug naar huis begon mijn vader me te ondervragen of wie die vriend was, en of hij niet stiekem mijn vriendje was en al die shit.

    Serieus, wie heeft er nog meer van die vaders?


    "Ignite, my love. Ignite."

    Mijn moeder wordt altijd helemaal blij en gaat alles opzoeken op internet en me ondervragen, mijn vader laat het altijd maar een beetje. En mijn zus roept dan de hele tijd: "ROSA HEEFT EEN VRIENDJE JE HEBT EEN VRIENDJE". En dat weet ik omdat er een jongen is die me cupcakes heeft gestuurd en me nu de hele tijd aanstaart, overal waar ik ben haha. Hij woont dicht bij ons in de buurt en mijn ouders hebben het ook al opgemerkt, maar ik vind hem dus echt niet leuk lol.


    It probably had more to do with the hurled bombs, thrown down by humans hiding in the clouds...

    Mijn moeder is ook zo.
    Als ik het over een jongen heb, ook al is het gewoon een vriend dan zit ze me met fonkelende ogen aan te kijken en zo'n glimlach van "Geef maar toe dat je een vriendje hebt."
    Dan kan ik haar wel wat aandoen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    mijn vader weet dat ik met een nederlander samen ben.

    en volgens mij is dat het enige dat hij van me weet in het algemeen :')


    Maybe we should doubt our fears instead our dreams.

    ik heb een vriend.. dus mijn pa hoeft het niet te verzinnen.


    Solen kommer fortfarande ingenting.

    me :')
    alleen mijn vader zit me de hele tijd te pesten met mn vriendje.


    I'm like Coca Cola, I can open happiness too.

    Ik ;D Nja laatste tijd niet..
    Enige wat me pa zegt is; 'En, wanneer kom jij met een kerel thuis?' of 'Ik had haar allang met een kerel thuis verwacht,'

    Me stiefpa doet ook altijd zo gezellig mee daarin XD. Ik hoef geen hoi te zeggen tegen een jongen die ik ken met me ouders of zo erbij of ik krijg te horen; 'Is dat je vriendje?!'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Wow, hij zette het op facebook? Vreemd. o_Ô


    Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

    Roane schreef:
    Mijn moeder is ook zo.
    Als ik het over een jongen heb, ook al is het gewoon een vriend dan zit ze me met fonkelende ogen aan te kijken en zo'n glimlach van "Geef maar toe dat je een vriendje hebt."
    Dan kan ik haar wel wat aandoen.


    He says: "Live fast and die young, forget the past and move on. What's done is done."

    Barnabas zei op 18 maart 2012 - 18:32:

    Mijn vader zegt altijd dat hij de jongens in elkaar gaat timmeren als ze naar me kijken. O ja, erg fijn.


    Discipline is the bridge between goals and accomplishment.

    Whahahaha, nee mijn ouders weten gewoon dat ik een vriend heb, en zullen ook niet zo heel gauw zo'n dingen impliceren.


    Bad decisions make good stories.

    Haha, lol. Mijn vader ook, mijn familie zelfs. U________U.