Mijn moeder en wat ze me vandaag weer geflikt heeft. - Liefde, Vriendschap & Familie

Dus ik ben bezig met mijn verhaal, voor het eerst in maanden lukt het me weer eens om iets te schrijven wat niet één grote fail is... en dan ga ik even naar de wc, en klikt mijn moeder het word-document weg waarin ik bezig was met schrijven! Oké, het ligt ook wel aan mezelf want ik sla dingen nooit tussentijds op, maar why the fuck doet ze dat opeens? En dan zei ze dat ze de laptop alleen maar wilde verplaatsen omdat 'ie in de weg stond, maar dat is toch geen reden om dat weg te klikken. & als je iets wilt wegklikken verschijnt er ook eerst zo'n "Wilt u dit opslaan"-schermpje in beeld. meh. door de ruzie die volgde - wat denk je, ik pik dat toch niet - is nu ook al m'n inspiratie weg. and she doesn't give a fuck.

Zo gaat het nou de hele tijd bij ons thuis, iedere dag ruzie. Het ergste is dan nog wel als ik daarna mijn moeder tegen mijn vader hoor verzuchten "waarom zijn we ooit aan kinderen begonnen" of "ze is totaal niet wat we verwachtten toen we een kind kregen". Maar het ligt gewoon aan hen, met hun fucked-up regels voor alles en hun werkplanners en agenda-checkmomenten. Ik mag echt niet veel, van muziek luisteren zonder oordopjes (terwijl zij wel altijd die kuttelevisie aan hebben staan) tot naar de bioscoop of spontaan mee naar huis met een vriendin na school. ugh. En ze denkt dat ik blijf zitten alleen omdat ik een keer niet voor een pw leer, terwijl ik op alle vakken (behalve Nederlands en gym) een 7 of hoger sta. whutdafuq.

---

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

Ik vind dat je een beetje overdrijft. Het is frustrerend, dat kan ik begrijpen maar je moeder heeft het vast niet met opzet gedaan.

Waar ik het wel mee eens ben is dat het nogal rot van haar is dat ze dingen zegt zoals "ze is totaal niet wat we verwachtten toen we een kind kregen". Maar als je zoals je zelf zegt elke dag ruzie hebt, dan kan ik haar kant ook wel begrijpen. Een mens heeft er op een keer ook genoeg van en durft men al eens dingen zeggen die men niet meent.

Volgens mij is het enige dat je kunt doen een keer aan de alarmbel trekken en op een rustige manier een gesprek voeren met je ouders waarin je zonder te gaan brullen en briesen uitlegt hoe jij je voelt bij al die regels en misschien een paar alternatieven aanbiedt. Als ze merken dat je je volwassen gedraagt dan zullen ze vast ook meer geneigd zijn om toegevingen te doen.

En verder, dat ze bezorgd zijn om je schoolresultaten is alleen maar omdat ze bezorgd om je zijn en willen dat je het ver schopt. Ik ben nu zelf 20 jaar maar het heeft me ook een tijd gekost voor ik dat snapte.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Dat is zo gemeen hé! Dat flikte de mijne ook eens, maar na mijn uitbarsting niet meer gebeurd.

Mijn ouders hebben niet echt standaard regels of zo, nee die verzinnen ze als ik eens iets vraag, en alles wat mijn zus mocht mag ik niet. En als ik iets wel mag wat zij deed en ik wil dat ook een keer dan is het: "Maar zo ben je helemaal niet!" & "Ik weet niet hoor, je hebt dat nog nooit vaker gedaan" En dan heb ik zoiets van: Voor alles is een eerste. Agh ja, ouders zijn af en toe gewoon fucked-up...

---

Believe in yourself.

Ah, een typisch geval van ouders die te veel van je verwachten en te veel op je pushen.
Laat je niet gek maken, meisje, want anders verlies je jezelf nog. Ik weet hoe het is als ouders te veel van je verlangen, helaas.
Ga proberen om de regels wat normaler te maken, praat anders met je vader? Misschien is die wat milder? Heb ik namelijk wel, mijn vader is een stuk milder in sommige opzichten dan mijn moeder.

---

"Well, well. Look who we've got here!"

Roane schreef:
Ik vind dat je een beetje overdrijft. Het is frustrerend, dat kan ik begrijpen maar je moeder heeft het vast niet met opzet gedaan.

Waar ik het wel mee eens ben is dat het nogal rot van haar is dat ze dingen zegt zoals "ze is totaal niet wat we verwachtten toen we een kind kregen". Maar als je zoals je zelf zegt elke dag ruzie hebt, dan kan ik haar kant ook wel begrijpen. Een mens heeft er op een keer ook genoeg van en durft men al eens dingen zeggen die men niet meent.

Volgens mij is het enige dat je kunt doen een keer aan de alarmbel trekken en op een rustige manier een gesprek voeren met je ouders waarin je zonder te gaan brullen en briesen uitlegt hoe jij je voelt bij al die regels en misschien een paar alternatieven aanbiedt. Als ze merken dat je je volwassen gedraagt dan zullen ze vast ook meer geneigd zijn om toegevingen te doen.

En verder, dat ze bezorgd zijn om je schoolresultaten is alleen maar omdat ze bezorgd om je zijn en willen dat je het ver schopt. Ik ben nu zelf 20 jaar maar het heeft me ook een tijd gekost voor ik dat snapte.

Geloof me, mijn ouders schuiven altijd van alles af op puberteit en dat soort dingen, en hun doen "nooit" wat fout. En over volwassen gesprek houden, dat doe ik altijd en dan zijn hún degene die gaan brullen en briesen. Dus het ligt er maar net aan hoe je ouders zijn...

[ bericht aangepast op 17 maart 2012 - 17:38 ]

---

Believe in yourself.

Er is een manier om je niet-opgeslagen document te heropenen. ^^

---

Full of envy behind that anonymous mask

Kemaru schreef:
Er is een manier om je niet-opgeslagen document te heropenen. ^^

Jup, die gebruik ik vaaaaaak omdat ik ook nooit iets opsla

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Kemaru schreef:
Er is een manier om je niet-opgeslagen document te heropenen. ^^

oh, hoe moet dat dan? (:

Bedankt voor de reacties trouwens allemaal, maar mijn ouders, daar valt niet echt mee te praten... Ze vinden dat het vrij normaal is dat school het allerbelangrijkste in je leven is op je vijftiende & dat de rest daar maar ondergeschikt aan moet zijn. En dingen als een sociaal leven doen er niet echt toe (maar ze zijn zelf ook redelijk vriendloos, dus ja...).

---

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

Philyra schreef:
(...)

Jup, die gebruik ik vaaaaaak omdat ik ook nooit iets opsla

Precies, ik dus ook haha. ^^

Voor de topic-starter: Open Word, klik linksboven op 'bestand' en onderin staat ergens 'niet-opgeslagen documenten herstellen'. :') That should do it.

---

Full of envy behind that anonymous mask

Floodlights schreef:
(...)
oh, hoe moet dat dan? (:

Bedankt voor de reacties trouwens allemaal, maar mijn ouders, daar valt niet echt mee te praten... Ze vinden dat het vrij normaal is dat school het allerbelangrijkste in je leven is op je vijftiende & dat de rest daar maar ondergeschikt aan moet zijn. En dingen als een sociaal leven doen er niet echt toe (maar ze zijn zelf ook redelijk vriendloos, dus ja...).

Je moet naar word gaan en dan komt er toch zo op dat balkje allemaal woorden te staan? (ja ik ben slecht in uitleggen) dan klik je op 'bestand' en dan 'open recente bestanden'. normaal staat het daar tussen.

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Kemaru schreef:
(...)

Precies, ik dus ook haha. ^^

Voor de topic-starter: Open Word, klik linksboven op 'bestand' en onderin staat ergens 'niet-opgeslagen documenten herstellen'. :') That should do it.

Ja dit kan het dus ook zijn ;d probeer ze allebei?

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Kemaru schreef:
(...)

Precies, ik dus ook haha. ^^

Voor de topic-starter: Open Word, klik linksboven op 'bestand' en onderin staat ergens 'niet-opgeslagen documenten herstellen'. :') That should do it.

Ik kan die optie niet vinden, welke versie van Word heb jij? o; Ik heb Word 2007.

---

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

Floodlights schreef:
(...)
Ik kan die optie niet vinden, welke versie van Word heb jij? o; Ik heb Word 2007.

Oh hmm, ik heb Word 2010.. anders moet je de optie van Philyra even proberen.

---

Full of envy behind that anonymous mask